Wykaz filarów zwierzęcych

Phyla

Duże grupy w dużym typie.

Ecdysozoa

• Nematoda: okrągłe robaki. Dla purystów, imię Nemata ma pierwszeństwo. Pomimo dość ograniczonej formy ciała, jest to duży typ, z ogromną ilością w każdym możliwym siedlisku. "Opisano ponad 15.000 gatunków, z czego około miliona to gatunki żywe". ^p90 Nicieni to zarówno wolno żyjące, jak i pasożytnicze gatunki roślin i zwierząt, w tym człowiek. Spośród dużej liczby gatunków, z których większość jest prawdopodobnie pasożytami. Nicienie są jedną z niewielu form życia, w których każdy gatunek ma określoną liczbę komórek.
• Nematomorpha: niewielka grupa pasożytów typu nicieniowego. Swoje stadium larwalne spędzają w jamie ciała stawonogów. Dorosłe stadium jest wolne, ale nie karmiące, choć może żyć przez kilka miesięcy. Około 250+ gatunków. ^p85
• Priapulida lub Priapulida: mały podgatunek 18 gatunków, z dużą przednią częścią, która może być wciągnięta z powrotem do jamy ciała i wytłaczana do karmienia. Większe gatunki są drapieżnikami, chwytającymi zdobycze. Fauna łupków burgundzkich z Kambru pokazuje, że żywe gatunki są tylko pozostałością po znacznie większej niegdyś grupie. ^p358
• Kinorhyncha: kolejny mały azyl z introwertykiem, który nosi na końcu usta, gdy się je wydłuża... ^s97 Dwie grupy, opisane jako zajęcia w Sørensen. Opisano 270 gatunków i oczekuje się wielu innych.
• Loricifera: nowy azyl, odkryty w latach siedemdziesiątych. Są one mikroskopijne, 100-485μm; ~ 100 gatunków. Mają egzoszkielet zwany loryką, i introwertykiem, który może być wycofany do pnia. Żyją na dnie słupa wody dołączonego do żwiru. Trzy gatunki żyją zupełnie bez tlenu. Teraz 37 opisanych gatunków, w dziewięciu rodzajach.
• Onychofora: aksamitne robaki. Tylko 110 gatunków z dwóch rodzin, są one spokrewnione z artropodami.
• Artropoda: zdecydowanie największy azyl. Według ostatnich szacunków liczba stawonogów na Ziemi wynosi obecnie 3,7 miliona gatunków. Obejmuje on zwierzęta z kończynami stawowymi i egzoszkielet wykonany z chityny. Istnieje wiele opinii na temat jego klasyfikacji. Układ znaleziony w kilku tekstach jest: Superphylum Arthropoda: Phyla Chelicerata, Crustacea, Uniramia (Insects + Myriapoda). ^p61 Jeżeli stawonogi są sklasyfikowane jako typ, to ich pododdziały są sklasyfikowane jako Subphyla:

• Trylobitomorpha: trylobity, od kambryjskiego do permskiego.
• Chelicerata. Klasy Arachnida: pająki, roztocza, skorpiony. Xiphosura: krab podkowiasty Limulus. Piknogonida: pająki morskie. Eurypterida: skorpiony morskie (wymarłe). 63 000 opisanych gatunków. ^p179
• Myriapoda. Klasy: Chilopoda: centypy. Myriapoda: stonogi. Symphyla i Pauropoda: mniejsze grupy. ~3000 gatunków. ^p187
• Hexapoda. Dwie klasy o ogromnie różnych rozmiarach. Insecta: owady; ^{p196 w} przeważającej mierze najczęstsze zwierzęta lądowe, szacunkowo od 1,5 do 3 milionów gatunków w około 30 rzędach. Apterygota to bezskrzydłe owady. Rozwój owadów obejmuje wiele rodzajów larw, zarówno wodnych jak i lądowych oraz, prawie zawsze, metamorfozę. Druga klasa, Entognatha, składa się z trzech małych grup.
• Crustacea. Klasy: Branchiopoda: krewetki solankowe. Cephalocarida: krewetki podkowiaste. Maxillopoda: pąkle, wszy rybne. Ostrakoda: krewetki nasienne. Malakostraca: homary, kraby, krewetki. Remipedia: grupa ślepych skorupiaków podziemnych, rozpowszechniona na całym świecie, ale ograniczona do przybrzeżnych warstw wodonośnych. Pierwszą larwą jest zazwyczaj nauplius, po którym mogą następować inne stadia larwalne.

• Tardigrada: "Niedźwiedzie wodne". 700 gatunków mikroskopijnych zwierząt z wilgotnych lub wodnych środowisk. Struktura jest stała: głowa, cztery segmenty, każdy z dwoma nogami. Gatunki lądowe są przystosowane do przetrwania ekstremalnych warunków.

Lophotrochozoa

• Sipuncula: 150 gatunków, brak pewnych zapisów kopalnych. Małe, przypominające rurki zwierzęta morskie, z długą, przypominającą mackę przednią częścią, którą można wciągać i wyciągać. Pysk jest otoczony pierścieniem rzęsek. Posiada larwy pelagiczne.
• Mollusca: wielka odmiana pod względem liczby gatunków i różnorodności form ciała; w dużej mierze wodna. Ogromnie ważny zapis kopalny z Dolnego Kambru. Główne źródło pokarmu dla ludzkości, drugie po rybach. Zjednoczona przez płaszcz, muskularną "stopę", radulę (pasmo zębów) i (przodkowie) przez muszlę. Liczbę żywych gatunków szacuje się na 50,000 do 150,000. Klasy: mniejszymi klasami są Aplacophora, Monoplacophora i Polyplacophora. Głównymi klasami są żołądkowce, głowonogi, małże i głowonogi. Znajomość ewolucji małży jest cenna dla identyfikacji warstw, tak powszechna jest ich skamieniałość. Larwy są trochoforami; lub veligerami (wiele ślimaków i małży); glochidium (niektóre małże słodkowodne).
• Annelida: ważny typ zarówno wodnych, jak i lądowych robaków segmentowych. Co najmniej 15.000 żywych gatunków. Rekord skamieniałości słaby, historia ewolucyjna nie jest dobrze znana. Klasy: Polichaeta (robaki morskie), Oligochaeta (dżdżownice), Hirudinea (pijawki). Larwy to trochofory lub nektochaeta.
• Bryozoa, znana również jako Ectoprocta: Wodny typ o ogromnym zapisie kopalnym (jeden z najbardziej rozpowszechnionych w Paleozoiku). Nadal dość powszechny, choć mało znany opinii publicznej. Obecnie istnieje 5000 gatunków, z których większość buduje szkielety wapienne. Prawie wszystkie są kolonialne, a wszystkie ich zooids są klonami.
• Phoronida: Bardzo mały typ, z 12 gatunkami. Żyje na dnie morskim (bentosowym), buduje chitynowe rury pokryte błotem lub piaskiem albo wydrąża się w wapiennej skale. Zazwyczaj mają horesofory w kształcie lofofoforów z ciliowatymi mackami.
• Nemertea lub Nemertini: płaskie, niesegmentowane tasiemce, głównie wodne. Nazywano je również Rhynchocoela lub proboscis robaki. Około 1400 gatunków. Pojawiły się doniesienia o wyjątkowo długich tasiemcach, niepotwierdzonych. Larwy to pilidia.
• Platyhelminthes: płazińce. Klasy: Turbellaria: wolno żyjące i wodne (4.500 gatunków); Trematoda: pasożytnicze gryzonie mięczaków i kręgowców (~1500 gatunków); Cestoda: tasiemce, pasożytnicze w przewodzie pokarmowym kręgowców (3400 gatunków); Monogenea: ektopasożyty na skrzelach i skórze ryb (1100 gatunków). Larwa Müllera jest charakterystyczna dla gatunków wolno żyjących, ale w grupach pasożytniczych rozwój może być bezpośredni.
• Rotifera: wrotki. Wrotki (2200 gatunków) znajdują się wszędzie w basenach przejściowych oraz w wodzie morskiej i słodkiej. Charakterystyczny jest pierścień rzęsisty okrążający pysk i lorykę ochronną. W skład tego gatunku wchodzą obecnie Acanthocephala, pasożytnicze robaki cierniowe.
• Brachiopoda: łuski lampy, z ogromnym skamieniałym rekordem wracającym do Kambryjczyka. 12.000 gatunków, z których 350 nadal żyje (lub 100 według Clarksona). ^p158 Wyglądają raczej jak małże, a do muszli mają górną i dolną część. Jednak ich wewnętrzna organizacja jest zupełnie inna. ^p395 Były one dominującą fauną przybrzeżną (infauna) paleozoiku, ale zostały znacznie zredukowane przez dwa główne wydarzenia wymarcia, P/Tr i K/T. Małże przejęły swoje przybrzeżne siedliska w Mezozoiku, a od tego czasu ramienionogi zostały ograniczone do głębszych wód, z wyjątkiem garstki gatunków.
• Entoprokty: Mały typ (150 gatunków) rozszczepialnych, bentosowych zwierząt morskich.
• Gastrotricha: kolejny typ małych zwierząt wodnych, liczący około 700 gatunków. Są one dwustronne, z pełnym jelitem. Są pokryte rzęsami i mają dwa gruczoły końcowe. Jeden gruczoł wydziela cement, drugi go rozpuszcza. Mają krótki okres życia, trwający kilka dni.

Deuterostomia

• Xenacoelomorpha: Grupa morskich robaków bentosowych składająca się z 3 głównych linii określonych przez ślepe jelito, sieciowy układ nerwowy i brak nefrydów. Pozycja tej grupy na drzewie życia jest obecnie dyskutowana jako albo grupa siostrzana do wszystkich innych Bilaterii, albo jako siostra do wszystkich innych Deuterostomii.

• Xenoturbellida: Bentosowe robaki morskie, często spotykane w głębinach morskich, wielkości od 2 do 20 cm.
• Acoela: bardzo małe robaki morskie (zwykle o długości poniżej 2 milimetrów) występujące w wodach morskich i słonawych, zwykle żyjące w bentosie.
• Nemertodermatida: małe robaki morskie. ~11 opisanych gatunków. Blisko spokrewnione z Acoelą, ale różnią się tym, że w przeciwieństwie do Acoeli, mają stałą jamę jelitową

• Echinodermata: Jedna z najważniejszych fizjologii morskich, o symetrii radialnej. 17.000 żywych gatunków, z których wszystkie żyją w oceanie, głównie na dnie morskim. Jest to największa fizjologia, która jest całkowicie morska. Główne klasy są całkiem dobrze znane. Krynoidy to "lilie morskie", pozostałość po niegdyś wielkiej klaturze; Asterozoa to rozgwiazdy, główne drapieżniki muszli i kruche gwiazdy. Echinozoa to jeżowce, dolary piaskowe i ogórki morskie. Są też pewne wymarłe grupy. Rekord skamieniałości szkarłupni jest obszerny. Larwy są zróżnicowane i planktoniczne: pluteus (echinoidy); dipleurula, następnie bipinneria; następnie brachiolaria (rozgwiazda); ophiopluteus (gwiazdy kruche); doliolaris (ogórki morskie).
• Hemichordata: Najbliżsi krewni Chordatesa, trzy grupy, które są skupione w większości nowoczesnych taksonomii.

• Enteropneusta: robaki żołędziowe. Mała, dobrze zdefiniowana grupa z 70 gatunkami morskimi. Krewne akordy.
• †Graptolity: kopalne zwierzęta kolonialne.
• Pterobrancheia: niewielka podtypowa grupa dwóch lub trzech grup morskich, które zazwyczaj budują rury i tworzą małe kolonie na dnie morza. Mają one długą historię skamielin. Zooids noszą wyraźne ciliowane macki.

• Chordata: azyl, który zawiera kręgowce. Podobnie jak w przypadku Artropody, niektórzy taksonomowie uważają ją za superfylum, z trzema filarami. Tutaj, chordata ma trzy podfilary:

• Urochordata: tuniki.
• Cephalochordata: lancetowate, takie jak dawny Amfioxus.
• Craniata lub Vertebrata: kręgowce. Około 60.000 rozpoznanych gatunków. Termin "kręgowiec" zazwyczaj wyklucza minoga i tarninę, które są objęte szerszym terminem "craniate".

Inne Bilateria phyla

• Cycliophora: niedawno odkryta grupa małych zwierząt, które żyją na homarach. Do tej pory jeden rodzaj i trzy gatunki.
• Gnathostomulida: robaki szczękowe, mały typ małych zwierząt morskich (100 gatunków). Hermaphrodite, żyją w błotnistym siedlisku bentosowym, pożywiają się cząstkami szczęką.
• Chaetognatha: robaki strzałkowe. Tylko około 120 gatunków, ale ogromne ilości w planktonie; niektóre są bentosowe. Są drapieżnikami, do 12 cm długości. Używają neurotoksyny, aby ujarzmić ofiarę.
• Orthonectida: niewielki typ pasożytów bezkręgowców morskich.

Non-Bilateria

• Cnidaria: duży azyl, z dużą ilością skamielin. 10,000 żywych gatunków. Wodny, głównie morski, pięć klas:

• Anthozoa (ukwiały morskie, koralowce)
• Scyfozoa (prawdziwa meduza)
• Cubozoa (galaretki w pudełkach)
• Staurozoa (meduza szypułkowa).
• Hydrozoa: hydroidy

• Placozoa: Dwa opisane gatunki: Trichoplax adhaerens, odkryty w 1883 roku i ``Hoilungia hongkongensis```. Małe, około 2 mm, wodne, zjada bakterie i jednokomórkowe glony i pierwotniaki.

• Ctenophora: galaretki grzebieniowe. ~200 opisanych gatunków, wodne, wszystkie morskie, zwykle przezroczyste, z ośmioma rzędami grzebieni stapianych rzęs kolonii. Głównie pelagiczne, ale kilka gatunków bentosowych.

• Porifera: gąbki. 5000 gatunków, wodnych głównie morskich, ale kilka gatunków słodkowodnych, Mają kolorowe komórki z długimi rzęskami. Rozszczepialne, mają zróżnicowanie komórkowe. Szkielet jest z gąbki, lub są wapienne CaCO3, lub krzemionkowe SiO2.

Refleksje

Co najmniej 21 filarów jest wyłącznie wodnych, z kilkoma innymi w siedliskach quasi-wodnych na lądzie. Żadna z nich nie jest całkowicie lądowa. Świadczy to o znaczeniu wody dla życia, a w szczególności dla morza. Jest dość pewne, że wszystkie filary pochodzą z morza, a w każdym razie z wody. Większość z nich po raz pierwszy pojawiła się w języku kambryjskim lub ediakańskim. Większość filarów miękkich pozostawiła niewiele skamieniałości.

Phyla może być pogrupowana według dowodów na ich ewolucyjne relacje. Powyższa lista zestawia podobne grupy.

Ten rodzaj megataksonomii staje się coraz bardziej przekonujący w miarę jak analiza sekwencji DNA przebiega przez fizjologię. Niektóre całkowicie skamieniałe grupy są nadal umieszczane tam, gdzie są na anatomii i zdrowego rozsądku, a nie na twardych dowodach molekularnych. Trilobity są dobrym przykładem. Ich pozycja w Artropodzie opiera się na nie wiele więcej niż ich obustronna symetria i egzoszkielet. Zgrupowania te są omówione dalej w odniesieniach do tej strony.

Sortowalny stół

Ta tabela ma tę zaletę, że jest sortowalna. Terminologia różni się w miejscach od powyższych opisów. Ponadto, wymieniając gatunki żywe tylko dla większości filarów, te z ogromnymi zapisami kopalnymi (jak Bryozoa i Brachiopod) są niższe w kolejności, mimo że są to ważne formy wodne w epoce paleozoicznej.

Grupy wcześniej klasyfikowane jako filary

Ta lista ma być pomocna przy czytaniu starszej literatury, która może używać nieaktualnych terminów.