Kryzelnice
Foremonida, czyli robaki podkowiaste, są małym typem zwierząt morskich. Istnieje dwadzieścia gatunków, w dwóch rodzajach. Są one częścią brachiozoi, do których należą również ramienionogi.
Foremony są w kształcie robaka, ale z jelitem, które zapętla się i wychodzi z ciała w pobliżu ust. To wyjaśnia nazwę "robaki podkowiaste". Występują one we wszystkich oceanach i morzach (z wyjątkiem mórz polarnych), a wszystkie gatunki mają szeroki zasięg geograficzny.
Występują one na głębokościach do 400 metrów, ale głównie od 0 do 70 metrów. Żywotność szacuje się na około rok. Dorośli są robakami rurkowymi i wydzielają chitynowe rurki, w których żyją. Rurki te mogą być zakopane w błocie lub piasku lub spoczywać na powierzchni skalistego podłoża. Jeśli na skałach, mogą one żyć w koloniach, a ich rurki są skręcone wokół siebie w celu wsparcia. Niektóre gatunki mogą rozpuścić dziury w skałach, takie jak wapień, wapienne muszle morskie lub nawet cementowe pomosty; następnie żyją w tych dziurach, które układają razem ze swoimi wydzielinowymi rurkami.
Żywią się one przy użyciu lofofofora, ciliowanej struktury, która otacza usta. Razem z Bryozoa i Brachiopoda, foforydy należą do lofofoforanów, czasami traktowanych jako pojedynczy typ.
Anatomia
Chociaż są one zazwyczaj długie, do 50 cm (30 in). Foremony są zazwyczaj bardzo cienkie.
Przewód pokarmowy hormonów składa się z krótkiego przełyku, który prowadzi do kulistego żołądka, a następnie do jelit, które kończą się w odbycie. Foremonidy mają prosty układ krwionośny jednej tętnicy zstępującej i żyły wstępującej połączonej siecią cienkich naczyń włosowatych. Istnieją również naczynia krwionośne do każdego z macek. Krew jest bezbarwna, ale zawiera ciałka z pigmentem podobnym do hemoglobiny, który pomaga w przenoszeniu tlenu.
Układ nerwowy składa się głównie z zwoju nerwowego między jamą ustną a odbytem, nerwu pierścieniowego u podstawy lofofofora, jednego lub dwóch olbrzymich włókiennerwowych, które wydostają się z tego zwoju i rozciągają się wzdłuż ściany ciała. Na brodawce odbytu znajdują się dwa cewkowate organy wydalnicze, które odprowadzane są na zewnątrz przez nefrydioopory.
Struktura foremonaidy.
Reprodukcja
Foremony mogą być obupłciowe lub jednopłciowe, a także rozmnażać się bezpłciowo. Gamety są uwalniane przez nefrydy. Zapłodnienie jest prawdopodobnie wewnętrzne. Foremony postępują zgodnie z jednym z dwóch rodzajów strategii reprodukcyjnej. Niektóre gatunki, takie jak Phoronis ovalis, składają tylko kilka (12-25) dużych jaj, które mają dużo żółtka. Jaja te są wylęgane w probówce dorosłego człowieka, są uwalniane dopiero po wylęgu. Druga strategia polega na złożeniu znacznie większej liczby (do 500) mniejszych jaj. Jaja te są wypuszczane zaraz po zapłodnieniu. Kilka dni później wylęgają się one do tzw. larw "actinotrocha". Larwy rozwijają się planktonicznie przez 2-3 tygodnie i osiedlają się po około 20 dniach. Metamorfoza jest "katastrofalna", występuje w czasie krótszym niż 30 minut i prowadzi do powstania smukłego młodego foronika.
Foremony mogą regenerować lofofofor, jeśli zostaną uszkodzone, w rzeczywistości Phoronis ovalis dobrowolnie traci swój lofofofor w celu złożenia jaj. Po złożeniu jaj zwierzę rośnie nowy lofofofor.
Karmienie
Foremony to podajniki podwieszane. Przenoszą one swoje lofofofory do dominującego nurtu wody. Cząsteczki pokarmu w prądzie wodnym są uwięzione w strumieniu śluzu, który przemieszcza się wzdłuż macek, aż dotrze do pierścienia ustnego. Tam jest on wciągany do jamy ustnej, a następnie do przewodu pokarmowego. Następuje również bezpośrednie pobieranie aminokwasów przez naskórek.
Skamieniałości
Skamieniały zapis phoronidów jest słaby. Istnieją nudy pochodzące z Devonian, które zostały przypisane do phoronidów. Iotuba chengjiangensis, forma znana tylko z trzech okazów w Dolnym Kambryku, została zinterpretowana jako foronid, ponieważ wydaje się, że miała jelito w kształcie litery U i była macana. Foremony mogą być spokrewnione z pospolitymi, ale tajemniczymi skamieniałościami rurkowymi znanymi jako hederelki.
Pytania i odpowiedzi
P: Co to są podkowce?
O: Podkowce to niewielka gromada zwierząt morskich obejmująca dwadzieścia gatunków w dwóch rodzajach. Są one częścią Brachiozoa, która obejmuje również ramienionogi.
P: Dlaczego nazywa się je podkowcami?
O: Nazywa się je podkowcami, ponieważ mają jelito, które zapętla się i wychodzi z ciała w pobliżu ust, nadając im kształt podkowy.
P: Gdzie można znaleźć phoronidy?
O: Woronidy występują we wszystkich oceanach i morzach, z wyjątkiem mórz polarnych, a wszystkie gatunki mają szeroki zasięg geograficzny. Występują na głębokościach do 400 metrów, ale głównie od 0 do 70 metrów.
P: Jaka jest długość życia phoronidów?
O: Uważa się, że długość życia foronidów wynosi około roku.
P: Jak żyją phoronidy?
O: Woronidy są robakami rurkowymi i wydzielają chitynowe rurki, w których żyją. Rurki te mogą być zakopane w błocie lub piasku lub spoczywać na powierzchni skalistego podłoża. Niektóre gatunki mogą rozpuszczać otwory w skałach, takich jak wapień, wapienne muszle, a nawet cementowe mola, i żyć w tych otworach, które wyściełają swoimi wydzielanymi rurkami.
P: W jaki sposób phoronidy się odżywiają?
O: Woronidy odżywiają się za pomocą lophophore, orzęsionej struktury otaczającej usta.
P: Do jakiej gromady należą woronidy?
O: Wraz z Bryozoa i Brachiopoda, phoronidy należą do lophophorates, czasami traktowanych jako jeden gatunek.
