Strzykwy

Przegląd

Ogórki morskie komunikują się między sobą wysyłając sygnały hormonalne przez wodę.

Niezwykłą cechą tych zwierząt jest kolagen, który tworzy ich ściany ciała. Można go dowolnie rozluźniać i zaciskać. Jeśli zwierzę chce się przecisnąć przez małą szczelinę, może rozluźnić połączenia kolagenowe i wlać się do środka. Aby zapewnić sobie bezpieczeństwo w takich szczelinach, ogórek morski zaczepia wszystkie swoje włókna kolagenowe, dzięki czemu jego ciało ponownie staje się jędrne.

Zwierzęta posiadają wewnętrzne drzewo oddechowe, które pływa w wewnętrznej jamie wodnistej. W tylnej części kloaki woda jest wpompowywana i wypompowywana, dzięki czemu następuje wymiana gazowa z drzewem oddechowym w jelitach. ^p80

Obrona

Niektóre gatunki ogórków morskich z rafy koralowej bronią się poprzez wydalanie lepkich kanalików cuvieriańskich w celu uwięzienia potencjalnych drapieżników. Rurki te są przymocowane do drzewa oddechowego w jelicie. W przypadku zaskoczenia, ogórki te mogą wydalać rurki przez rozdarcie w ścianie kloaki. W efekcie drapieżnik zostaje obrzucony lepkimi nićmi. Zastępcze kanaliki odrastają w ciągu jednego i pół do pięciu tygodni, w zależności od gatunku. Uwalnianiu się tych kanalików może towarzyszyć wydzielanie toksycznej substancji chemicznej zwanej holoturyną, która ma właściwości podobne do mydła. Ta substancja chemiczna może zabić każde zwierzę znajdujące się w pobliżu i jest to jeszcze jeden sposób, w jaki te osiadłe zwierzęta mogą się bronić. Inne ogórki, pozbawione tego urządzenia, mogą rozszczepić swoją ścianę jelitową i wypluć swoje jelita i drzewo oddechowe. Później je regenerują. Zoologowie, którzy tego doświadczyli, uważają, że jest to imponujący środek odstraszający. "Bałagan, jaki może zrobić jeden osobnik, trzeba zobaczyć, żeby uwierzyć". ^{str. 81}

Istnienie tych mechanizmów obronnych wyjaśnia, dlaczego holotury mogły się obyć bez silnego szkieletu swoich przodków.

Karmienie

Wokół otworu gębowego zawsze obecne są silnie zmodyfikowane rurkowate odnóża. Są to rozgałęzione i zwijające się macki, znacznie większe od zwykłych odnóży rurkowych. Ogórki morskie mają od dziesięciu do trzydziestu takich macek, w zależności od gatunku. Wokół jamy gębowej i przełyku znajduje się pierścień większych kosteczek, do których przymocowane są mięśnie odnóży rurkowych. Za pomocą lepkich macek zwierzę zbiera detrytus i małe organizmy.

Ogórek morski, Wyspa Kokosowa, Hawaje


Ogórek morski na Seszelach wyrzuca lepkie włókna z odbytu w samoobronie.