Płaszcz (anatomia)
Płaszcz jest ważną częścią anatomii mięczaków: jest to grzbietowa ściana ciała, która pokrywa narządy trawienia, rozmnażania i ruchu.
U wielu, ale nie wszystkich gatunków mięczaków, naskórek (skóra) płaszcza wydziela węglan wapnia i konchiolinę, tworząc muszlę.
Słowo płaszcz oznacza płaszcz lub pelerynę, i często przypomina płaszcz. Brzegi płaszcza mogą wystawać daleko poza główną część ciała, tworząc płaty, dwuwarstwowe struktury przystosowane do wielu różnych zastosowań, w tym np. syfon.
Widoczny jest jaskrawo ubarwiony płaszcz tego gigantycznego małża.
Kałamarnica europejska (Loligo vulgaris). Płaszcz jest wszystkim, co jest widoczne za głową: zewnętrzna ściana ciała i płetwy są częścią płaszcza.
Jama płaszczowa
Jama płaszczowa jest centralną cechą biologii mięczaków. Jama ta jest utworzona przez spódnicę płaszcza, podwójny fałd płaszcza, który zamyka przestrzeń wodną. W tej przestrzeni znajdują się skrzela mięczaka, odbyt, narządy smaku, wydalania i rozrodcze.
Jama płaszczowa pełni funkcję komory oddechowej u wszystkich mięczaków. U małży jest ona zazwyczaj częścią struktury pokarmowej. U niektórych mięczaków jama płaszczowa jest komorą lęgową, a u głowonogów i niektórych małży, takich jak przegrzebki, jest narządem lokomotorycznym.
Paszcza jest silnie umięśniona. U głowonogów skurcz płaszcza jest wykorzystywany do wtłaczania wody przez rurkowaty syfon, co powoduje szybkie przemieszczanie się zwierzęcia w wodzie. U innych mięczaków płaszcz jest używany jako rodzaj "stopy" do poruszania się.
