Ruch Państw Niezaangażowanych
Ruch Niezaangażowany (NAM) jest organizacjąmiędzynarodową (grupa państw), która nie chce być oficjalnie połączona z żadnym większym blokiem władzy (grupa państw) ani przeciwko niemu. W 2018 roku ruch liczył 125 członków i 25 państw obserwatorów.
Grupa została założona w Belgradzie w 1961 roku. Została utworzona przez prezydenta Jugosławii, Josipa Broz Tito, pierwszego premiera Indii, Jawaharlala Nehru, drugiego prezydenta Egiptu, Gamala Abdela Nassera, pierwszego prezydenta Ghany, Kwame Nkrumah, oraz pierwszego prezydenta Indonezji, Sukarno. Wszyscy pięcioro przywódców uważało, że kraje rozwijające się nie powinny pomagać ani blokom zachodnim, ani wschodnim w czasie zimnej wojny. Uważali też, że kraje rozwijające się nie powinny być kapitalistyczne ani komunistyczne, ale powinny starać się znaleźć inny sposób na pomoc swoim obywatelom.
W Deklaracji Hawańskiej z 1979 roku stwierdzono, że celem organizacji jest pomoc krajom w zachowaniu "niepodległości narodowej, suwerenności, integralności terytorialnej i bezpieczeństwa krajów niezaangażowanych" w ich "walce z imperializmem, kolonializmem, neokolonializmem, rasizmem i wszelkimi formami obcej agresji, okupacji, dominacji, ingerencji lub hegemonii, jak również z wielką władzą i polityką blokową". Oznacza to, że chcieli oni rządzić swoimi krajami, nie mówiąc im o tym ani główne potęgi kapitalistyczne, ani wielkie państwa socjalistyczne.
Kraje ruchu niezaangażowane stanowią prawie dwie trzecie członków Organizacji Narodów Zjednoczonych i 55% ludności świata.
Sekretarze generalni
Pomiędzy szczytami Ruch Niezaangażowanych jest prowadzony przez sekretarza generalnego wybranego na ostatnim spotkaniu na szczycie. Ponieważ znaczna część prac tego ruchu jest podejmowana w ONZ w Nowym Jorku, oczekuje się, że ambasador kraju przewodniczącego przy ONZ poświęci czas i wysiłki na sprawy dotyczące Ruchu Niepodległego. Biuro Koordynacyjne, również z siedzibą w ONZ, jest głównym instrumentem kierowania pracą grup zadaniowych, komitetów i grup roboczych ruchu.
Sekretarze generalni Ruchu Nieprzyłączonych | ||||
Nazwa | Kraj | Strona | Z | Do |
Liga Komunistów Jugosławii | 1961 | 1964 | ||
| Unia Socjalistyczno-Arabska | 1964 | 1970 | |
Kenneth Kaunda | ZjednoczonaPartiaNiepodległości Narodowej | 1970 | 1973 | |
Houari Boumediène | Rada Rewolucyjna | 1973 | 1976 | |
William Gopallawa | Niezależny | 1976 | 1978 | |
Junius Richard Jayewardene | Zjednoczona Partia Narodowa | 1978 | 1979 | |
1979 | 1983 | |||
Neelam Sanjiva Reddy | Partia Janata | 1983 | ||
Zail Singh | Partia Kongresowa | 1983 | 1986 | |
Robert Mugabe |
| ZANU-PF | 1986 | 1989 |
Janez Drnovšek | Liga Komunistów Jugosławii | 1989 | 1990 | |
Borysaw Jović | Socjalistyczna Partia Serbii | 1990 | 1991 | |
Stjepan (Stipe) Mesić | Chorwacka Unia Demokratyczna | 1991 | ||
Branko Kostić | Demokratyczna Partia Socjalistów Czarnogóry | 1991 | 1992 | |
Dobrica Ćosić[] | Niezależny | 1992 | ||
Suharto | Partai Golongan Karya | 1992 | 1995 | |
Ernesto Samper | Kolumbijska Partia Liberalna | 1995 | 1998 | |
Andrés Pastrana Arango | Kolumbijska Partia Konserwatywna | 1998 | ||
1998 | 1999 | |||
Thabo Mbeki | 1999 | 2003 | ||
Mahathir Mohamad | Zjednoczona Organizacja Narodowa Malezji | 2003 | ||
Abdullah Ahmad Badawi | 2003 | 2006 | ||
2006 | 2008 | |||
Raúl Castro | 2008 | 2009 | ||
| Narodowa Partia Demokratyczna | 2009 | 2011 | |
Mohamed Hussein Tantawi | Niezależny | 2011 | 2012 | |
Mohamed Morsi | Strona Wolności i Sprawiedliwości | 2012 | ||
Sojusz Budowniczych Islamskiego Iranu (Alliance of Builders of Islamic Iran) | 2012 | 2013 | ||
Stowarzyszenie Duchowieństwa Walczącego (Combatant Clergy Association) | 2013 | 2016 | ||
Nicolás Maduro | Zjednoczona Partia Socjalistyczna Wenezueli | 2016 | 2019 | |
Ilham Aliyev | 2019 | (2022) | ||
Sekretarze generalni
Pomiędzy szczytami Ruch Niezaangażowanych jest prowadzony przez sekretarza generalnego wybranego na ostatnim spotkaniu na szczycie. Ponieważ znaczna część prac tego ruchu jest podejmowana w ONZ w Nowym Jorku, oczekuje się, że ambasador kraju przewodniczącego przy ONZ poświęci czas i wysiłki na sprawy dotyczące Ruchu Niepodległego. Biuro Koordynacyjne, również z siedzibą w ONZ, jest głównym instrumentem kierowania pracą grup zadaniowych, komitetów i grup roboczych ruchu.
Sekretarze generalni Ruchu Nieprzyłączonych | ||||
Nazwa | Kraj | Strona | Z | Do |
Liga Komunistów Jugosławii | 1961 | 1964 | ||
| Unia Socjalistyczno-Arabska | 1964 | 1970 | |
Kenneth Kaunda | ZjednoczonaPartiaNiepodległości Narodowej | 1970 | 1973 | |
Houari Boumediène | Rada Rewolucyjna | 1973 | 1976 | |
William Gopallawa | Niezależny | 1976 | 1978 | |
Junius Richard Jayewardene | Zjednoczona Partia Narodowa | 1978 | 1979 | |
1979 | 1983 | |||
Neelam Sanjiva Reddy | Partia Janata | 1983 | ||
Zail Singh | Partia Kongresowa | 1983 | 1986 | |
Robert Mugabe |
| ZANU-PF | 1986 | 1989 |
Janez Drnovšek | Liga Komunistów Jugosławii | 1989 | 1990 | |
Borysaw Jović | Socjalistyczna Partia Serbii | 1990 | 1991 | |
Stjepan (Stipe) Mesić | Chorwacka Unia Demokratyczna | 1991 | ||
Branko Kostić | Demokratyczna Partia Socjalistów Czarnogóry | 1991 | 1992 | |
Dobrica Ćosić[] | Niezależny | 1992 | ||
Suharto | Partai Golongan Karya | 1992 | 1995 | |
Ernesto Samper | Kolumbijska Partia Liberalna | 1995 | 1998 | |
Andrés Pastrana Arango | Kolumbijska Partia Konserwatywna | 1998 | ||
1998 | 1999 | |||
Thabo Mbeki | 1999 | 2003 | ||
Mahathir Mohamad | Zjednoczona Organizacja Narodowa Malezji | 2003 | ||
Abdullah Ahmad Badawi | 2003 | 2006 | ||
2006 | 2008 | |||
Raúl Castro | 2008 | 2009 | ||
| Narodowa Partia Demokratyczna | 2009 | 2011 | |
Mohamed Hussein Tantawi | Niezależny | 2011 | 2012 | |
Mohamed Morsi | Strona Wolności i Sprawiedliwości | 2012 | ||
Sojusz Budowniczych Islamskiego Iranu (Alliance of Builders of Islamic Iran) | 2012 | 2013 | ||
Stowarzyszenie Duchowieństwa Walczącego (Combatant Clergy Association) | 2013 | 2016 | ||
Nicolás Maduro | Zjednoczona Partia Socjalistyczna Wenezueli | 2016 | 2019 | |
Ilham Aliyev | 2019 | (2022) | ||
Członkowie
Członkowie pełnoprawni
Afganistan
Algieria
Angola
Antigua i Barbuda
Azerbejdżan
Bahamy
Bahrajn
Bangladesz
Barbados
Białoruś
Belize
Benin
Bhutan
Boliwia
Bośnia i Hercegowina
Botswana
Brazylia
Brunei Darussalam
Burkina Faso
Burundi
Republika Zielonego Przylądka
Kambodża
Kamerun
Republika Środkowoafrykańska
Czad
Chile
Kolumbia
Komory
Kongo
Kuba
Kostaryka
Demokratyczna Republika Konga
Dżibuti
Dominika
Republika Dominikańska
Ekwador
Egipt
Gwinea Równikowa
Erytrea
Eswatini
Etiopia
Fidżi
Gabon
Gambia
Ghana
Grenada
Gwatemala
Gwinea
Gwinea Bissau
Gujana
Haiti
Honduras
Indie
Indonezja
Iran
Irak
Wybrzeże Kości Słoniowej (Ivory Coast)
Jamajka
Jordania
Kenia
Kuwejt
Laos
Liban
Lesotho
Liberia
Libia
Madagaskar
Malawi
Malezja
Malediwy
Mali
Mauretania
Mauritius
Mongolia
Maroko
Mozambik
Myanmar
Namibia
Nepal
Nikaragua
Niger
Nigeria
Korea Północna
Oman
Pakistan
Palestyna
Panama
Papua-Nowa Gwinea
Paragwaj
Peru
Filipiny
Katar
Rwanda
Saint Kitts i Nevis
Święta Łucja
Saint Vincent i Grenadyny
Wyspy Świętego Tomasza i Książęca
Arabia Saudyjska
Senegal
Seszele
Sierra Leone
Singapur
Somalia
Republika Południowej Afryki
Sudan Południowy
Sri Lanka
Sudan
Surinam
Syria
Tanzania
Tajlandia
Timor-Leste
Togo
Trynidad i Tobago
Tunezja
Turkmenistan
Uganda
Zjednoczone Emiraty Arabskie
Uzbekistan
Vanuatu
Wenezuela
Wietnam
Jemen
Zambia
Zimbabwe
Byli członkowie
Cypr jest członkiem-założycielem NAM i w 2004 r. Cypr przestał być członkiem NAM wraz z Maltą, aż do momentu gdy stał się członkiem Unii Europejskiej.
Malta oficjalnie przystąpiła do Ruchu Niezaangażowanych w 1974 r., a w 2004 r. Malta wraz z Cyprem zakończyła członkostwo w Unii Europejskiej do czasu, gdy stała się członkiem Unii Europejskiej.
Polska oficjalnie przystąpiła do Ruchu Nieprzyjętych w 1989 r., a w 2004 r. wraz z Cyprem i Maltą zakończyła członkostwo w Unii Europejskiej do czasu, gdy stała się członkiem Unii Europejskiej.
Yugoslavia Yugoslavia jest członkiem założycielem NAM. Stolica Jugosławii, Belgrad, jest miejscem narodzin NAM. Jugosławia była gospodarzem szczytów NAM w latach 1961-1964 i 1989-1992. Wycofała się ona z Ruchu Nieuzgodnionego w 1992 roku wraz z jego rozwiązaniem. Bośnia i Hercegowina jest jedyną częścią byłej Jugosławii, która obecnie dołączyła do Ruchu Niepodległościowego.
Ukraina (Status upuszczonego obserwatora)
Obserwatorzy
Następujące kraje i organizacje mają status obserwatorów:


Państwa członkowskie Ruchu Nieprzyłączonych (2018). Jasnoniebieskie państwa mają status obserwatora.
Członkowie
Członkowie pełnoprawni
Afganistan
Algieria
Angola
Antigua i Barbuda
Azerbejdżan
Bahamy
Bahrajn
Bangladesz
Barbados
Białoruś
Belize
Benin
Bhutan
Boliwia
Bośnia i Hercegowina
Botswana
Brunei Darussalam
Burkina Faso
Burundi
Republika Zielonego Przylądka
Kambodża
Kamerun
Republika Środkowoafrykańska
Czad
Chile
Kolumbia
Komory
Kongo
Kuba
Kostaryka
Demokratyczna Republika Konga
Dżibuti
Dominika
Republika Dominikańska
Ekwador
Egipt
Gwinea Równikowa
Erytrea
Eswatini
Etiopia
Fidżi
Gabon
Gambia
Ghana
Grenada
Gwatemala
Gwinea
Gwinea Bissau
Gujana
Haiti
Honduras
Indie
Indonezja
Iran
Irak
Wybrzeże Kości Słoniowej (Ivory Coast)
Jamajka
Jordania
Kenia
Kuwejt
Laos
Liban
Lesotho
Liberia
Libia
Madagaskar
Malawi
Malezja
Malediwy
Mali
Mauretania
Mauritius
Mongolia
Maroko
Mozambik
Myanmar
Namibia
Nepal
Nikaragua
Niger
Nigeria
Korea Północna
Oman
Pakistan
Palestyna
Panama
Papua-Nowa Gwinea
Paragwaj
Peru
Filipiny
Katar
Rwanda
Saint Kitts i Nevis
Święta Łucja
Saint Vincent i Grenadyny
Wyspy Świętego Tomasza i Książęca
Arabia Saudyjska
Senegal
Seszele
Sierra Leone
Singapur
Somalia
Republika Południowej Afryki
Sudan Południowy
Sri Lanka
Sudan
Surinam
Syria
Tanzania
Tajlandia
Timor-Leste
Togo
Trynidad i Tobago
Tunezja
Turkmenistan
Uganda
Zjednoczone Emiraty Arabskie
Uzbekistan
Vanuatu
Wenezuela
Wietnam
Jemen
Zambia
Zimbabwe
Byli członkowie
Cypr jest członkiem-założycielem NAM i w 2004 r. Cypr przestał być członkiem NAM wraz z Maltą, aż do momentu gdy stał się członkiem Unii Europejskiej.
Malta oficjalnie przystąpiła do Ruchu Niezaangażowanych w 1974 r., a w 2004 r. Malta wraz z Cyprem zakończyła członkostwo w Unii Europejskiej do czasu, gdy stała się członkiem Unii Europejskiej.
Polska oficjalnie przystąpiła do Ruchu Nieprzyjętych w 1989 r., a w 2004 r. wraz z Cyprem i Maltą zakończyła członkostwo w Unii Europejskiej do czasu, gdy stała się członkiem Unii Europejskiej.
Yugoslavia Yugoslavia jest członkiem założycielem NAM. Stolica Jugosławii, Belgrad, jest miejscem narodzin NAM. Jugosławia była gospodarzem szczytów NAM w latach 1961-1964 i 1989-1992. Wycofała się ona z Ruchu Nieuzgodnionego w 1992 roku wraz z jego rozwiązaniem. Bośnia i Hercegowina jest jedyną częścią byłej Jugosławii, która obecnie dołączyła do Ruchu Niepodległościowego.
Ukraina (Status upuszczonego obserwatora)
Obserwatorzy
Następujące kraje i organizacje mają status obserwatorów:


Państwa członkowskie Ruchu Nieprzyłączonych (2018). Jasnoniebieskie państwa mają status obserwatora.
Pytania i odpowiedzi
P: Co to jest Ruch Państw Niezaangażowanych?
A: Ruch Państw Niezaangażowanych (NAM) to organizacja międzynarodowa (grupa państw), która nie chce być oficjalnie sprzymierzona z żadnym wielkim blokiem energetycznym (grupą państw) ani przeciwko niemu.
P: Kiedy powstał ten ruch?
O: Grupa została założona w Belgradzie w 1961 roku.
P: Kim było pięciu liderów, którzy stworzyli ruch?
O: Twórcami ruchu byli: prezydent Jugosławii Josip Broz Tito, pierwszy premier Indii Jawaharlal Nehru, drugi prezydent Egiptu Gamal Abdel Nasser, pierwszy prezydent Ghany Kwame Nkrumah i pierwszy prezydent Indonezji Sukarno.
P: Co tych pięciu przywódców sądziło o krajach rozwijających się?
O: Tych pięciu przywódców uważało, że kraje rozwijające się nie powinny pomagać ani blokom zachodnim, ani wschodnim w zimnej wojnie. Uważali również, że kraje rozwijające się nie powinny być ani kapitalistyczne, ani komunistyczne, lecz powinny próbować znaleźć inny sposób pomocy swoim obywatelom.
P: Co zawiera Deklaracja Hawańska z 1979 roku?
O: Deklaracja Hawańska z 1979 roku mówi, że celem organizacji jest pomoc krajom w zachowaniu "narodowej niepodległości, suwerenności, integralności terytorialnej i bezpieczeństwa krajów niezaangażowanych" w ich "walce przeciwko imperializmowi, kolonializmowi, neokolonializmowi, rasizmowi i wszelkim formom obcej agresji, okupacji, dominacji, ingerencji lub hegemonii, jak również przeciwko polityce wielkich mocarstw i bloków". Oznacza to, że chcą oni rządzić swoimi krajami bez udziału głównych potęg kapitalistycznych i głównych państw socjalistycznych.
P: Ilu członków ma dzisiaj NAM?
O: W 2019 roku Ruch Państw Niezaangażowanych miał 120 członków i 27 obserwatorów.
P: Jaką liczbę ludności reprezentuje dziś NAM?
A:Kraje Ruchu Państw Niezaangażowanych stanowią prawie dwie trzecie członków Organizacji Narodów Zjednoczonych i 55% ludności świata.