Komunizm

Historia

W 1848 roku Karl H. Marks i Friedrich Engels napisali Manifest Komunistyczny. Była to krótka książka z podstawowymi ideami komunizmu. Większość socjalistów i komunistów nadal używa tej książki, aby pomóc im zrozumieć politykę i ekonomię. Wielu niekomunistów również ją przeczytało, nawet jeśli nie zgadzają się ze wszystkim, co w niej zawarte.

Karol Marks powiedział, że aby społeczeństwo zmieniło się w komunistyczny sposób życia, musi być jakiś okres zmian. W tym okresie robotnicy będą rządzić społeczeństwem. Marks był bardzo zainteresowany doświadczeniami Komuny Paryskiej z 1870 r., kiedy to robotnicy paryscy rządzili miastem po klęsce armii francuskiej przez wojska pruskie. Uważał, że to doświadczenie praktyczne jest ważniejsze od teoretycznych poglądów różnych grup radykalnych.

Wielu grupom i jednostkom podobały się pomysły Marksa. Na początku XX wieku istniał światowy ruch socjalistyczny o nazwie socjaldemokracja. Był on pod wpływem jego idei. Mówiono, że robotnicy w różnych krajach mają więcej wspólnego ze sobą, niż robotnicy mają wspólnego z szefami w swoich krajach. W 1917 roku Władimir Lenin i Leon Trocki przewodzili rosyjskiej grupie zwanej bolszewikami w rewolucji październikowej. Pozbyli się tymczasowego rządu Rosji, który powstał po rewolucji lutowej przeciwko carowi (cesarzowi). Założyli Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, zwany również Związkiem Radzieckim lub ZSRR.

Związek Radziecki był pierwszym krajem, który twierdził, że ustanowił państwo robotnicze. W rzeczywistości kraj ten nigdy nie stał się komunistyczny w sposób, jaki opisali Marks i Engels.

W XX wieku wiele osób próbowało ustanowić państwa robotnicze. Pod koniec lat czterdziestych XX wieku w Chinach miała miejsce również rewolucja i utworzono nowy rząd, na czele którego stanął Mao Zedong. W latach 50. ubiegłego wieku na Kubie miała miejsce rewolucja i utworzono nowy rząd, na czele z Fidelem Castro. W pewnym momencie było wiele takich krajów i wydawało się, że komunizm wygra. Ale rządy partii komunistycznych nie wykorzystywały w swoich rządach demokracji, która jest bardzo ważną częścią socjalizmu i komunizmu. Z tego powodu rządy oddzieliły się od ludzi, co utrudniało komunizm. Prowadziło to również do nieporozumień i podziałów między krajami.

Do lat 60. jedna trzecia świata obaliła kapitalizm i próbowała budować komunizm. Większość z tych krajów podążała za wzorem Związku Radzieckiego. Niektóre z nich poszły za przykładem Chin. Pozostałe dwie trzecie świata nadal żyło w kapitalizmie, co doprowadziło do powstania światowego podziału między krajami kapitalistycznymi a komunistycznymi. Nazywano to "zimną wojną", ponieważ nie walczono z bronią lub armią, lecz z konkurencyjnymi ideami. Mogło to jednak przerodzić się w wielką wojnę. W latach osiemdziesiątych XX wieku Stany Zjednoczone i Związek Radziecki rywalizowały o największą armię i posiadanie najniebezpieczniejszej broni. Nazywano to "wyścigiem zbrojeń". Prezydent Ronald Reagan nazwał kraje komunistyczne, takie jak Związek Radziecki, "złym imperium", ponieważ nie lubił komunizmu.

Od 1989 roku, kiedy zburzono mur berliński, większość krajów, które kiedyś były komunistyczne, powróciła do kapitalizmu. Obecnie komunizm ma znacznie mniejsze wpływy na całym świecie. W 1991 r. rozpadł się Związek Radziecki. Jednak około jedna piąta ludności świata nadal żyje w państwach kontrolowanych przez partię komunistyczną. Większość z tych ludzi znajduje się w Chinach. Pozostałe kraje to Kuba, Wietnam, Laos i Korea Północna. Są też ruchy komunistyczne w Ameryce Łacińskiej i Południowej Afryce.

Karol Marks, wynalazca komunizmu


Friedrich Engels

Sprawy sporne

Wiele osób napisało swoje własne pomysły na temat komunizmu. Władimir Lenin z Rosji uważał, że musi istnieć grupa ciężko pracujących rewolucjonistów (nazywanych awangardą), aby poprowadzić socjalistyczną rewolucję na całym świecie i stworzyć wszędzie społeczeństwo komunistyczne. Leon Trocki, również z Rosji, przekonywał, że socjalizm musi być międzynarodowy, a nie ważne jest, aby najpierw doszło do niego w Rosji. Nie podobał mu się też Józef Stalin, który po śmierci Lenina w 1924 r. został przywódcą ZSRR. Trocki został zmuszony przez Stalina do opuszczenia Związku Radzieckiego w 1928 roku, a następnie zamordowany w 1940 roku. Przestraszyło to wielu ludzi, a wielu komunistów spierało się, czy to słuszne i czyje pomysły powinny być realizowane.

Mao Zedong z Chin uważał, że inne klasy będą ważne dla rewolucji w Chinach i innych krajach rozwijających się, ponieważ klasy pracujące w tych krajach były niewielkie. Pomysły Mao na komunizm nazywa się zazwyczaj Maoism lub Mao Zedong Thought. Po śmierci Stalina w 1953 r. Mao widział siebie jako przywódcę światowego komunizmu, aż do jego śmierci w 1976 r. Dziś chińskim rządem nadal rządzi Partia Komunistyczna, ale w rzeczywistości mają one tzw. mieszaną gospodarkę. Wiele rzeczy pożyczyli od kapitalizmu. Dziś rząd w Chinach nie podąża za maoizmem. Jednakże niewielu rewolucjonistów w innych krajach, takich jak Indie i Nepal, nadal lubi jego idee i próbuje wykorzystać je przeciwko nim we własnych krajach.

Użycie terminowe

Słowo "komunizm" nie jest bardzo specyficznym opisem lewicowych organizacji politycznych. Wiele partii politycznych, które nazywają się "komunistycznymi", może być w rzeczywistości bardziej reformatorskich (popierających reformy i powolne zmiany zamiast rewolucji) niż niektóre partie nazywające siebie "socjalistami". Wiele partii komunistycznych w Ameryce Łacińskiej straciło wielu członków, ponieważ po dojściu do władzy partie te robią inne rzeczy niż te, które obiecały. W Chile, w latach 1970-1973, pod lewicową koalicją (grupami partii) Jedności Społecznej, kierowaną przez Salvadora Allende, Komunistyczna Partia Chile była po prawej stronie Partii Socjalistycznej Chile. Oznacza to, że była bardziej reformatorska niż partia socjalistyczna.

Wiele partii komunistycznych będzie stosować strategię reformatorską. Mówią, że ludzie z klasy robotniczej nie są wystarczająco zorganizowani, aby dokonać wielkich zmian w swoich społeczeństwach. Przedstawiają kandydatów, którzy zostaną wybrani w sposób demokratyczny. Gdy komuniści zostaną wybrani do parlamentu lub senatu, będą walczyć o klasę robotniczą. Pozwoli to ludziom z klasy robotniczej na zmianę ich kapitalistycznego społeczeństwa na socjalistyczne.

Symbole i kultura

Kolor czerwony jest symbolem komunizmu na całym świecie. Czerwona pięcioramienna gwiazda oznacza czasami również komunizm. Młotek i sierp jest znanym symbolem komunizmu. Był on na flagach wielu krajów komunistycznych (zobacz na górze artykułu). Niektórzy komuniści lubią również wykorzystywać zdjęcia znanych komunistów z historii, takich jak Marks, Lenin i Mao Zedong, jako symbole całej filozofii komunizmu.

Pieśń o nazwie The Internationale była międzynarodową pieśnią komunizmu. Wszędzie jest ta sama muzyka, ale słowa do tej pieśni są tłumaczone na wiele języków. Wersja rosyjska była hymnem narodowym Związku Radzieckiego od 1922 do 1944 roku.

Sierpa w fladze Związku Radzieckiego pokazuje walkę robotnika. Młotek w fladze symbolizuje walkę robotników. Oba skrzyżowania pokazują swoje poparcie dla siebie nawzajem.

Istnieje również szczególny rodzaj sztuki i architektury spotykany w wielu komunistycznych i byłych krajach komunistycznych. Obrazy wykonane w stylu realizmu socjalistycznego często służą propagandzie, aby pokazać idealną wersję narodu i przywódcy politycznego kraju. Sztuka wykonywana w stylu socrealizmu, taka jak sztuki teatralne, filmy, powieści i obrazy ukazują pracowitych, szczęśliwych i dobrze odżywionych robotników fabrycznych i rolników. Filmy, sztuki teatralne i powieści w tym stylu często opowiadają o robotnikach lub żołnierzach, którzy poświęcają się dla dobra swojego kraju. Na obrazach często pojawiają się heroiczne portrety przywódcy lub pejzaże przedstawiające ogromne pola pszenicy. Stalinowska architektura miała reprezentować władzę i chwałę państwa i jego politycznego przywódcy. Niektórzy niekomuniści również lubią ten rodzaj sztuki.

Znani ludzie

• Fidel Castro
• Nicolae Ceauşescu
• Michaił Gorbaczow
• Che Guevara
• Erich Honecker
• Władimir Lenin
• Karol Marks
• Friedrich Engels
• Józef Stalin
• Ho Chi Minh
• Mao Tse-Tung
• Leon Trocki
• Josip Broz Tito
• Kim Jong Un
• Deng Xiaoping

Powiązane strony

• Anti-capitalism
• Karol Marks
• Marksizm
• Trockizm
• Kapitalizm
• Socjalizm