Józef Stalin
Józef Stalin urodził się jako Ioseb Besarionis dze Jughashvili w Gori, Gruzja, Imperium Rosyjskim (18 grudnia 1878 - 5 marca 1953). był gruzińskim politykiem, który został przywódcą Związku Radzieckiego od 1922 roku do jego śmierci. Zastąpił Władimira Lenina jako przywódca Związku Radzieckiego. Jego idee i polityka zmieniły Związek Radziecki w potężny, stosunkowo nowoczesny naród, największy na Ziemi. Jego forma rządów została później nazwana stalinizmem.
Stalin najechał na Polskę 18 września 1939 roku. W czasie kolejnej II wojny światowej Stalin pozostał neutralny, ale podpisał umowę pokojową z niemieckim przywódcą Adolfem Hitlerem. Następnie poprowadził krwawą wojnę po najeździe Niemiec na Związek Radziecki. A po zakończeniu wojny Stalin przejął kontrolę nad całą Europą Wschodnią, w tym nad częścią Niemiec. Tam powstała seria lojalnych marksistowsko-leninowskich państw jednopartyjnych, rozszerzających jego władzę i określających pozycję Związku Radzieckiego jako supermocarstwa.
Nazwisko Stalina
Stalin urodził się jako Ioseb Besarionis dzе Jughashvili lub Iosif Dżugaszwili. Zaczął nazywać siebie "Stalinem" w 1912 roku.
- Po rosyjsku:́сиф́́_Bисссариович - Iosif Wissarionowicz Stalin, urodzony w Dzhugaszwileim, w języku rosyjskim: Джугашвили.
- W języku gruzińskim: იოსებ ბესარიონის ძე ჯუღაშვილიი - Ioseb Jughashvili
- Joseph Stalin
Wczesne życie
Ioseb Wissarionowicz Dżugaszwili urodził się w małym jednopokojowym domu w Gori w Gruzji. Jego ojciec robił i naprawiał buty. Jego ojciec często był pijany i bił żonę i syna aż do śmierci w walce w 1890 roku. Józef w młodości miał ospę. To pozostawiło bliznę na jego twarzy. Później często zmieniał zdjęcia, aby ukryć blizny. Jego lewe ramię też było krótsze z powodu wypadku. Kształcił się w szkole kościelnej w Gori. Stalin uczył się być księdzem w seminarium duchownym (szkoła dla księży) w Tbilisi. Był aktywnym studentem czytającym wiele książek, zwłaszcza tych, na które seminarium nie zezwalało. Wśród nich były książki Karola Marksa. W 1898 roku wstąpił do grupy marksistowskiej, Mesame Dasi, czyli Grupy Trzeciej.
Rewolucyjny
Rzucił szkołę w 1899 roku i dostał pracę w Instytucie Fizycznym w Tbilisi. Dołączył do grup, które próbowały rozpocząć rewolucję w celu usunięcia cara. Chcieli innego rodzaju rządu. Policja napadła na jego dom w 1901 roku podczas polowania na ludzi, którzy sprzeciwiali się rządowi. Stalin uciekł, ale ukrył się, więc policja nie mogła go znaleźć. Organizował działania antyrządowe, takie jak marsze majowe i protesty. Został bolszewikiem. Popierał gwałtowną rewolucję, nie popierał Meneszewików. W kwietniu 1902 r. złapała go tajna policja i wygnała bez procesu na Syberię. Mieszkał we wsi Novaya Uda.
Wkrótce uciekł z Syberii. Doprowadziło to do wielu późniejszych twierdzeń, że był policyjnym szpiegiem. Aresztowanie innego bolszewika, Stephana Shaumyana, rywala Stalina, zwiększyło te przekonania. Pod koniec 1905 roku pojechał na spotkanie w Finlandii i spotkał się z Władimirem Iljiczem Leninem. Lenin nie był tym, czego oczekiwał Stalin. W ciągu następnych dziesięciu lat rząd kilkakrotnie aresztował i wypędził Stalina. Zwiększyło to jego władzę w partii bolszewickiej i w 1912 r. został wybrany do Komitetu Centralnego tej partii. Został awansowany na stanowisko w Petersburgu.
Sekretarz
Stalin był członkiem partii bolszewickiej, ale niewiele zrobił w czasie Rewolucji Rosyjskiej 1917 roku. Pisał i redagował Pravdę, gazetę partyjną. W partii komunistycznej pełnił szereg funkcji organizacyjnych. W 1922 roku został sekretarzem generalnym. Potrafił dawać pracę osobom, które lubił w Partii Komunistycznej. Ci zwolennicy pomogli mu zostać liderem po śmierci Władimira Lenina w 1924 roku.
Żywność i rolnictwo
Stalin próbował kolektywizować gospodarstwa. Kolektywizacja oznaczała odebranie ziemi właścicielom wszystkich gospodarstw i przyłączenie jej do dużych gospodarstw prowadzonych przez rząd. Komunistyczni urzędnicy następnie pozwolili rolnikom pracować na nowych farmach i powiedzieli im, aby przekazali zbiory rządowi.
Kolektywizacja nie działała dobrze. Był głód 1932-33, w którym zginęły miliony. Ponieważ rolnikom nie płacono dużo pieniędzy, a cokolwiek wyrosło, trafiło do państwa, robotnicy nie starali się jak mogli. Najlepsi rolnicy pracowali na bardzo małych kawałkach ziemi przekazywanej chłopom, aby uprawiali to, co im się podobało. Na tych kawałkach ziemi, rolnicy mogli zachować to, co uprawiali. W 1938 roku te części ziemi stanowiły 4% sowieckiej ziemi uprawnej. Uprawiali oni jednak 20% jej produkcji.
W latach 1946-1947 był drugi wielki głód w Związku Radzieckim. Warunki te spowodowane były suszą, a jeszcze bardziej zniszczeniem spowodowanym przez II wojnę światową. Zbiory zbóż w 1946 roku wyniosły 39,6 mln ton, co stanowiło zaledwie 40% plonów w 1940 roku.
Masowe egzekucje
Aby wyeliminować "wrogów klasy robotniczej", Stalin ustanowił "Wielką Czystkę". W latach 1934-1939 uwięziono ponad milion osób i rozstrzelano co najmniej 700 tysięcy. Wśród rozstrzelanych znalazła się większość generałów Armii Czerwonej, których Stalin uznał za zagrożenie dla swojego panowania. Osłabiło to znacznie armię w pierwszych miesiącach ofensywy Wehrmachtu na Związek Radziecki w 1941 roku.
II wojna światowa
Stalin współpracował z niemieckim nazistowskim przywódcą Adolfem Hitlerem. Hitler jednak nienawidził komunizmu. Po najeździe i zneutralizowaniu Francji, Niemcy zaatakowały Związek Radziecki. Po inwazji na Barbarossę, ZSRR rozpoczął współpracę z zachodnimi aliantami w celu pokonania Niemiec. W końcu Niemcy przegrały, ale ZSRR miał więcej ofiar niż jakikolwiek inny kraj w czasie wojny.
Po zakończeniu II wojny światowej wojska sowieckie zajęły wiele krajów Europy, m.in. Polskę, Czechosłowację, Węgry i część Niemiec. Narzuciły one tym krajom marksizm i leninizm. Czyniono to wbrew życzeniom i protestom rządów amerykańskich i brytyjskich.
Stalin w dalszym ciągu rządził Związkiem Radzieckim, aż do jego śmierci. Zmilitaryzował również Rosję, skupiając czas i energię kraju na broni, pojazdach i siłach zbrojnych.
Stalin zmarł 5 marca 1953 roku. Oficjalnie mówiono, że to z powodu udaru. Jednak w 2003 roku grupa rosyjskich i amerykańskich historyków stwierdziła, że Stalin został otruty silną trucizną na szczury warfarynę, prawdopodobnie przez ludzi, którzy przejęli władzę po śmierci Stalina. Prowadzeni przez Ławrentija Beria, byli to Wiaczesław Mołotow i Gieorgij Malenkow. Nikita Kruszczow później rozpoczął proces zwany "De-stalinizacją", który oznaczał rozbiórkę większości systemu politycznego, który stworzył Stalin. Stalin został potępiony jako tyran. Po przechytrzeniu i pokonaniu rywali, Kruszczow ustanowił osobistą kontrolę nad rządem porównywalną do kontroli Stalina, nawet jeśli nigdy nie posunął się tak daleko, mordując miliony ludzi.
Stalin jest kontrowersyjną postacią w historii. Wielu historyków postrzega go jako bezwzględnego dyktatora, choć inni chwalą go jako ojca państwa sowieckiego. Jest krytykowany za swoją rolę w Hołodomorze. W ostatnim sondażu w Rosji (2008) wymieniono go jako trzecią najpopularniejszą osobę w historii Rosji. W 2006 roku w sondażu stwierdzono, że prawie połowa dorosłych ludzi w Rosji uważała Józefa Stalina za dobrego człowieka.
1941 Propagandowy portret wojenny Stalina
Powiązane strony
Pytania i odpowiedzi
P: Kim był Józef Wissarionowicz Stalin?
O: Józef Wissarionowicz Stalin był gruzińskim politykiem, który został przywódcą Związku Radzieckiego od 1922 roku do swojej śmierci w 1953 roku.
P: Co zastąpiło Władimira Lenina na stanowisku przywódcy Związku Radzieckiego?
O: Stalin zastąpił Włodzimierza Lenina na stanowisku przywódcy Związku Radzieckiego.
P: Jaki typ rządu stworzył Stalin?
A: Stalin stworzył formę rządu, którą później nazwano stalinizmem.
P: Kiedy najechał na Polskę?
A: Najechał na Polskę 18 września 1939 roku.
P: Jak zareagował na inwazję Niemiec na Związek Radziecki?
O: Poprowadził krwawą wojnę przeciwko Niemcom, znaną jako operacja Barbarossa, po ich inwazji na Związek Radziecki.
P: Co się stało po zakończeniu II wojny światowej?
O: Po zakończeniu II wojny światowej Stalin uzyskał kontrolę nad całą Europą Wschodnią, w tym nad częścią Niemiec, i utworzył szereg lojalnych marksistowsko-leninowskich państw jednopartyjnych, rozszerzając swoją władzę i określając pozycję Związku Radzieckiego jako supermocarstwa.
P: Jak nazywał się jego sposób myślenia?
O: Jego sposób myślenia nazywano marksizmem-leninizmem.
