Korea Północna

Historia

Wczesna historia

Historycy uważają, że naród koreański żyje na tym obszarze od tysięcy lat. Przed 1910 rokiem, Korea była jednym krajem. Miała króla, a ludzie byli w większości rolnikami. Kraj ten był spokojny i nie był komunistyczny. W 1910 roku, to się zmieniło. Japonia i Rosja poszły na wojnę. Ponieważ Japonia i Rosja były bardzo blisko Korei, Japonia wzięła ją dla siebie jako część Japonii. Japonia miała wtedy kontrolę.

Podzielona Korea

Między 1910 r. a końcem II wojny światowej w 1945 r. Korea była częścią Japonii. W 1945 r. ZSRR wypowiedział wojnę Japonii, a Stany Zjednoczone zbombardowały ją (Nagasaki i Hiroszima), poważnie osłabiając jej imperium i zmuszając ją do poddania się. Słaby status Japonii pozwolił Sowietom na dość swobodne wejście do Korei i zajęcie jej północnej części, podczas gdy Stany Zjednoczone zajęły jej południową część. Każdy z nich stworzył rządy popierające własne ideologie, marksistowsko-leninowskie Jednolite Państwo Partijne (Północ) i Kapitalistyczne Państwo Demokratyczne (Południe). ^[]

Wojna koreańska

W 1950 roku, Korea Północna wysłała żołnierzy do Korei Południowej. Korea Północna chciała połączyć Koreę Północną i Południową, aby stworzyć jedno państwo koreańskie, a rodziny koreańskie, które zostały rozdzielone przez podział Północy i Południa, aby znów były razem. Przywódcy północnokoreańscy chcieli, aby Korea Południowa była komunistyczna, tak jak Korea Północna i Związek Radziecki.

Organizacja Narodów Zjednoczonych wysłała żołnierzy do Korei. Ci żołnierze pochodzili z wielu krajów. Kraje te nie lubiły komunizmu (aby dowiedzieć się więcej, zobacz artykuł o Zimnej Wojnie). Gdyby Korea Południowa stała się komunistyczna, to może inne kraje też by to zrobiły. Generał Douglas MacArthur poprowadził żołnierzy.

Korea Północna przejęła znaczną część Korei Południowej siłą. Z pomocą innych krajów, Korea Południowa odzyskała ich ziemię, a nawet znaczną część Korei Północnej, aż do rzeki Yalu, która stanowi granicę między Koreą Północną a Chinami. Chiny, które również były komunistyczne, pomogły Koreańczykom północnym odzyskać ziemię, którą przejęli żołnierze południowokoreańscy.

Po trzech latach, w 1953 roku, zarówno Korea Północna, jak i Południowa zdecydowały, że nikt nie wygra wojny i oba kraje podpisały zawieszenie broni, które sprawiło, że oba kraje przestały walczyć. Korea Północna i Korea Południowa zostały podzielone przez strefę zdemilitaryzowaną, czyli DMZ, która jest szczególnym miejscem otaczającym granicę między Koreą Północną i Południową, gdzie oba kraje nie mogą umieścić wielu żołnierzy, więc walki nie rozpoczną się ponownie.

Czasy współczesne

Mimo że Strefa Zdemilitaryzowana ma na celu powstrzymanie problemów między tymi dwoma krajami, czasami żołnierze po obu stronach granicy strzelają do siebie z broni. Specjalne miasto w tej strefie, Panmunjom, nazywane jest Wspólną Strefą Bezpieczeństwa (Joint Security Area, JSA), a czasami przywódcy obu krajów spotykają się tam, aby rozmawiać o ewentualnym powrocie.

Korea Północna jest jednym z niewielu krajów na świecie, który wyprodukował rakiety jądrowe, które mogą zabić wiele osób, jeśli zostaną wybuchnięte. Korea Północna nie powie, ile ma bomb atomowych, ale inne kraje uważają, że rząd Korei Północnej prawdopodobnie zbudował do tej pory dziesięć pocisków z zabójczego pierwiastka zwanego plutonem.

W październiku 2006 r. Korea Północna poinformowała, że testowała jedną ze swoich bomb atomowych. Chociaż rząd Korei Północnej powiedział, że test nie był niebezpieczny, wiele innych krajów i Organizacja Narodów Zjednoczonych były jednak wściekłe.

Trzy lata później, w 2009 r., Korea Północna przeprowadziła kolejną próbę, która złamała prawo ONZ zwane rezolucją 1718, w której stwierdzono, że Korea Północna nie może kontynuować budowy i testowania bomb jądrowych.

W 2010 roku zatonął południowokoreański okręt wojenny, zabijając ponad 40 żołnierzy. W wyniku międzynarodowego dochodzenia stwierdzono, że Korea Północna zatopiła południowokoreański okręt wojenny z torpedą. Korea Północna zdecydowanie stwierdziła, że nie ma nic wspólnego z tym zatopieniem. Kiedy Stany Zjednoczone i Korea Południowa planowały ustanowić obronę na wypadek, gdyby Korea Północna próbowała ponownie zaatakować, Północnokoreański Komitet Obrony Narodowej zagroził, że rozpocznie wojnę ze swoją bronią jądrową.

W kwietniu 2012 r. w Korei Północnej wystrzelono rakietę o nazwie Bright Star 3. Powodem wystrzelenia rakiety była nauka i 100. rocznica urodzin jej założyciela, Kim Il-Sunga.

Rząd powiedział, że rakieta nosiła satelitę pogodowego, aby rząd mógł dowiedzieć się, jaka będzie pogoda. Jednak inne kraje powiedziały, że satelita pogodowy to historia wymyślona przez rząd, więc prawdziwe przeznaczenie rakiety nie będzie znane - co większość krajów myślała o testowaniu pocisku jądrowego, który mógłby zostać wystrzelony w Stanach Zjednoczonych lub Korei Południowej. Przywódcy południowokoreańscy powiedzieli, że rakieta zostanie zestrzelona, gdy nadleci nad Koreą Południową.

Z powodu tej rakiety inne kraje przestały pomagać Korei Północnej, mimo że rząd zaprosił inne kraje do obejrzenia wystrzelenia rakiety, aby wydawało się, że Koreańczycy Północni nie mają nic do ukrycia przed innymi krajami. W końcu rakieta została wystrzelona, ale nie zadziałała i rozbiła się zaledwie minutę i trzydzieści sekund po wystrzeleniu. W grudniu 2012 roku rząd próbował wystrzelić rakietę ponownie. Tym razem zadziałała i weszła na orbitę okrążającą Ziemię, chociaż Stany Zjednoczone stwierdziły, że jest bardzo niestabilna i może spaść z powrotem na Ziemię. Eksperci w Europie zauważyli, że odbicie satelity ulegało wahaniom (stawało się jaśniejsze, a potem ciemniejsze), co wskazuje na to, że satelita wpada na swoją orbitę.

W lutym 2013 roku Korea Północna po raz trzeci przetestowała bombę atomową, wywołując duże oburzenie innych krajów. Rząd opublikował również wiele filmów, które przedstawiały możliwe cele rakietowe w Stanach Zjednoczonych. Korea Północna nie dysponuje jednak pociskami, które mogłyby dotrzeć do stałego lądu Stanów Zjednoczonych, ale niektórzy twierdzą, że Hawaje są możliwe. Jest bardzo mało prawdopodobne, by Korea Północna kiedykolwiek wystrzeliła w kierunku Stanów Zjednoczonych, Japonii czy Korei Południowej. Wiele rakiet przedstawionych na paradach KRLD to podróbki używane do wyolbrzymiania siły militarnej Korei Północnej. ^[] Większość jej inwentarza pochodzi z lat sowieckich.

Polityka i rząd

Ludzie często myślą, że Korea Północna jest krajem komunistycznym. W rzeczywistości jest to dyktatura socjalistyczno-wojskowa. W jej ostatniej zmianie konstytucyjnej usunięto słowo "komunizm". Duże zdjęcia Karola Marksa i Władimira Lenina zostały usunięte z placu Kim Il-Sung w 2012 roku. Rząd ma podobną strukturę do byłego Związku Radzieckiego (ZSRR), kiedyś był bliskim sojusznikiem, ale bardzo różni się od ZSRR. Liderzy ZSRR zostali wybrani przez grupę urzędników państwowych. W Korei Północnej nowy przywódca jest męskim spadkobiercą obecnego przywódcy. Z tego powodu Korea Północna jest często określana mianem dziedzicznej dyktatury.

Oficjalną ideologią państwową Korei Północnej jest Juche. Jest to forma socjalizmu rozwinięta przez założyciela kraju, Kim Il-Sung. Juche oznacza samodzielność. Uczy ona, że aby osiągnąć prawdziwy socjalizm i stać się samowystarczalnym, państwo musi stać się w pełni odizolowane od reszty społeczeństwa.

Pierwszą głową państwa i przewodniczącym Partii Robotniczej Korei Północnej był Kim Tu-bong.

Pod koniec lat 50. drugą głową państwa i przewodniczącym partii był Kim Il-Sung.

W lipcu 1994 roku, Kim zmarła. Jego syn, Kim Jeżng-Il, przejął kontrolę. Został trzecią głową państwa i przewodniczącym partii.

W grudniu 2011 roku, Kim zmarła. Jego syn, Kim Jeżng-Un, został szefem rządu.

Songun to północnokoreański pomysł. To znaczy "armia pierwsza". Zadaniem każdego północnokoreańskiego człowieka jest nakarmić armię. Kim Jžng-Un jest "przewodniczącym Komisji Obrony Narodowej Korei Północnej". To jedno z wielu miejsc pracy, które ma. Jest jak król, i może robić co chce. Przeciętny obywatel Korei Północnej zarabia około 900 dolarów rocznie. Kim Jžng-Un zarabia około 800.000 dolarów rocznie. ^{[] Mieszka} w pałacu. Ma mnóstwo żołnierzy, którzy idą gdziekolwiek, by go chronić.

Pod względem technicznym Korea Północna jest państwem wielopartyjnym, ponieważ oprócz Koreańskiej Partii Robotniczej (KWP) istnieją również inne strony. Jednak KWP kontroluje również inne partie, aby mogła pozostać u władzy. W konstytucji stwierdza się, że obywatele Korei Północnej mają wolność słowa, religii i prasy. W rzeczywistości obywatele ci nie mają tych praw. Ludzie mogą zostać uwięzieni, jeśli będą krytykować partię, rząd lub przywódców. Koreańczyków północnokoreańskich zachęca się do zgłaszania na policję członków rodziny, jeśli uważają, że robią coś nielegalnego. W zamian otrzymują więcej przywilejów. Jeśli ktoś zostanie przyłapany na popełnieniu przestępstwa, cała jego rodzina zostanie wysłana wraz z nim do obozu pracy. Większość z nich tam umiera, ale kilku ucieka.

Naród północnokoreański ma bardzo mało swobody wypowiedzi. Swoje wiadomości otrzymują od Koreańskiej Centralnej Agencji Informacyjnej (KCNA). KCNA upewnia się, że wszystkie wiadomości z telewizji, radia i gazet w kraju sprawiają, że rząd wygląda dobrze. To się nazywa propaganda. Rząd blokuje dostęp do Internetu. Tylko nieliczni zaufani wojskowi i członkowie partii mają dostęp do światowego Internetu. Podobno prawie wszyscy mieszkańcy Korei Północnej nie wiedzą, że mężczyźni wylądowali na księżycu. Rząd prowadzi serwis intranetowy, który jest dostępny na wszystkich północnokoreańskich komputerach. Nie jest to nic podobnego do prawdziwego Internetu, ale jest on pełen propagandy, która sprawia, że rząd, partia i przywódcy dobrze wyglądają. Rząd stara się również trzymać pomysły z innych krajów z dala od Korei Północnej.

Kara śmierci jest powszechnym rodzajem kary w Korei Północnej. Kradzież, morderstwo, gwałt, przemyt narkotyków, usiłowanie zabójstwa, szpiegostwo, próba zakwestionowania praw Korei Północnej, patrzenie na media nie zatwierdzone przez Koreę Północną i religie, które są przeciwne wierze w Kim Jong-una i jego rodzinę, mogą skutkować karą śmierci.

W niektórych częściach kraju nie ma wystarczającej ilości żywności. Obecnie inne kraje dają żywność niektórym ludziom w Korei Północnej. Nazywa się to pomocą zagraniczną. Pomoc ta czasami przestaje napływać, jeśli Korea Północna ma testować bomby atomowe. Bardzo niedawno pomoc żywnościowa Korei Północnej ustała po wystrzeleniu przez rząd satelity w kwietniu 2012 roku. Inne kraje powiedziały, że Korea Północna złamała swoją stronę porozumienia. Rząd Korei Północnej powiedział, że to Stany Zjednoczone złamały porozumienie.

Osobom z innych krajów trudno jest odwiedzić Koreę Północną. Odwiedzający muszą być prowadzeni przez dwóch członków armii zwanych "opiekunami". Opiekunowie starają się, aby ludzie nie dowiedzieli się o niczym, co mogłoby sprawić, że rząd wyglądałby źle.

Kultura i religia

Historycznie zarówno Korea Południowa, jak i Korea Północna mają ten sam zestaw wartości. W 1945 roku półwysep został podzielony. Od tego czasu rząd zarówno Korei Północnej, jak i Południowej był inny. Doprowadziło to do różnych zmian zarówno w Korei Północnej, jak i Południowej. Human Rights Watch twierdzi, że w Korei Północnej nie istnieje wolna działalność religijna. Kultura Korei była pod wpływem Chin. Mimo to, Korea rozwinęła tożsamość kulturową, która różni się od tej z Chin kontynentalnych.

Literatura i sztuka w Korei Północnej są kontrolowane przez państwo. Odpowiedzialne za to są wyspecjalizowane komisje KWP. Film jest również ważnym medium artystycznym w Korei Północnej, a manifest Kim Dzong Ila "The Cinema and Directing" (1987) jest podstawą dla filmowców tego kraju.

Kultura koreańska została zaatakowana podczas rządów japońskich w latach 1910-1945. Japonia egzekwowała politykę asymilacji kulturowej. Podczas japońskich rządów zachęcano Koreańczyków do nauki i mówienia po japońsku, przyjmowania japońskiego systemu nazwisk i religii Shinto, a także zakazano pisania i mówienia w języku koreańskim w szkołach, przedsiębiorstwach i miejscach publicznych. Ponadto Japończycy zmienili lub zniszczyli różne pomniki koreańskie, w tym pałac Gyeongbok, a dokumenty, które przedstawiały Japończyków w negatywnym świetle, zostały poddane rewizji.

Obaj Koreańczycy mają wspólne dziedzictwo buddyjskie i konfucjańskie oraz najnowszą historię ruchów chrześcijańskich i cheondoizmu ("religia Niebiańskiej Drogi"). Północnokoreańska konstytucja stanowi, że wolność wyznania jest dozwolona. Zgodnie z zachodnimi standardami religijnymi większość ludności Korei Północnej może być określona jako niereligijna. ^[] Jednak kulturowy wpływ takich tradycyjnych religii jak buddyzm i konfucjanizm nadal ma wpływ na północnokoreańskie życie duchowe.

Wydaje się, że buddyści są akceptowani bardziej niż inne grupy religijne. Mówi się, że chrześcijanie są surowo prześladowani przez władze. Buddyści otrzymują od rządu ograniczone środki na promowanie tej religii, ponieważ buddyzm odegrał integralną rolę w tradycyjnej kulturze koreańskiej. W maju 2014 roku amerykański turysta został aresztowany na lotnisku Pjongjang Sunan po tym, jak odkryto, że zostawił Biblię w klubie nocnym na wschodnim wybrzeżu KRLD. Został skazany za próbę obalenia rządu, ale ostatecznie został zwolniony kilka miesięcy później. W czasie jego uwięzienia, dwóch innych obywateli amerykańskich przetrzymywanych przez Koreę Północną czekało na przeniesienie do politycznych obozów karnych. Obydwaj zostali od tego czasu zwolnieni.

Scena z gier masowych


Rysunek w jednej z komór grobowców Goguryeo.

Siły zbrojne

Prowincje

Ziemia Korei Północnej jest podzielona na dziewięć obszarów zwanych prowincjami i dwa miasta.

Dziewięć prowincji jest:

• Pyongannam
• Pyonganbuk
• Chagang
• Hwanghaenam
• Hwanghaebuk
• Kangwon
• Hamgyongnam
• Hamgyongbuk
• Ryanggang

Główne miasta to:

• Pjongjang, stolica i zarazem największe miasto
• Rason, specjalne miasto, w którym inne kraje mogą zarabiać pieniądze, zwane Specjalną Strefą Ekonomiczną.