Narodowy socjalizm

Nazistowskie dojście do władzy

Adolf Hitler, przywódca nazistowskich Niemiec, napisał książkę Mein Kampf ("Moja walka"). W książce napisano, że wszystkie problemy Niemiec wydarzyły się dlatego, że Żydzi planowali skrzywdzić kraj. Powiedział również, że żydowscy i komunistyczni politycy planowali zawieszenie broni z 1918 r., które zakończyło I wojnę światową i pozwoliło Niemcom zgodzić się na zapłacenie ogromnych sum pieniędzy i towarów (reparacji).

W nocy z 27 lutego 1933 r. na 28 lutego 1933 r. ktoś podpalił budynek Reichstagu. Był to budynek, w którym odbywały się posiedzenia niemieckiego parlamentu. Naziści obwiniali komunistów. Przeciwnicy nazistów mówili, że sami naziści zrobili to, by dojść do władzy. Tego samego dnia uchwalono ustawę nadzwyczajną o nazwie Reichstagsbrandverordnung. Rząd twierdził, że ma ona chronić państwo przed ludźmi próbującymi skrzywdzić kraj. Dzięki tej ustawie większość praw obywatelskich Republiki Weimarskiej już się nie liczy. Naziści wykorzystali to przeciwko innym partiom politycznym. Członkowie partii komunistycznych i socjaldemokratycznych byli wsadzani do więzień lub zabijani.

Naziści stali się największą partią w parlamencie. Do 1934 roku udało im się zdelegalizować wszystkie inne partie. Demokracja została zastąpiona przez dyktaturę. Adolf Hitler został przywódcą (Führerem) Niemiec.

Hitlerowiec był standardem Hitlera podczas jego kadencji jako prezydenta Niemiec.

Atakowanie innych krajów

Jako niemiecki przywódca (Führer) nazistowskich Niemiec, Hitler zaczął przenosić nazistowskie wojska do krajów sąsiednich. Kiedy Niemcy zaatakowali Polskę, rozpoczęła się II wojna światowa. Kraje zachodnie, takie jak Francja, Belgia i Holandia, były okupowane i traktowane przez Niemcy jak kolonie. Jednak w krajach wschodnich, takich jak Polska i Związek Radziecki, naziści planowali zabijać lub zniewalać narody słowiańskie, aby niemieccy osadnicy mogli zabrać ich ziemie.

Naziści zawarli sojusze z innymi krajami europejskimi, takimi jak Finlandia i Włochy. Każdy inny europejski kraj, który sprzymierzył się z Niemcami, robił to, ponieważ nie chciał być przejęty przez Niemcy. Dzięki tym sojuszom i najazdom naziści zdołali opanować znaczną część Europy.

Holokaust

W czasie Holokaustu miliony Żydów, a także Romów (zwanych też Cyganami), osoby niepełnosprawne, homoseksualistów, przeciwników politycznych i wiele innych osób zostało zesłanych do obozów koncentracyjnych i obozów zagłady w Polsce i Niemczech. W obozach koncentracyjnych hitlerowcy zamordowali gazem trującym miliony tych osób. Hitlerowcy zabili również miliony ludzi w tych grupach, zmuszając ich do niewolniczej pracy, nie dając im wiele żywności ani odzieży. W sumie zginęło 17 milionów ludzi, z czego 6 milionów to Żydzi.

Zwycięstwo sojuszników

W 1945 roku Związek Radziecki przejął Berlin po pokonaniu armii niemieckiej w Rosji. Sowiecka Armia Czerwona spotkała się z amerykańskimi i brytyjskimi wojskami, które walczyły na terenie całych Niemiec po najeździe na nazistowską Europę z Normandii we Francji 6 czerwca 1944 roku. Naziści przegrali, ponieważ alianci mieli o wiele więcej żołnierzy i więcej pieniędzy niż oni.

Podczas inwazji na Berlin, Hitler mógł zastrzelić się w bunkrze z nową żoną, Evą Braun. Inni naziści również się zabili, w tym Joseph Goebbels zaledwie dzień po tym, jak Hitler mianował go swoim następcą. Naziści poddali się po zajęciu Berlina przez Armię Czerwoną.

Proces dla nazistów

Po wojnie rządy alianckie, takie jak Stany Zjednoczone, Wielka Brytania i Związek Radziecki, przeprowadziły procesy przeciwko nazistowskim przywódcom. Procesy te odbywały się w Norymberdze, w Niemczech. Z tego powodu procesy te nazwano "procesami norymberskimi". Przywódcy alianccy oskarżali nazistowskich przywódców o zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości, w tym mordowanie milionów ludzi (w Holokauście), wszczynanie wojen, konspirację i przynależność do nielegalnych organizacji, takich jak Schutzstaffel (SS). Większość nazistowskich przywódców została uznana przez sąd za winnych, a następnie skazana na karę więzienia lub stracona przez powieszenie.

Naziści po wojnie

Od 1945 roku nie było nazistowskiego państwa, ale nadal są ludzie, którzy wierzą w te idee. Ludzie ci są często nazywani neonazistami, (co oznacza nowych neonazistów). Oto kilka przykładów współczesnych idei nazistowskich:

• Narody germańskie przewyższają wszystkie inne rasy ludzi.
• Wielu neonazistów zmienia "germańskie" na "wszystkich białych ludzi".
• Mówią przeciwko Żydom, a czasem innym rasom. Na przykład:

• Mówią, że Holokaust nie miał miejsca i że to zrobili Żydzi.
• Powiedzmy, że Hitler miał rację obwiniając Żydów za problemy Niemiec po I wojnie światowej;
• Powiedz ludziom, żeby nienawidzili Żydów i inne grupy ludzi.
• Wierzcie, że Żydzi mają zbyt wiele władzy na świecie.

Po wojnie w Niemczech i innych krajach, zwłaszcza w Europie, wprowadzono prawa, które uniemożliwiają stwierdzenie, że Holokaust nigdy nie miał miejsca. Czasami zabraniają również kwestionowania liczby osób, których to dotyczy, co oznacza, że nie tyle osób zostało zabitych, ile myśli większość ludzi, którzy to napisali? Pojawiły się pewne kontrowersje co do tego, czy ma to wpływ na wolność słowa ludzi. Niektóre kraje, takie jak Niemcy, Austria i Francja również zakazują używania symboli nazistowskich, a także zakazuje się składania obietnic nazistowskich w popularnym źródle mediów, aby powstrzymać nazistów od używania ich.

Powiązane strony

• Adolf Hitler

• Mein Kampf

• eugenika nazistowska

• Holokaust
• Nazistowskie obozy koncentracyjne i obozy śmierci

• ofiary Holocaustu