Samobójstwo

Czynniki ryzyka

Istnieje wiele czynników ryzyka samobójstwa. Ważne jest jednak, aby pamiętać, że czynniki ryzyka nie są tożsame z przyczynami. Czynniki ryzyka nie powodują samobójstw ani myśli samobójczych. Zwiększają one jedynie prawdopodobieństwo, że niektóre osoby z tymi czynnikami ryzyka mogą stać się samobójcami. Jeśli u danej osoby występuje czynnik ryzyka, nie oznacza to, że stanie się ona samobójcą.

Zaburzenia psychiczne

Większość ludzi, którzy umierają przez samobójstwo, ma zaburzenia psychiczne. Różne badania wykazały różne wskaźniki, pomiędzy 85-95%. Zaburzenia depresyjne stanowią około 80 procent tych liczb; schizofrenia, dziesięć procent; oraz demencja i delirium około pięciu procent. ^[]

Wśród osób z zaburzeniami psychicznymi 25% ma również problemy z nadużywaniem alkoholu. Osoby nadużywające alkoholu są o 50% bardziej narażone na ryzyko samobójstwa niż osoby, które tego nie robią.

O ile akty autodestrukcji nie są uznawane za próby samobójcze, o tyle osoba, która dokonuje autodestrukcji, może być bardziej skłonna umrzeć przez samobójstwo.

Emocje

• Beznadzieja: Czuję, że nie ma szans, by było lepiej. Beznadzieja jest bardzo powszechna u ludzi, którzy umierają przez samobójstwo.
• Postrzeganie uciążliwości: Kiedy człowiek czuje się, jakby był ciężarem dla innych (jakby powodował problemy dla innych ludzi). Osoby samobójcze często czują się jednocześnie beznadziejne.
• Samotność: Czuję się samotny. Czasami ludzie są naprawdę samotni, czasami po prostu czują się samotni. Ludzie są bardziej skłonni czuć się samobójczo, jeśli:

• Nie mają ludzi, którzy mogliby ich wspierać, takich jak rodzina i przyjaciele.
• Czują się, jakby nie należały lub nie pasowały do innych ludzi
• Oni mieszkają sami

Nadużywanie substancji

Nadużywanie substancji jest drugą najczęstszą przyczyną samobójstw i uczucia samobójstwa. Tylko dwie poważne choroby psychiczne - depresja i choroba dwubiegunowa - powodują więcej szkód. Osoba jest bardziej narażona na samobójstwo bez względu na to, czy od dłuższego czasu używa narkotyków, czy tylko przez krótki czas. Kiedy osoba nadużywająca narkotyków również cierpi z powodu wielkiego smutku lub żalu, samobójstwo jest jeszcze bardziej powszechne.

Ponad połowa samobójstw jest przynajmniej częściowo spowodowana używaniem alkoholu lub narkotyków. ^[] Około jednej czwartej osób, które umierają przez samobójstwo, ma zaburzenia związane z używaniem substancji (chore na uzależnienie od narkotyków lub alkoholizm). ^[] U nastolatków i młodzieży odsetek ten jest jeszcze wyższy.

Problematyczne gry hazardowe

Problematyczni hazardziści mają więcej samobójczych ideałów i podejmują więcej prób samobójczych w porównaniu z ogólną populacją. (Hazard problemowy to hazard, który powoduje poważne problemy w życiu danej osoby).

Jeśli dana osoba stanie się problematycznym hazardzistą wcześniej w życiu, ma większe ryzyko samobójstwa do końca życia. Próby samobójcze związane z hazardem są zazwyczaj podejmowane przez osoby starsze mające problemy z hazardem. Stosowanie substancji i zaburzenia psychiczne^[] zwiększają jeszcze bardziej ryzyko samobójstwa u osób z problemami hazardowymi.

Warunki medyczne

Istnieje związek między samobójstwem a warunkami medycznymi, w tym chronicznym bólem, lekkim uszkodzeniem mózgu, (MBI) lub urazowym uszkodzeniem mózgu (TBI). Osoby z tymi schorzeniami miały wyższy odsetek samobójstw, które nie były spowodowane depresją lub nadużywaniem alkoholu. Osoby cierpiące na więcej niż jedną chorobę miały jeszcze większe ryzyko samobójstwa.

Problemy ze spaniem, takie jak bezsenność i bezdech senny, mogą być czynnikami ryzyka depresji i samobójstw. U niektórych osób sam problem ze snem, a nie depresja, może być tym, co zwiększa ryzyko depresji.

Osoby leczone z powodu zaburzeń nastroju powinny być badane przez lekarza. Powinno ono obejmować badanie przedmiotowe i badanie krwi. W ten sposób można się upewnić, że zaburzenia nastroju danej osoby nie są spowodowane problemem medycznym. Wiele schorzeń medycznych może powodować problemy z nastrojem i myśleniem. Wizyta u lekarza pomoże również upewnić się, że bezpieczne jest przepisywanie leków na zaburzenia nastroju osoby.

Biologia

Niektóre zaburzenia psychiczne, które są czynnikami ryzyka samobójstwa, mogą być częściowo spowodowane przez problemy w mózgu i organizmie.

• Serotonina jest ważnym neuroprzekaźnikiem mózgu (posłańcem chemicznym). Niektóre badania wykazały, że ludzie, którzy próbowali się zabić, mieli niski poziom serotoniny w swoich mózgach. Osoby, które zginęły przez samobójstwo, miały najniższy poziom serotoniny. Niski poziom serotoniny jest czynnikiem ryzyka samobójstwa, nawet jeśli dana osoba nigdy nie miała depresji.
• Czynnik neurotroficzny pochodzenia mózgowego (BDNF): Jest to białko, które pomaga w rozwoju nerwów. Problemy ze sposobem działania BDNF mogą pomóc w wywołaniu kilku zaburzeń nastroju związanych z zachowaniami samobójczymi, w tym poważnych zaburzeń depresyjnych. Badania nad ofiarami samobójstw wykazały bardzo niski poziom BDNF w hipokampie i korze przedczołowej, nawet u osób, które nie cierpiały na choroby psychiczne.

Nawet jeśli mają te same czynniki ryzyka, niektórzy ludzie są bardziej narażeni na samobójstwo niż inni. Jest to częściowo spowodowane dziedziczeniem genetycznym. Genetyka powoduje około 30-50% różnicy w ryzyku samobójstwa wśród różnych osób. Na przykład osoba, której rodzic zmarł przez samobójstwo, jest o wiele bardziej narażona na próby samobójcze. Epigenetyka może również wpływać na ryzyko samobójstwa.

Obsługa medialna

Sposób, w jaki media pokazują wiadomości o samobójstwach, może mieć negatywny wpływ i wyzwalać możliwość naśladowania samobójstw (nazywany jest to efektem Wertera). Ryzyko to jest większe u nastolatków i młodych dorosłych.

Przeciwieństwem efektu Wertera jest efekt Papageno. Oznacza to, że media mogą przyczynić się do zmniejszenia prawdopodobieństwa popełnienia samobójstwa, jeśli obejmują dobre sposoby radzenia sobie ze stresem i trudnymi rzeczami w życiu.

Inni

Istnieje również większe prawdopodobieństwo, że dana osoba umrze przez samobójstwo, jeśli..:

• Mają przedmiot, którego mogą użyć, by się zabić.
• Ktoś z ich rodziny zmarł przez samobójstwo
• Mieli uraz głowy
• Oni nie mają pracy
• Są biedni lub bezdomni
• Mają do czynienia z dyskryminacją
• Były fizycznie lub seksualnie wykorzystywane w dzieciństwie
• Spędzili czas w placówce opiekuńczo-wychowawczej
• Coś ich stresuje, na przykład zadanie szkolne lub praca.
• Cierpią na dysforię płciową

Przykłady ryzyka samobójstwa i czynników ochronnych. Źródło: Krajowa strategia zapobiegania samobójstwom na 2012 r.


Niedojrzałość mózgu Ludzki mózg dojrzewa dopiero w wieku 20-25 lat. Ten klip pokazuje zmiany w materii szarej między 5 a 20 rokiem życia. Niedojrzałość mózgu może mieć wpływ na samobójstwo młodzieży.

Czynniki ochronne

Czynniki ochronne sprawiają, że jest mniej prawdopodobne, że dana osoba umrze przez samobójstwo. Pomagają chronić człowieka przed ryzykiem samobójstwa. Mogą również pomóc w ochronie osoby, która popełniła samobójstwo, przed skutkami samobójczego myślenia.

Czynniki ochronne mogą być wewnętrzne, takie jak osobiste siły i przekonania danej osoby. Na przykład:

• Posiadanie umiejętności takich jak dobre sposoby radzenia sobie ze stresem i rozwiązywania problemów
• Posiadanie przekonań religijnych lub kulturowych, które mówią, że życie jest ważne.
• Mając powody do życia

Czynniki ochronne mogą być również zewnętrzne, takie jak relacje i sytuacja życiowa danej osoby. Czynniki te mogą obejmować:

• Mając silne więzi z rodziną i przyjaciółmi, którzy są wspierający
• Nie jest w stanie zdobyć przedmiotów, które są bardzo śmiercionośne, jeśli zostaną użyte do próby samobójczej (jak broń)
• Posiadanie kogoś, kto pomaga danej osobie w uzyskaniu leczenia i pomocy, której potrzebuje
• Możliwość łatwego uzyskania dobrej opieki i leczenia zaburzeń psychicznych, fizycznych i związanych z nadużywaniem substancji.

Czynniki ochronne są tak samo ważne dla identyfikacji jak czynniki ryzyka. Tak jak czynniki ryzyka można zredukować, tak czynniki ochronne można zwiększyć.

Prewencja

Zapobieganie samobójstwom próbuje zmniejszyć liczbę samobójstw poprzez stosowanie środków ochronnych. Niektóre strategie zapobiegawcze utrudniają ludziom przyzwyczajenie się do najczęściej popełnianych samobójstw. Obejmuje to zabieranie broni, trucizn i narkotyków.

Badania wykazały, że dobre leczenie depresji, nadużywania alkoholu i nadużywania narkotyków może zmniejszyć liczbę samobójstw. Tak samo jak dalszy kontakt z osobami, które podjęły próbę samobójczą.

W wielu krajach ludzie, którzy są w wysokim stopniu narażeni na ryzyko zranienia, mogą zgłosić się do szpitalnego oddziału ratunkowego. W niektórych krajach lub stanach lekarz, sędzia lub policjant może zmusić daną osobę do udania się do szpitala, jeśli wydaje się, że popełniła samobójstwo, nawet jeśli osoba ta nie chce iść. ^[] Osoba ta będzie bacznie obserwowana w szpitalu, aby upewnić się, że nie zrobiła sobie krzywdy. Lekarz lub pracownik służby zdrowia psychicznego zdecyduje, czy dana osoba musi udać się do szpitala psychiatrycznego.

"SOS Oznaki Samobójstwa" to program zapobiegania samobójstwom stosowany w szkołach średnich dla uczniów w wieku od 13 do 17 lat. Program edukuje uczniów o samobójstwach i testuje ich pod kątem ryzyka samobójstwa. Uczniowie, którzy zrobili ten program, podejmują mniej prób samobójczych niż uczniowie, którzy nie zrobili tego programu.

Infolinie samobójcze i centra interwencji kryzysowej pomagają uczniom, którzy są w grupie wysokiego ryzyka. Pomagają ludziom, którzy mają myśli samobójcze.

W ocenie ryzyka samobójstwa analizuje się, jakie jest prawdopodobieństwo, że dana osoba będzie próbowała popełnić samobójstwo. Dobra ocena może pomóc w zapobieganiu samobójstwom. Jest to również pierwszy krok na drodze do opracowania planu leczenia. Nawet jeśli ocena ryzyka samobójstwa jest bardzo ważna, zazwyczaj nie jest ona przeprowadzana. Wielu pracowników służby zdrowia psychicznego nie jest przeszkolonych lub jest w niewielkim stopniu przeszkolonych w zakresie przeprowadzania oceny ryzyka samobójstwa.

Epidemiologia

W ciągu ostatnich 45 lat liczba samobójstw na całym świecie wzrosła o 60%, głównie w krajach rozwijających się. Od 2006 roku:

• Samobójstwo było dziesiątą główną przyczyną śmierci na świecie.
• Każdego roku na samobójstwo umiera około miliona osób (oznacza to, że 16 na każde 100 000 osób na świecie umiera co roku z powodu samobójstwa).
• Osoba popełniła samobójstwo co 40 sekund

Według informacji z 2007 r., samobójstwa zdarzają się w Stanach Zjednoczonych dwa razy częściej niż zabójstwa. Samobójstwa są 11. główną przyczyną zgonów w kraju, wyprzedzając chorobę wątroby i chorobę Parkinsona.

Liczba samobójstw jest bardzo zróżnicowana na całym świecie. Litwa ma najwyższy wskaźnik samobójstw.

30% zgonów przez samobójców to osoby odurzone.(Źródło: SAMSHA)

Liczba samobójstw w Stanach Zjednoczonych w 2009 roku.


Liczba samobójstw na świecie w 2009 r. Szare obszary to te, gdzie jest mało danych lub nie ma ich wcale.

Metody

Najczęstsze sposoby śmierci przez samobójstwo nie są takie same w każdym kraju. W różnych dziedzinach są to: wieszanie, zatrucie pestycydami i broń palna.

W sprawozdaniu z 2008 r. porównano 56 krajów, wykorzystując informacje ze Światowej Organizacji Zdrowia. Stwierdzono w nim, że:

• Wieszanie było najbardziej powszechną metodą w większości krajów. 53% mężczyzn, którzy popełnili samobójstwo, i 39% kobiet, stosowało metodę wieszania.
• Na całym świecie 30% ludzi, którzy umierają przez samobójstwo, stosuje pestycydy. Metoda ta była najbardziej rozpowszechniona w rejonie Pacyfiku, gdzie ponad połowa osób, które zginęły przez samobójstwo, używała pestycydów. Najrzadziej występowała ona w Europie, gdzie tylko 4% osób stosowało tę metodę.
• W Stanach Zjednoczonych 52% samobójstw wiąże się z użyciem broni palnej.
• W Stanach Zjednoczonych powszechne jest również uduszenie i zatrucie. Około 40% samobójstw w Stanach Zjednoczonych wykorzystuje jedną z tych metod.

Inni ludzie na świecie umierają przez samobójstwo:

• Uraz tępym narzędziem (np. od skoku z budynku)
• Cięcie się i krwawienie na śmierć
• Utopienie się
• Podpalanie się
• Elektropracowanie się
• Głodzący się

Czasami samobójcy robią coś, co sprawi, że inny człowiek ich zabije. Na przykład, samobójca może wycelować broń w policjanta, więc policjant zastrzeli go w samoobronie. Powszechnie nazywa się to "samobójstwem policjanta".

Wskaźniki umieralności metod samobójczych w Stanach Zjednoczonych

Poglądy na samobójstwo

Współczesna medycyna traktuje samobójstwo jako kwestię zdrowia psychicznego. Kiedy człowiek zaczyna mieć wiele myśli o zabiciu się, jest to uważane za nagły wypadek medyczny.

Religie Abrahama (jak chrześcijaństwo, judaizm i islam) uważają, że życie jest święte. Wierzą, że kiedy człowiek zabija się sam, morduje to, co Bóg stworzył. Z tego powodu wielu wyznawców religii Abrahama uważa, że kiedy człowiek umiera przez samobójstwo, idzie do piekła.

Religie dharmiczne i taoistyczne (jak buddyzm, hinduizm, dżinizm, taoizm, konfucjanizm i szinto) wierzą, że ktoś, kto popełni samobójstwo, zostanie wcielony w następne życie z mniej oświeconą duszą. Jednak wielu ludzi tych religii jest bardziej skłonnych umrzeć przez samobójstwo, ponieważ wierzą oni, że będzie następne życie. Myślą, że umierając przez samobójstwo, mogą mieć większe szanse w następnym życiu. ^[]

Samobójstwo jako broń

Istnieje kilka słynnych przykładów samobójczych ataków w historii. Kamikazowie byli jednym z nich. Byli japońskimi pilotami myśliwskimi podczas II wojny światowej, którzy próbowali zabijać amerykańskich żołnierzy rozbijając ich samoloty na amerykańskich statkach. Rozbijając swoje samoloty, zabijali również siebie.

11 września 2001 r. zamachy terrorystyczne na Stany Zjednoczone zostały również dokonane przez zamachowców-samobójców. Wlecieli oni samolotami do budynków World Trade Center i Pentagonu.

Powiązane strony

• Eutanazja
• Masowe samobójstwo
• Pakt samobójczy
• Kopiowanie samobójstwa