Choroba Parkinsona
Choroba Parkinsona (lub PD) jest chorobą, która powoli uszkadza centralny układ nerwowy. Centralny układ nerwowy składa się z mózgu i kręgosłupa. Kiedy osoba zapada na chorobę Parkinsona, komórki wytwarzające dopaminę w części mózgu obumierają. Komórki dopaminy wysyłają informacje do innych komórek, co sprawia, że wykonujemy czynności, które wykonujemy. Z tego powodu, choroba Parkinsona wpływa głównie na układ ruchowy organizmu.
Choroba Parkinsona jest chorobą, która pogarsza się z czasem. Ludzie zazwyczaj zapadają na chorobę Parkinsona po przekroczeniu 50 roku życia. Jest ona czasami bardzo trudna do wykrycia przez lekarzy.
Szkic Sir Williama Richarda Gowersa Parkinsona.
Przyczyny
Lekarze badają dokładne przyczyny choroby Parkinsona. Mówi się, że Parkinsons rozwija się w wyniku kombinacji błędów genetycznych i kilku możliwych wpływów, ale niewiele wiadomo. Lekarze odkryli kilka wskazówek dotyczących przyczyny (przyczyn). Jest ona spowodowana zniszczeniem wyspecjalizowanych zwojów nerwowych w mózgu. Produkcja dopaminy, neuroprzekaźnika, zmniejsza się. Choroba Parkinsona może mieć również podłoże genetyczne. Badania wykazują jednak, że genetyczny Parkinson nie jest normalny i występuje rzadko. Choroba Parkinsona występuje częściej u osób pracujących z pestycydami lub u osób, które w przeszłości doznały urazów głowy.
Badania sugerują, że prawdopodobieństwo zachorowania na chorobę Parkinsona jest nieco mniejsze u osób, które palą papierosy.
Symptomy
Choroba Parkinsona może spowodować, że mózg nie będzie reagował. Pacjent może zostać sparaliżowany. Choroba może spowodować, że pacjent będzie miał spowolniony czas reakcji i słabą koordynację między ręką a mózgiem.
Szkodzi zdolnościom ruchowym pacjenta i jego mowie. Może również wpływać na nastrój, zachowanie i myślenie. Częstym objawem choroby Parkinsona są drżenia. Drżenie powoduje drżenie rąk, nóg i ramion u ludzi. Niektóre objawy obejmują problemy skórne, depresję i trudności w przełykaniu.
Objawy choroby Parkinsona obejmują sztywne mięśnie i problemy z poruszaniem się. Choroba ta powoduje, że pacjenci mają spowolniony czas reakcji. Utrudnia im wykonywanie prostych czynności, takich jak chodzenie i mówienie. Powoduje również depresję i inne zmiany emocjonalne.
Zabiegi
Choroby Parkinsona nie da się jeszcze całkowicie wyleczyć. Mimo to, ludzie próbowali leczyć ją za pomocą leków. Jedną z metod leczenia jest przywrócenie utraconej dopaminy. Grupa leków zwanych agonistami receptora dopaminy działa podobnie do dopaminy, gdy jest wprowadzana do mózgu. Istnieją cztery różne leki zaliczane do tej grupy. Wielu pacjentów przyjmuje jeden z nich wraz z innym lekiem. Ten inny lek nazywany jest L-dopą. W przeciwieństwie do dopaminy, L-dopa może dostać się do mózgu. Dopamina nie może dostać się do mózgu. Dlatego wielu pacjentów przyjmuje L-dopę i dopaminę razem. Na początku L-dopa bardzo pomaga. Jednak w miarę rozwoju choroby L-dopa nie działa już tak dobrze. Dwa inne stosowane leki to leki antycholinergiczne i selegilina. Oba te leki pomagają złagodzić objawy. Leki antycholinergiczne pomagają pacjentowi przestać się trząść. Selegilina ma za zadanie chronić nerwy w ośrodkowym układzie nerwowym. Selegilina nie jest często stosowana. Wynika to z faktu, że nie ma prawdziwego dowodu na to, że pomaga.
Głęboka stymulacja mózgu (DBS) jest zabiegiem stosowanym przez niektóre osoby cierpiące na chorobę Parkinsona.
