Oś czasu wydarzeń prowadzących do amerykańskiej wojny secesyjnej

Oś czasu wydarzeń prowadzących do amerykańskiej wojny secesyjnej opisuje wydarzenia, które historycy uznają za przyczyniające się do wybuchu wojny secesyjnej. Wiele z tych wydarzeń ma swój początek już w momencie założenia kraju. Konstytucja Stanów Zjednoczonych zawiera tylko kilka wzmianek na temat niewolnictwa, pozostawiając jego uregulowanie w dużej mierze w gestii poszczególnych stanów. W miarę jak Północ i Południe Stanów Zjednoczonych rozwijały się wzdłuż odrębnych linii, niewolnictwo w końcu zniknęło z Północy. Na Południu stało się instytucją. Gdy nowe części kraju otworzyły się na osadnictwo, kwestie związane z niewolnictwem zapoczątkowały długotrwały spór między Północą a Południem. Stało się to palącą kwestią i doprowadziło do secesji kilku południowych stanów. To z kolei doprowadziło do wojny secesyjnej.

Bitwa pod Gettysburgiem przyniosła największą liczbę ofiar w amerykańskiej wojnie secesyjnej

Oś czasu

1600s

1619	Koloniści w Kolonii Wirginii wykupują kontrakty 20 Afrykanów jako indentured servants.
1641	Niewolnictwo zostaje zalegalizowane w Kolonii Zatoki Massachusetts.
1660	Wirginia legalizuje niewolnictwo.
1663	Kolonia Maryland zmienia prawo, uznając dożywotnie niewolnictwo. Wcześniej, zgodnie z prawem angielskim, wolność przyznawano niewolnikom, którzy stawali się chrześcijanami.
1667	Wirginia zmienia prawo, uznając dożywotnie niewolnictwo. Odwołali również angielskie prawo przyznające wolność niewolnikom, którzy przeszli na chrześcijaństwo.
1671	Około 2 000 z 40 000 mieszkańców kolonialnej Wirginii to importowani niewolnicy. Biali indentured servants pracujący przez pięć lat przed zwolnieniem są trzykrotnie liczniejsi i zapewniają większość ciężkiej pracy.
1688	W lutym kwakrzy z Pensylwanii napisali pierwszy protest przeciwko niewolnictwu w koloniach. Nazywane protestami z Germantown, argumentowali, że niewolnictwo w formie, w jakiej było praktykowane w Ameryce, było niechrześcijańskie.

1700s

1712	Powstanie niewolników w Nowym Jorku spowodowało znaczne straty materialne i zakończyło się surową karą lub egzekucją buntowników.
1719	Nieposiadający niewolników farmerzy z Wirginii uważają, że praca niewolników zagraża ich egzystencji. Przekonują oni Zgromadzenie Ogólne Wirginii do dyskusji nad zakazem niewolnictwa lub zakazem importu niewolników. W odpowiedzi Zgromadzenie podnosi taryfę celną na niewolników do pięciu funtów, co mniej więcej równa się pełnej cenie dzierżawy, tak by import niewolników nie był początkowo atrakcyjny ani preferowany w stosunku do zwykłej dzierżawy na okres kilku lat.
1739	W Karolinie Południowej rebelia Stono (lub spisek Cato lub rebelia Cato) była największym powstaniem niewolników w brytyjskich koloniach kontynentalnych, w którym zginęło 21 białych i 44 czarnych.
1741	Nowy Jork: kolejne powstanie niewolników powoduje znaczne szkody majątkowe; niewolnicy są surowo karani lub straceni.
1774	Kwakrzy, kierowani przez Jamesa Pembertona, wraz z innymi, w tym Benjaminem Rushem, organizują w Filadelfii pierwsze w koloniach stowarzyszenie antyniewolnicze, The Pennsylvania Society for the Abolition of Slavery.
1787	Zostaje opracowana konstytucja. Postanowienia obejmują zaliczanie niewolników do trzech piątych osoby, zakończenie handlu niewolnikami (1808) i zwracanie zbiegłych niewolników ich właścicielom. Uchwalono Northwest Ordinance, które zakazywało niewolnictwa na tym terytorium (art. VI).

1800s

1803	Zgodnie z postanowieniami Northwest Ordinance, w marcu 1803 roku Ohio staje się siedemnastym stanem i jest stanem wolnym.
1804	W 1804 roku New Jersey uchwaliło "Ustawę o stopniowym znoszeniu niewolnictwa". Wszystkie niewolnice urodzone po 4 lipca 1804 roku miały być wolne po ukończeniu 21 lat. Wszyscy niewolnicy płci męskiej urodzeni po tej dacie byliby wolni w wieku 25 lat. Jednakże dzieci niewolników mogły być umieszczane w prywatnych domach, a państwo płaciło 3 dolary miesięcznie za opiekę nad nimi. Wciąż były one traktowane jak niewolnicy przez nielicznych, którzy zarabiali duże sumy pieniędzy na tej luce prawnej.
1807	W marcu Kongres uchwala ustawę zakazującą importu nowych niewolników do Stanów Zjednoczonych. Ustawa zaczyna obowiązywać od 1 stycznia 1808 roku.
1812	30 kwietnia Luizjana staje się osiemnastym stanem. Dołącza do Unii jako państwo niewolnicze.
1816	W grudniu Ohio staje się dziewiętnastym stanem. Wstępuje do Unii jako wolny stan.
1817	W grudniu Missisipi staje się dwudziestym stanem. Wstępuje do Unii jako stan niewolniczy.
1818	W grudniu Illinois staje się dwudziestym pierwszym stanem w Unii. Wstępuje do niej jako wolny stan.
1819	W grudniu Alabama staje się dwudziestym drugim stanem. Wstępuje do Unii jako stan niewolniczy.
1820	3 marca zostaje uchwalony Kompromis Missouri. Było to porozumienie pomiędzy frakcjami pro- i anty-niewolniczymi w Kongresie Stanów Zjednoczonych, dotyczące przede wszystkim regulacji niewolnictwa na terytoriach zachodnich. Przyznał on Missouri jako stan niewolniczy, aby zadowolić Południe, a także przyznał Maine jako wolny stan, aby zadowolić Północ. Utrzymywał równowagę sił w Senacie Stanów Zjednoczonych pomiędzy wolnymi stanami a stanami niewolniczymi. Plan przewidywał również zakaz niewolnictwa na Terytorium Luizjany na północ od równoleżnika 36 stopni 30' szerokości geograficznej północnej (znanego również jako Linia Kompromisu Missouri), z wyjątkiem granic proponowanego stanu Missouri.
1827	W Nowym Jorku zostaje zniesione niewolnictwo.
1834	Niewolnictwo zostaje zniesione w Imperium Brytyjskim.
1836	W maju Izba uchwaliła pierwszą z kilku zasad knebla, które automatycznie uniemożliwiają wysłuchanie jakichkolwiek petycji dotyczących niewolnictwa. W czerwcu Arkansas staje się dwudziestym piątym stanem. Na mocy Kompromisu Missouri dołącza do Unii jako stan niewolniczy.\|-
1837	W styczniu Michigan staje się dwudziestym szóstym stanem. Dołącza do Unii jako wolny stan.
1844	3 grudnia Izba Reprezentantów ostatecznie uchyla zasady knebla dotyczące kwestii niewolnictwa.
1845	Frederick Douglass publikuje swoją autobiografię Narrative of the Life of Frederick Douglass o swoim życiu jako niewolnika. W marcu Floryda staje się dwudziestym siódmym stanem Unii i dołącza do niej jako stan niewolniczy. W grudniu Teksas również dołącza jako stan niewolniczy, stając się dwudziestym ósmym stanem Unii.
1846	W grudniu Iowa staje się dwudziestym dziewiątym stanem i dołącza jako wolny stan.
1848	Wisconsin staje się trzydziestym wolnym stanem w Unii.
1849	Harriet Tubman ucieka z niewoli w Maryland. Przypisuje się jej wielokrotny powrót z ponad 300 niewolnikami.

Kluczowe wydarzenia, które wywołały wojnę

1850	Kompromis z 1850 roku powstrzymał wrogość między Północą a Południem, ale nie rozwiązał problemów. Ustawa o zbiegłych niewolnikach z 1850 roku zmusiła osoby nie będące właścicielami niewolników do udziału w niewolnictwie, co zwiększyło napięcia w tej kwestii.
1852	Chata wuja Toma została opublikowana przez Harriet Beecher Stowe. Była to druga najlepiej sprzedająca się książka XIX wieku w Ameryce. Na Północy otworzyła wiele oczu na okropności niewolnictwa. Na Południu została uznana za oszczerstwo.
1854	Uchwalony zostaje Akt Kansas-Nebraska, który uchyla Kompromis z 1820 roku. Tworzy on terytoria Kansas i Nebraski. Pozwala też stanom głosować nad tym, czy niewolnictwo jest legalne czy nie.
1854-1860	Krwawienie Kansas było bezpośrednim skutkiem ustawy Kansas-Nebraska. Obalała ona Kompromis Missouri z 1820 roku, pozwalając osadnikom na nowych terytoriach samodzielnie decydować o tym, czy niewolnictwo będzie dozwolone, czy nie. Spowodowało to nagły napływ do Kansas grup pro- i antyniewolniczych, które próbowały wpłynąć na głosowanie. Przerodziło się to w paskudną wojnę między grupami ludzi, którzy mieli silne opinie zarówno za, jak i przeciw niewolnictwu.
1857	Dred Scott v. Sandford to decyzja Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych. Orzekł on, że Afroamerykanie, zarówno wolni jak i niewolnicy, nie są obywatelami Stanów Zjednoczonych. Ponieważ nie byli oni obywatelami, nie mogli pozywać przed sąd federalny. Orzeczenie to było poważnym ciosem dla ruchu antyniewolniczego. Republikanie potępili to orzeczenie. W efekcie zezwalało ono na niewolnictwo w północnych stanach.
1859	16 października ma miejsce najazd Johna Browna na HarpersFerry. Brown został schwytany 18 października przez United States Marines. Dowodził nimi pułkownik Robert E. Lee.
1860	6 listopada - Abraham Lincoln zostaje wybrany na prezydenta Stanów Zjednoczonych. 10 listopada - Obaj senatorowie Stanów Zjednoczonych z Karoliny Południowej rezygnują z członkostwa w Senacie. 20 grudnia - Karolina Południowa ogłasza secesję od Unii.
1861	12 kwietnia 1861 r. artyleria Konfederacji otworzyła ogień do Fortu Sumter w Charleston w Karolinie Południowej. Garnizon Unii, pod dowództwem majora Roberta Andersona, poddał fort 34 godziny później. Zapoczątkowało to amerykańską wojnę secesyjną.

Pytania i odpowiedzi

P: Czym jest amerykańska wojna secesyjna?

O: Amerykańska wojna secesyjna była wojną, która miała miejsce w Stanach Zjednoczonych w latach 1861-1865 między stanami północnymi i południowymi.

P: Jaką rolę odegrało niewolnictwo w wydarzeniach prowadzących do wojny secesyjnej?

Niewolnictwo odegrało znaczącą rolę w wydarzeniach prowadzących do wojny secesyjnej, ponieważ było głównym źródłem napięć między stanami północnymi i południowymi.

P: Co Konstytucja Stanów Zjednoczonych mówiła o niewolnictwie?

O: Konstytucja Stanów Zjednoczonych nie wypowiadała się jednoznacznie na temat niewolnictwa, pozostawiając w gestii poszczególnych stanów regulowanie tej kwestii we własnych granicach.

P: Jak północne i południowe stany różniły się w kwestii niewolnictwa?

O: W miarę jak północne i południowe stany rozwijały się zgodnie z odrębnymi liniami, niewolnictwo ostatecznie zniknęło z północy, ale stało się instytucją na południu.

P: Co spowodowało długotrwałe kontrowersje dotyczące niewolnictwa między stanami północnymi i południowymi?

O: Kontrowersje dotyczące niewolnictwa były spowodowane przede wszystkim ekspansją kraju na nowe terytoria i obawami o to, czy niewolnictwo powinno być dozwolone na tych obszarach.

P: Jakie wydarzenie doprowadziło do secesji kilku południowych stanów?

O: Wybór Abrahama Lincolna na prezydenta Stanów Zjednoczonych w 1860 roku doprowadził do secesji kilku południowych stanów, ponieważ był on postrzegany jako zagrożenie dla instytucji niewolnictwa.

P: Jaki był wynik wojny secesyjnej?

O: Wojna secesyjna zakończyła się zwycięstwem stanów północnych i zniesieniem niewolnictwa w całym kraju.