Prawo angielskie

Historia

Prawo Æthelberht (Athelbert z Kentu), napisane około 602 roku, jest najstarszym przykładem prawa anglosaskiego lub prawa w jakimkolwiek języku germańskim. Prawo anglosaskie opierało się na starożytnym prawie germańskim, które było systemem praw opartym na pokrewieństwie. Grupa pokrewieństwa była odpowiedzialna za czyny swoich członków, a także za ich ochronę. Za krzywdy wyrządzone innym płacono Weregildem, wartością przypisywaną każdej osobie i każdej rzeczy. W X wieku system ten przekształcił się w system setek. Nie opierały się one już na pokrewieństwie, ale organizowały się w celu ochrony innych w setce i egzekwowania prawa. Setnik był odpowiedzialny za setkę i miał za zadanie dopilnować, aby wszystkie spory zostały rozwiązane.

Podbój Anglii przez Normanów w 1066 roku przyniósł wiele zmian w prawie. Podczas gdy znaczna część prawa anglosaskiego została zachowana, Normanowie z czasem dodali nowe prawa. Przed inwazją normańską większość praw w Anglii było prawami lokalnymi i egzekwowanymi przez lokalne sądy. Wprowadzono sądy królewskie, które nie przejęły lokalnych praw od razu, ale robiły to przez pewien okres czasu. Sądy królewskie brały najlepsze z lokalnych praw i stosowały je w całej Anglii. W ten sposób powstało angielskie common law, czyli system praw wspólny dla całego kraju. W tym czasie rozwinął się drugi system sądowniczy, znany jako equity, zarządzany przez Court of Chancery. Equity zajmował się sytuacjami nieobjętymi prawem zwyczajowym. Przykłady decyzji equity obejmują nałożenie zastawu, korektę linii nieruchomości lub nakazanie komuś zrobienia czegoś w celu zapobieżenia szkodzie.

Osiemnastowieczny prawnik William Blackstone napisał czterotomowe Commentaries on the Laws of England, które po raz pierwszy zawierały kompletny przegląd prawa angielskiego. Pierwotnie opublikowane w latach 1765-1769, od tego czasu były wielokrotnie wznawiane. Używane aż do XIX wieku, Komentarze były głównym narzędziem nauczania prawa zarówno w Anglii, jak i w Ameryce. Abraham Lincoln czytał Komentarze Blackstone'a jako część swojej nauki prawa.

System ławy przysięgłych

System ławy przysięgłych pojawił się w Anglii prawdopodobnie zaraz po podboju normańskim. Początkowo przysięgli występowali w sądzie w charakterze świadków. Z czasem jednak, na pewno za panowania Henryka II, stali się oni sędziami orzekającymi o faktach w sprawie sądowej. Ławnicy zaczęli rozważać dowody przedstawione przez strony sporu. Z czasem przysięgli dowiadywali się coraz mniej o sprawie przed procesem i uczyli się tego, co było im potrzebne do podjęcia decyzji w sądzie.

Strona początkowa Prawa Æthelberht z VII wieku

Wniosek do Walii

W przeciwieństwie do Szkocji i Irlandii Północnej, Walia nie jest odrębną jurysdykcją w Zjednoczonym Królestwie. Stare prawa obowiązujące w Walii w ramach Królestwa Anglii zostały zniesione przez Ustawy Króla Henryka VIII (Laws in Wales Acts). Dzięki temu Walia stała się prawnie zgodna z Anglią. W latach 1746-1967 wszelkie odniesienia do Anglii w ustawodawstwie obejmowały Walię. Zaprzestano tego wraz z uchwaleniem Ustawy o języku walijskim z 1967 roku. Obecnie jurysdykcja ta jest powszechnie określana jako "Anglia i Walia". Mimo że Walia posiada pewien stopień autonomii politycznej, nie miała możliwości uchwalania prawa pierwotnego do czasu wejścia w życie Ustawy o Rządzie Walii z 2006 r. po wyborach powszechnych w Walii w 2007 r. Mimo to, walijski system prawny pozostaje angielskim prawem zwyczajowym. Jest to sytuacja inna niż w przypadku Irlandii Północnej. Nie przestała ona być odrębną jurysdykcją, gdy zawieszono działalność jej legislatury. Istotną różnicą jest również używanie języka walijskiego, gdyż przepisy go dotyczące obowiązują w Walii, a nie w pozostałej części Zjednoczonego Królestwa. Ustawa o języku walijskim z 1993 r. jest aktem Parlamentu Zjednoczonego Królestwa. Na jej mocy język walijski został zrównany z językiem angielskim w Walii w odniesieniu do sektora publicznego. Język walijski może być również używany w sądach walijskich.

Powiązane strony

• System kontradyktoryjny
• Prawo kanoniczne
• Prawo cywilne
• Prawo powszechne
• Prawo konstytucyjne
• System inkwizytorski
• Prawo międzynarodowe
• Prawo morskie
• Prawo rzymskie
• Prawo salickie
• Prawo szkockie
• Prawo walijskie