Konopie

Historia starożytna

Naukowcy uważają, że marihuana po raz pierwszy wyrosła gdzieś w Himalajach. Dowody na palenie marihuany sięgają czasów prehistorycznych: archeolodzy znaleźli spalone nasiona konopi w miejscu pochówku na terenie dzisiejszej Rumunii. Najsłynniejszymi użytkownikami marihuany byli starożytni Hindusi, którzy nazywali ją w sanskrycie ganjika (gandzia we współczesnych językach indyjskich). Według legendy, indyjski bóg Sziwa nakazał swoim wyznawcom czcić tę roślinę. Starożytny narkotyk soma był czasami kojarzony z konopiami indyjskimi.

Ludzie w Imperium Perskim (dzisiejszym Iranie) rozpalali olbrzymie ogniska z konopi, wystawiając siebie i innych sąsiadów na działanie dymu. Ceremonia ta była znana jako "booz-rooz".

Marihuana była również znana w starożytnej Grecji, gdzie magicy palili jej kwiaty, aby wywołać dziwne myśli w umysłach słuchaczy. Historycy uważają, że kult Dionizosa również miał swój początek w starożytnej Grecji i wiązał się z wdychaniem dymu z konopi.

Działanie leków.

Kiedy dana osoba wdycha dym z konopi indyjskich lub je spożywa, może doznać uczucia zwanego "naćpaniem" lub "upaleniem". Najczęstsze efekty działania konopi indyjskich to uczucie szczęścia, odprężenia, zmęczenia, głupoty lub strachu; wiele pomysłów na to, co zrobić; brak jasności myślenia (lub zapamiętywania niektórych rzeczy); uczucie głodu (zwane też "chrupaniem"). Palenie marihuany zmienia sposób myślenia i odczuwania, utrudniając lub ułatwiając rozwiązywanie niektórych problemów. Niektóre osoby zażywające marihuanę czują się dziwnie lub mają paranoję (obawiają się, że stanie się coś złego).

Haszysz (suszona żywica) jest znacznie bardziej skoncentrowany niż marihuana (zawiera zarówno liście, jak i kwiaty). Z tego powodu osoby, które zażywają duże ilości haszyszu, mogą odczuwać jeszcze silniejsze efekty. Mogą oni również widzieć lub słyszeć rzeczy, które nie istnieją (są to tzw. halucynacje). Mogą też mieć dziwne myśli. Niektórzy użytkownicy haszyszu lubią te wizje i myśli, podczas gdy inni mogą uznać je za przerażające. Rzadko jednak ludzie mają halucynacje po paleniu lub jedzeniu marihuany.

Stan prawny

Medyczna marihuana

Od 2016 r. wiele różnych krajów i niektóre stany w Stanach Zjednoczonych zalegalizowały stosowanie marihuany jako leku przez osoby z pewnymi problemami medycznymi. Medyczne wykorzystanie marihuany jest legalne w Austrii, Belgii, Kanadzie, Chile, Kolumbii, Czechach, Finlandii, Grecji, Izraelu, Holandii, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii.

W Stanach Zjednoczonych, według stanu na luty 2018 r., 30 stanów, plus Waszyngton, D.C. i Guam, zalegalizowało medyczną marihuanę. Jednak używanie marihuany z jakiegokolwiek powodu jest nadal nielegalne na mocy prawa federalnego.

Według raportu Instytutu Medycyny z 1999 r., marihuana (zwłaszcza THC) może zmniejszać ból, kontrolować nudności i wymioty oraz poprawiać apetyt. W czerwcu 2016 r., według National Conference of State Legislatures, "dalsze badania wykazały, że marihuana [pomaga] w niektórych objawach HIV/AIDS, raka, jaskry i stwardnienia rozsianego".

Do użytku osobistego

11 grudnia 2013 roku Urugwaj jako pierwszy kraj na świecie zalegalizował uprawę, sprzedaż i używanie marihuany na własny użytek (lub rekreacyjnie). Inne kraje, które zezwalają ludziom na posiadanie niewielkich ilości marihuany (wystarczających do osobistego użytku) to Kolumbia, Ekwador, Jamajka, Holandia, Peru, Portugalia, Hiszpania i Szwajcaria. W Stanach Zjednoczonych, 1 stycznia 2014 roku, stany Waszyngton i Kolorado zalegalizowały zakup marihuany przez osoby powyżej 21 roku życia. W listopadzie 2016 roku Kalifornia zrobiła to samo, a od stycznia 2018 roku sprzedaje marihuanę w sklepach. Od 17 października 2018 roku, Kanada stała się pierwszym narodem G7, który uczynił marihuanę legalną. Każda prowincja Kanady ma swój własny minimalny wiek prawny do zakupu i używania (18 lat i starsi, 19 lat i starsi lub 21 lat i starsi) oraz ile można mieć za jednym razem.

Niebezpieczeństwa związane z marihuaną

Marihuana jest jednym z najmniej niebezpiecznych z powszechnie używanych nielegalnych narkotyków. Przedawkowanie marihuany jest prawie niemożliwe. Osoba musiałaby wypalić całą swoją masę ciała w ciągu pięciu minut, aby przedawkować.

Do 1995 r. naukowcy nie wykazali, że palenie marihuany powoduje raka płuc, nawet u osób, które palą dużo marihuany przez długi czas.

Panuje powszechne przekonanie, że osoby używające konopi indyjskich są mniej zainteresowane życiem i mogą nie chcieć chodzić do szkoły lub pracy (naukowcy nazywają to "syndromem amotywacyjnym"). Wiele raportów wskazuje jednak, że osoby używające konopi radzą sobie równie dobrze jak osoby nieużywające.

Prowadzenie pojazdu na "upalonym"

Osoba, która jest odurzona ("naćpana" lub "upalona") marihuaną może odnieść obrażenia lub zginąć w wypadku, jeśli prowadzi samochód. Prowadzenie pojazdu pod wpływem jakiegokolwiek środka odurzającego nie jest bezpieczne. Jednak kierowcy, którzy są "upaleni" są znacznie mniej narażeni na wypadki samochodowe niż pijani kierowcy, a w niektórych przypadkach trzeźwi kierowcy.

Uzależnienie

"Twarde narkotyki", takie jak heroina, metaamfetamina i kokaina, są chemicznie uzależniające. Oznacza to, że jeśli dana osoba zacznie zażywać heroinę, metę lub kokainę, jej organizm będzie fizycznie potrzebował dalszego zażywania narkotyku. Jeśli osoba ta spróbuje przestać zażywać narkotyk, może stać się bardzo chora. Marihuana i haszysz nie są uzależniające chemicznie, ale mogą być uzależniające psychicznie lub nawykowo. Oznacza to, że ludzie mogą tak przyzwyczaić się do przyjemności, jaką wywołuje marihuana, że czują się tak, jakby potrzebowali tego narkotyku. W przeciwieństwie do alkoholu, tytoniu i twardych narkotyków, większość osób używających marihuany może przestać ją zażywać kiedy chce, doświadczając jedynie niewielkich objawów odstawienia. Mimo że marihuana nie jest tak uzależniająca jak inne narkotyki, ludzie wciąż mogą się uzależnić od przyjemności, jaką daje marihuana.

Powiązane strony

• Testy narkotykowe na obecność konopi