Motyle dzienne

Drapieżniki i obronność

Drapieżniki

Głównymi drapieżnikami motyli są ptaki, podobnie jak głównymi drapieżnikami ćmy krepuskularnej są nietoperze. Drapieżnikami są również małpy i gady zamieszkujące drzewa, a także niektóre owady i pająki. Wszystkie gady i małpy mają dobre widzenie kolorów, więc ubarwienie motyli działa na nie tak samo dobrze jak na ptaki.

Obrona

Niezwykłe kolory i wzory na skrzydłach i korpusie można zrozumieć tylko w kategoriach ich funkcji. Jednymi z najbardziej oczywistych funkcji koloru są:

1. Kamuflaż: umożliwienie owadowi pozostania w ukryciu przed wzrokiem
2. Sygnalizacja dla innych zwierząt

1. Kolorystyka ostrzegawcza: sygnalizowanie innym zwierzętom, aby nie atakowały
2. Naśladownictwo: wykorzystanie ostrzegawczego ubarwienia innego gatunku
3. Selekcja seksualna: znalezienie partnera
4. Inne rodzaje sygnalizacji

3. Diversion

1. Obrona startu: nieoczekiwane przebłyski koloru lub plamy na oczach

Szczegóły różnią się w zależności od grupy, a także w zależności od gatunku. Gąsienice mają również kolory o podobnych funkcjach. Substancje trujące, które sprawiają, że niektóre motyle są szkodliwe do jedzenia, pochodzą od roślin zjadanych przez gąsienice.

Organ

Jak większość owadów, motyle mają trzy główne części ciała. Te części to głowa, klatka piersiowa i brzuch. Ciało jest chronione przez egzoszkielet. Ciało składa się z sekcji, zwanych segmentami. Pomiędzy segmentami znajdują się elastyczne obszary, które pozwalają motylowi na poruszanie się. Wszystkie trzy części ciała pokryte są bardzo małymi łuskami. Skale nadają motylowi kolor.

Skrzydła i lot

Motyle mają bardzo charakterystyczny styl latania. Zazwyczaj nie latają w liniach prostych. Ich styl jest dobrze opisany przez dziecięcą wersję ich imienia: "trzepotanie się". Niektóre gatunki są zdolne do silnych, długich lotów (patrz migracja motyli monarchy), a inne nigdy nie opuszczają lasów, w których się urodziły. Całkiem nieźle potrafią przetrwać ptasie dziobaki na skrzydłach. Pod koniec sezonu często można zaobserwować uszkodzenia skrzydeł, choć nadal latają całkiem dobrze.

Szef

Głowa jest pierwszą częścią ciała. Ma oczy, części ust i anteny.

Oczy motyla są duże. Oko składa się z mniejszych oczu lub jednostek optycznych. Oczy, które składają się z jednostek optycznych nazywane są oczami złożonymi. Motyle nie widzą tak wielu kolorów jak ludzie, ale widzą światło ultrafioletowe.

Usta dorosłego motyla nie mają szczęk. Ma usta, które są zrobione do ssania płynów. Ta jama ustna nazywa się proboscis. Tętnica składa się z dwóch pustych rurek. Rurki są zamknięte w środku. Kiedy motyl nie używa swojej sondy, jest zwinięty w głowę. Gdy motyl nie używa swojej nożyc, jest zwinięty w głowicy, a gdy chce karmić, może ją rozwinąć.

Anteny motyla służą do węchu i równowagi. W większości motyli antena jest pałkowana na końcu. W niektórych motylach (jak u Skipperów) na końcu anteny znajduje się hak, zamiast kija.

Thorax

Klatka piersiowa jest drugą częścią ciała. Składa się z trzech segmentów. Nogi i skrzydła są połączone z klatką piersiową.

Nogi motyla są zrobione do chodzenia, trzymania się rzeczy i degustacji. Są trzy pary nóg. Są cztery główne części nogi. Są to: trochanek, kość udowa, piszczel i stopa. Na końcu każdej stopy znajduje się para pazurów. Motyle z rodziny Nymphalidae mają bardzo krótkie przednie nogi. Trzymają tam przednie nogi blisko swoich ciał. To sprawia, że wygląda na to, że mają tylko dwie pary nóg. U niektórych gatunków, na piszczeli znajduje się ruchoma część ciała, która służy do czyszczenia anteny.

Motyl ma dwie pary skrzydeł. Każde skrzydło ma puste rury zwane żyłami. Kolory i wzory motyli są wykonane za pomocą malutkich łusek. Skale zachodzą na siebie. Są one połączone ze skrzydłem. W przypadku manipulowania motylkiem, drobne łuski mogą się ścierać.

Brzuch

Brzuch jest trzecią częścią ciała. Składa się z dziesięciu segmentów. Brzuch jest znacznie bardziej miękki niż głowa i klatka piersiowa. Na końcu brzucha znajdują się organy rozrodcze. U samca znajduje się para zapinek. Służą one do przytrzymywania samicy podczas godów. U samicy znajduje się rurka służąca do składania jaj.

Głowa motyla


Plamka na skrzydłach motyla

Cykl życia

Motyle przechodzą całkowitą metamorfozę. To oznacza, że w życiu motyla są cztery części. Pierwsza część to jajko. Druga część to gąsienica (czasami nazywana larwą). Trzecia część to chryzalis (czasami nazywana poczwarką). Czwarta część to dorosły (czasami nazywany imago).

Jajko

Samica motyla składa jaja na lub w pobliżu rośliny żywieniowej gąsienicy (rośliną żywieniową jest roślina, którą gąsienica żywi się). Samica wybierze miejsce, w którym będzie składała swoje jajka za pomocą zapachu, smaku, dotyku i wzroku. Większość gatunków składa tylko jedno jajko na roślinie żywieniowej. Inne składają grupy od pięciu do ponad 100 jajek w fabryce spożywczej. Większość gatunków składa jaja na liściach rośliny żywieniowej. Inne złożą je na kwiatach, łodygach, korze lub owocach rośliny żywieniowej.

Jajka występują w wielu różnych kształtach i kolorach. Mogą być okrągłe lub owalne, i spłaszczone. W niektórych gatunkach skorupka jaja jest żeberkowana. Najczęstsze kolory w jajach motyli to żółty i zielony. Jajka ciemnieją tuż przed wylęgiem. Ponadto niektóre motyle potrzebują jednego dnia, aby wydostać się z jaj, podczas gdy inne mogą trwać miesiącami.

Caterpillar

Gąsienice motylkowe mogą różnić się wielkością, kolorem i kształtem. Mogą mieć grzbiety, szczeciny lub miękkie przedłużenia ciała. Wszystkie gąsienice mają 13 segmentów ciała. Pierwsze trzy segmenty składają się na klatkę piersiową. Klatka piersiowa ma trzy pary nóg. Te nogi są nazywane prawdziwymi nogami. Pozostałe 10 segmentów składa się na brzuch. Brzuch ma pięć par miękkich nóg zwanych proleggami. Podpórki mają malutkie haczyki na końcu każdej z nóg. Są one używane do trzymania się rzeczy. Haki nazywane są szydełkami.

Skóra gąsienicy nie rośnie. Gdy gąsienica rośnie wewnątrz jej skóry, skóra staje się zbyt napięta. Aby gąsienica się powiększyła, zrzuca zbyt ciasną skórę. Po zrzuceniu starej skóry, pojawia się nowa, większa skóra. Jest to tzw. pierzenie. Gąsienica pieprzy się cztery do pięciu razy, zanim przekształci się w poczwarkę. Każda część pomiędzy mułami nazywana jest instar.

Wszystkie gąsienice potrafią zrobić jedwab. Jedwab jest zrobiony z gruczołów ślinowych. Jedwab zaczyna się jako ciecz w gruczołach ślinowych. Gąsienica wyciąga jedwab na małą nitkę. Jedwab twardnieje, gdy tylko zostanie wystawiony na działanie powietrza. Gąsienice używają jedwabiu do tworzenia gniazd lub kokonów.

Większość gąsienic żywi się liśćmi roślin lub drzew. Większość gatunków gąsienic żywi się tylko niewielką ilością niektórych rodzajów roślin. Jeśli roślina żywiąca się gąsienicami nie zostanie odnaleziona, umiera z głodu.

Niektóre gatunki gąsienic (z rodziny Lycaenidae) są pielęgnowane przez mrówki. Gąsienice mają specjalne gruczoły, które wytwarzają słodką ciecz zwaną spadźą. Mrówki lubią spadź. W zamian za spadź mrówki chronią gąsienice przed drapieżnikami. Gąsienice posiadają również specjalne części ciała, które wydają dźwięki. Gąsienica wydaje dźwięki wraz z częściami ciała i "wzywa" mrówki, gdy gąsienica jest atakowana przez drapieżniki. Mrówki słyszą dźwięki i przychodzą, aby chronić gąsienicę.

Gąsienice z podrodziny Miletinae żywią się owadami w kolejności Hemiptera. Zalicza się do nich mszyce, mączniaki, pasikoniki i trejpery. ^s356

Gąsienice z rodziny Papilionidae mają specjalne organy. Organ ten nazywany jest osmeterium. Jest to brzydko pachnący gruczoł, który ma kształt języka węża. Trzyma się go za wnętrzem głowy. Gdy drapieżnik próbuje zjeść gąsienicę, uwalnia ona osmeterium. To odstrasza drapieżniki. ^p161

Pupa

Poczwarka (liczba mnoga, poczwarki) powstaje po ostatniej wylince. Gąsienica znajdzie specjalne miejsce do poczwarki (poczwarka oznacza przemianę w poczwarkę). Przewód pokarmowy zostaje opróżniony. Gąsienica zrzuca swoją skórę. Poczwarka jest teraz odsłonięta. Tkanki gąsienicy są rozkładane i odbudowywane do tkanek motyla.

Poczwarka nie może się ruszyć. Jest przymocowana do przedmiotu za pomocą malutkich haczyków na końcu brzucha. Te haczyki tworzą coś, co nazywa się kremaster. Na poczwarce jest wiele małych dziur. Pozwalają one gazom oddechowym przedostawać się do i z poczwarki.

Wiele poczwarek jest łatwych do zaatakowania przez drapieżniki. Niektóre gąsienice (w rodzinie Hesperiidae i podrodzinach Parnassiinae i Satyrinae) tworzą schronienia z jedwabiu i liści, aby chronić się przed poczwarkami. Schronienia te nazywane są kokonami. Większość poczwarki motylkowatej nie posiada kokonów do ochrony. Zamiast tego poczwarki mają kolor brązowy lub zielony, aby ukryć się wśród liści i gałęzi. Poczwarki, które nie mają kokonów, nazywane są chryzalidami lub chryzalisami.

Rącznik pospolity (Ariadne merione) jajko


Gąsienice gąsienicowe (Junonia coenia). Zwróć uwagę na odmianę


Gąsienica jaskółka (Papilio machaon) Starego Świata pokazująca swój osmeterium


Jaskółczy ogon (Papilio machaon) chryzalis starego świata

Przetrwanie

Niektóre motyle mogą mieć kłopoty z powodu utraty siedliska. Z powodu zniszczenia lasów i łąk, niektóre rodzaje motyli nie mają gdzie się żywić i składać jaj. Aby pomóc, niektórzy sadzą w ogrodzie dla motyli kwiaty z dużą ilością nektaru, którymi mogą odżywiać się motyle. Niektórzy trzymają również rośliny, na których motyle składają jaja, i lubią patrzeć, jak gąsienice wylęgają się i żerują na roślinie. Spryskiwacze chemiczne, które trzymają szkodniki z dala od roślin ogrodowych, również zabijają motyle.

Niektóre kolorowe motyle

Galeria motyli Monarchy

Powiązane strony

• Różnice między motylami i ćmami
• Obrona przed drapieżnością
• Kolorystyka zwierząt
• Moth
• Lepidoptera