Umaszczenie
Kolor zwierząt (lub ubarwienie) jest wytwarzany przez światło odbijające się od powierzchni zwierzęcia. Sposoby ubarwienia zwierząt obejmują pigmenty, chromatofory i inne struktury oraz bioluminescencję.
Ponieważ wzrok jest zazwyczaj tak ważny dla zwierząt i tak często jest wykorzystywany przez drapieżniki jako dalekosiężny sposób na znalezienie ofiary, kolor zwierzęcia musi spełniać jedną lub więcej funkcji. Funkcje te, takie jak znalezienie ofiary, uniknięcie schwytania lub znalezienie partnera, są absolutnie niezbędne dla życia i przetrwania. Dlatego też barwa zwierząt jest określana poprzez selekcję naturalną, ponieważ ma ona wpływ na przetrwanie zwierząt i ich potomstwa.
Niektóre z najbardziej oczywistych funkcji koloru to:
- Kamuflaż: umożliwienie zwierzętom pozostania w ukryciu przed wzrokiem
- Sygnalizacja dla innych zwierząt
- Kolorystyka ostrzegawcza: sygnalizowanie innym zwierzętom, aby nie atakowały
- Naśladownictwo: wykorzystanie ostrzegawczego ubarwienia innego gatunku
- Selekcja seksualna: znalezienie partnera
- Inne rodzaje sygnalizacji
- Diversion
- Obrona startu: nieoczekiwane przebłyski koloru lub plamy na oczach
- Dazzle: mylenie drapieżnika poprzez szybkie przesuwanie pogrubionego wzoru (np. pasków zebry)
- Ochrona fizyczna: np. ludzie w klimacie tropikalnym mają ciemne pigmenty skóry, które chronią przed oparzeniami słonecznymi i rakiem skóry.
- Incydentalne zabarwienie. Jest to powszechne u roślin, które mają zielone liście, ponieważ chlorofil jest zielony. U zwierząt jest on rzadki, np. ma czerwoną krew (krwiak, potrzebny do przenoszenia tlenu, jest czerwony). Jednak gdy czerwony pojawia się na powierzchni, często wynika to z selekcji, jak w ludzkich czerwonych ustach.
Najczęstszą funkcją koloru są w przeważającej mierze relacje drapieżnik-psikus. "Adaptacje przeciw drapieżnikom występują w każdym biomie świata i prawie w każdej grupie taksonomicznej".
Kolorystyka zwierząt jest od dawna przedmiotem zainteresowania i badań w dziedzinie biologii. Zgodnie z teorią selekcji naturalnej Karola Darwina z 1859 roku, cechy takie jak ubarwienie ewoluowały poprzez zapewnienie poszczególnym zwierzętom przewagi reprodukcyjnej. Na przykład osobniki o nieco lepszym kamuflażu niż inne z tego samego gatunku pozostawiałyby średnio więcej potomstwa.
Wspaniale ubarwiona orientalna ryba słodkowodna (Plectorhinchus vittatus) czeka, podczas gdy dwie odważne rybki Cleaner zbierają ze skóry pasożyty. Plamisty ogon i wzór płetw Sweetlipsa sygnalizuje dojrzałość płciową; zachowanie i wzór rybek Cleaner sygnalizuje ich dostępność do sprzątania, a nie jako ofiary.
Motyl paw jest kryptońskim mimiką liści, gdy jego skrzydła są zamknięte
Przy otwartych skrzydłach motyla pawiego pojawiają się zaskakujące plamy na oczach, które odwracają jego uwagę od ciała. Ten owad przeżył atak ptaka na oczodół prawego skrzydła.
Czerwona ćma podskórna jest kryptońska i zakłócająco wzorzysta w spoczynku
Czerwona ćma podskórna zaskakuje podskórnym błyskiem, gdy jest zakłócona
Odważny wzór zebry może chwilowo zmylić goniące lwy: olśniewająca obrona
Obrona przed startem i olśnieniem
Zwierzęta mogą mieć obronę kamuflażową na odległość, ale gdy natrafią na drapieżnika, mogą przejść do obrony "flash", aby zyskać czas i odwrócić uwagę drapieżnika. Drapieżnik często mruga lub odwraca twarz w samoobronie. Jest to akt odruchowy, który ma na celu ochronę jego istotnej części twarzy. W drugim momencie drapieżnik mruga, ofiara leci lub skacze i ląduje ponownie w kamuflażu. Ten wzór kolorystyczny plus zachowania jest dość powszechny. W podręcznikach nazywany jest on deimatyczną obroną, z greckiego "strachem" lub "strachem".
Powiązane strony
Pytania i odpowiedzi
P: W jaki sposób zwierzęta wytwarzają kolory?
O: Zwierzęta wytwarzają kolory poprzez pigmenty, chromatofory i inne struktury oraz bioluminescencję.
P: W jaki sposób kolor zwierząt wpływa na przeżywalność?
O: Kolor zwierząt jest określany przez dobór naturalny, ponieważ wpływa na przetrwanie zwierząt i ich potomstwa. Może służyć do kamuflażu, sygnalizacji dla innych zwierząt, ubarwienia ostrzegawczego, mimikry, selekcji seksualnej i innych rodzajów sygnalizacji.
P: Czym jest teoria doboru naturalnego Karola Darwina z 1859 roku?
O: Teoria doboru naturalnego Karola Darwina z 1859 roku mówi, że cechy takie jak ubarwienie ewoluowały, zapewniając poszczególnym zwierzętom przewagę reprodukcyjną. Osobniki o nieco lepszym kamuflażu niż inne osobniki tego samego gatunku zostawiały średnio więcej potomstwa.
P: Jakie są przykłady tego, że kolor zwierząt pomaga w relacjach drapieżnik - ofiara?
O: Przykłady obejmują: kamuflaż, aby pozostać ukrytym; sygnalizowanie innym zwierzętom, aby nie atakowały; wykorzystywanie ostrzegawczego ubarwienia innego gatunku; niespodziewane błyski kolorów lub plamki na oczach; dezorientowanie drapieżnika poprzez szybkie przesuwanie śmiałego wzoru (np. pasków zebry); ochrona fizyczna, np. ludzie mają ciemne pigmenty skóry, które chronią przed oparzeniami słonecznymi i rakiem skóry.
P: Co to jest przypadkowe ubarwienie?
O: Przypadkowe zabarwienie jest powszechne u roślin, które mają zielone liście, ponieważ chlorofil jest zielony. U zwierząt występuje rzadko, ale gdy na powierzchni pojawia się kolor czerwony, jest to często wynikiem selekcji, jak np. czerwone usta u ludzi.
P: Jakim funkcjom służy barwa zwierząt?
O: Barwa zwierząt spełnia takie funkcje, jak poszukiwanie ofiary lub unikanie schwytania, poszukiwanie partnera lub sygnalizowanie innym zwierzętom - wszystkie te funkcje są niezbędne do życia i przetrwania.
