Charles Darwin

Podróż HMS "Beagle

Darwin spędził prawie pięć lat na pokładzie statku badawczego Królewskiej Marynarki Wojennej, HMSBeagle. Był gościnnym przyrodnikiem, co oznaczało, że był odpowiedzialny za robienie kolekcji i notatek na temat zwierząt, roślin i geologii odwiedzanych krajów. Załoga statku sporządziła mapy wszystkich obszarów przybrzeżnych, które mogły być wykorzystane przez marynarkę wojenną w każdym miejscu na świecie. W tamtych czasach Wielka Brytania miała zdecydowanie największą marynarkę wojenną na świecie i imperium o zasięgu globalnym.

Darwin zbierał wszędzie tam, gdzie wylądował statek. Znalazł ogromne skamieniałości niedawno wymarłych ssaków, doświadczył trzęsienia ziemi w Chile i zauważył, że ziemia została podniesiona. Wiedział o podniesionych plażach gdzie indziej, wysoko w Andach, z kopalnymi muszelkami i drzewami, które kiedyś rosły na piaszczystej plaży. Oczywiście ziemia ciągle się zmieniała, w niektórych miejscach ląd się podnosił, a w innych zapadał. Zbierał ptaki i owady, a następnie wysyłał przesyłki do Cambridge, aby eksperci mogli je zidentyfikować.

Darwin był pierwszym przyrodnikiem, który odwiedził Wyspy Galapagos, leżące u zachodnich wybrzeży Ekwadoru. Zauważył, że niektóre z ptaków były podobne do kpiarzy na stałym lądzie, ale na tyle różne, że zaliczono je do odrębnych gatunków. Zaczął się zastanawiać, skąd na tych wyspach wzięło się tak wiele nowych gatunków.

Po powrocie do Anglii Darwin zredagował serię naukowych recenzji z rejsu i napisał osobisty dziennik, który znamy jako Podróż na Beagle. Jest to jeden z największych dzienników podróży w historii naturalnej.

W 1843 roku Darwin, który miał już dwójkę dzieci z żoną Emmą, kupił Down House we wsi Downe w hrabstwie Kent. Mieszkał tam do końca życia, a dziś dom i jego zawartość są dostępne dla zwiedzających.

Rejs statku Beagle Plymouth, Anglia, na południe do Wysp Zielonego Przylądka, następnie na południowy zachód przez Atlantyk do Bahia, Brazylia, na południe do Rio de Janeiro, Montevideo, Falklandy, wokół czubka Ameryki Południowej, następnie na północ do Valparaiso, Chile i Callao. Na północny zachód do Wysp Galapagos przed żeglugą na zachód przez Pacyfik do Nowej Zelandii, Sydney, Hobart w Tasmanii i King George's Sound w Zachodniej Australii. Północny zachód na Wyspy Keelinga, południowy zachód na Mauritius i do Cape Town, następnie północny zachód na Bahia i północny wschód z powrotem do Plymouth.

Ewolucja

Podczas rejsu na statku H.M.S. Beagle, a później po powrocie do domu w Londynie, Darwin zetknął się z ideami księdza T.R. Malthusa. Malthus zdawał sobie sprawę, że chociaż ludzie mogą podwajać swoją populację co 25 lat, w praktyce tak się nie dzieje. Uważał, że powodem jest to, że walka o byt (lub zasoby) ogranicza ich liczbę. Jeśli liczba ludzi wzrastała, to głód, wojny i choroby powodowały więcej zgonów. Darwin, który wiedział, że wszystkie żywe istoty mogą w zasadzie zwiększać swoją liczebność, zaczął się zastanawiać, dlaczego niektóre z nich przetrwały, a inne nie^.

Teoria ewolucji mówi, że wszystkie żywe istoty na Ziemi, w tym rośliny, zwierzęta i mikroby, pochodzą od wspólnego przodka, powoli zmieniając się na przestrzeni pokoleń. Darwin zasugerował, że sposób, w jaki żywe istoty zmieniały się w czasie, jest wynikiem selekcji naturalnej. Polega ona na lepszym przetrwaniu i rozmnażaniu się tych, które najlepiej pasują do swojego środowiska. Dopasowanie się do miejsca, w którym żyjesz, nazywamy adaptacją. Ci, którzy najlepiej pasują do miejsca, w którym żyją, najlepiej przystosowani, mają największe szanse na przetrwanie i rozmnażanie. Ci, którzy są gorzej przystosowani, zwykle nie przeżywają. Jeśli nie przeżyją wystarczająco dobrze, by wychować młode, oznacza to, że nie przekazują swoich genów. W ten sposób gatunek stopniowo się zmienia.

Pierwszy rozdział O pochodzeniu traktuje o zwierzętach udomowionych, takich jak bydło i psy. Darwin przypomina czytelnikom o ogromnych zmianach, jakich ludzkość dokonała w swoich zwierzętach domowych, które kiedyś były gatunkami dzikimi. Zmiany te zostały spowodowane przez selektywną hodowlę - wybieranie do hodowli zwierząt o pożądanych cechach. Robiono to z pokolenia na pokolenie, aż powstały współczesne rasy. Być może to, co człowiek robił celowo, mogło się zdarzyć w naturze, gdzie jedni zostawiali więcej potomstwa niż inni.

Darwin zauważył, że chociaż młode rośliny i zwierzęta są bardzo podobne do swoich rodziców, to żadne dwa nie są dokładnie takie same i zawsze istnieje pewien zakres kształtów, rozmiarów, kolorów itd. Niektóre z tych różnic roślina lub zwierzę mogły uzyskać od swoich przodków, ale niektóre są nowe i spowodowane mutacjami. Kiedy takie różnice sprawiały, że organizm był bardziej zdolny do życia w środowisku naturalnym, miał większe szanse na przetrwanie i przekazywał swoje geny potomstwu, a oni swojemu potomstwu. Wszelkie różnice, które spowodowałyby, że roślina lub zwierzę miałyby mniejsze szanse na przeżycie, byłyby mniej prawdopodobne do przekazania i w końcu wymarłyby całkowicie. W ten sposób grupy podobnych roślin lub zwierząt (zwane gatunkami) powoli zmieniają swój kształt i formę tak, aby mogły żyć z większym powodzeniem i mieć więcej potomstwa, które je przeżyje. Tak więc selekcja naturalna była podobna do selektywnej hodowli, z tą różnicą, że zachodziła samoistnie, w znacznie dłuższym czasie.

Po raz pierwszy zaczął o tym myśleć w 1838 roku, ale musiało minąć całe dwadzieścia lat, zanim jego idee stały się publiczne. W 1844 roku był już w stanie zapisać szkic głównych idei w swoim notatniku. Historycy uważają, że nie mówił o swojej teorii, ponieważ bał się publicznej krytyki. Wiedział, że jego teoria, która nie poruszała kwestii religii, budzi wątpliwości co do dosłownej prawdy Księgi Rodzaju. Niezależnie od powodu, nie opublikował swojej teorii w książce aż do 1859 roku. W 1858 r. usłyszał, że inny biolog, Alfred Russel Wallace, ma takie same pomysły na temat doboru naturalnego. Pomysły Darwina i Wallace'a zostały po raz pierwszy opublikowane w Journal of the Linnaean Society w Londynie w 1858 roku. Następnie Darwin opublikował swoją książkę w następnym roku. Książka nosiła tytuł O powstawaniu gatunków drogą doboru naturalnego, czyli o zachowaniu uprzywilejowanych ras w walce o życie. Zwykle nazywa się ją Pochodzeniem gatunków.

Egzemplarz "Pochodzenia gatunków" z 1859 r.

Inne prace

Darwin napisał wiele innych książek, z których większość jest również bardzo ważna.

Jego książki

• 1838-43: Zoology of the voyage of H.M.S. Beagle: opublikowane w latach 1839-1843 w pięciu częściach (i dziewiętnastu numerach) przez różnych autorów, pod redakcją i nadzorem Charlesa Darwina, który wniósł sekcje do dwóch z części:
• 1838: Część 1 nr 1 Fossil Mammalia, przez Richarda Owena (Przedmowa i wstęp geologiczny Darwina)
• 1838: Część 2 nr 1 Mammalia, przez George Robert Waterhouse (Wstęp geograficzny i A notice of their habits and ranges by Darwin)
• 1839: Dziennik i uwagi (The Voyage of the Beagle)
• 1842: Struktura i rozmieszczenie raf koralowych
• 1844: Obserwacje geologiczne wysp wulkanicznych
• 1846: Obserwacje geologiczne w Ameryce Południowej
• 1849: Geologia z A manual of scientific enquiry; prepared for the use of Her Majesty's Navy: and adapted for travellers in general. ed. John Herschel.
• 1851: A Monograph of the Sub-class Cirripedia, with figures of all the species. The Lepadidae; or, Pedunculated Cirripedes. Żywe pąkle.
• 1854: A Monograph of the Sub-class Cirripedia, with figures of all the species. The Balanidae (or Sessile Cirripedes); the Verrucidae, etc.
• 1851: A Monograph on the Fossil Lepadidae, or, Pedunculated Cirripedes of Great Britain. Fossil barnacles.
• 1854: Monografia na Fossil Balanidæ i Verrucidæ z Wielkiej Brytanii
• 1859: O pochodzeniu gatunków drogą doboru naturalnego, czyli o zachowaniu uprzywilejowanych ras w walce o życie
• 1862: On the various contrivances by which British and foreign Orchids are fertilised by insects (Fertilisation of orchids)
• 1865: O ruchach i zwyczajach roślin pnących (artykuł Towarzystwa Linneusza, wydany w formie książkowej w 1875 r.)
• 1868: Zmienność zwierząt i roślin pod wpływem udomowienia
• 1871: O pochodzeniu człowieka i selekcji w odniesieniu do płci
• 1872: Wyraz uczuć u człowieka i zwierząt
• 1875: Rośliny owadożerne
• 1876: Skutki nawożenia krzyżowego i samonawożenia w królestwie warzyw
• 1877: Różne formy kwiatów na roślinach tego samego gatunku
• 1880: Siła ruchu w roślinach
• 1881: Tworzenie się pleśni roślinnej poprzez działanie robaków.

Powiązane strony

• Erasmus Darwin
• Alfred Russel Wallace
• Charles Lyell
• Książki Karola Darwina
• Darwinizm
• Evolution