Walka o istnienie
Walka o egzystencję jest naturalną historią [metafora]. Odnosi się ona do rywalizacji pomiędzy żywymi istotami o przetrwanie. To, i podobne wyrażenie walka o życie, zostało użyte ponad 40 razy przez Karola Darwina w książce "Pochodzenie gatunków", a zdanie to jest tytułem rozdziału 3 "Pochodzenie". Darwin wpadł na ten pomysł czytając szóste wydanie eseju Thomasa Malthusa na temat zasad populacji, a Alfred Russel Wallace również używał tego wyrażenia regularnie.
Pomysł jest w rzeczywistości dużo starszy, a wielu przyrodniczych historyków zauważyło konkurencję między zwierzętami. Ogólnie rzecz biorąc, byli oni zainteresowani konkurencją między gatunkami. Malthus był prawdopodobnie pierwszym, który pomyślał o walce o zasoby pomiędzy członkami jednego gatunku - ludźmi.
Darwin po raz pierwszy usłyszał o Malthusie w listach od swojej siostry Fanny, podczas gdy on podróżował na HMSBeagle. Fanny powiedziała mu, że pomysły Malthusa były promowane przez Harriet Martineau, wczesną pisarkę feministyczną. p153 Później, wracając do Londynu, Darwin spotkał Martineau podczas kolacji, i włożył wiele myśli w idee Malthusa. Liczba ludzi mogła się podwoić w ciągu 25 lat. Jeśli nie, to z powodu konkurencji o zasoby, takie jak żywność, lub dlatego, że wojny i choroby stały się bardziej powszechne.
Darwin zaczął zdawać sobie sprawę, że każdy gatunek żywej istoty ma potencjał do geometrycznego wzrostu (2, 4, 8, 16, 32, 64, 128, 256, 512, ....wzrostu populacji nie występuje w praktyce. Darwin wyjaśnia, dlaczego organizmy nie zwiększają się geometrycznie. Jego przyczyną była konkurencja między zwierzętami, ograniczona ilość żywności, klimat i epidemie. Wszystkie organizmy połączone są w walce o istnienie złożonymi relacjami między sobą. Również walka o byt jest największa między organizmami tego samego gatunku.
Później połączył te pomysły z dwoma innymi. Jedną z nich była myśl, że w walce jedni lepiej niż inni nadają się do sukcesu. s. 264-268 Drugą była myśl dziedziczna: że cechy muszą być przynajmniej częściowo dziedziczone. Doprowadziło to do jego koncepcji ewolucji poprzez selekcję naturalną. Wallace niezależnie doszedł do tego samego wniosku.
W 1859 roku Darwin użył sformułowania "walka o istnienie" jako tytułu trzeciego rozdziału "Pochodzenie gatunków". Stara koncepcja mieściła się teraz w kompletnej teorii.
"Powinienem założyć, że używam terminu Walka o Istnienie w dużym i metaforycznym sensie, włączając w to zależność jednej istoty od drugiej, i włączając w to (co jest ważniejsze) nie tylko życie jednostki, ale sukces w pozostawieniu potomstwa ... mówi się, że roślina na skraju pustyni walczy o życie przeciwko suszy, choć bardziej właściwie należy powiedzieć, że jest zależna od wilgoci". (s. 62 pierwszego wydania)
"Walka o byt nieuchronnie wynika z wysokiego tempa, w jakim istoty organiczne mają tendencję do wzrostu". (p63)
Darwin mówi: "Po raz pierwszy pomyślałem o selekcji w związku z walką 15 lipca 1838 roku". W latach 50. 1850. kazał to wszystko opracować w swoim rękopisie "duża książka" (która ukazała się dopiero w 1975 roku).
W 1858 r., kiedy Wallace odzyskiwał zdrowie po malarii w Indiach Wschodnich, wysłał do Darwina esej. Zawierał on sformułowanie: "Życie dzikich zwierząt jest walką o byt". Wallace nie wiedział wiele o pomysłach Darwina i dotarł do nich z dokładnie tego samego źródła: z jednego z późniejszych wydań eseju Malthusa na temat populacji. Nadejście tego eseju doprowadziło do wspólnej publikacji idei ewolucji poprzez selekcję naturalną w 1958 roku.
Powiązane strony
- darwinizm społeczny
- Konkurencja (biologia)
- Wybór naturalny
Pytania i odpowiedzi
P: Czym jest walka o byt?
O: Walka o byt jest metaforą używaną do opisania konkurencji między żywymi istotami o przetrwanie. Została ona spopularyzowana przez Karola Darwina w jego książce "Pochodzenie gatunków".
P: Kto pierwszy użył sformułowania "walka o byt"?
O: Wyrażenie "walka o byt" zostało pierwotnie użyte przez Thomasa Malthusa w jego Eseju o zasadach populacji.
P: Jak Darwin zetknął się z ideami Malthusa?
O: Darwin dowiedział się o ideach Malthusa z listów wysłanych do niego przez jego siostrę Fanny podczas podróży na HMS Beagle. Fanny powiedziała mu, że Harriet Martineau, wczesna pisarka feministyczna, propaguje idee Malthusa. Później, po powrocie do Londynu, Darwin spotkał Martineau na obiedzie i zaczął głębiej myśleć o pracach Malthusa.
P: Co Darwin wiedział o wzroście populacji?
O: Darwin zdawał sobie sprawę, że każdy gatunek żywej istoty ma potencjał, aby wzrastać w postępie geometrycznym (2, 4, 8, 16...), ale ten wzór wzrostu populacji nie występuje w praktyce z powodu konkurencji między zwierzętami i ograniczonych zasobów, takich jak żywność i woda. Zauważył również, że wojny i choroby mogą zapobiec zbyt szybkiemu wzrostowi populacji.
P: Jakie dwie dodatkowe idee Darwin połączył z walką o byt?
O: Oprócz zauważenia konkurencji między organizmami jako elementu walki o byt, Darwin połączył tę ideę z dwoma innymi koncepcjami - że niektóre organizmy są lepiej przystosowane niż inne, aby odnieść sukces w tej walce; oraz że cechy muszą być przynajmniej częściowo dziedziczone - co doprowadziło go do stworzenia teorii ewolucji przez dobór naturalny.
P: W jaki sposób Wallace doszedł do podobnego wniosku jak Darwin?
O: Wallace samodzielnie doszedł do podobnego wniosku jak Darwin po wyleczeniu się z malarii w Indiach Wschodnich i wysłaniu do niego w 1858 roku eseju zawierającego zdanie: "Życie dzikich zwierząt jest walką o byt". Niewiele wiedział o ideach Darwina, ale doszedł do nich na podstawie jednego z późniejszych wydań eseju Malthussa o populacji
