Dźwięk
Dźwięk może również oznaczać zbiornik wodny, np. zatokę lub kanał.
Możemy zdefiniować falę dźwiękową jako zaburzenie, które przechodzi przez jakieś medium. Dźwięk jest terminem określającym to, co jest słyszane, gdy fale dźwiękowe przechodzą przez medium do ucha. Wszystkie dźwięki powstają w wyniku wibracji cząsteczek, przez które dźwięk przechodzi. Na przykład, gdy bębenek lub cymbał zostaje uderzony, obiekt wibruje. Wibracje te powodują, że cząsteczki powietrza poruszają się. Fale dźwiękowe oddalają się od źródła dźwięku (skąd pochodzą), przemieszczając się na cząsteczkach powietrza. Kiedy wibrujące cząsteczki powietrza docierają do naszych uszu, bębenek również wibruje. Kości ucha wibrują w taki sam sposób, jak obiekt, który rozpoczął falę dźwiękową.
Te wibracje pozwalają słyszeć różne dźwięki. Nawet muzyka to wibracje. Nieregularne wibracje to hałas. Ludzie mogą wydawać bardzo złożone dźwięki. My używamy ich do mowy.
Fale dźwiękowe są falami podłużnymi, składającymi się z dwóch części: ściskania i rzadkości. Ściskanie to część fal dźwiękowych, w której cząsteczki powietrza są spychane (sprężane) razem. Rarefaction to część fal, w której cząsteczki są oddalone od siebie. Fale dźwiękowe są sekwencją kompresji i rzadkości.
Szybkość dźwięku
Fale dźwiękowe mogą przechodzić przez ciała stałe, ciekłe i gazowe, ale nie mogą przechodzić przez próżnię (miejsce, w którym nic nie ma). Dlatego astronauci nie mogą rozmawiać ze sobą w kosmosie: potrzebują radia, aby się słyszeć. Dźwięk może podróżować przez wodę szybciej niż przez powietrze; a nawet szybciej w ciałach stałych, takich jak kamień, żelazo i stal. Dźwięk przemieszcza się w powietrzu z prędkością 335 metrów na sekundę (1100 stóp).
Podziałka i intensywność
Pitch jest wysokością lub niskością dźwięku. Pitch to sposób, w jaki ludzie słyszą różne częstotliwości. Częstotliwość jest określana przez liczbę wibracji na sekundę. Na przykład, najwyższy klawisz na fortepianie wibruje 4000 razy na sekundę. Jego częstotliwość wynosi 4000 herców (Hz), czyli 4 kiloherców (kHz). Niższe klawisze mają niższe częstotliwości. Nuta oktawowa wyższa od innej nuty ma częstotliwość dwukrotnie wyższą od tej nuty.
Natężenie dźwięku to ilość energii dźwięku przechodząca przez metr kwadratowy w ciągu jednej sekundy. Fale dźwiękowe o większej amplitudzie (większe drgania) mają większe natężenie. Intensywność dźwięku jest większa, bliżej źródła dźwięku. Dalej, jest mniej intensywny. Prawo odwrotnego kwadratu pokazuje, w jaki sposób natężenie dźwięku staje się mniejsze, bardziej oddalone od źródła. "Prawo odwrotnego kwadratu" mówi, że gdy odległość mnoży się przez liczbę, natężenie dźwięku dzieli się przez tę liczbę razy większą od kwadratu (sama liczba). Tak więc, podwójna odległość oznacza ćwiartkę natężenia dźwięku.
Intensywność dźwięku może być bardzo różna. Mogą one wahać się od 0,000000000001, które są ledwo słyszalne, do 1 W/m2 (boleśnie głośne). Skala decybelowa ułatwia pracę z liczbami natężenia dźwięku. Intensywność 0,000000000001 W/m2 wynosi 0 dB (decybele). Gdy liczba decybeli wzrasta o 10, natężenie jest dziesięciokrotnie większe. A więc natężenie 1 W/m2 wynosi 120 dB.
Głośność jest tym, jak ludzie odczuwają intensywność dźwięku. Głośność zależy od natężenia dźwięku, częstotliwości dźwięku i słuchu danej osoby.
Słyszałem i nie widziałem
Dźwięk dźwiękowy ma częstotliwości od 20 Hz do 20 kHz. Ludzie mogą słyszeć dźwięk dźwiękowy. Fale dźwiękowe o częstotliwości powyżej 20 kHz są nazywane falami ultradźwiękowymi. Fale dźwiękowe o częstotliwości poniżej 20 Hz nazywane są falami infrasonograficznymi. Ludzie nie mogą słyszeć fal ultradźwiękowych i infrasonograficznych, ale niektóre zwierzęta, takie jak nietoperze i delfiny, używają ich. Starsi ludzie mają jeszcze mniejszy zasięg słuchu. Ludzie najlepiej słyszą dźwięki o częstotliwości od 1000 Hz do 6000 Hz.
Efekt Dopplera
Kiedy źródło dźwięku porusza się w kierunku kogoś, częstotliwość wydaje się zwiększać. To samo dzieje się, gdy ktoś porusza się w kierunku źródła dźwięku. Kiedy ktoś oddala się od źródła dźwięku, częstotliwość wydaje się spadać. Wydaje się, że częstotliwość spada także wtedy, gdy ktoś oddala się od źródła dźwięku. Nazywa się to efektem Dopplera.
Pytania i odpowiedzi
P: Co to jest dźwięk?
O: Dźwięk to rodzaj fali powstającej w wyniku drgań cząsteczek. Można go usłyszeć, gdy przechodzi przez medium do ucha.
P: Jak powstają dźwięki?
O: Dźwięki powstają w wyniku drgań cząsteczek. Na przykład, gdy ktoś uderza w bęben lub cymbałki, przedmiot wibruje i wprawia w ruch cząsteczki powietrza, które tworzą fale dźwiękowe.
P: Jakie są trzy różne nośniki, przez które przemieszcza się dźwięk?
O: Trzy różne ośrodki, przez które przechodzi dźwięk to ciało stałe, ciecz i gaz.
P: Co powoduje powstawanie fal dźwiękowych?
O: Fale dźwiękowe powstają w wyniku drgań cząsteczek w powietrzu. Gdy przedmiot drga, powoduje to ruch cząsteczek powietrza, które następnie tworzą fale dźwiękowe.
P: Jak słyszymy dźwięki?
O: Słyszymy dźwięki, gdy drgające cząsteczki powietrza docierają do naszych uszu i powodują drgania błony bębenkowej w taki sam sposób, w jaki drgał obiekt, który zapoczątkował falę dźwiękową.
P: Czy wszystkie dźwięki są regularnymi wibracjami?
O: Nie, nie wszystkie dźwięki są regularnymi wibracjami; nieregularne wibracje tworzą hałas, podczas gdy ludzie mogą tworzyć bardzo złożone dźwięki w mowie.
P: Co to jest kompresja i rarefacja w odniesieniu do fal dźwiękowych?
O: Ściskanie jest częścią fali dźwiękowej, w której cząsteczki powietrza są dociskane do siebie, natomiast rafakcja jest częścią fali, w której cząsteczki powietrza są oddalone od siebie - te dwie części tworzą sekwencję znaną jako fala dźwiękowa.
