Hermann Göring
Hermann Wilhelm Göring (12 stycznia 1893 r. w Rosenheim w Górnej Bawarii, Bawaria, Niemcy - 15 października 1946 r. w Norymberdze, Środkowa Frankonia, Bawaria, Niemcy) był niemieckim politykiem i przywódcą wojskowym. Jako drugi po Hitlerze dowódca, był jednym z najpotężniejszych przywódców Partii Nazistowskiej (NSDAP). W latach 1932-1945 był prezydentem Rzeszy Niemieckiej, a także ministrem III Rzeszy pod wodzą Adolfa Hitlera. W czasie II wojny światowej był naczelnym dowódcą niemieckich sił powietrznych. Göring był odpowiedzialny za tworzenie obozów koncentracyjnych i gestapo, oficjalną tajną nazistowską policję, którą przekazał szefowi SS, Heinrichowi Himmlerowi. W 1941 roku wydał Reinhardowi Heydrichowi rozkaz zorganizowania ostatecznego rozwiązania, które miało na celu wymordowanie milionów Żydów.
Göring był jedną z 25 osób oskarżonych w procesachnorymberskich. Sąd uznał go za winnego. W wyroku z dnia 1 października 1946 r. stwierdzono, że ma zostać powieszony, ale zabił się, połykając tabletkę z cyjankiem na kilka godzin przed egzekucją.
Wczesne życie
Hermann Göring, syn Ernsta Heinricha Göringa i Franziski Göring (ur. Tiefenbrunn), urodził się w Rosenheim w Bawarii. Ojciec Göringa był sędzią. Kanclerz Niemiec Otto von Bismarck uczynił Ernsta Göringa pierwszym komisarzem Rzeszy (gubernatorem generalnym) w Republice Południowej Afryki Zachodniej (dziś Namibia) w 1885 roku.
Hermann Göring miał dwóch braci, Alberta Göringa i Karla Ernsta Göringa oraz dwie siostry, Olgę Therese Sophie Göring i Paulę Elisabeth Rosę Göring.
Pierwsze trzy lata życia spędził w domu przyjaciela swojej matki, ponieważ ojciec Göringa był w Namibii. Od 1901 roku mieszkał u swojego ojca chrzestnego Hermanna von Epenstein. Matka Hermanna miała romans (romantyczny związek z kimś innym niż jej mąż) z von Epensteinem. Uczęszczał do gimnazjów w Fürth i Ansbach. W grach, w które grał jako dziecko, opowiadał zawsze o wojnie.
W 1905 roku poszedł do szkoły wojskowej w Karlsruhe. W 1912 r. dostał swój Abitur i egzamin oficerski. Następnie poszedł do bawarskiego pułku księcia Wilhelma (112. piechoty) w Miluzach.
Hermann Göring w 1907 r.
Pierwsza wojna światowa
Kiedy rozpoczęła się pierwsza wojna światowa, Göring miał stopień porucznika. Służył w piechocie. W 1915, z powodu reumatyzmu, musiał udać się do szpitala. Jego przyjaciel, Bruno Loerzer, zmusił go do wstąpienia do sił powietrznych. We Francji latał jako obserwator, człowiek, który szukał celów i samolotów wroga. Z tego powodu w 1915 r. został odznaczony Krzyżem Żelaznym I klasy. W 1916 r. został przeszkolony do latania samolotem. 14 marca 1916 r. zestrzelił swój pierwszy bombowiec. W 1917 roku został liderem 27. Grupy Latającej. W 1918 r., po zestrzeleniu swojego 19. samolotu, otrzymał nagrodę Pour le Mérite (zwaną również "Błękitnym Maxem"). Była to najwyższa nagroda lotnicza w Niemczech. Po śmierci Manfreda von Richthofena został liderem latającej grupy "TheRed Baron".
Republika Weimarska
W latach 1919-1921 Göring pracował jako pilot kaskaderski w Skandynawii. W listopadzie 1922 roku poznał Adolfa Hitlera i został członkiem Narodowo-Socjalistycznej Niemieckiej Partii Robotniczej (NSDAP). W dniu 3 lutego 1923 roku Göring ożenił się z Carin w Sztokholmie. W 1923 r. prowadził SA (Oberste SA-Führer), brał udział w piwiarni Putsch i został ranny. Następnie udał się do Austrii. Z powodu bólu lekarz podał mu morfinę, ale uzależnił się od niej. W latach 1925-1926 odbył w Szwecji dwa zabiegi w szpitalu psychiatrycznym w Långbro. [] Wrócił do Niemiec w 1927 roku. W 1928 r. został członkiem Reichstagu Republiki Weimarskiej. Do końca II wojny światowej był członkiem Reichstagu. W 1932 r. NSDAP stała się najpotężniejszą partią Reichstagu. Następnie Göring został prezydentem Reichstagu.
Göring w czasach Trzeciej Rzeszy
Kiedy Hitler został kanclerzem Niemiec Weimarskich w 1933 roku, uczynił Göringa ministrem Rzeszy bez określonego zakresu odpowiedzialności. Oznacza to, że nie był on szefem ministerstwa. W kwietniu 1933 r. został mianowany ministrem na prezydenta Prus. Następnie, 30 sierpnia 1933 r. został mianowany generałem przez Paula von Hindenburga. W latach 1934-1935 został ministrem w kilku agencjach. Jego żona zmarła w 1931 r., a w 1935 r. poślubił w Berlinie Emmy Sonnemann. [] W 1936 roku wysłał do Hiszpanii niemiecki legion kondora, by pomógł Franciscowi Franco. Po "nocy kryształowej" w 1938 r. był odpowiedzialny za usuwanie żydowskich biznesmenów z niemieckiego systemu gospodarczego. Podczas II wojny światowej jego największą porażką było przegranie bitwy powietrznej z Wielką Brytanią. Hitler nazwał Göringa swoim następcą, jeśli zginął w 1939 roku.
W 1940 roku został mianowany Reichsmarschallem (marszałkiem imperium) przez nazistowskiego przywódcę Adolfa Hitlera. W 1941 roku Göring zlecił Heydrichowi opracowanie planu Holocaustu. W 1942 roku wydał Fritzowi Sauckelowi rozkaz wykorzystania ludności rosyjskiej do pracy w przemyśle. W 1943 roku Göring miał kosztowne przyjęcie urodzinowe na swoje 50-te urodziny. W dniu 20 kwietnia 1945 roku opuścił imprezę urodzinową Hitlera i udał się do Berchtesgaden. Powiedział Hitlerowi, że ma ważne sprawy do załatwienia w południowych Niemczech. Z Berchtesgaden Göring wysłał telegram do Hitlera w Berlinie. W telegramie Göring pytał o przejęcie spraw państwowych. Pod koniec wojny, po telegramie, zaczął rozmawiać z aliantami. Z tego powodu Hitler chciał wsadzić Göringa do więzienia. Potem Göring poszedł do Amerykanów.
W dniu 29 kwietnia 1945 r. Hitler usunął Göringa ze wszystkich swoich biur, pozbawił go członkostwa w partii i zarządził jego aresztowanie. Zapisał to w swoim testamencie.
Hermann Göring (po lewej) i Adolf Hitler (po prawej) w 1939 r.
Po wojnie
Göring poddał się w Bawarii 9 maja 1945 roku. Procesy norymberskie rozpoczęły się 20 listopada 1945 r.[] 18 marca 1946 r. Göring został przesłuchany przez aliantów. Następnie został uwięziony w Norymberdze. Był on trzecim co do wysokości funkcjonariuszem nazistowskim sądzonym w Norymberdze. Tylko prezydent Rzeszy (były Großadmiral) Karl Dönitz i były zastępca Führera Rudolf Hess mieli wyższe stopnie niż Göring. Sędziowie uznali go za winnego. W związku z tym w dniu 1 października 1946 r. sąd wydał wyrok, na mocy którego został on powieszony. Dzień przed powieszeniem popełnił samobójstwo, biorąc tabletkę z cyjankiem. Nie wiadomo skąd Göring wziął cyjanek ani jak długo go ukrywał, ale istniało twierdzenie, że otrzymał go od amerykańskiego żołnierza, który był zakochany w Niemce, która miała z nim kontakt. Nie wiadomo, czy jest to prawda.
Raport z zatrzymania i zdjęcia kubków Hermanna Göringa
Pytania i odpowiedzi
P: Kim był Hermann Wilhelm Gِring?
O: Hermann Wilhelm Gِring był niemieckim politykiem i dowódcą wojskowym w Niemczech, który pełnił funkcję drugiego dowódcy po Adolfie Hitlerze.
P: Jakie stanowiska zajmował w partii nazistowskiej?
O: Był jednym z najpotężniejszych przywódców partii nazistowskiej (NSDAP) i zajmował takie stanowiska, jak przewodniczący niemieckiego Reichstagu, minister III Rzeszy i naczelny dowódca niemieckich sił powietrznych.
P: Jakie organizacje stworzył Gِring w czasie swojej władzy?
O: Gِring jest odpowiedzialny za stworzenie obozów koncentracyjnych i Gestapo, które było organizacją tajnej policji.
P: Kto przejął kontrolę nad tymi organizacjami po Gِringu?
O: Po Gِringu kontrolę nad tymi organizacjami przejął szef SS Heinrich Himmler.
P: Jaki rozkaz wydał Reinhardowi Heydrichowi w 1941 roku?
O: W 1941 roku wydał Reinhardowi Heydrichowi rozkaz zorganizowania tego, co zostało nazwane "Ostatecznym rozwiązaniem", które polegało na zabiciu milionów Żydów i Polaków.
P: Jak Hermann Wilhelm Gِring został skazany podczas procesu norymberskiego?
O: Na Procesie Norymberskim został uznany za winnego decyzją sądu 1 października 1946 roku.
P: Jak zmarł Hermann Wilhelm Gِring?
Kilka godzin przed egzekucją popełnił samobójstwo, połykając tabletkę z cyjankiem.
