Starożytna filozofia grecka

Przed Sokratesem

Wielu sofistów było aktywnych, w tym Protagoras. Znani są oni głównie z tego, co Sokrates powiedział przeciwko nim.

Pitagoras mógł być mistykiem lub racjonalistą. Nie wiemy tego zbyt wiele. Znany jest z twierdzenia pitagorejskiego.

Klasyczna filozofia grecka

Sokrates

Sokrates mógł urodzić się w Atenach w V wieku przed naszą erą. Był bardzo ważny. Ateny były centrum nauki. Ludzie chodzili tam, aby rozmawiać o ideach. Jednak filozofowanie stało się przestępstwem. Niektórzy ludzie zostali oskarżeni. Ale Sokrates był jedynym, który został zabity w 399 roku p.n.e. (patrz Proces Sokratesa). W swojej mowie obronnej (przedstawionej przez Platona) mówi, że to dlatego, że inni mu zazdrościli.

Uważa się go za twórcę filozofii politycznej.

Wiele z jego rozmów kończy się bez konkluzji. Jest więc znany z metody sokratejskiej.

Sokrates nauczał, że nikt nie chce tego, co złe, a więc jeśli ktoś robi coś złego, to musi to być niezamierzone z niewiedzy; wnioskuje, że wszelka cnota jest wiedzą. Często mówi o własnej niewiedzy.

Arystoteles wywarł wpływ na dialogi Platona i ucznia Platona - Arystotelesa. Ich idee wpłynęły na imperium rzymskie, złoty wiek islamu i renesans.

Platon

Platon pochodził z Aten. Pojawił się pokolenie po Sokratesie. Napisał trzydzieści sześć dialogów i trzynaście listów do Sokratesa, choć niektóre z nich mogą być fałszywe.

Dialogi Platona mają Sokratesa. Wraz z Ksenofontem, Platon jest podstawowym źródłem informacji o życiu Sokratesa. Sokrates znany był z ironii i nieczęstego wygłaszania własnych opinii.

Platon napisał "Republikę", "Prawa" i "Męża stanu". Republika mówi, że nie będzie sprawiedliwości w miastach, chyba że będą rządzone przez królów-filozofów; ci, którzy egzekwują prawa, powinni traktować swoje kobiety, dzieci i własność wspólnie; a jednostka powinna mówić szlachetne kłamstwa, aby promować wspólne dobro. Republika mówi, że takie miasto jest prawdopodobnie niemożliwe, ponieważ uważa, że filozofowie odmówiliby rządzenia, a ludzie odmówiliby bycia rządzonymi przez filozofów.

Platon znany jest ze swojej teorii form. Mówi ona, że istnieją niefizyczne abstrakcyjne idee, które mają najwyższą formę i najbardziej realny rodzaj rzeczywistości.

Arystoteles

Arystoteles przeniósł się do Aten w 367 r. p.n.e. i rozpoczął studia filozoficzne. Uczył się w Akademii Platona. Opuścił Ateny dwadzieścia lat później, aby studiować botanikę i zoologię. Został nauczycielem Aleksandra Wielkiego, a dziesięć lat później powrócił do Aten, by stworzyć własną szkołę: Liceum. Zachowało się co najmniej dwadzieścia dziewięć jego książek, zwanych corpus Aristotelicum. Pisał o logice, fizyce, optyce, metafizyce, etyce, retoryce, polityce, poezji, botanice i zoologii.

Arystoteles nie zgadzał się ze swoim nauczycielem Platonem. Krytykuje rządy w "Republice" i "Prawach" Platona, a teorię form określa jako "puste słowa i poetyckie metafory". Bardziej zależy mu na empirycznej obserwacji i praktycznych troskach.

Arystoteles nie był tak sławny w okresie hellenistycznym, gdy popularna była jeszcze logika stoicka. Jednak późniejsi ludzie spopularyzowali jego prace, które wywarły wpływ na filozofię islamską, żydowską i chrześcijańską. Avicenna nazywał go po prostu "Mistrzem"; Maimonides, Alfarabi, Averroes i Akwinata nazywali go "Filozofem".

Filozofia hellenistyczna

W okresie hellenistycznym i rzymskim w świecie hellenistycznym i grecko-rzymskim rozwijało się wiele różnych szkół myślenia. Swój wkład wnieśli Grecy, Rzymianie, Egipcjanie, Syryjczycy i Arabowie. Wpływ miała również filozofia perska i filozofia indyjska.

The rozprzestrzenianie się Chrystianizm podążać the rozprzestrzenianie się Islam dalej rozprzestrzeniać Hellenistyczny filozofia. Wywarła ona wpływ na trzy tradycje Abrahamowe: filozofię żydowską, filozofię chrześcijańską i wczesną filozofię islamską.

Islam

W średniowieczu greckie idee zostały w dużej mierze zapomniane w Europie Zachodniej z powodu okresu migracji, który spowodował spadek umiejętności czytania i pisania. W Cesarstwie Bizantyjskim greckie idee były przechowywane i studiowane.

Po ekspansji islamu, kalifowie Abbasydów zaczęli tłumaczyć filozofię grecką. Filozofowie islamscy tacy jak Al-Kindi (Alkindus), Al-Farabi (Alpharabius), Ibn Sina (Avicenna) i Ibn Rushd (Averroes) dokonali reinterpretacji tych dzieł. W okresie wysokiego średniowiecza filozofia grecka ponownie dotarła na Zachód poprzez tłumaczenia z arabskiego na łacinę, a także z Cesarstwa Bizantyjskiego.

Ponowne wprowadzenie tych filozofii, wraz z nowymi arabskimi komentarzami, miało wielki wpływ na średniowiecznych filozofów, takich jak Tomasz z Akwinu.

Jeszcze arabscy tłumacze wyrzucali książki, które nie zgadzały się z islamem. Na przykład, Al-Mansur Ibn i Abi Aamir spalił bibliotekę Al-hakam II w Kordobie w 976 roku.

Powiązane strony

•  Filozofia starożytna