Edward Heath
Sir Edward Richard George Heath KG MBE (9 lipca 1916 - 17 lipca 2005), często znany jako Ted Heath, był brytyjskim politykiem konserwatywnym. W latach 1970-1974 był premierem Wielkiej Brytanii. W latach 1965-1975 Heath był również liderem Partii Konserwatywnej.
Heath kształcił się w Balliol College w Oxfordzie.
W 1937 roku, jako student podczas podróży w Norymberdze, Heath spotkał trzech czołowych przywódców nazistów Adolfa Hitlera: Hermanna Goeringa, Josepha Goebbelsa i Heinricha Himmlera. Opisał on Himmlera jako najbardziej złego człowieka, jakiego kiedykolwiek spotkał. W 1938 roku, w czasie hiszpańskiej wojny domowej, Heath udał się również do Barcelony w Hiszpanii. W 1939 roku Heath udał się ponownie do Niemiec, a przed wybuchem II wojny światowej powrócił do Wielkiej Brytanii.
Heath był dożywotnim kawalerem. Nigdy nie był żonaty. Jego orientacja seksualna była kwestią sporną za życia, i od tego czasu. Chodziły plotki, że był gejem. Heath nigdy nie mówił o swojej seksualności. Był też klasycznym organistą i dyrygentem oraz marynarzem.
W sierpniu 2015 r., dziesięć lat po jego śmierci, twierdzono, że pięć sił policyjnych prowadziło dochodzenie w sprawie Heath w związku z zarzutami o wykorzystywanie seksualne dzieci. Pisząc w The Independent, biograf Heath'a John Campbell powiedział: "Jeśli miałby jakieś skłonności w ten sposób, represjonowałby je; był zbyt opanowany i samodzielny, by zrobić cokolwiek, co mogłoby zaryzykować jego karierę".
Wczesne życie
Edward Heath pochodził z rodziny robotniczej, syn stolarza i pokojówki. Był pierwszym z dwóch ważnych premierów po II wojnie światowej, którzy pochodzili z niższych sfer społecznych (drugą była Małgorzata Thatcher). Heath uczęszczał do gimnazjum w Ramsgate i zdobył stypendium w Balliol College w Oksfordzie. Heath był utalentowanym muzykiem i wygrał stypendium organowe tego college'u w swojej pierwszej kadencji. To pozwoliło mu zostać na czwartym roku na uczelni. Ostatecznie ukończył filozofię, politykę i ekonomię (PPE) w 1939 roku.
W czasie II wojny światowej Heath służył w armii, zaczynając jako podporucznik w artylerii królewskiej. W 1944 roku brał udział w Desancie Normandzkim. Ostatecznie Heath został zdemobilizowany (opuścił armię) jako podpułkownik w 1947 roku.
Po okresie urzędowania w służbie cywilnej, Heath zdobył mandat posła do parlamentu (MP) w wyborach powszechnych w lutym 1950 r. w Bexley.
Kariera polityczna
Wczesne nominacje Heath'a były jak bicz w Partii Konserwatywnej w Izbie Gmin. W latach 1955-1959 został mianowany Głównym Biczem i parlamentarnym sekretarzem skarbu. W 1959 r. Harold Macmillan mianował go ministrem pracy, na stanowisko w gabinecie.
W 1960 r. Macmillan powierzył Heathowi odpowiedzialność za negocjacje w sprawie pierwszej próby przystąpienia Wielkiej Brytanii do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (jak nazywano wówczas Unię Europejską). Po szeroko zakrojonych negocjacjach, wejście Wielkiej Brytanii zostało zawetowane przez prezydenta Francji, Charlesa de Gaulle'a.
W latach 1965-1970 Heath był liderem opozycji, gdy władzę sprawowała Partia Pracy. Następnie został wybrany na premiera w wyborach powszechnych w 1970 roku.
Podczas jego premiery rząd Wielkiej Brytanii przeszedł przez parlament kilka dość radykalnych zmian.
Waluta i metryka
Od czasów anglosaskich waluta Anglii (a więc i później Wielkiej Brytanii) opierała się na funtach szterlingach, według kursu 240 pensów do 1 funta. 15 lutego 1971 roku, znanego jako Dzień Dziesiętny, Wielka Brytania i Irlandia zdziesiątkowały swoje waluty.
Ta zmiana miała wiele konsekwencji, ale w końcu została zaakceptowana przez większość ludzi. Była to kosztowna zmiana. Zmieniła się nie tylko cała waluta będąca w obiegu, ale także wiele mechanicznych gadżetów. Każdą kasę w kraju, każdą maszynę handlową, która brała monety, każdą publiczną informację o opłatach pieniężnych itd.
Inną zmianą, która nastąpiła mniej więcej w tym samym czasie, była metrykazacja starego cesarskiego systemu wag i miar. Idea ta pochodziła sprzed Heath i była kontynuowana po nim przez następny rząd laburzystowski. Nigdy nie została ona w pełni zrealizowana. Ograniczenia prędkości są nadal w milach na godzinę, a pomiary długości są nadal w tradycyjnych jardach, stopach i calach, z metryką jako alternatywą. Po raz kolejny zmiany te były niezwykle kosztowne. Oznaczało to prawie całkowite przerobienie w przemyśle obrabiarkowym.
Dokonano tego głównie dlatego, że przystąpienie do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (EWG) w 1973 r. zobowiązało Zjednoczone Królestwo do przyjęcia do swojego prawa wszystkich dyrektyw EWG. Obejmowały one stosowanie w ciągu pięciu lat zalecanego zestawu jednostek opartych na układzie SI do wielu celów. Jednakże w Zjednoczonym Królestwie środki metryczne nie są zbyt często stosowane w życiu codziennym.
Przystąpienie do Europy
Heath zabrał Wielką Brytanię do Europy na mocy Ustawy o Wspólnotach Europejskich z 1972 r. w październiku.
Po odejściu de Gaulle'a, Heath był zdeterminowany, aby włączyć Wielką Brytanię do (ówczesnej) Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej. Gospodarka EWG również zwolniła, a członkostwo Wielkiej Brytanii było postrzegane jako sposób na jej ożywienie. Po 12-godzinnej rozmowie Heatha z prezydentem Francji Georgesem Pompidou trzeci wniosek Wielkiej Brytanii został przyjęty.
Koniec jego premiery
Heath nie kontrolował władzy związków zawodowych. Dwa strajki górników zniszczyły gospodarkę. Strajk w 1974 r. spowodował, że duża część przemysłu w kraju pracowała przez trzy dni w tygodniu, aby oszczędzać energię. To wystarczyło elektoratowi, by pozbawić rząd władzy. Przegrana w wyborach parlamentarnych w 1974 roku zakończyła karierę Heatha na szczycie. Partia Konserwatywna zastąpiła go Margaret Thatcher.
Inne interesy
Heath nigdy się nie ożenił. Miał się ożenić z przyjaciółką z dzieciństwa Kay Raven, która podobno zmęczona była czekaniem i wyszła za mąż za oficera RAF-u, którego poznała na wakacjach w 1950 roku. W paragrafie swoich wspomnień w czterech zdaniach Heath twierdził, że był zbyt zajęty tworzeniem kariery po wojnie i "być może... brał za dużo za pewnik". W wywiadzie telewizyjnym z Michaelem Cockerell'em z 1998 roku Heath przyznał, że przez wiele lat trzymał jej zdjęcie w swoim mieszkaniu.
Zainteresowanie muzyką utrzymywało go w przyjaznych stosunkach z wieloma muzykami, w tym z Moura Lympany. Lympany myślał, że Heath się z nią ożeni, ale kiedy zapytano go o najbardziej intymną rzecz, jaką zrobił, odpowiedział: "Położył mi rękę na ramieniu". Bernard Levin napisał wtedy w The Observer, zapominając o dwóch innych premierach, którzy byli kawalerowie bez żadnych znanych romantycznych interesów, że Wielka Brytania musiała czekać na pojawienie się liberalnego społeczeństwa na premiera, który był dziewicą. W późniejszym okresie życia, według jego oficjalnego biografa Philipa Zieglera, Heath był "skłonny do powrotu do morocznej ciszy lub całkowitego zignorowania kobiety obok niego i porozmawiania z najbliższym mężczyzną".
John Campbell, który opublikował biografię Heatha w 1993 roku, poświęcił cztery strony dyskusji na temat dowodów dotyczących seksualności Heatha. Przyznając, że Heath był często uważany przez opinię publiczną za geja, nie tylko dlatego, że "obecnie... szeptany przez każdego kawalera", znalazł "żaden pozytywny dowód", że było to tak "za wyjątkiem najdrobniejszej niepotwierdzonej plotki". Campbell doszedł do wniosku, że najważniejszym aspektem seksualności Heatha było jego całkowite stłumienie.
Pytania i odpowiedzi
P: Kim był Sir Edward Richard George Heath?
A: Sir Edward Richard George Heath KG MBE (9 lipca 1916 - 17 lipca 2005), często znany jako Ted Heath, był brytyjskim politykiem konserwatywnym. W latach 1970-1974 pełnił funkcję premiera Wielkiej Brytanii, a w latach 1965-1975 był liderem Partii Konserwatywnej.
P: Gdzie studiował?
A: Studiował w Balliol College w Oksfordzie.
P: Co się stało, gdy w 1937 roku podróżował do Norymbergi?
O: Podczas podróży do Norymbergi w 1937 roku Heath spotkał się z trzema głównymi przywódcami nazistowskimi Adolfa Hitlera: Hermannem Goeringiem, Josephem Goebbelsem i Heinrichem Himmlerem. Opisał Himmlera jako najbardziej złego człowieka, jakiego kiedykolwiek spotkał.
P: Dokąd jeszcze podróżował w czasie swojego życia?
O: W 1938 roku Heath udał się do Barcelony w Hiszpanii w czasie hiszpańskiej wojny domowej. W 1939 roku wrócił do Niemiec przed wybuchem II wojny światowej.
P: Czy Ted Heath był żonaty?
O: Nie, Ted Heath był przez całe życie kawalerem i nigdy się nie ożenił.
P: Czy za życia spekulowano na temat jego orientacji seksualnej?
O: Tak, krążyły pogłoski, że był gejem, ale Ted Heath nigdy nie mówił publicznie o swojej seksualności.
P: Jakimi innymi zajęciami zajmował się Ted Heath poza polityką?
O: Poza polityką Ted Heath był organistą i dyrygentem klasycznym oraz żeglarzem.
