Partia Pracy (Wielka Brytania)
Partia Pracy jest główną centrolewicową partią polityczną w Wielkiej Brytanii. Jest partią socjaldemokratyczną i jest jedną z dwóch głównych partii politycznych w Wielkiej Brytanii od początku XX wieku po dzień dzisiejszy. Obecnie jest drugą co do wielkości partią w brytyjskiej Izbie Gmin, z 262 z 650 miejsc i tworzy oficjalną opozycję. Ich ostatnim liderem był Jeremy Corbyn. Ich obecnym liderem jest Sir Keir Starmer, który został wybrany 4 kwietnia 2020 roku.
Partia Pracy była u władzy w rządzie Zjednoczonego Królestwa w latach 1997-2010, ale obecnie jest w opozycji. Do 2007 r. sprawowała władzę w parlamencie szkockim (w koalicji ze szkockimi liberalnymi demokratami) i jest największą grupą w Zgromadzeniu Londyńskim, chociaż burmistrz Londynu do maja 2016 r. był członkiem Partii Konserwatywnej. Jest to również druga co do wielkości partia w samorządach lokalnych.
Keir Starmer jest liderem Partii Pracy od 4 kwietnia 2020 roku.
Przekonania polityczne
Większość zwolenników Partii Pracy wierzy w następujące rzeczy:
- Koleje w Zjednoczonym Królestwie powinny zostać przywrócone do własności publicznej (znane również jako renacjonalizacja kolei).
- Rząd powinien inwestować pieniądze w rozbudowę i modernizację transportu publicznego (np. autobusów i pociągów).
- Należy podnieść podatki od miliardowych i wielomilionowych przedsiębiorstw.
- Należy podnieść podatek od dochodów 5% najlepiej zarabiających.
- Rząd powinien zrobić więcej, aby zwalczać unikanie płacenia podatków.
- Wsparcie dla związków zawodowych.
- Rząd powinien mieć możliwość nałożenia ograniczeń na to, ile właściciele mogą pobierać czynszu (znanych również jako kontrola czynszów).
- Płaca minimalna powinna zostać zwiększona.
- Wspieraj prawa pracownicze.
- Należy wybudować więcej domów komunalnych.
- Sprzeciw wobec oszczędności.
- Zwiększenie wydatków na Narodową Służbę Zdrowia (NHS).
- Wspieraj państwo opiekuńcze.
- Należy zlikwidować czesne na uniwersytetach.
Historia
Partia powstała oficjalnie w 1906 roku, tuż po wyborach powszechnych, jako następca utworzonego w 1900 roku Komitetu Przedstawicieli Pracy. W 1918 r. partia przyjęła nową konstytucję, w której zobowiązała się do socjalizmu, czyli uspołecznienia przemysłu. Można to znaleźć w klauzuli 4. Partia Pracy po raz pierwszy wygrała wybory powszechne w 1945 roku. Od 1951 roku Labour była w opozycji przez trzynaście lat, podczas których doszło do poważnych walk pomiędzy lewym i prawym skrzydłem partii. Przywódcą lewego skrzydła był Aneurin Bevan. Jego zwolennicy nazywani byli "Bevanitami". Chcieli oni mniej konfrontacyjnej polityki w sprawach zagranicznych i bardziej socjalistycznych działań. Przywódcami prawego skrzydła byli Clement Attlee i Hugh Gaitskell. Uważali oni, że zachodni kapitalizm bardzo się zmienił i że socjalizm i własność publiczna nie są już tak ważne. Gaitskell próbował usunąć klauzulę 4 z konstytucji partii na konferencji w 1959 roku, ale nie udało mu się.
W 1994 r. Tony Blair zmusił Partię Pracy do rezygnacji z Klauzuli 4. Był to ważny krok do zmiany partii w "New Labour".
W 2015 roku kandydat typu "dark horse" Jeremy Corbyn ogłosił swoją kandydaturę na lidera Partii Pracy. Początkowo uważano go za kandydata socjalistycznego marginesu, ale później stał się głównym kandydatem w sondażach i uzyskał poparcie większości związków zawodowych zrzeszonych w Partii Pracy, a także trzech związków niezrzeszonych. W dniu 12 września 2015 r. został wybrany na lidera Partii Pracy, uzyskując w pierwszej turze głosowania osuwający się w dół wynik 59,5% głosów.
Poprzedni liderzy (od 1906 r.)
- Keir Hardie, 1906-1908
- Arthur Henderson, 1908-1910
- George Nicoll Barnes, 1910-1911
- Ramsay MacDonald, 1911-1914
- Arthur Henderson, 1914-1917
- William Adamson, 1917-1921
- John Robert Clynes, 1921-1922
- Ramsay MacDonald, 1922-1931
- Arthur Henderson, 1931-1932
- George Lansbury, 1932-1935
- Clement Attlee, 1935-1955
- Hugh Gaitskell, 1955-1963
- George Brown, 1963 (aktorstwo)
- Harold Wilson, 1963-1976
- James Callaghan, 1976-1980
- Michael Foot, 1980-1983
- Neil Kinnock, 1983-1992
- John Smith, 1992-1994
- Margaret Beckett, 1994 (aktorstwo)
- Tony Blair, 1994-2007
- Gordon Brown, 2007-2010
- Harriet Harman, 2010 (aktorstwo)
- Ed Miliband, 2010-2015
- Harriet Harman, 2015 (aktorstwo)
- Jeremy Corbyn, 2015-2020
- Keir Starmer, 2020-obecnie
Premierzy Partii Pracy
| Nazwa | Portret | Kraj urodzenia | Czas pracy w urzędzie |
|
| Szkocja | 1924; 1929–1931 | |
| Clement Attlee |
| Anglia | 1945–1951 |
| Harold Wilson |
| Anglia | 1964–1970; 1974–1976 |
| James Callaghan |
| Anglia | 1976–1979 |
| Tony Blair |
| Szkocja | 1997–2007 |
|
| Szkocja | 2007–2010 |
Pytania i odpowiedzi
P: Jakim typem partii politycznej jest Partia Pracy w Wielkiej Brytanii?
O: Partia Pracy jest partią socjaldemokratyczną.
P: Jak długo Partia Pracy jest jedną z głównych partii politycznych w Wielkiej Brytanii?
O: Partia Pracy jest jedną z dwóch głównych partii politycznych w Wielkiej Brytanii od początku XX wieku do dnia dzisiejszego.
P: Ile miejsc ma Partia Pracy w brytyjskiej Izbie Gmin?
O: Partia Pracy ma 202 z 650 miejsc, co czyni ją drugą co do wielkości partią w brytyjskiej Izbie Gmin.
P: Kto jest obecnym liderem Partii Pracy?
O: Obecnym liderem Partii Pracy jest Sir Keir Starmer, który przejął władzę w kwietniu 2020 r. od Jeremy'ego Corbyna.
P: Kiedy Partia Pracy była u władzy w rządzie Wielkiej Brytanii?
O: Partia Pracy była u władzy w rządzie Wielkiej Brytanii w latach 1997-2010.
P: Czy Partia Pracy jest obecnie u władzy czy w opozycji w Wielkiej Brytanii?
O: Partia Pracy jest obecnie w opozycji w Wielkiej Brytanii.
P: Czy Partia Pracy jest największą grupą w Zgromadzeniu Londyńskim?
O: Tak, Partia Pracy jest największą grupą w Zgromadzeniu Londyńskim.
