Zdecydowane zwycięstwo
Termin "decydujące zwycięstwo" odnosi się do zwycięstwa wojskowego, które decyduje o sprawie lub konflikcie. Decydujące zwycięstwo musi prowadzić do pozytywnego wyniku dla zwycięzcy i stworzyć warunki do pokoju między dwoma walczącymi państwami. Dla porównania, niejednoznaczne zwycięstwo to takie, w którym zwyciężyła jedna strona, ale kwestie pomiędzy nimi nie są rozstrzygane. Pożądanym celem dla wszystkich armii walczących w wojnach konwencjonalnych jest szybkie i zdecydowane zwycięstwo z niewielką liczbą ofiar. Na przykład w Wojnie Sześciodniowej, która rozpoczęła się 5 czerwca 1967 r., Siły Obrony Izraela (IDF) osiągnęły decydujące zwycięstwo nad połączonymi armiami Egiptu, Syrii i Jordanii. Dzięki temu Izrael stał się regionalną potęgą na Bliskim Wschodzie z około sześcioma latami pokoju. W czasie zimnej wojny (1947-1991) idea decydującego zwycięstwa (lub jakiegokolwiek zwycięstwa) wydawała się nieaktualna. Teoria ograniczonej wojny wydawała się natomiast bardziej praktyczna w dobie broni jądrowej, gdyż nie przerodziłaby się w wojnę na pełną skalę, której wynikiem byłoby wzajemne gwarantowane zniszczenie.
Subedar NarVeer Tanaji Malusare był Mahrattą/Maratha Sardar, który poprowadził siły Maratha do decydującego zwycięstwa w "Bitwie o Sinhgad" (1670 CE).
Co czyni zwycięstwo decydującym
W swojej książce O wojnie (Vom Kriege) Carl von Clausewitz stwierdził, że decydującym zwycięstwem "jest rzucenie przeciwnika, aby uczynić go niezdolnym do dalszego oporu". Wojna jest więc aktem siły, który zmusza naszego wroga do wykonania naszej woli". Napisał, że aby sparaliżować wroga, generał musi znaleźć jego "środek ciężkości". To jest sedno tego, co daje wrogowi jego moc. Może być inny dla różnych wojen i dla różnych wrogów, ale często jest to armia wroga, ludzie lub gospodarka. Według Clausewitza, wojna może zakończyć się tylko zdecydowanym zwycięstwem lub będzie kontynuowana. Clausewitz napisał również: "Jest tylko jedno decydujące zwycięstwo: ostatnie."
Sun Tzu (544 BC - 496 BC) również pisał o decydującym zwycięstwie. W swojej książce The Art of War napisał: "Dlatego sprytny wojownik narzuca wrogowi swoją wolę, ale nie pozwala, by narzucano mu wolę wroga". W dalszej części książki dodał: "I dlatego ci, którzy są zdolni do wojny, wprowadzają wroga na pole bitwy, a nie są przez niego sprowadzani".
Przykłady historyczne
Bitwa pod Maratonem była dla starożytnych Greków decydującym zwycięstwem nad Persami. Oznaczała ona koniec pierwszej perskiej inwazji na Grecję.
Bitwa pod Hastings (14 października 1066 r.) była bitwą pomiędzy Anglikami anglosaskimi a najeźdźcami armii normańskiej. W tej bitwie angielski król Harold Godwinson został zabity strzałą przez oko. Zwycięzca, William Książę Normandii, został koronowany na króla Anglii Wilhelma I 10 tygodni później. Podbój Normanów był głównym punktem zwrotnym w historii Anglii.
Innym przykładem decydującego zwycięstwa jest bitwa pod Yorktown (1781), stoczona pod koniec amerykańskiej wojny rewolucyjnej. Siły amerykańskie i francuskie pokonały armię brytyjską, dowodzoną przez generała Lorda Charlesa Cornwallisa. Cornwallis wierzył, że może zakończyć rebelię w Karolinach i Gruzji, zakładając w Yorktown w Wirginii fortecę i bazę morską. Widząc możliwość uwięzienia Brytyjczyków na Półwyspie Wirginijskim, amerykański generał George Washington i francuski generał Rochambeau przemaszerowali do Yorktown i rozpoczęli oblężenie. Francuska marynarka wojenna uniemożliwiła brytyjskiej flocie wzmocnienie Cornwallis. Miesiąc później Kornwalijczycy poddali się, skutecznie kończąc wojnę.
Bitwa pod Midway miała miejsce od 4 czerwca 1942 r. do 7 czerwca 1942 r. w czasie II wojny światowej. Było to decydujące zwycięstwo Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych nad Marynarką Wojenną Japonii. Był to punkt zwrotny w wojnie, pozwalający siłom amerykańskim na przeprowadzenie ofensywy przeciwko Japończykom. Dowódca japońskiej floty, admirał Yamamoto Isoroku, zdecydował się zaatakować Midway Island, by wyciągnąć z niej kilka pozostałych amerykańskich lotniskowców i zasadzić się na nich. Nieznani Japończykom Amerykanie byli w stanie rozszyfrować zakodowane wiadomości. Czytając zakodowane wiadomości, wiedzieli, jaki jest japoński plan. Rezultatem było całkowite zniszczenie japońskiej floty lotniskowców (Akagi, Kaga, Soryu i Hiryu) 322 samolotów i ponad pięciu tysięcy marynarzy. Amerykanie stracili 147 samolotów i około trzystu marynarzy. Bitwa nie zakończyła się bezpośrednio wojną, ale sparaliżowała japońską potęgę morską i położyła kres zdolności Japończyków do powstrzymania Amerykanów i ich sojuszników.
Powiązane strony
- Strategiczne zwycięstwo
- Taktyczne zwycięstwo
- Pyrrusowe zwycięstwo
- Zwycięstwo
Pytania i odpowiedzi
P: Co to jest decydujące zwycięstwo?
O: Decydujące zwycięstwo to zwycięstwo militarne, które rozstrzyga sprawę lub konflikt, dając pozytywny wynik dla zwycięzcy i wprowadzając pokój między dwoma walczącymi państwami.
P: Czym różni się ono od zwycięstwa nierozstrzygającego?
O: Zwycięstwo nierozstrzygnięte to takie, w którym jedna strona wygrała, ale kwestie między nimi nie zostały rozwiązane.
P: Jaki był cel armii prowadzących wojny konwencjonalne w czasie zimnej wojny?
O: Celem armii prowadzących wojny konwencjonalne w czasie zimnej wojny było osiągnięcie szybkiego i decydującego zwycięstwa przy niewielkiej liczbie ofiar.
P: Czy może Pan podać przykład decydującego zwycięstwa?
O: Przykładem decydującego zwycięstwa jest wojna sześciodniowa rozpoczęta 5 czerwca 1967 r., w której Siły Obronne Izraela (IDF) odniosły decydujące zwycięstwo nad Egiptem, Syrią i Jordanią. Dzięki temu Izrael stał się regionalną potęgą na Bliskim Wschodzie i przez około sześć lat panował tam pokój.
P: Dlaczego wojna ograniczona stała się bardziej praktyczna w tym okresie?
O: Wojna ograniczona stała się bardziej praktyczna w tym okresie, ponieważ nie doszło do eskalacji w wojnę na pełną skalę, co spowodowałoby wzajemne gwarantowane zniszczenie dzięki broni jądrowej.
P: Kiedy miała miejsce zimna wojna?
O: Zimna wojna trwała od 1947 do 1991 roku.
