Pietro Metastasio

Życie

Metastasio urodził się w Rzymie w 1698 roku. Jego prawdziwe nazwisko brzmiało Antonio Domenico Bonaventura Trapassi. Jego ojciec pochodził z Asyżu, miasta położonego w regionie Umbria we Włoszech. Jego matka pochodziła z Bolonii. Ojciec Metastasia, Felice Trapasso, był żołnierzem w armii papieskiej. Później miał mały sklep w Rzymie. Jako mały chłopiec Metastasio lubił wymyślać wiersze i mówić je na ulicach w pobliżu swojego domu. Jego rodzice byli biedni i nie mogli posłać go do szkoły. Kiedy miał 10 lat, wysłali go do pracy u złotnika (osoby, która wyrabia przedmioty ze złota). Pewnego dnia bogaty prawnik Giovanni Vincenzo Gravina usłyszał, jak Metastasio mówi swoje wiersze. Zaadoptował Metastasia i zapłacił za jego szkołę. Zmienił też imię chłopca na Pietro Metastasio. Gravina zmarła, gdy Metastasio miał 20 lat i zostawiła mu wszystkie swoje pieniądze. Metastasio napisał długi poemat ku pamięci swojego przybranego ojca. Nosił on tytuł La strada della gloria (Droga chwały).

W młodości Metatstasio pracował jako prawnik w Neapolu. W tamtych czasach Neapol słynął z muzyki i pięknych scen operowych. W Neapolu Metastasio pobierał lekcje muzyki u włoskiego kompozytora Nicola Porpora. Lubił śpiewać i grać na klawesynie. Czasami komponował też własną muzykę. Zarabiał także pisząc wiersze na śluby i urodziny znanych osób. W 1724 roku napisał swoje pierwsze libretto operowe. Nosiło ono tytuł Didone abbandonata. Opowiadała ona historię królowej Dydony i jej miłości do Eneasza, trojańskiego księcia. Odniosła wielki sukces. Przestał pracować jako prawnik, a wszystkie pieniądze zarabiał pisząc libretta i wiersze. Wkrótce stał się sławny w całych Włoszech dzięki swoim librettom. Karol VI, Święty Cesarz Rzymski, poprosił Metastasia, aby przybył do Wiednia i pracował jako jego poeta laureat. W marcu 1730 roku Metastasio udał się do Wiednia. Mieszkał tam do końca życia. Napisał jeszcze wiele librett operowych dla teatru cesarskiego. Po śmierci cesarza Metastasio pracował dla córki cesarza, Marii Teresy Austriaczki.

Metastasio zmarł w 1782 roku w domu swoich dobrych przyjaciół, rodziny Martinez. Miał 84 lata. Metastasio został pochowany w kościele św. Michała w Wiedniu. Wszystkie swoje pieniądze pozostawił dzieciom Martinezów. Pomniki Metastasia znajdują się w Rzymie i w Wiedniu. We włoskich miastach Prato i Asyż znajdują się teatry jego imienia. Podczas swojego długiego życia Metastasio napisał wiele listów do swoich przyjaciół. Angielski muzyk i pisarz, Charles Burney, przetłumaczył listy Metastasia na język angielski. W 1796 r. Burney wykorzystał je do napisania książki o życiu Metastasia. Książka ta nosiła tytuł Memoirs of the Life and Writings of the Abate Metastasio.

Adoptowany ojciec Metastasia, Giovanni Gravina

Libretta Metastasia

Metastasio napisał 26 librett do stylu operowego zwanego operą seria. Korzystało z nich wielu kompozytorów. Ponad 800 oper ma libretta autorstwa Metastasia. Niektóre z jego librett do opery seria to:

• Didone Abbandonata (1724). Jej tytuł oznacza Dydonę Porzuconą. Opowiada historię Dydony, pierwszej królowej Kartaginy, i jej nieszczęśliwej miłości do Eneasza. Było to pierwsze libretto Metastasia. Pierwszą operą, w której wykorzystano to libretto, była opera skomponowana przez Domenico Sarro. W ciągu następnych 100 lat ponad 40 oper innych kompozytorów wykorzystało to libretto.
• Ezio (1728). Opowiada ona historię Flawiusza Aecjusza, rzymskiego generała w V wieku. Ezio to włoskie imię Aecjusza. Niektórzy z wielu kompozytorów, którzy wykorzystali to libretto do swoich oper, to George Frideric Handel, Christoph Willibald Gluck i Nicola Porpora. Porpora był pierwszym kompozytorem, który wykorzystał to libretto.
• Siroe (1733). Opowiada ona historię Siroesa, króla Persji w VII wieku. George Frideric Handel, Antonio Vivaldi i wielu innych kompozytorów korzystało z tego libretta.
• La Clemenza di Tito (1734). Tytuł oznacza Miłosierdzie Tytusa. Opowiada historię Tytusa, rzymskiego cesarza z I wieku. Libretto to było wielokrotnie wykorzystywane. Najsłynniejszą operą, w której je wykorzystano, jest La Clemenza di Tito Wolfganga Amadeusza Mozarta.
• Achille in Sciro (1736). Jej tytuł oznacza Achillesa w Skyros. Opowiada ona historię starożytnego greckiego bohatera, Achillesa. Kiedy Achilles był młodym człowiekiem, mieszkał na greckiej wyspie Skyros. Antonio Caldara był pierwszym kompozytorem, który wykorzystał to libretto. Jego opera została wystawiona w Wiedniu 13 lutego 1736 roku z okazji ślubu Marii Teresy Austriaczki z Franciszkiem, księciem Lotaryngii. W następnym roku Domenico Sarro skomponował operę na podstawie tego libretta. Opera Sarro została wystawiona z okazji otwarcia nowego Teatrodi San Carlo w Neapolu. Innym kompozytorem, który wykorzystał to libretto był Giovanni Paisiello.

Metastasio pisał również libretta do innych rodzajów opowieści, do których muzykę podkładano. Wykorzystywano je w kantatach, oratoriach, baletach i specjalnym typie krótkiej opery zwanej azione. Opera azionowa opowiada najczęściej wesołą lub zabawną historię. Były one wykonywane na dworach królewskich z okazji ślubów, urodzin i specjalnych rocznic. Jedno z azionów autorstwa Metastasia nosiło tytuł Il Trionfo d'Amore. Tytuł ten oznacza Zwycięstwo Kupidyna. Wykonano ją w pałacu Schönbrunn w 1765 roku z okazji ślubu syna Marii Teresy Austriackiej, Józefa II. Wszystkie młodsze dzieci Marii Teresy śpiewały i tańczyły w Il Trionfo d'Amore.

Dzieci Marii Teresy Austriackiej tańczące w sztuce Metastasia [Il Trionfo d'Amore] błąd: {{lang}}: text has italic markup (help) . Dziewczynka po prawej to Maria Antonina