Akcent ostry

Historia

Akcent ostry został po raz pierwszy użyty w starożytnej Grecji. Mówił on mówcy, kiedy ma wypowiedzieć sylabę z wysokim dźwiękiem. Innym wczesnym znakiem akcentowym był apex. W łacinie apex oznaczał długie samogłoski.

Korzysta z

Brzmi:

Akcent ostry jest używany głównie do informowania czytelników o brzmieniu samogłosek w słowach. Czasami jest on bardzo ważny dla znaczenia, ponieważ pokazuje różnicę między dwoma podobnymi słowami. Na przykład, resume może oznaczać zaczynanie od nowa, ale résumé jest podsumowaniem czyjegoś doświadczenia zawodowego i szkolnego. Niektóre języki używają akcentu, aby pokazać te same zmiany w dźwiękach, ale inne używają go inaczej. Akcent ostry może pokazywać:

• samogłoska jest akcentowana;
• wysokość samogłosek niektórych akcentowanych samogłosek w wielu językach romańskich;
• długie samogłoski;
• ton w językach takich jak wietnamski czy chiński mandaryński zapisany w pinyin;
• lub, wysokość dźwięku, czyli wysoki akcent, w słownikach lub podręcznikach do nauki języków obcych.

Rozszerzenie alfabetu

Niektóre języki używają akcentu, aby faktycznie tworzyć nowe litery. Zarówno farerski, jak i islandzki dodają ostry akcent do wszystkich swoich samogłosek, aby utworzyć nowe litery. Te litery, á, í, ó, ú i ý (plus é w islandzkim) są oddzielnymi literami o różnej wymowie. W języku turkmeńskim, litera Ý jest spółgłoską: [j].

Francuskie słowa w innych językach

Wiele języków zapożyczyło słowa z języka francuskiego. Wiele norweskich słów, które pochodzą z języka francuskiego, zachowuje akcent ostry. Niektóre przykłady to: allé, kafé, idé, komité. Szwedzkie przykłady to café i resumé (rzeczownik). Przykłady w języku angielskim to: attaché, canapé, cliché, communiqué, café, décor, fiancé, passé, toupée i touché. Jednakże, czasami pisarze zapominają lub decydują się nie używać znaku akcentu.

Pisanie w innych językach po angielsku

Niektóre języki, takie jak arabski, perski czy japoński, nie używają alfabetów. Niektórzy pisarze używają akcentu ostrego, aby powiedzieć, jak słowa powinny brzmieć, gdy słowa z tych języków są napisane po angielsku. Jest to bardziej powszechne w starszych książkach i mniej powszechne dzisiaj.

Przykłady akcentów ostrych w języku islandzkim

Uwagi techniczne

Kodowanie znaków ISO-8859-1 i Windows-1252 obejmowało á, é, í, ó, ú, ý. Miały one również to, jak wyglądały litery i akcenty, gdy były pisane jako wielkie litery. Unicode ma o wiele więcej liter z akcentem ostrym.

Microsoft Office

Aby zrobić akcentowaną literę w programie Microsoft Office (Word, PowerPoint, Excel, itp.), użytkownicy przytrzymują klawisz CTRL i naciskają klawisz apostrofu ' raz. Następnie należy zwolnić klawisz CTRL i nacisnąć żądaną literę.

Macintosh OS X

Na komputerach Apple Macintosh użytkownicy naciskają option-e, a następnie samogłoskę. Samogłoski mogą być również pisane wielką literą. Na przykład, użytkownicy tworzą á przez naciśnięcie option-e, a następnie 'a'. Naciśnięcie Option-e, a następnie Shift-a tworzy Á.

Strona internetowa

W Wikipedii użytkownicy tworzą te symbole, klikając na link w ramce. Niektóre inne strony internetowe działają w ten sam sposób.

Powiązane strony

• Akcent Circumflex
• Czcionka
• Grobowy akcent
• Międzynarodowy alfabet fonetyczny (IPA)
• Typografia