Alfabet grecki
Nowoczesny alfabet grecki ma 24 litery. Jest on używany do pisania w języku greckim.
Uważa się, że grecki alfabet jest tym, skąd pochodzą wszystkie ważne alfabety europejskie. Alfabet został zapożyczony z alfabetu fenickiego około 10. wieku p.n.e., z wieloma zmianami, aby dopasować go do języka greckiego. Główną zmianą było to, że niektóre fenickie litery, które były dla dźwięków nie używanych w języku greckim, zostały zamienione na samogłoski. Fenicjanie pisali swój alfabet bez żadnych samogłosek, więc zmiana ta ułatwiła czytanie. Zmiana ta lepiej pasowała również do języków indoeuropejskich, w których nie używano korzeni spółgłoskowych (co oznacza, że centralne znaczenie słowa opiera się na ciągu spółgłoskowym), jak w językach semickich, takich jak fenicki, arabski, hebrajski i aramejski. Inną zmianą jest wymyślenie kilku nowych liter dla dźwięków, które były w języku greckim, ale nie w fenickim. Początkowo greka była pisana od prawej do lewej, tak samo jak Fenicjan, ale po VI wieku p.n.e., pisano ją od lewej do prawej.
Istniały pewne różnice we wczesnym alfabecie greckim w zależności od tego, w jakiej części świata greckiego był on używany. Dwa główne rodzaje były wschodnie i zachodnie. Ale z czasem wszyscy Grecy zaczęli używać tego samego alfabetu, zwłaszcza po tym, jak joński alfabet Miletusa został oficjalnie przyjęty w Atenach w 403 r. p.n.e. Trochę później reszta Grecji zrobiła to samo, a w 350 r. p.n.e., za życia Aleksandra Wielkiego, prawie wszyscy Grecy używali tego samego 24-literowego alfabetu greckiego.
Później Arystofanowie z Bizancjum (ok. 257-185 p.n.e.), grecki uczony i grafik, wymyślili trzy diakrytyki (znaki akcentu): ostrą, ciężką i okrężną, dla oznaczenia tonu lub wysokości słów greckich.
Chociaż greckie litery wcześnie dokładnie odwzorowywały wszystkie główne dźwięki języka greckiego, to jednak z biegiem czasu dźwięki języka greckiego zmieniały się. Niektóre z dźwięków samogłosek zaczęły brzmieć podobnie do siebie, bezgłosowe przystanki stały się bezgłosowymi frykatami, a głosowe przystanki stały się głosowymi frykatami. Można sobie wyobrazić, jak brzmiały starsze greckie wymowy, patrząc na łacińską i angielską pisownię greckich zapożyczek, takich jak "filozof", "Chimera", "Cypr" i "Tesalonica".
Szorstki oddech lub dźwięk "H"
Inną diakrytyką jest przecinek, zwykle powyżej samogłosek początkowych. Sygnalizował on, czy dźwięk litery "H" jest obecny, czy też nie. Nie jest on dostępny w naszym standardowym zestawie znaków. Jeśli ta podobna do przecinka diakrytyka nad samogłoską jest odwrócona, wskazuje ona na obecność dźwięku /h/ przed samogłoską, dyphongiem, lub rho. Tak więc grecka nazwa Ἕκτωρ wymawiana jest Hektorem, a nie Ektorem. Innym przykładem jest ἥρως, wymawiane hḗrōs ("bohater").
Nowoczesna ortografia
W 1982 r. nowa, uproszczona ortografia, znana jako "monotonna", została przyjęta przez państwo greckie do oficjalnego użytku we współczesnej grece. Używa ona tylko jednego znaku akcentu, ostrego akcentu. Oznacza to podkreśloną sylabę wielosylabowych słów, czyli słów z więcej niż jedną sylabą.
Powiązane strony
Pytania i odpowiedzi
P: Ile liter ma współczesny alfabet grecki?
A: Współczesny alfabet grecki ma 24 litery.
P: W jakim języku pisze się alfabetem greckim?
A: Alfabet grecki służy do pisania języka greckiego.
P: Czy istnieją odpowiedniki większości greckich liter w języku angielskim?
O: Tak, większość liter w alfabecie greckim ma swoje odpowiedniki w języku angielskim.
P: Skąd Grecy wzięli swój alfabet?
O: Grecy zapożyczyli swój alfabet od alfabetu fenickiego około 10 wieku p.n.e., wprowadzając pewne zmiany, aby dostosować go do języka greckiego.
P: Jak ułatwiono czytanie w handlu z innymi kulturami?
O: Samogłoski zostały dodane, aby ułatwić czytanie w handlu z innymi kulturami, ponieważ języki indoeuropejskie nie używają korzeni opartych na spółgłoskach, jak to ma miejsce w językach semickich, takich jak fenicki, arabski, hebrajski i aramejski.
P: W jakim kierunku pisano we wczesnej Grecji?
O: Wczesna greka była pisana od prawej do lewej, tak samo jak fenicka. Jednak po VI wieku p.n.e. zaczęto ją pisać od lewej do prawej.
P: Kto i kiedy wynalazł znaki diakrytyczne (akcenty)?
O: Arystofanes z Bizancjum wynalazł diakrytyki (znaki akcentowe) około 257-185 r. p.n.e., aby zaznaczyć ton lub wysokość słów w mowie.
