Absynt
Absynt jest wysokoalkoholowym napojem destylowanym. Jest to 45-74% alkoholu objętościowo / 90-148 U.S. proof) napój. Jest to spirytus o smaku anyżu, wygrany z ziół. Zioła, w tym kwiaty i liście Artemisia absinthium ("wielki robak"), wraz z zielonym anyżem, słodkim koprem włoskim.
Absynt ma naturalny zielony kolor, ale może być również bezbarwny. W literaturze historycznej określa się go powszechnie jako "la fée verte" (zielona wróżka). Nie jest to likier, ponieważ nie jest tradycyjnie butelkowany z dodatkiem cukru, dlatego też jest to alkohol.
Absynt jest butelkowany na wysokim poziomie alkoholu, ale zazwyczaj przed wypiciem jest rozcieńczany wodą. Absynt pochodzi z Val-de-Travers w Szwajcarii. Był bardzo popularny pod koniec XIX i na początku XX wieku we Francji. Pili go paryscy artyści i pisarze. Romantyczne skojarzenia z tym napojem nadal utrzymują się w kulturze popularnej. Pod koniec 1900 roku Francuzi pili ponad 2 miliony litrów absyntu rocznie. Do 1910 roku ilość ta wzrosła do 36 milionów litrów. Ernest Hemingway, James Joyce, Charles Baudelaire, Paul Verlaine, Arthur Rimbaud, Henri de Toulouse-Lautrec, AmedeoModigliani, Pablo Picasso, Vincent van Gogh, Oscar Wilde, Aleister Crowley, Erik Satie i Alfred Jarry byli znanymi pijaczkami absyntu.
Absynt jest często uważany za niebezpieczny uzależniający narkotyk psychoaktywny i halucynogen. Związek chemiczny thujone, choć obecny w duchu w ilościach śladowych, był obwiniany za jego rzekome szkodliwe skutki. Do 1915 roku absynt został zakazany w Stanach Zjednoczonych i w dużej części Europy, w tym we Francji, Holandii, Belgii, Szwajcarii i Austro-Węgrach.
Nie wykazano jednak, by był on bardziej niebezpieczny niż zwykłe alkohole. Ostatnie badania wykazały, że psychoaktywne działanie absyntu (poza alkoholem) było przesadzone. Ożywienie absyntu rozpoczęło się w latach 90-tych, po tym jak nowoczesne przepisy Unii Europejskiej dotyczące żywności i napojów usunęły bariery w jego produkcji i sprzedaży. Na początku XXI wieku w kilkunastu krajach, zwłaszcza we Francji, Szwajcarii, Australii, Hiszpanii i Czechach, produkowano prawie 200 marek absyntu.
Szkło wypełnione naturalnie barwionym kręgiem. Poza tym jest to łyżka absyntowa.
Historia
Dokładne pochodzenie absyntu jest nieznane. Piołun jest w użyciu medycznym od 1500 r. p.n.e. W 1797 r. Henry-Louis Pernod otworzył w Couvet pierwszą destylarnię absyntu o nazwie "Dubied Père et Fils". W 1805 r. Pernod wybudował drugą destylarnię w Pontarlier we Francji,
Popularność Absyntu rosła powoli. W latach czterdziestych XIX wieku Absynt był podawany żołnierzom francuskim jako lek na malarię. Kiedy żołnierze wrócili do domu, zaczęli pić absynt wodą. Stał się on popularny w barach i bistro. Po latach 60-tych XIX wieku absynt stał się tak popularny, że był na sprzedaż w większości kawiarni i kabaretów. W latach osiemdziesiątych XIX wieku cena znacznie spadła, rynek się powiększył, a absynt szybko stał się napojem Francji. Do 1910 roku Francuzi pili 36 milionów litrów absyntu rocznie.
Zakaz
Absynt był często związany z brutalnymi przestępstwami rzekomo popełnianymi pod jego wpływem. W połączeniu z twardym używaniem alkoholu i niską ceną, absynt stał się we Francji problemem społecznym. Grupy winiarzy często nagłaśniały problemy z absyntem. Dziennikarze obwiniali absynt za wiele problemów społecznych.
W 1900 roku absynt został zakazany w Szwajcarii. Zakaz absyntu został nawet wpisany do konstytucji w 1907 roku, w następstwie inicjatywy społecznej. W 1909 roku zakazano stosowania absyntu w Holandii, w 1912 roku w Stanach Zjednoczonych, a w 1915 roku we Francji. Mniej więcej w tym samym czasie Australia zakazała również picia tego trunku. Po zakazie stosowania absyntu, winiarze i producenci whiskey odnotowali duży wzrost sprzedaży.
Współczesne odrodzenie
W latach 90. pewien importer odkrył, że w Wielkiej Brytanii nie istniało prawo zakazujące sprzedaży absyntu. Nigdy nie był on zakazany w Wielkiej Brytanii. Hill's Liquere, czeska gorzelnia założona w 1920 r., rozpoczęła produkcję Hill's Absinth. Był to absynt w stylu czeskim, który rozpoczął odrodzenie się w popularności absyntu.
Nigdy nie była ona zakazana w Hiszpanii czy Portugalii, gdzie nadal jest produkowana. Francja nigdy nie zmieniła prawa z 1915 roku. W 1988 roku uchwalono nową ustawę. Zakazuje ona tylko napojów, które nazywają się "absyntem" i napojów, które nie są zgodne z prawem Unii Europejskiej dotyczącym thujone. Thujone jest substancją chemiczną, która miała wywołać halucynacyjny (zły sen) efekt absyntu.
W Holandii stare prawo zakazujące absyntu zostało z powodzeniem zakwestionowane przez amsterdamskiego sprzedawcę wina Menno Boorsma. W lipcu 2004 r. ponowne wprowadzenie absyntu stało się legalne.
W Szwajcarii konstytucyjny zakaz stosowania absyntu został zniesiony w 2000 r. podczas przeglądu krajowej konstytucji. Zamiast tego zakaz ten został wpisany do prawa powszechnego. Absynt jest teraz nie tylko sprzedawany w Szwajcarii, ale po raz kolejny destylowany w miejscu urodzenia Val-de-Travers.
W Stanach Zjednoczonych prawo zakazujące absyntu jest trudne do zrozumienia. W niektórych stanach legalne jest posiadanie butelki absyntu, ale nie kupowanie go ani nie produkowanie. Eksport i import absyntu jest prawdopodobnie nielegalny.
Przygotowywanie absyntu w tradycyjny sposób
Zbiórka łyżeczek absyntowych. Są to specjalne łyżki służące do trzymania kostki cukru. Na cukier wlewa się zimną wodę w celu rozcieńczenia absyntu. Należy zwrócić uwagę na szczelinę na uchwycie, która umożliwia bezpieczne oparcie łyżki na brzegu szklanki.
Anyż, jedno z trzech głównych ziół wykorzystywanych do produkcji absyntu
Grande Wormwood, jedno z trzech głównych ziół wykorzystywanych do produkcji absyntu
Koper włoski, jedno z trzech głównych ziół wykorzystywanych do produkcji absyntu
Przygotowanie
Tradycyjnie, absynt jest wkładany do szklanki. Następnie do miski specjalnej łyżki wkłada się kostkę cukru. Na cukier wlewa się lub kapie na niego zimną wodę, aż do momentu rozcieńczenia napoju. Podczas tego procesu części, które nie rozpuszczają się w wodzie, sprawiają, że ciecz staje się mętna. Powstała mleczna opalenizna nazywana jest lufą.
Produkcja
Głównymi ziołami używanymi do produkcji absyntu są zielony anyż, koper włoski i wielka drzewo robakowe, często nazywane "świętą Trójcą". Można również stosować wiele innych ziół, takich jak hyzop, melisa, anyż gwiazdkowaty, drobny piołun (Artemisia pontica lub piołun rzymski), korzeń arcydzięgla, flaga słodka, liście kocimiętka, kolendra, weronika, jałowiec, gałka muszkatołowa i różne zioła górskie.
Najpierw moczy się zioła, krok zwany "maceracją". W procesie destylacji, który polega na ekstrakcji czystej cieczy, dodaje się ciepło. Drzewo piołunowe, anyż i koper włoski wytwarzają bezbarwną ciecz lub destylat, który stanowi około 72% alkoholu. Destylat może być butelkowany bezbarwny, aby uzyskać absynt Blanche lub la Bleue. Drugi etap może dodać barwnika do cieczy przy użyciu sztucznych lub naturalnych barwników.
Pytania i odpowiedzi
P: Co to jest absynt?
O: Absynt to destylowany, wysokoprocentowy napój alkoholowy o smaku anyżu, uzyskiwany z ziół, takich jak kwiaty i liście Artemisia absinthium ("piołunu"), wraz z zielonym anyżem, słodkim koprem włoskim. Może mieć naturalnie zielony kolor lub być bezbarwny.
P: Jak mocny jest absynt?
A: Absynt ma zawartość alkoholu 45-74% objętości / 90-148 U.S. proof).
P: Skąd się wziął absynt?
A: Absynt pochodzi z Val-de-Travers w Szwajcarii.
P: Kiedy był popularny?
A: Absynt był bardzo popularny pod koniec XIX i na początku XX wieku we Francji, szczególnie wśród paryskich artystów i pisarzy.
P: Czy były jakieś dowody na to, że absynt miał niebezpieczne działanie?
O: Związek chemiczny tujon, chociaż obecny w spirytusie w śladowych ilościach, był obarczany winą za jego rzekome szkodliwe działanie; nie wykazano jednak, że jest on bardziej niebezpieczny niż zwykłe alkohole. Ostatnie badania sugerują, że te psychoaktywne efekty były przesadzone.
P: Kiedy został zakazany?
O: Do 1915 roku absynt został zakazany w Stanach Zjednoczonych i dużej części Europy, w tym we Francji, Holandii, Belgii, Szwajcarii i Austro-Węgrzech.
P: Czy teraz nastąpiło odrodzenie absyntu?
O: Tak - odrodzenie absyntu rozpoczęło się w latach 90-tych XX wieku po tym, jak nowoczesne przepisy Unii Europejskiej dotyczące żywności i napojów usunęły bariery dla jego produkcji i sprzedaży; na początku XXI wieku w kilku krajach, takich jak Francja, Szwajcaria, Australia, Hiszpania i Czechy, produkowano prawie 200 marek.
