As-moll
A-moll jest skalą molową zaczynającą się na A♭. Jej klucz sygnałowy ma siedem mieszkań.
Jego względną dur jest C-dur, a równoległą dur jest As-dur. Jego enharmonicznym odpowiednikiem jest gis-moll.
Tonacja a-moll jest rzadko używana jako główna tonacja utworu muzycznego. Częściej utwory w trybie minorowym, które mają A♭ jako tonikę, są pisane w tonacji enharmonicznej, gis-moll, ponieważ ma ona prostszą sygnaturę kluczową. Z tego powodu istnieje niewiele utworów w a-moll.
W niektórych partyturach, sygnatura klucza a♭-moll w kluczu basowym jest zapisana z plaskiem dla F na drugiej linii od góry.
W muzyce klasycznej
- Marsz żałobny z XII Sonaty fortepianowej op. 26 Ludwiga van Beethovena
- Wczesny fragment ostatniej części 31 Sonaty fortepianowej op. 110 Beethovena (choć w sygnaturze kluczowej tego fragmentu użyto tylko 6, a nie 7 kluczy)
- Fuga na organy Johannesa Brahmsa (ok. 1857)
- Koncert na dwa fortepiany i orkiestrę op. 88a Maxa Brucha (choć przynajmniej jedna z transkrypcji na dwa fortepiany używa sygnatury 6-flat, podobnie jak w przykładzie z op. 110 Beethovena)
- Evocación z I księgi Iberii Isaaca Albéniza
- Leoš Janáček wykorzystuje go w swojej sonacie skrzypcowej i w organowym solo Mszy głagolickiej.
- Moritz Moszkowski wykorzystał go w etiudzie fortepianowej opus 72 nr 13.
- Także Polonez a-moll, Chopin
W muzyce popularnej
A-moll jest również używany w partyturze Fredericka Loewe do sztuki muzycznej "My Fair Lady" z 1956 roku; Drugi Chór Sług jest ustawiony w a-moll.
Innym przykładem muzyki popularnej w a-moll jest Walkin' on the Sun zespołu Smash Mouth.
Skale i klucze
| · v · t · e Skale diatoniczne i klucze | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Tabela pokazuje liczbę jedynek i jedynek w każdej skali. Skale mollowe są pisane małymi literami. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pytania i odpowiedzi
P: Co to jest a-moll?
O: As-moll to skala molowa zaczynająca się od A♭. Jej sygnatura składa się z siedmiu płaskich miejsc.
P: Jaka jest względna durowość a-moll?
O: Względną durową a-moll jest C-dur.
P: Jaka jest dur równoległy a-moll?
O: Dywizja równoległa do a-moll to As-dur.
P: Jaki jest enharmoniczny odpowiednik a-moll?
O: Ekwiwalentem enharmonicznym a-moll jest g-moll.
P: Czy często używa się platyny jako głównej tonacji w utworze muzycznym?
O: Nie, nie jest powszechne używanie platyny jako głównej tonacji utworu muzycznego.
P: Dlaczego jest mało utworów w a-moll?
O: Jest niewiele utworów w tonacji a-moll, ponieważ częściej utwory w trybie minorowym, które mają A♭ jako tonikę, są pisane w jego tonacji enharmonicznej, gis-moll, która ma prostszą sygnaturę.
P: Jak można oznaczyć F w sygnaturze klucza basowego "As-moll"?
O: W niektórych partyturach, F może być zaznaczone w sygnaturze klucza basowego "A flat Minor" poprzez umieszczenie znaku flat na drugiej linii od góry.
