E-dur
Zobacz także: E-moll, lub Es-dur.
E-dur jest skalą durową z nutą bazową E. Jej kluczowa sygnatura ma cztery sroki. Jej moll względny to cis-moll.
E-dur jest trudne do grania dla instrumentów dętych. Jest dość dobra dla skrzypiec, ponieważ dwie z otwartych strun to A i E, tonika i subdominanta. Inne orkiestrowe instrumenty smyczkowe mogą w nim dobrze grać, jest też dobre dla gitary. Kiedy piszesz w E-dur, klarnety w A powinny być używane zamiast klarnetów w B-flat, aby ułatwić grę. Dzieje się tak dlatego, że klarnety są instrumentami transponującymi.
Symfonie w E-dur są dość rzadkie, ale tonacja ta jest często wykorzystywana w koncertach. Jednym z nich jest Koncertskrzypcowy Felixa Mendelssohna.
Dzwony Wieży Zegarowej w Pałacu Westminsterskim w Londynie są nastrojone na tonację E-dur.
Skala E-dur wznosząca się i opadająca.
Pytania i odpowiedzi
P: Co to jest E-dur?
O: E-dur to skala durowa z nutą podstawową E.
P: Ile ostrych tonów jest w sygnaturze klucza E-dur?
O: E-dur ma cztery ostre znaki w swojej sygnaturze.
P: Jaki jest względny moll E-dur?
O: Moll względny E-dur to cis-moll.
P: Na jakich instrumentach trudno jest grać w E-dur?
O: E-dur jest trudne do grania na instrumentach dętych.
P: Dlaczego E-dur jest dobre dla skrzypiec?
O: E-dur jest dobre dla skrzypiec, ponieważ dwie z otwartych strun to A i E, tonika i subdominanta.
P: Kiedy pisze się w tonacji E-dur, jakiego rodzaju klarnetów należy używać?
O: Pisząc w tonacji E-dur, należy używać klarnetów A zamiast klarnetów B-flat, aby ułatwić grę.
P: Jaki jest słynny koncert napisany w tonacji E-dur?
O: Słynnym koncertem napisanym w tonacji E-dur jest Koncert skrzypcowy Felixa Mendelssohna.
