Gis-dur
G-dur jest skalą durową opartą na nucie muzycznej Gis. Jej kluczowa sygnatura ma sześć dźwięków ostrych i jeden podwójny ostry.
Dla ułatwienia czytania, tonacja G-dur jest zwykle zapisywana jako enharmoniczny odpowiednik tonacji As-dur. Pojawia się ona jednak jako drugorzędny obszar tonacji w kilku utworach w tonacjach ostrych, np. w Preludium i fudze Cis-dur z 1. zeszytu Das Well-Tempered Klavier Bacha. Preludium i Fuga gis-moll z tego samego zbioru kończą się tercją pikardyjską w tonacji Gis-dur. Tonacja Ges-dur pojawia się na krótko w kilku nokturnach cis-moll Chopina.
Skale i klucze
· v · t · e Skale diatoniczne i klucze | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Tabela pokazuje liczbę jedynek i jedynek w każdej skali. Skale mollowe są pisane małymi literami. |
Pytania i odpowiedzi
P: Co to jest G-dur?
O: G-dur to skala durowa oparta na nucie muzycznej G ostrej.
P: Ile znaków ostrych i podwójnych jest w jej sygnaturze?
O: W sygnaturze jest sześć znaków ostrych i jeden podwójny ostry.
P: Czy zazwyczaj zapisuje się ją jako A-dur?
O: Tak, aby ułatwić czytanie, G-dur zwykle zapisuje się jako enharmoniczny odpowiednik As-dur.
P: Gdzie jeszcze występuje?
O: Pojawia się jako drugorzędny obszar tonacji w kilku utworach w tonacjach ostrych, na przykład w Preludium i fudze Cis-dur z Klaviera dobrze udekorowanego Bacha, Księga 1. Preludium i Fuga gis-moll z tego samego zbioru kończą się tercją pikardyjską w tonacji Gis-dur.
P: Czy jest ona używana przez Chopina?
O: Tak, Cis-dur jest używane przez krótki czas w kilku nokturnach cis-moll Chopina.