Muzyka kameralna

Słowa określające wielkość grup

Te słowa są używane, aby pokazać, ile osób gra. Mogą być również używane dla grup śpiewaków (solo wokalne, duet itp.):

• solo to tylko jeden gracz (lub wokalista). Nie jest to zwykle nazywane muzyką kameralną.

• Duet lub duo to utwór na dwa instrumenty. Słowo "duet" oznacza zazwyczaj utwór, w którym obie części są jednakowo ważne. Sonaty skrzypcowe, sonaty fletowe itp. zwykle mają akompaniament fortepianu, ale nie są zwykle nazywane "duetami". Duety fortepianowe przeznaczone są dla dwóch graczy przy jednym fortepianie.

• Trio to utwór na trzy instrumenty. Tria fortepianowe to utwory na fortepian, skrzypce i wiolonczelę. Czasami tria mogą nosić nazwę jednego z instrumentów, na przykład: "Horn Trio" Brahmsa jest na waltornię, skrzypce i fortepian, a nie na trzy waltornie!

• Kwartet to utwór na cztery instrumenty. Kwartety smyczkowe są najpopularniejszą formą muzyki kameralnej. Są one przeznaczone na dwoje skrzypiec, altówkę i wiolonczelę. Kwartet fortepianowy przeznaczony jest na fortepian, skrzypce, altówkę i wiolonczelę.

• Kwintet to utwór na pięć instrumentów. Kwintet smyczkowy może być na dwoje skrzypiec, dwie altówki i wiolonczelę (np. kwintety smyczkowe Mozarta) lub na dwoje skrzypiec, altówkę i dwie wiolonczele (np. kwintet Schuberta). Kwintet fortepianowy przeznaczony jest na fortepian i kwartet smyczkowy (choć Kwintet pstrągowy Schuberta jest nietypowy: na fortepian, skrzypce, altówkę, wiolonczelę i kontrabas).

• Sekstet to utwór na sześć instrumentów. Sekstety smyczkowe są zazwyczaj na dwoje skrzypiec, dwoje altówek i dwie wiolonczele. Sekstet Poulenca przeznaczony jest na fortepian i pięć instrumentów dętych.

• Septet jest dość niezwykły i może być na dowolną kombinację instrumentów. Beethoven, Saint-Saëns i Ravel pisali septety, ale na różne kombinacje.

• Oktet jest przeznaczony na osiem instrumentów. Oktet Schuberta przeznaczony jest na klarnet, róg, fagot, kwartet smyczkowy i kontrabas. Oktet Mendelssohna przeznaczony jest na dwa kwartety smyczkowe.

• nonet jest dość rzadki. Louis Spohr napisał nonet na skrzypce, altówkę, wiolonczelę, kontrabas, flet, obój, klarnet, fagot i waltornię.

Historia

Muzyka kameralna na instrumenty stała się popularna jako coś innego niż wielkie orkiestry. Orkiestra rozwinęła się w XVII wieku, a wraz z nią muzyka kameralna. Kompozytorzy pisali sonaty triowe, które były przeznaczone na dwa wysokie instrumenty (np. dwoje skrzypiec) i akompaniament continuo (zwykle klawesyn i wiolonczelę). Arcangelo Corelli i Johann Sebastian Bach napisali wiele sonat triowych.

Józef Haydn napisał wiele kwartetów smyczkowych. To on sprawił, że ta kombinacja stała się popularna. Mozart i Beethoven również napisali kilka bardzo dobrych kwartetów smyczkowych. Ostatnie z nich, które napisał Beethoven, były bardzo trudne do zagrania i zrozumienia, ale kompozytorzy XIX wieku, tacy jak Schubert, Schumann, Mendelssohn i Brahms, inspirowali się nimi. W XX wieku jedne z najlepszych kwartetów smyczkowych napisali Bartók i Szostakowicz.

Granie muzyki kameralnej

Granie muzyki kameralnej jest wspaniałą zabawą, ponieważ każdy gracz jest indywidualnością. To jest jak rozmowa w muzyce. Nie ma dyrygenta, więc każdy muzyk musi uważnie słuchać innych i nauczyć się grać razem jako mały zespół. Muzycy mogą też lepiej słyszeć swoją grę niż w orkiestrze. Niektórzy żyjący kompozytorzy napisali wiele utworów dla młodych, niezbyt zaawansowanych muzyków. Niektóre z wcześniejszych kwartetów smyczkowych Mozarta nie są zbyt trudne i stanowią doskonałe wprowadzenie do gry kameralnej.