Alfred Cortot
Alfred Denis Cortot (ur. 26 września 1877 r. w Nyonie, zm. 15 czerwca 1962 r. w Lozannie) - francusko-szwajcarski pianista i dyrygent. Jest jednym z najsłynniejszych muzyków XX wieku. Zasłynął przede wszystkim jako pianista wykonujący muzykę fortepianową XIX-wiecznych kompozytorów romantycznych, takich jak Chopin i Schumann. Tworzył trio fortepianowe ze skrzypkiem Jacquesem Thibaudem i wiolonczelistą Pablo Casalsem. Był nauczycielem gry na fortepianie i dyrygentem.
Alfred Cortot
Wczesne życie i edukacja
Cortot (wymawiaj "Cor-toe") urodził się w Nyon we francuskojęzycznej części Szwajcarii. Jego ojciec był Francuzem, a matka Szwajcarką. Cortot studiował w Konserwatorium Paryskim. Jego nauczycielami byli Emile Descombes i Louis Diémer. W 1896 roku zdobył pierwszą nagrodę (premier prix). Pierwszy publiczny koncert dał w 1897 r. w Concerts Colonne, gdzie zagrał III Koncert fortepianowy Beethovena. Pomagał śpiewakom operowym w nauce ich muzyki, został asystentem dyrygenta na festiwalu w Bayreuth. W 1902 r. dyrygował Götterdämmerungiem Wagnera. Było to pierwsze wykonanie tego dzieła w Paryżu. Założył towarzystwo koncertowe, które wykonywało Parsifala Wagnera, Missa solemnis Beethovena, Niemieckie Requiem Brahmsa i nowe utwory kompozytorów francuskich.
Kariera
W 1905 r. Cortot utworzył trio z Jacques'em Thibaudem i Pablo Casalsem, które stało się najsłynniejszym triem fortepianowym tamtych czasów. Do dziś zachowało się kilka nagrań ich gry. W latach 1907-1923 Cortot uczył w Konserwatorium Paryskim, gdzie jego uczniami byli m.in. Clara Haskil, Dinu Lipatti, Vlado Perlemuter. W 1919 roku założył École Normale de Musique de Paris. Wielu ludzi przychodziło do niego, aby słuchać, jak należy wykonywać muzykę fortepianową. Dużo podróżował, dyrygował też słynnymi orkiestrami. Zmarł w Lozannie.
II wojna światowa
Wielu ludzi nie zgadzało się z nim, gdy popierał niemiecką okupację Francji podczas II wojny światowej. Grał na niektórych koncertach, które były wspierane przez nazistów. Być może grał na tych koncertach tylko dlatego, że lubił niemiecką muzykę, ale przysporzyło mu to wrogów. Jego żona, Clothilde Breal, była pochodzenia żydowskiego, a jej kuzynka, Lise Bloch, była żoną Leona Bluma, pierwszego Żyda, który został przewodniczącym Conseil lub premierem we Francji. Cortot i Blumowie byli dobrymi przyjaciółmi, choć przez rok miał zakaz występów we Francji.
Wkład
Zasłynął z wykonywania muzyki fortepianowej Chopina i Schumanna, Cortot dokonał edycji muzyki obu tych kompozytorów. Dysponował znakomitą techniką, ale miewał też liczne zaniki pamięci podczas koncertów i zdarzało mu się zostawiać na płytach błędne nuty. Mimo to, gdy grał dobrze, był jednym z najwybitniejszych pianistów swoich czasów.
