Celebes Północny

Nazwa

Obszar wokół Północnego Sulawesi był kiedyś nazywany Minahasa. Nazwa ta jest nadal używana czasami. Słowo Minahasa pochodzi od słów Mina-Esa (Minaesa) lub Maesa, co oznacza bycie jednym lub jednoczenie. Nazwa ta pokazuje nadzieję na zjednoczenie grup etnicznych tego obszaru, w tym również grup etnicznych: Tontemboan, Tombulu, Tonsea, Tolour (Tondano), Tonsawang, Ponosakan, Pasan i Bantik. Słowo "Minahasa" zostało po raz pierwszy użyte przez J.D. Schiersteina, holenderskiego regenta Manado, w jego raporcie dla gubernatora Maluku z 8 października 1789 roku.

Historia

Prehistoryczny

Badania archeologiczne wykazały oznaki życia ludzkiego w Północnym Sulawesi od 30.000 lat, na podstawie dowodów w jaskini Liang Sarru na wyspie Salibabu. Inne dowody wskazują na życie około 6.000 lat temu na terenie Passo Hillside w dystrykcie Kakas i 4.000 lat temu na początku AD w jaskini Liang Tuo Mane'e w Arangkaa na wyspie Karakelang.

Wczesny okres

Okres kolonialny

Pod koniec XVI wieku do północnego Sulawesi przybyli Portugalczycy i Hiszpanie. Portugalia była pierwszym zachodnim narodem, który przybył do Północnego Sulawesi. Portugalski statek wylądował w Manado Sułtanat Maguindanao kontrolował wówczas wyspy północne. Portugalczycy zbudowali fort w Amurang.

Hiszpański statek zadokował na wyspie Talaud i Siau, dalej do Ternate. Hiszpania zbudowała Fort w Manado, od tego czasu Minahasa zaczął kontrolować Hiszpanię. Kulminacją oporu przeciwko okupacji hiszpańskiej były lata 1660-1664.

Holenderski statek wylądował w 1660 r. w Manado City, pomagając w walce Konfederacji Minahasa z Hiszpanią. Republikańskie stowarzyszenie członków Konfederacji Minahasa zawarło z VOC umowę handlową. Ta umowa o współpracy handlowej sprawiła, że LZO zmonopolizowała handel, który stopniowo zaczął narzucać swoją wolę, co ostatecznie doprowadziło do oporu w Ratahanie w 1700 r., którego kulminacją była holenderska wojna z Minahasą w latach 1809-1811 w Tondano.

Hiszpanie już skolonizowali Filipiny. Zrobili z Minahasy plantację kawy. Hiszpania uczyniła z Manado centrum handlu kawą dla chińskich kupców. Niektóre plemiona Minahasów pomogły Hiszpanii w zdobyciu portugalskiego fortu w Amurang w latach 50-tych XV wieku. Hiszpańscy koloniści zbudowali wtedy fort w Manado. W końcu Hiszpania kontrolowała wszystkie Minahasy.

W XVI wieku jedna z pierwszych indyjsko-euroazjatyckich wspólnot na tym archipelagu znajdowała się w Manado. Pierwszym królem Manado był Muntu Untu (1630). Był on w połowie hiszpańskim rodowodem. Później Hiszpania oddała Minahasę Portugalczykom w zamian za 350.000 dukatów w traktacie. Władcy Minahasy wysłali Supita, Pa'at i Lontoha, aby walczyli z Holendrami i wypędzili Portugalczyków z Minahasy. Udało im się to w 1655 roku. W 1658 r. zbudowali własną fortecę, a kilka lat później wypędzili ostatnich Portugalczyków z Minahasy.

Na początku XVII wieku Holendrzy obalili sułtanat Ternate. Zaczęli oni zmniejszać władzę Hiszpanii i Portugalii na tym archipelagu. W 1677 r. Holendrzy zdobyli archipelag Sangir. Dwa lata później, Robert Padtbrugge, gubernator Maluku, odwiedził Manado. Zawarł on umowę z wodzami Minahasan. Pozwoliło to Holendrom dominować przez następne 300 lat. Jednak bezpośrednie panowanie Holendrów rozpoczęło się dopiero w 1870 roku. Holendrzy pomogli zjednoczyć konfederację Minahasów. W 1693 r. Minahnijczycy odnieśli wojskowe zwycięstwo nad plemieniem Mongondów na południu. Wzrosły wpływy holenderskie, a w Minahasie wzrosło chrześcijaństwo i kultura europejska. Szkoły misyjne w Manado w 1881 r. były jedną z pierwszych prób masowej edukacji w Indonezji. Absolwenci tych szkół mogli znaleźć pracę jako urzędnicy państwowi, w wojsku i w rządzie holenderskich Indii Wschodnich. Stosunki Minahasa z Holendrami były często słabe. W latach 1807 i 1809 trwała wojna pomiędzy Holendrami a Tondano. Ziemia Minahasa znajdowała się pod bezpośrednimi rządami holenderskimi dopiero w 1870 roku. Ale ostatecznie Holendrzy i Minahasa stali się bardzo blisko. Tak więc Minahasa była często nazywana 12. prowincją holenderską. Już w 1947 roku Manado utworzyło ruch polityczny Twapro, skrót od Twaalfde Profincie (Dwunasta Prowincja), który chciał formalnie włączyć Minahasę do Królestwa Niderlandów.

Niezależność

Japończycy okupowali te tereny w latach 1942-1945. był to okres niedostatku, a siły alianckie zbombardowały Manado w 1945 roku. W okresie późniejszej niepodległości nastąpił podział na proindyjskie i proholenderskie Minahasa. Nominacja Sama Ratulangi na pierwszego gubernatora Wschodniej Indonezji doprowadziła następnie do uzyskania poparcia Minahasy dla Republiki Indonezji. Po odzyskaniu niepodległości przez Indonezję podzielono ją na 8 prowincji, a Sulawesi jest jedną z nich. Pierwszym gubernatorem Sulawesi był S.G.J.Ratulangi, znany także jako bohater narodowy. W 1948 roku w Sulawesi powstało państwo wschodniej Indonezji, które później stało się jednym z państw w Stanach Zjednoczonych Indonezji. Stan Wschodnia Indonezja został rozwiązany, a następnie połączony z Republiką Indonezji. Na mocy ustawy nr 13 Rok 1964, utworzono prowincję Północne Sulawesi. 14 sierpnia 1959 r. wyznaczono rocznicę powstania prowincji.

W marcu 1957 r. przywódcy wojskowi Północnej i Południowej Sulawii domagali się większej wolności od Jawy. Chcieli bardziej aktywnego rozwoju, sprawiedliwego podziału pieniędzy z podatków i pomocy przeciwko buntowi Kahara Muzakara w Południowym Sulawesi. Chcieli centralnego rządu kierowanego zarówno przez Sukarno, jak i Hatta w równym stopniu. Początkowo ruch "Permesta" (Karta Walki Wszechświata) był jedynie ruchem reformatorskim, a nie separatystycznym.

Negocjacje między rządem centralnym a przywódcami wojskowymi Sulawesi zapobiegły przemocy w Sulawesi Południowej, ale przywódcy Minahasi nie byli zadowoleni z wyniku porozumienia i ruch ten wybuchł. Obawiając się o dominację południową, w czerwcu 1957 r. przywódcy Minahasi ogłosili swoje własne autonomiczne państwo Północne Sulawesi. W tym czasie rząd centralny kontrolował Południowe Sulawesi, ale na Północy nie było silnych postaci rządu centralnego i krążyły pogłoski, że Stany Zjednoczone były uzbrojone w rebelię na Sumatrze Północnej, ma również powiązania z przywódcami minahaskimi.

Możliwość interwencji zagranicznej skłoniła rząd centralny do zwrócenia się o pomoc wojskową do południowej Sulawesi. Siły Permesty zostały później usunięte z centralnego Sulawesi, Gorontalo, Sangir i Morotai w Maluku. Samoloty Permesta (dostarczone przez USA i pilotowane przez Filipiny, Tajwańczyków i amerykańskich pilotów) zostały zniszczone. Następnie USA ruszyły dalej, a w czerwcu 1958 r. centralne wojsko rządowe wylądowało w Minahasie. Powstanie Permesta zakończyło się w połowie 1961 r. W czerwcu 1958 r. wojsko centralne wylądowało w Minahasie.

Rewolucje Sumatry i Sulawesi zawiodły. Pomogły nawet stworzyć to, czego nie chciały, ponieważ centrum zareagowało na zagrożenie rebelią. Centralna władza rządowa zwiększyła się, a autonomia regionalna osłabła. Radykalny nacjonalizm stał się silniejszy. Władza partii komunistycznej i Sukarno wzrosła, podczas gdy Hatta osłabła. Sukarno w końcu ustanowiło w 1958 r. demokrację kierowaną.

Od czasu reform w 1998 r. rząd Indonezji zaczął przyjmować ustawy, które zwiększają autonomię regionalną, o którą to ideę walczy Permesta.

Środowisko

Klimat

Klimat Północnego Sulawesi jest tropikalny z muzonowymi wiatrami. Zachodnie wiatry przynoszą deszcz na północne wybrzeże od listopada do kwietnia. Zmienia się w suchy południowy wiatr od maja do października. Roczne opady deszczu wynoszą od 2000 do 3000 mm. Jest około 90-140 deszczowych dni. Temperatura wynosi średnio 25 stopni Celsjusza. Średnia maksymalna temperatura powietrza została zanotowana na poziomie 30 stopni Celsjusza, a minimalna średnia temperatura powietrza wynosiła 22,1 stopnia Celsjusza.

Geografia

Prowincja Północna Sulawesi znajduje się na północnym półwyspie Sulawesi. Jest to jedna z trzech prowincji w Indonezji w ważnych miejscach na obrzeżach Pacyfiku. Pozostałe dwie prowincje to Północna Sumatra i specjalny region Aceh. Północne Sulawesi znajduje się w pobliżu równika na 0,30-4,30 szerokości geograficznej północnej (Lu) i 121-127 długości geograficznej wschodniej (BT). Półwysep rozciąga się ze wschodu na zachód. Wyspy Sangihe i Talaud to części prowincji położone najdalej na północy. Są to granice północnego Sulawesi:

Północ	Morze Celebes, Ocean Spokojny i Filipiny
Południe	Zatoka Tomini
Wschód	Morze Maluku, Maluku i Północne Maluku
Zachód	Gorontalo

Większa część lądu północnego prowincji Sulawesi to góry i wzgórza z dolinami pomiędzy nimi. Niektóre góry w Północnym Sulawesi to Góra Klabat (1895 m) w Północnym Minahasie, Góra Lokon (1579 m), Góra Mahawu (1331 m) w Tomohonie, Góra Soputan (1789 m) w południowo-wschodnim Minahasie, Góra Dua Saudara (1,468 m) w Bitung, Mount Awu (1784), Mount Space (1 245 m), Mount Karangketang (1 320 m), Mount Dalage (1 165 m), w Sangihe i Talaud, Mount Ambang (1 689 m), Mount Gambula (1954 m) i Mount Batu Balawan (1 970 m).

Dwa największe jeziora to: Jezioro Tondano (powierzchnia 4.278 ha) w Minahasa i Jezioro Fosa (powierzchnia 617 ha) w East Bolaang Mongondow. Główne rzeki to rzeka Tondano (40 km), rzeka Poigar (54,2 km), rzeka Ranoyapo (51,9 km), rzeka Talawaan (34,8 km) w miejscowości Minahasa. Rzeka Dumoga (87,2 km), rzeka Sangkub (53,6 km) i Ongkaw (42,1 km) znajdują się w Bolmong i Bolmut.

Wzdłuż wybrzeża Północnego Sulawesi, zarówno na wybrzeżu kontynentalnym, jak i na wybrzeżu wysp, znajduje się kilka cypli i zatok. Gleba na tym obszarze była żyzna dla rolnictwa.

Rośliny i zwierzęta

Większość roślin i zwierząt w Północnym Sulawesi jest podobna do tych w innych częściach Indonezji. W prowincji tej znajdują się jednak takie zwierzęta jak jelenie, Maleo, Taong, Mini Tarsius Spectrum w rezerwacie przyrody Bitung City oraz Coelacanth u wybrzeży Manado.

W morzu u wybrzeży Sulawesi Północnego znajduje się kilka gatunków ryb, koralowców i planktonów. Niektóre ryby morskie są ważnym źródłem wymiany walutowej, w tym: tuńczyk, bonito, ogon żółty, homar i inne.

Duża część North Sulawesi to las. Lasy zaczynają się na poziomie morza i mogą sięgać do szczytów górskich. Dobrej jakości drewno, w tym hebanowe (drewniane) drewno żelazne, linggua, cempaka, drewniane nantu, gopasa i meranti. Istnieją również plantacje roślin, takich jak kokos, gałka muszkatołowa i goździki.

Ludzie

Północne Sulawesi liczyło 2 270 596 osób w spisie powszechnym w 2010 roku. Populacja ta była o 1,41% wyższa niż dziesięć lat wcześniej. Największymi grupami etnicznymi są Minahasan w północnej części prowincji i Mongondow na południu. Głównym miastem prowincji jest Manado (432.300 mieszkańców w 2019 roku). W 2010 roku około 68% było chrześcijanami. Chrześcijanie w Północnym Sulawesi są w większości protestanccy, ale są też katolicy. Jest to niezwykłe w większości muzułmańskiej Indonezji. Holenderscy misjonarze odnieśli wielki sukces w czasach kolonialnych. Również dlatego, że muzułmańsko-większościowy region Gorontalo opuścił Północne Sulawesi, by w 2000 roku stać się nową prowincją Gorontalo. Mniejszości muzułmańskie, hinduskie i buddyjskie również mieszkają w tej prowincji. Manado posiada również znaczącą społeczność judaistyczną. Obecnie jedyna synagoga w Indonezji znajduje się w Manado. Szacuje się, że w Manado mieszka 800 osób pochodzenia żydowskiego.

Grupy etniczne

Wiele grup ludzi mieszka razem w tej prowincji. Największą grupą ludzi są mieszkańcy Minahasy. Mieszkali głównie w Bitung City, Manado City, Tomohon City, Minahasa Regency, North Minahasa Regency, South Minahasa Regency i Southeast Minahasa Regency. Inne grupy etniczne to Bolaang Mongondow, Sangihe, Talaud i Siau. Etniczność w Północnym Sulawesi jest bardziej zróżnicowana niż w innych częściach Indonezji. Minahasan i Bolaang Mongondow rozprzestrzeniają się prawie w całym regionie Sulawesi Północnego. Sangihe, Talaud i Siau zamieszkują głównie wyspy Sangihe, Talaud i Lembeh, zwłaszcza w obszarach przybrzeżnych na północ, wschód i zachód od lądu stałego Sulawesi Północne. Mieszkańcy Bajau są morskimi nomadami, którzy z powodu konfliktu w Mindanao wyemigrowali z Archipelagu Sulu na Filipinach. Mieszkają w przybrzeżnych wioskach Północnego Sulawesi w północnej części Regencji Północnego Minahasa.

Oprócz rdzennych mieszkańców, w North Sulawesi mieszkają również imigranci. W Północnym Sulawesi, zwłaszcza w okolicach miasta Manado, mieszka znaczna liczba Chińczyków. Chińczycy są również jedną z pierwszych osób, które miały kontakt z miejscową ludnością przed przybyciem Europejczyka. Zgodnie z odkryciem starożytnych chińskich liter w rejonie Tompaso, Minahasa pokazuje, że kulturowe interakcje między Chińczykami i Minahasą istnieją od czasów dynastii Han. Większość Chińczyków w Północnym Sulawesi to Hakka, ale niektórzy Hokkien i Kantończycy również tam mieszkają.

Istnieją również inne grupy etniczne, takie jak Jawajczycy i Sundańczycy. Są oni w większości migrowani stąd, skąd pochodzą dzięki programowi Transmigracja, który Holendrzy przyjęli w czasach kolonialnych aż do ery Suharto. Na ogół mieszkają na terenach miejskich, takich jak Manado i Tomohon.

Język

Północne Sulawesi to kultura wielojęzyczna. Używanych jest wiele języków, a ludzie zazwyczaj mówią co najmniej dwoma, a często więcej językami. Indonezyjski jest językiem urzędowym prowincji i innych części Indonezji. Oficjalne dokumenty od rządu prowincji i znaki drogowe są napisane w języku indonezyjskim. Jednak większość ludzi w prowincji komunikuje się codziennie w Manado Malay. Język ten jest podobny do indonezyjskiego, ale nie taki sam. Mieszkańcy Minahasan mówią w językach minahaskich. Jest to pięć języków minahaskich w tej okolicy: Tonsawang, Tontemboan, Toulour, Tonsea i Tombulu. Na południu ludzie posługują się językiem Mongondow i językiem Gorontalo. Na północnych wyspach w pobliżu Filipin, lokalni mieszkańcy mówią w językach wizytowych.

Inne języki w Północnym Sulawesi to jawajski, niedzielny i balijski. Ludzie z innych części Indonezji mówią tymi językami. Hakka jest również używany przez niektórych Chińczyków w Manadao. Mówią również Hokkien i kantoński. Angielski i mandaryński są często rozumiane tam, gdzie jest wielu turystów, np. w Parku Narodowym Bunaken. Starsi ludzie mogą rozumieć holenderski i portugalski. ^[] Ludzie, którzy mieszkali na wyspach w pobliżu Filipin, mogą rozumieć Tagalog.

Chińska świątynia znajdująca się w pobliżu Manado

Podziały administracyjne

Północne Sulawesi ma jedenaście regencji (indonezyjski: kabupaten) i cztery niezależne miasta (indonezyjski: kotamadya). Są one wymienione poniżej.

Nazwa	Powierzchnia (km2)	Spis Powszechny Ludności 2010	Spis powszechny ludności w 2015 r.	PopulacjaEstimate 2019	Stolica	HDI2014 Szacunki
Regencja Wysp Sangihe (Kepulauan Sangihe)	461.11	126,100	129,560	131,800	Tahuna	0,668 (Średnia)
Regencja Wyspy Sitaro (Kepulauan Siau Tagulandang Biaro)	275.96	63,801	65,529	67,000	Ondong Siau	0,643 (Średnia)
Regencja Talaud Islands (Kepulauan Talaud)	1,240.40	83,434	88,589	92,500	Melonguane	0,665 (Średnia)
Sektor północny (wyspy)	1,977.47	273,335	283,678	291,300
Bitung (miasto)	302.89	187,652	205,379	220,700		0,708 (Wysoki)
Manado (miasto)	157.27	410,481	425,420	432,300		0,772 (Wysoki)
Tomohon (miasto)	114.20	91,553	100,193	107,600		0,735 (Wysoki)
Regencja Minahasa	1,114.87	310,384	328,700	341,500	Tondano	0,727 (Wysoki)
Regencja Północna Minahasa (Minahasa Utara)	918.49	188,904	197,861	203,200	Airmadidi	0,705 (Średnia)
Regencja Minahasa Południowa (Minahasa Selatan)	1,409.97	195,553	204,832	210,400	Amurang	0,683 (Średnia)
Południowo-wschodni region Minahasa Regency (Minahasa Tenggara)	710.83	100,443	104,465	106,500	Ratahan	0,678 (Średnia)
Sektor wschodni (Minahasa)	4,728.52	1,494,970	1,566,850	1,622,200
Kotamobagu (miasto)	68.06	107,459	119,277	130,000		0,704 (Wysoki)
Regencja Bolaang Mongondow	2,871.65	213,484	232,968	249,600	Kotamobagu	0,645 (Średnia)
Regencja East Bolaang Mongondow (Bolaang Mongondow Timur)	910.18	63,654	68,622	72,600	Tutuńczyk	0,631 (Średnia)
Regencja Północna Bolaang Mongondow (Bolaang Mongondow Utara)	1,680.00	70,693	76,264	80,700	Boroko	0,642 (Średnia)
Regencja South Bolaang Mongondow (Bolaang Mongondow Selatan)	1,615.86	57,001	62,162	66,500	Molibagu	0,635 (Średnia)
Sektor zachodni (Bolaang Mongondow)	7,145.75	512,291	559,293	599,400