Mormonizm

Pierwsza wizja

Józef Smith, Jr. powiedział, że miał wizyty od Boga Ojca, Jezusa Chrystusa i wielu aniołów. Pierwsza wizyta nazywa się Pierwszą Wizją. Stało się to, gdy Józef miał 14 lat. Postanowił modlić się o to, do której religii się przyłączyć. Powiedział, że poszedł do lasu daleko od domu swojej rodziny w Nowym Jorku, modlił się, czuł złe moce walczące z nim i został uratowany, gdy nad nim pojawiło się jasne światło. W tym jasnym świetle powiedział, że widział Boga Ojca i Jezusa Chrystusa. Powiedzieli mu, aby nie przystępował do żadnego kościoła, ponieważ żaden z nich nie miał całej prawdy. Powiedzieli mu też, że mają dla niego pracę do wykonania.

Bóg i Jezus odwiedzają Józefa i Józef widzi, że Bóg i Jezus mają ciała jak ludzie i że są dwoma odrębnymi ludźmi

Księga Mormona

Częścią pracy, którą wykonał Józef, było tłumaczenie Księgi Mormona. Józef powiedział, że odwiedził go anioł imieniem Moroni i pokazał mu, gdzie została pochowana bardzo stara księga. Księga ta została napisana na złotych tabliczkach (czasami nazywanych Złotymi Płytkami). Została ona pochowana w kamiennej skrzyni na wzgórzu w pobliżu domu Józefa w Nowym Jorku. Moroni odwiedzał Józefa raz w roku przez cztery lata, aż powiedział mu, aby zabrał złote płyty. Ponieważ książka została napisana w bardzo starym języku, Józef przetłumaczył ją na język angielski. Zrobił to z pomocą Boga i przy pomocy narzędzi zwanych "Urim" i "Thummim". Książka została wydana jako Księga Mormona w 1830 roku. Opowiada ona historię dwóch głównych grup ludzi, którzy żyli w Ameryce Północnej i Południowej setki lat temu (Nefici i Lamanici), a także historię grupy ludzi, którzy przybyli do Ameryki tysiące lat temu, opuszczając Wieżę Babel (Jaredici). Uczy ona również wielu rzeczy o Jezusie. Dla członków Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich Księga Mormona jest szczególną księgą od Boga porównywalną z Biblią. Mormoni wierzą, że czytając Księgę Mormona i Biblię, ludzie mogą dowiedzieć się, jak zbliżyć się do Boga i jak znaleźć szczęście w życiu. Księga ta jest również powodem, dla którego członkowie Kościoła są czasami nazywani "mormonami".

Przekonania i praktyki mormonów

Dzisiaj centrum Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich znajduje się w Utah, ale na całym świecie żyje ponad 16 milionów mormonów. Przywódca Kościoła jest nazywany prezydentem, a jego zwolennicy nazywają go prorokiem. Wierzą oni, że Bóg prowadzi proroka, tak jak Bóg prowadził Józefa Smitha i proroków w Biblii. Członkowie Zboru wierzą, że ważne jest, by rodziny spędzały razem dużo czasu i że po śmierci mogą żyć razem na zawsze. Aktywni członkowie nie piją alkoholu, kawy, herbaty, ani nie palą tytoniu. W niedzielę spotykają się raz w tygodniu w kościele, gdzie udzielają sakramentu i słuchają krótkich rozmów lub kazań. Mają też szkółkę niedzielną, aby dowiedzieć się więcej. Kościół ma również zajęcia w ciągu tygodnia. Mormoni mają też budynki zwane świątyniami. Są to najbardziej święte budynki w ich religii. Gdy świątynia jest budowana po raz pierwszy, a po remoncie, ogół społeczeństwa jest zapraszany do zwiedzania jej wnętrza. Jednak po poświęceniu świątyni mogą wejść tylko członkowie kościoła, którzy odbyli godną rozmowę z biskupem lub prezydentem palika.

Wielkie ruchy w mormonizmie

Obecnie w mormonizmie istnieją trzy główne ruchy, choć jeden z nich jest zdecydowanie największy. Są one reprezentowane przez Kościół Jezusa ChrystusaŚwiętych w Dniach Ostatnich, Wspólnotę Chrystusową i Kościół Chrystusowy z orędziem Eliasza. Kiedy ludzie mówią o mormonach, zazwyczaj mają na myśli wyznawców Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, który jest największym ruchem mormońskim. Ruch ten mówi również, że termin "mormoni" jest pseudonimem nadawanym jego członkom na początku historii Kościoła i wolałby być określany jako "Święci w Dniach Ostatnich" lub "Święci w Dniach Ostatnich".

Przekonania różnych grup

Niektórzy ludzie, którzy nazywają siebie mormonami, nie należą do Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Ci ludzie należą do innych kościołów mormońskich. Niektóre z ich przekonań są inne.

Kiedy Brigham Young został drugim prezydentem Kościoła po zabiciu Józefa Smitha, niektórzy ludzie nie myśleli, że jest on prawowitym prezydentem. Kiedy Brigham Young poprowadził większość mormonów do Utah, ludzie ci pozostali w stanie Illinois. Uważali, że syn Józefa Smitha powinien zostać następnym prezydentem. Dzisiaj ten Kościół jest nazywany Wspólnotą Chrystusa. Jest to drugi co do wielkości Zbór, który nazywa się mormonami. Mają ponad 250 000 ludzi w swoim Zborze. Inni mormoni udzielają bardzo różnych lekcji, których Wspólnota Chrystusowa nie udziela.

Inne podziały w Kościele miały miejsce później. Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich (LDS) naucza, że mężczyzna powinien poślubić tylko jedną kobietę. Nazywa się to monogamią. Na początku kościoła było inaczej. Mężczyzna mógł być żonaty z więcej niż jedną kobietą w tym samym czasie (tzw. poligamia). Kiedy w 1890 r. Kościół zmienił swoje stanowisko, część osób opuściła oficjalny kościół i kontynuowała poligamię. Te grupy są bardzo małe w porównaniu z LDS. Grupy, które nie chciały porzucić poligamii, są czasami nadal nazywane mormońskimi, mimo że w oficjalnym kościele poligamia jest zakazane od 1890 roku. Większość z tych mniejszych grup trzyma się z dala od innych ludzi, ponieważ poligamia jest nielegalna w Stanach Zjednoczonych. LDS mówi ludziom, aby mówiąc o tych grupach nie używali słowa mormon lub zdjęć przywódców kościelnych i świątyń, ponieważ sprawia to wrażenie, że są oni nadal związani z LDS, mimo że nie są.

Mormonizm i chrześcijaństwo

W mormonizmie istnieje wiele praktyk, które są bardzo podobne do tych stosowanych w ruchach chrześcijańskich. Istnieją jednak pewne praktyki, w których ruch mormoński wyraźnie różni się od innych ruchów chrześcijańskich, takich jak religie katolickie, prawosławne czy protestanckie. Ludzie, którzy definiują chrześcijaństwo jako przynależność do jednego z tych wyznań, na ogół mówią, że mormonizm nie jest ruchem chrześcijańskim.

W języku angielskim Kościół LDS przyjmuje wersję Biblii Króla Jakuba jako część jego oficjalnego pisma.

Na początku ruch mormoński powiedział, że przywrócił wiarę chrześcijańską i że inne ruchy w tym czasie posiadały błędne przekonania. W latach trzydziestych XIX wieku ruch szybko zyskał członków, którzy pochodzili z ruchów chrześcijańskich. Wielu ówczesnych chrześcijan postrzegało niektóre z praktyk i przekonań ówczesnego ruchu mormońskiego jako wywrotowe politycznie i kulturowo. Do najbardziej kontrowersyjnych z nich należała myśl, że niewolnictwo było złe, mężczyźni mogli mieć więcej niż jedną żonę, a Kościół chciał prowadzić rząd z prawami opartymi na mormonizmie. Niektóre z tych przekonań nie są już dziś w posiadaniu większości ruchów mormońskich. Takie nieporozumienia doprowadziły do gwałtownych konfliktów między mormonami a głównymi grupami chrześcijańskimi. Mimo że tak naprawdę nie ma już przemocy, unikalne poglądy doktrynalne tego ruchu są nadal krytykowane.

Mormoni wierzą w Jezusa Chrystusa jako dosłownego pierworodnego Syna Bożego i Mesjasza, Jego ukrzyżowanie jako zakończenie ofiary za grzech i zmartwychwstanie. Święci w Dniach Ostatnich odrzucają jednak wyznania ekumeniczne i definicję Trójcy Świętej nauczanej przez Kościół rzymskokatolicki, Kościół prawosławny, Komunię Anglikańską i protestantyzm trynitarny. Ich zdaniem, Nowy Testament przepowiadał, że ludzie odwrócą się od nauk chrześcijańskich i że sytuacja sprzed drugiego przyjścia Chrystusa zostanie przywrócona.

Niektóre ważne różnice w stosunku do głównego nurtu chrześcijaństwa obejmują: Wiara, że Jezus rozpoczął swoje zadośćuczynienie od grzechu w ogrodzie Getsemane i wziął na siebie wszystkie grzechy, mormońskie lub nie. Krwawił z wszystkich porów i modlił się do swego ojca w niebie: "Ojcze, jeśli chcesz, wyjmij ten kielich ze mnie; jednak nie moja, lecz twoja wola niech się stanie". Ich zdaniem, niebo jest podzielone na trzy stopnie chwały i piekło (często nazywane ciemnością zewnętrzną). Co więcej, mormoni nie wierzą w stworzenie ex nihilo, wierzą, że materia jest wieczna i że Bóg organizuje istniejącą materię.

Duża część systemu wierzeń mormonów jest zorientowana geograficznie wokół kontynentu północnego i południowoamerykańskiego. Mormoni wierzą, że ludzie z Księgi Mormona żyli na zachodniej półkuli, że Chrystus pojawił się na zachodniej półkuli po swojej śmierci i zmartwychwstaniu, że prawdziwa wiara została przywrócona w stanie Nowy Jork przez Józefa Smitha oraz że Ogród Edenu i miejsce drugiego przyjścia Chrystusa były i będą w stanie Missouri. Z tego i innych powodów, włączając w to wiarę wielu mormonów w amerykański wyjątkowość, Molly Worthen spekuluje, że być może właśnie dlatego Leon Tołstoj określił mormonizm jako "kwintesencję "amerykańskiej religii"".