Przebaczenie

Wstęp

Przebaczenie jest procesem mentalnym lub duchowym. Oznacza, że nie odczuwamy już złości na inną osobę lub na siebie. Może to być spowodowane przestępstwem, grzechem, wykroczeniem, zniewagą, różnicą, błędem, pomyłką lub porażką.

Przebaczenie nie wymaga kary ani restytucji. Jest udzielane bez oczekiwania jakiejkolwiek rekompensaty. Przebaczenie może wiązać się z przeprosinami.

Przebaczenie obejmuje uczucia osoby, która przebacza i jej związek z osobą, której się przebacza. Przebaczenie może nastąpić bez wiedzy osoby, której się wybacza. Na przykład, osoba może przebaczyć innej osobie, która nie żyje lub której nie widziała przez długi czas.

Przebaczenie oznacza zapomnienie przewinień. Jest ono szczere i prawdziwe. Nie narzuca upokarzających warunków. Nie jest motywowane pychą. Prawdziwe przebaczenie poznaje się po czynach, a nie po słowach.

Mahatma Gandhi powiedział: "Słabi nigdy nie potrafią przebaczać. Przebaczenie jest atrybutem silnych."

Religijne spojrzenie na przebaczenie

Większość religii świata zawiera nauki o przebaczeniu. Nauki te stanowią podstawę współczesnych tradycji i praktyk przebaczania.

Judaizm

W judaizmie, jeśli ktoś wyrządzi krzywdę, musi udać się do tych, których skrzywdził i poprosić o przebaczenie. Jeśli szczerze i uczciwie przeprosi osobę, którą skrzywdziła i postara się naprawić krzywdę, osoba skrzywdzona musi jej wybaczyć.

"[J]ak ja przebaczam wszystkim, tak i Ty udziel mi łaski w oczach innych, aby i oni przebaczyli mi całkowicie." -Tefila Zaka

Każdego roku Żydzi obchodzą Jom Kippur, czyli Dzień Pojednania. Przed Jom Kippur Żydzi proszą o przebaczenie tych, których skrzywdzili w ciągu ostatniego roku (jeśli jeszcze tego nie zrobili). Podczas samego Jom Kippur Żydzi poszczą i modlą się o przebaczenie Boga za grzechy, które popełnili wobec Boga w ciągu ostatniego roku. Bóg może przebaczyć tylko te grzechy, które popełniło się przeciwko Bogu. Dlatego też Żydzi muszą prosić o przebaczenie także tych ludzi, których skrzywdzili.

Chrześcijaństwo

W chrześcijaństwie Jezus mówił o tym, jak ważne jest przebaczanie innym, czyli okazywanie miłosierdzia. W Nowym Testamencie można znaleźć kilka przykładów.

"Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią." -Mateusza 5:7 (NIV)

"Lecz Ja wam powiadam, którzy Mnie słuchacie: Miłujcie waszych nieprzyjaciół, dobrze czyńcie tym, którzy was nienawidzą, błogosławcie tym, którzy was przeklinają, módlcie się za tych, którzy was źle traktują. Jeśli ktoś uderzy cię w jeden policzek, nadstaw mu i drugi." -Łuk. 6:27-29 (NIV)

"Bądźcie miłosierni, tak jak Ojciec wasz jest miłosierny." -Łuk. 6:36 (NIV)

"Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni. Nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni. Przebaczajcie, a będzie wam przebaczone." -Łuk. 6:37 (NIV)

Jezus użył przypowieści o nielitościwym słudze (Mt 18, 21-35), aby powiedzieć, że powinniśmy przebaczać bez ograniczeń. Przypowieść o synu marnotrawnym jest prawdopodobnie najbardziej znaną przypowieścią o przebaczeniu i odnosi się do Bożego przebaczenia dla swojego ludu.

Islam

Islam naucza, że Allah jest Al-Ghaffur ("Często Przebaczający") i że Allah jest pierwotnym źródłem wszelkiego przebaczenia (ghufran غفران). Szukanie przebaczenia u Allaha ze skruchą jest cnotą.

W Koranie i Hadithach jest wiele wersetów, które zalecają przebaczenie.

"Allah wybacza to, co było w przeszłości." -Qur'an 5:95

Islam zaleca przebaczenie między wierzącymi, ponieważ Allah ceni przebaczenie. Jednak islam zezwala również na zemstę, w zakresie krzywdy, która została wyrządzona.

"Zapłatą za krzywdę jest krzywda równa tej krzywdzie. Lecz jeśli ktoś przebaczy i pojedna się, to jego nagroda będzie należna od Boga." -Qur'an 42:40

Przebaczenie między wierzącymi jest zachęcany, z obietnicą nagrody od Allaha.

Wiara Bahá'í

W wierze Bahá'í, literatura Bahá'í wyjaśnia jak być wyrozumiałym wobec innych.

"Kochaj stworzenia ze względu na Boga, a nie dla nich samych. Nigdy nie staniesz się zły lub niecierpliwy, jeśli będziesz je kochał ze względu na Boga". Ludzkość nie jest doskonała. W każdej istocie ludzkiej są niedoskonałości i zawsze będziesz nieszczęśliwy, jeśli będziesz patrzył na samych ludzi. Ale jeśli patrzysz na Boga, będziesz ich kochał i będziesz dla nich miły, bo świat Boga jest światem doskonałości i pełnego miłosierdzia. Dlatego nie patrz na niedociągnięcia kogokolwiek; patrz wzrokiem przebaczenia." -`Abdu'l-Bahá, The Promulgation of Universal Peace, s. 92

Pisma Shoghi Effendi, Strażnika Wiary Bahá'í, mówią, że powinieneś "przebaczyć i zapomnieć" o czynach danej osoby wobec ciebie, aby tobie również zostało przebaczone.

Buddyzm

W buddyzmie przebaczenie zapobiega szkodliwym myślom, które mogłyby zniszczyć psychiczny dobrobyt osoby. Buddyzm uznaje, że uczucia nienawiści mają trwały wpływ na karmę. Buddyzm wspiera myśli, które mają pozytywny efekt.

"Kontemplując prawo karmy, uświadamiamy sobie, że nie jest to kwestia szukania zemsty, ale praktykowania mettā i przebaczenia, gdyż ofiara jest, doprawdy, najbardziej nieszczęśliwa ze wszystkich".

Kiedy pojawia się uraza, buddyjska praktyka polega na spokojnym uwolnieniu jej. Buddyzm koncentruje się na uwolnieniu od cierpienia poprzez medytację.

Buddyzm kwestionuje emocje, które sprawiają, że przebaczenie jest konieczne.

"Jeśli nie przebaczyliśmy, wciąż tworzymy tożsamość wokół naszego bólu i to jest to, co się odradza. To jest to, co cierpi."

Buddyzm kładzie nacisk na mettā (miłującą dobroć), karuṇā (współczucie), mudita (radość) i upekkhā (równowagę), jako sposoby na uniknięcie urazy w pierwszej kolejności. Idee te pomagają zrozumieć cierpienie w świecie, zarówno nasze własne, jak i innych ludzi.

Hinduizm

Przebaczenie jest jedną z sześciu cnót kardynalnych hinduizmu. Osoba, która nie przebacza, niesie ze sobą bagaż złych wspomnień, negatywnych uczuć i nierozwiązanych emocji, które mają wpływ na teraźniejszość i przyszłość. W hinduizmie należy przebaczać innym, a także szukać przebaczenia za wyrządzoną komuś krzywdę.

Hinduskie eposy i starożytna literatura również omawiają przebaczenie. Na przykład:

"Przebaczenie jest cnotą; przebaczenie jest ofiarą; przebaczenie jest Wedami; przebaczenie jest Śruti; ... przebaczenie jest świętością; i przez przebaczenie ... wszechświat jest utrzymywany razem." -Mahabharata, Księga 3, Vana Parva, Sekcja XXIX

"Prawość jest jednym najwyższym dobrem, przebaczenie jest jednym najwyższym pokojem, wiedza jest jednym najwyższym zadowoleniem, a życzliwość, jednym jedynym szczęściem." -Mahabharata, Księga 5, Udyoga Parva, Sekcja XXXIII

W hinduizmie szukasz przebaczenia od tych, których skrzywdziłeś i od całego społeczeństwa poprzez dobroczynność, oczyszczenie, post, rytuały i medytację. Przebaczenie w hinduizmie nie wymaga, aby osoba zawarła pokój ze swoim sprawcą i nie wyklucza pojednania w niektórych sytuacjach. Przebaczenie w filozofii hinduistycznej jest współczuciem, czułością, uprzejmością i puszczeniem w niepamięć krzywdy lub zranienia spowodowanego przez kogoś lub coś innego. Przebaczenie jest niezbędne, aby uwolnić się od negatywnych myśli i móc skupić się na błogim prowadzeniu moralnego i etycznego życia (życie dharmiczne). W najwyższym samozrealizowanym stanie przebaczenie staje się esencją osobowości, gdzie prześladowana osoba pozostaje niewzruszona, bez wzburzenia, bez poczucia bycia ofiarą, wolna od gniewu (akrodhi).

Dżinizm

W dżinizmie przebaczenie jest jedną z głównych cnót, które muszą być nabyte przez dżinistów. Przebaczenie (lub kṣamāpanā) stanowi część jednej z dziesięciu cech dharmy. Teksty dżinijskie cytują Māhavīrę na temat przebaczenia:

Poprzez praktykowanie prāyaṣcitta (skruchy), dusza pozbywa się grzechów i nie popełnia przewinień; ten kto prawidłowo praktykuje prāyaṣcitta zdobywa drogę i nagrodę drogi, zdobywa nagrodę dobrego prowadzenia się. Poprzez błaganie o przebaczenie uzyskuje szczęście umysłu; w ten sposób nabywa życzliwe usposobienie wobec wszelkiego rodzaju żywych istot; poprzez to życzliwe usposobienie uzyskuje czystość charakteru i wolność od strachu.- Māhavīra w Uttarādhyayana Sūtra 29:17-18

W dżinijskiej modlitwie pratikramana, dżiniści wielokrotnie proszą o przebaczenie różne stworzenia - nawet takie istoty jak rośliny i mikroorganizmy, które być może skrzywdzili podczas jedzenia i pracy.

Proszę o wybaczenie wszystkie istoty, niech wszystkie istoty mi wybaczą. Niech mam przyjaźń z wszystkimi istotami i wrogość z żadną.

W swoich codziennych modlitwach dżiniści szukają przebaczenia u wszystkich stworzeń:

Szukam przebaczenia od wszystkich tych żywych istot, które być może torturowałem podczas chodzenia, przychodzenia i odchodzenia, stąpania po żywym organizmie, nasionach, zielonej trawie, kroplach rosy, mrowisku, mchu, żywej wodzie, żywej ziemi, pajęczynie i innych. Szukam przebaczenia od wszystkich tych żywych istot, czy to jedno-, dwu-, trzy-, cztero- czy pięcio- zmysłowych. Które być może kopnąłem, pokryłem kurzem, potarłem ziemią, zderzyłem z innymi, wywróciłem do góry nogami, dręczyłem, straszyłem, przenosiłem z miejsca na miejsce lub zabiłem i pozbawiłem życia. (Przez wyznanie) niech będę rozgrzeszony z tych wszystkich grzechów.

O przebaczenie prosi się wypowiadając frazę, Micchāmi dukkaḍaṃ. Fraza ta oznacza: "Niech całe zło, które zostało wyrządzone, będzie bezowocne". W dniu samvatsari, dżiniści pozdrawiają swoich przyjaciół i krewnych mówiąc micchāmi dukkaḍaṃ i prosząc ich o przebaczenie. Wysyłane są listy i prowadzone rozmowy telefoniczne z przyjaciółmi i krewnymi prosząc ich o przebaczenie. Po samvatsari nie ma żadnych kłótni ani sporów.

Powiązane strony

• Współczucie
• Skrucha
• Pokora
• Pardon
• Żal
• Wyrzuty sumienia
• Pokuta