Kakaduowate

Rozmieszczenie i siedlisko

Kakadu ma znacznie bardziej ograniczony zasięg niż prawdziwe papugi, występując naturalnie tylko w Australazji. Jedenaście z 21 gatunków występuje na wolności tylko w Australii, podczas gdy siedem gatunków występuje tylko na wyspach Filipin, Indonezji, Papui Nowej Gwinei i Wyspach Salomona. Co ciekawe, żaden z gatunków kakadu nie występuje na Borneo (pomimo ich obecności na pobliskich Palawan i Sulawesi) ani na wielu wyspach Pacyfiku, choć z Nowej Kaledonii odnotowano skamieniałe szczątki.

Trzy gatunki występują zarówno w Nowej Gwinei, jak i w Australii. Niektóre gatunki mają rozległe rozmieszczenie, na przykład Galah występuje na większości obszaru Australii, podczas gdy inne gatunki mają niewielkie rozmieszczenie, ograniczone do niewielkiej części kontynentu, takie jak kakadu długodzioba w Australii Zachodniej lub do niewielkiej grupy wysp, takich jak Corella tanimbarska, która jest ograniczona do Wysp Tanimbar w Indonezji.

Kakadu zajmuje szeroki zakres siedlisk, od lasów w strefach subalpejskich po lasy namorzynowe. Jednak żaden gatunek nie występuje we wszystkich typach siedlisk. Najbardziej rozpowszechnione gatunki, takie jak kakadu i kakadu, są specjalistami od terenów otwartych, żywiącymi się nasionami traw. Inne gatunki kakadu, takie jak kakadu czarna błyszcząca, zamieszkują lasy, lasy deszczowe, krzewy, a nawet lasy o klimacie alpejskim. Kakadu filipińska zamieszkuje lasy namorzynowe. Kilka gatunków dobrze przystosowało się do siedlisk zmienionych przez człowieka i można je znaleźć na terenach rolniczych, a nawet w ruchliwych miastach.

Taksonomia

Kakadu zostały po raz pierwszy zdefiniowane jako podrodzina Cacatuinae w obrębie rodziny papug Psittacidae przez angielskiego przyrodnika George Robert Gray w 1840 roku, z Cacatua jako pierwszym wymienionym i rodzajem. Grupa ta była na przemian uznawana przez różne autorytety za pełną rodzinę lub podrodzinę. Amerykański ornitolog James Lee Peters w swojej Check-list of Birds of the World z 1937 roku, Sibley i Monroe w 1990 roku utrzymali ją jako podrodzinę, podczas gdy ekspert od papug Joseph Forshaw sklasyfikował ją jako rodzinę w 1973 roku. Późniejsze badania molekularne wskazują, że najwcześniejszym odgałęzieniem od pierwotnych przodków papug były papugi nowozelandzkie z rodziny Strigopidae, a następnie od pozostałych papug oddzieliły się kakadu, stanowiące obecnie dobrze zdefiniowaną grupę lub klad, które następnie rozeszły się po południowej półkuli i zróżnicowały się w wiele gatunków papug, papużek, makolągw, lornetek, lorikeets, lovebirds i innych prawdziwych papug z rodziny Psittacidae.

Zapis kopalny kakadu jest jeszcze bardziej ograniczony niż papug w ogóle, znana jest tylko jedna naprawdę starożytna skamielina kakadu: gatunek Cacatua, najprawdopodobniej podrodzaj Licmetis, znaleziony w osadach wczesnego miocenu (16-23 mln lat temu) w Riversleigh w Australii. Choć fragmentaryczne, szczątki są podobne do zachodniej Corella i Galah.

Gatunki i podgatunki

Nazwy w nawiasach po nazwach rodzajowych wskazują na podgatunki. Obecny podział tej rodziny jest następujący:

Podrodzina Nymphicinae

• Rodzaj Nymphicus
• Cockatiel, Nymphicus hollandicus (Kerr, 1792)

Podrodzina Calyptorhynchinae: Kakadu czarne

• Rodzaj Calyptorhynchus
• Podrodzaj Calyptorhynchus - kakadu czarno-czerwone
• Kakadu czarna z czerwonym ogonem, Calyptorhynchus (Calyptorhynchus) banksii (Latham, 1790)
• Kakadu czarna błyszcząca, Calyptorhynchus (Calyptorhynchus) lathami (Temminck, 1807)
• Podrodzaj Zanda - czarno-żółto-białe kakadu
• Kakadu czarna żółtoogoniasta, Calyptorhynchus (Zanda) funereus (Shaw, 1794)
• Kakadu czarna krótkodzioba, Calyptorhynchus (Zanda) latirostris Carnaby, 1948
• Kakadu czarna długoogonowa, Calyptorhynchus (Zanda) baudinii Lear, 1832

Podrodzina Cacatuinae

• Plemię Microglossini: Jeden rodzaj z jednym gatunkiem, czarny Palm Cockatoo.
• Rodzaj Probosciger
• Kakadu palmowa, Probosciger aterrimus (Gmelin, 1788)
• Plemię Cacatuini: Cztery rodzaje białych, różowych i szarych gatunków.
• Rodzaj Callocephalon
• Gang-gang Cockatoo, Callocephalon fimbriatum (Grant, 1803)
• Rodzaj Eolophus
• Galah, Eolophus roseicapilla (Vieillot, 1817)
• Rodzaj Lophochroa
• Kakadu majora Mitchella (także kakadu Leadbeatera), Lophochroa leadbeateri (Vigors, 1831)
• Kakadu Major Mitchell, Lophochroa leadbeateri leadbeateri (Vigors, 1831)
• Western Major Mitchell's Cockatoo, Lophochroa leadbeateri mollis (Mathews, 1912)
• Rodzaj Cacatua
• Podrodzaj Cacatua - kakadu białe.
• Kakadu żółtonoga (także kakadu siarkowa), Cacatua (Cacatua) sulphurea (Gmelin, 1788)
• Kakadu Abbotta, Cacatua (Cacatua) sulphurea abbotti (Oberholser, 1917)
• Kakadu Timor, Cacatua (Cacatua) sulphurea parvula (Bonaparte, 1850)
• Cacatua (Cacatua) sulphurea citrinocristata (Fraser, 1844)
• Kakadu siarkowa, Cacatua (Cacatua) galerita (Latham, 1790)
• Kakadu tryton, Cacatua (Cacatua) galerita triton Temminck, 1849
• Eleonora Cockatoo, Cacatua (Cacatua) galerita eleonora (Finsch, 1863)
• Kakadu Fitzroy, Cacatua (Cacatua) galerita fitzroyi (Mathews, 1912)
• Kakadu siarkowa, Cacatua (Cacatua) galerita galerita (Latham, 1790)
• Kakadu niebieskooka, Cacatua (Cacatua) ophthalmica Sclater, 1864
• Kakadu biała, Cacatua (Cacatua) alba (Müller, 1776)
• Kakadu łososiowogrzbieta, Cacatua (Cacatua) moluccensis (Gmelin, 1788)
• Podrodzaj Licmetis - corellas
• Corella długoogonowa, Cacatua (Licmetis) tenuirostris (Kuhl, 1820)
• Corella zachodnia, Cacatua (Licmetis) pastinator (Gould, 1841)
• Muir's Corella, Cacatua (Licmetis) pastinator pastinator (Gould, 1841)
• Corella Butlera, Cacatua (Licmetis) pastinator butleri Ford, J., 1987
• Mała Corella, Cacatua (Licmetis) sanguinea Gould, 1843
• Tanimbar Corella (również Goffin's Cockatoo), Cacatua (Licmetis) goffiniana Roselaar i Michels, 2004
• Solomons Cockatoo, Cacatua (Licmetis) ducorpsii Pucheran, 1853
• Kakadu filipińska, Cacatua (Licmetis) haematuropygia (Müller, 1776)

Trzymany w niewoli kakadu siarkowy prezentujący swój grzebień w USA

Morfologia

Kakadu to w większości średnie i duże papugi o ciężkim, zwartym ciele. Ich długość waha się od 30-60 cm (12-24 cali), a waga 300-1200 g (0,66-2,65 lb). Jednak jeden gatunek, Cockatiel, jest znacznie mniejszy i szczuplejszy niż inne gatunki, 32 cm (13 cali) długości (w tym jego długie spiczaste pióra ogona) i 80-100 g (0,18-0,22 lb) wagi.

Ruchomy zagłówek, który występuje u wszystkich kakadu, jest spektakularny u wielu gatunków; podnosi się go, gdy ptak ląduje po locie lub gdy jest pobudzony.

Cockatoos akcji wiele cech z innymi papugami, w tym charakterystyczny zakrzywiony kształt dzioba i zygodactyl stopy, z dwóch środkowych palców do przodu i dwóch zewnętrznych palców do tyłu. Różnią się one jednak w wielu cech, w tym obecność pęcherzyka żółciowego, niektóre inne szczegóły anatomiczne i ich brak struktur w piórach, które powodują jasne błękity i zielenie widziane w prawdziwych papug.

Podobnie jak inne papugi, kakadu mają krótkie nogi i silne pazury, a często używają swojego silnego dzioba jako trzeciej kończyny podczas wspinania się po gałęziach. Zazwyczaj mają długie szerokie skrzydła wykorzystywane w szybkim locie, z prędkością do 70 km / h (43 mph) są rejestrowane dla galahs. Członkowie rodzaju Calyptorhynchus i większe białe kakadu, takie jak siarkowy kakadu i Major Mitchell's Cockatoo, mają krótsze, bardziej okrągłe skrzydła i bardziej spokojny lot.

Para kakadu Gang-gang w NSW, Australia (samiec z czerwonymi piórami głowy).

Zachowanie

Kakadu są aktywne głównie w ciągu dnia i potrzebują światła dziennego, aby znaleźć pożywienie. Żywią się różnymi, głównie roślinnymi artykułami spożywczymi. Nasiona stanowią dużą część diety wszystkich gatunków; są one otwierane za pomocą ich dużych i mocnych dziobów. Galahs, corellas i niektóre z czarnych kakadu żywią się głównie na ziemi; inne żerują głównie na drzewach.

Jak większość papug, cockatoos są wykonane ich gniazda w dziury w drzewach, które nie są w stanie wykopać sami. Te dziuple są tworzone z rozkładu lub zniszczenia drewna przez gałęzie zerwanie, grzyby lub owady, takie jak termity lub nawet dzięcioły, gdzie ich zakresy zachodzą na siebie. W wielu miejscach dziuple te są rzadkie i stanowią źródło konkurencji, zarówno z innymi przedstawicielami tego samego gatunku, jak i z innymi gatunkami i rodzajami zwierząt. Na ogół kakadu wybiera dziuple tylko trochę większe od siebie, stąd różne gatunki gnieżdżą się w dziuplach o odpowiadających im (i różnych) rozmiarach.

Samica składa dwa białe jaja na małych kawałkach drewna. Młode, które rodzi się nagie i ślepe, jest karmione przez dorosłe osobniki częściowo strawionym pokarmem przez około trzy miesiące.

Status i ochrona

Według IUCN i BirdLife International, siedem gatunków kakadu jest uważanych za narażone lub gorsze, a jeden jest uważany za bliski zagrożenia. Spośród nich dwa gatunki - kakadu filipińska (lub kakadu czerwonolica) i kakadu żółtonoga - są uważane za krytycznie zagrożone.

Głównym zagrożeniem dla kakadu jest utratasiedlisk i handel dzikimi zwierzętami. Wszystkie kakadu gnieżdżą się na drzewach i są narażone na ich utratę. Ponadto, wiele gatunków ma specyficzne wymagania siedliskowe lub żyje na małych wyspach i ma naturalnie mały zasięg występowania, co czyni je szczególnie narażonymi.

Kakadu są popularne jako zwierzęta domowe, a ich chwytanie i handel nimi zagraża niektórym gatunkom; w latach 1983-1990 z Indonezji wywieziono 66 654 zarejestrowanych kakadu łososiowatych, przy czym liczba ta nie obejmuje liczby ptaków złowionych na potrzeby handlu krajowego lub wywiezionych nielegalnie. Od tego czasu połowy wielu gatunków zostały zakazane, ale handel nimi jest nadal nielegalny. Nie tylko rzadkie gatunki są przemycane z Indonezji, ale również pospolite i rzadkie kakadu są przemycane z Australii.

Wszystkie gatunki kakadu z wyjątkiem cockatiel są chronione przez Konwencję o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES), która ogranicza import i eksport dziko złapanych papug do specjalnych, licencjonowanych celów. Pięć gatunków kakadu (w tym wszystkie podgatunki) - kakadu tanimbarska (Cacatua goffiniana), kakadu filipińska (Cacatua haematuropygia), kakadu moluccana (Cacatua moluccensis), kakadu żółtogrzbieta (Cacatua sulphurea) i kakadu palmowa (Probosciger aterrimus) - są chronione na liście załącznika I do konwencji CITES. Z wyjątkiem kakadu, wszystkie pozostałe gatunki kakadu są chronione na liście załącznika II do konwencji CITES.

Zdziczałe długoszyje Corellas w Perth. Ptak po prawej używa swojego długiego dzioba do kopania w poszukiwaniu pożywienia w krótkiej trawie.


Kakadu czerwonolica jest krytycznie zagrożonym gatunkiem endemicznym dla Filipin.