Uday Hussein

Biografia

Wczesne życie i edukacja

Uday urodził się w Tikricie, w Iraku, jako syn Saddama Husajna i Sajidy Talfah. Saddam był w więzieniu przez pierwsze trzy lata życia Udaja.

Uday ukończył szkołę średnią z bardzo dobrymi ocenami. Rozpoczął studia na Uniwersytecie Bagdadzkim w College of Medicine, ale wytrzymał tam tylko trzy dni. Potem przeniósł się do Wyższej Szkoły Inżynierskiej. Uday uzyskał tytuł inżyniera i ukończył Uniwersytet Bagdadzki z wyróżnieniem. Jednak niektórzy z jego profesorów przyznali później, że Udajowi ledwo udało się zaliczyć wiele zajęć. Twierdzili, że otrzymał zaszczyt summa cum laude i rangę valedictorian (pierwsze miejsce spośród 76 studentów), ponieważ był synem prezydenta. ^[]

Wiele źródeł podaje, że Qusay był wyraźnie ulubionym synem Saddama. Kiedy Udaj miał 20 lat, Saddam napisał do niego list na oficjalnym prezydenckim papierze firmowym. Kolega z klasy Udaja i ochroniarz powiedzieli, że Saddam napisał coś w stylu: "Nie bądź taki jak twój [ojciec matki], bez moralności i zasad".

Utrata przychylności Saddama

W 1988 r. Udaj stał się jeszcze bardziej niepopularny w stosunku do swojego ojca. W październiku 1988 r. Saddam wydał przyjęcie dla żony prezydenta Egiptu Hosniego Mubaraka, Suzanne. Na przyjęciu, na oczach wszystkich gości, Udaj zamordował osobistego lokaja i degustatora jedzenia swojego ojca, Kamela Hana Gegeo. Uday pobił Gegeo i, według świadków, zadźgał go elektrycznym nożem do rzeźbienia. Gegeo niedawno przedstawił Saddama młodszej kobiecie, Samirze Shahbandar, która później została drugą żoną Saddama. Udaj uważał to za zniewagę dla swojej matki. Mógł się również obawiać, że Saddam uczyni Gegeo, a nie Udaj, swoim spadkobiercą.

Jako karę za to morderstwo Saddam na krótko uwięził swojego syna i skazał go na śmierć. Jednak Udaja odsiedział prawdopodobnie tylko trzy miesiące w prywatnym więzieniu. W odpowiedzi na osobistą interwencję króla Jordanii Husajna, Saddam uwolnił Udaj, wysyłając go do Szwajcarii jako asystenta irackiego ambasadora. Został wydalony przez rząd szwajcarski w 1990 roku po tym, jak był wielokrotnie aresztowany za bójki.

Powrót do Iraku

Później Saddam powierzył Udayowi kierownictwo Irackiego Komitetu Olimpijskiego i Irackiego Związku Piłki Nożnej. Uday torturował olimpijczyków, którzy nie odnieśli zwycięstwa. Został również redaktorem gazety Babel, sekretarzem generalnym Irackiej Unii Studentów i szefem Fedajeen Saddam. Uday wydawał się być dumny ze swojej reputacji i nazywał siebie Abu Sarhan, co po arabsku oznacza "wilk".

W grudniu 1996 roku ktoś próbował zamordować Udaja. Uday prowadził wtedy samochód i został trafiony wieloma kulami. Został trwale ranny. Początkowo lekarze myśleli, że jest sparaliżowany. Został ewakuowany do szpitala Ibn Sina. Przeszedł wiele operacji, ale kula znajdowała się tak blisko rdzenia kręgowego, że lekarze nie mogli jej usunąć. W końcu był w stanie chodzić, ale nie bez utykania. Z powodu niepełnosprawności Udaja, Saddam dał Qusayowi więcej odpowiedzialności i władzy, a w 2000 roku mianował go swoim następcą prawnym.

Rodzina Saddamów w połowie lat 80-tych. Uday stoi w środku, w tylnym rzędzie, w czarnej kurtce.


Udaj stanął na czele Fedajen Saddama, grupy paramilitarnej.

Biografia

Wczesne życie i edukacja

Uday urodził się w Tikricie, w Iraku, jako syn Saddama Husajna i Sajidy Talfah. Saddam był w więzieniu przez pierwsze trzy lata życia Udaja.

Uday ukończył szkołę średnią z bardzo dobrymi ocenami. Rozpoczął studia na Uniwersytecie Bagdadzkim w College of Medicine, ale wytrzymał tam tylko trzy dni. Potem przeniósł się do Wyższej Szkoły Inżynierskiej. Uday uzyskał tytuł inżyniera i ukończył Uniwersytet Bagdadzki z wyróżnieniem. Jednak niektórzy z jego profesorów przyznali później, że Udajowi ledwo udało się zaliczyć wiele zajęć. Twierdzili, że otrzymał zaszczyt summa cum laude i rangę valedictorian (pierwsze miejsce spośród 76 studentów), ponieważ był synem prezydenta. ^[]

Wiele źródeł podaje, że Qusay był wyraźnie ulubionym synem Saddama. Kiedy Udaj miał 20 lat, Saddam napisał do niego list na oficjalnym prezydenckim papierze firmowym. Kolega z klasy Udaja i ochroniarz powiedzieli, że Saddam napisał coś w stylu: "Nie bądź taki jak twój [ojciec matki], bez moralności i zasad".

Utrata przychylności Saddama

W 1988 r. Udaj stał się jeszcze bardziej niepopularny w stosunku do swojego ojca. W październiku 1988 r. Saddam wydał przyjęcie dla żony prezydenta Egiptu Hosniego Mubaraka, Suzanne. Na przyjęciu, na oczach wszystkich gości, Udaj zamordował osobistego lokaja i degustatora jedzenia swojego ojca, Kamela Hana Gegeo. Uday pobił Gegeo i, według świadków, zadźgał go elektrycznym nożem do rzeźbienia. Gegeo niedawno przedstawił Saddama młodszej kobiecie, Samirze Shahbandar, która później została drugą żoną Saddama. Udaj uważał to za zniewagę dla swojej matki. Mógł się również obawiać, że Saddam uczyni Gegeo, a nie Udaj, swoim spadkobiercą.

Jako karę za to morderstwo Saddam na krótko uwięził swojego syna i skazał go na śmierć. Jednak Udaja odsiedział prawdopodobnie tylko trzy miesiące w prywatnym więzieniu. W odpowiedzi na osobistą interwencję króla Jordanii Husajna, Saddam uwolnił Udaj, wysyłając go do Szwajcarii jako asystenta irackiego ambasadora. Został wydalony przez rząd szwajcarski w 1990 roku po tym, jak był wielokrotnie aresztowany za bójki.

Powrót do Iraku

Później Saddam powierzył Udayowi kierownictwo Irackiego Komitetu Olimpijskiego i Irackiego Związku Piłki Nożnej. Uday torturował olimpijczyków, którzy nie odnieśli zwycięstwa. Został również redaktorem gazety Babel, sekretarzem generalnym Irackiej Unii Studentów i szefem Fedajeen Saddam. Uday wydawał się być dumny ze swojej reputacji i nazywał siebie Abu Sarhan, co po arabsku oznacza "wilk".

W grudniu 1996 roku ktoś próbował zamordować Udaja. Uday prowadził wtedy samochód i został trafiony wieloma kulami. Został trwale ranny. Początkowo lekarze myśleli, że jest sparaliżowany. Został ewakuowany do szpitala Ibn Sina. Przeszedł wiele operacji, ale kula znajdowała się tak blisko rdzenia kręgowego, że lekarze nie mogli jej usunąć. W końcu był w stanie chodzić, ale nie bez utykania. Z powodu niepełnosprawności Udaja, Saddam dał Qusayowi więcej odpowiedzialności i władzy, a w 2000 roku mianował go swoim następcą prawnym.

Udaj stanął na czele Fedajen Saddama, grupy paramilitarnej.


Rodzina Saddamów w połowie lat 80-tych. Uday stoi w środku, w tylnym rzędzie, w czarnej kurtce.

Życie osobiste

Na znak lojalności wobec Saddama, Izzat Ibrahim al-Douri, który był wiceprzewodniczącym Rady Dowództwa Rewolucyjnego, zgodził się, by Udaj poślubił jego córkę. Ale al-Douri miał tak duży wpływ na Saddama, że mógł zmusić Saddama do złożenia obietnicy, że małżeństwo nigdy nie zostanie skonsumowane. (Oznacza to, że jego córka nigdy nie będzie musiała uprawiać seksu z Udajem.) Jednak wkrótce po ślubie, z powodu gwałtownego i wymykającego się spod kontroli zachowania Udajy, al-Douri szybko poprosił, by jego córka mogła rozwieść się z Udajem.

Uday uwielbiał luksusowe samochody, zwłaszcza europejskie samochody sportowe. Zgromadził wiele setek takich samochodów. Według świadków, Uday miał tysiące garniturów, a każdy garnitur musiał pasować do koloru samochodu, którym jechał danego dnia. Kiedy siły zbrojne pod wodzą USA miały przejąć Bagdad, rozkazał swoim ochroniarzom spalić samochody, aby Stany Zjednoczone nie mogły ich przejąć.

W 2002 r. Uday założył konta w serwisach Yahoo! i MSN Messenger. Wywołało to kontrowersje. W tym czasie Stany Zjednoczone stosowały sankcje handlowe wobec Iraku. Oznaczało to, że Irak nie mógł używać amerykańskich produktów. Używając Yahoo! i MSN Messenger, Uday łamał te sankcje handlowe.

Uday zgromadził również dużą kolekcję filmów wideo, znalezioną w jego pałacu w 2003 roku. Wiele z tych filmów pokazywało go zarówno w sytuacjach publicznych, jak i prywatnych.

Życie osobiste

Na znak lojalności wobec Saddama, Izzat Ibrahim al-Douri, który był wiceprzewodniczącym Rady Dowództwa Rewolucyjnego, zgodził się, by Udaj poślubił jego córkę. Ale al-Douri miał tak duży wpływ na Saddama, że mógł zmusić Saddama do złożenia obietnicy, że małżeństwo nigdy nie zostanie skonsumowane. (Oznacza to, że jego córka nigdy nie będzie musiała uprawiać seksu z Udajem.) Jednak wkrótce po ślubie, z powodu gwałtownego i wymykającego się spod kontroli zachowania Udajy, al-Douri szybko poprosił, by jego córka mogła rozwieść się z Udajem.

Uday uwielbiał luksusowe samochody, zwłaszcza europejskie samochody sportowe. Zgromadził wiele setek takich samochodów. Według świadków, Uday miał tysiące garniturów, a każdy garnitur musiał pasować do koloru samochodu, którym jechał danego dnia. Kiedy siły zbrojne pod wodzą USA miały przejąć Bagdad, rozkazał swoim ochroniarzom spalić samochody, aby Stany Zjednoczone nie mogły ich przejąć.

W 2002 r. Uday założył konta w serwisach Yahoo! i MSN Messenger. Wywołało to kontrowersje. W tym czasie Stany Zjednoczone stosowały sankcje handlowe wobec Iraku. Oznaczało to, że Irak nie mógł używać amerykańskich produktów. Używając Yahoo! i MSN Messenger, Uday łamał te sankcje handlowe.

Uday zgromadził również dużą kolekcję filmów wideo, znalezioną w jego pałacu w 2003 roku. Wiele z tych filmów pokazywało go zarówno w sytuacjach publicznych, jak i prywatnych.

Oskarżenia o przestępstwa

Przestępstwa przeciwko sportowcom

Uday został oskarżony o więzienie, torturowanie, a nawet mordowanie sportowców - zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Jako szef Irackiego Komitetu Olimpijskiego, gdy Uday uważał, że zawodnicy nie grają wystarczająco dobrze, kazał ich torturować lub wysyłać do więzienia. Według wielu relacji, oprawcy bili i chłostali podeszwy stóp piłkarzy. Powodowało to silny ból, nie pozostawiając widocznych śladów na reszcie ich ciał. Uday podobno prowadził karty wyników z pisemnymi instrukcjami, ile razy każdy piłkarz powinien zostać pobity po słabym występie. Jeden z uciekinierów doniósł, że uwięzieni piłkarze byli zmuszani do kopania betonowej piłki po tym, jak nie udało im się dotrzeć do finałów Mistrzostw Świata FIFA w 1994 roku.

Uday obrażał sportowców, którzy nie spełniali jego oczekiwań, nazywając ich psami i małpami. Reprezentacja narodowa Iraku w piłce nożnej była widziana z ogolonymi głowami po tym, jak nie osiągnęła dobrego wyniku w turnieju w latach 80-tych. Powszechnie mówiło się, że Uday kazał ogolić głowy, aby ukarać zawodników.

Inny defetysta twierdził, że sportowcy byli przeciągani przez żwirownię, a następnie wrzucani do zbiornika na ścieki, aby ich rany uległy zakażeniu. Po tym, jak Irak przegrał 4-1 z Japonią w ćwierćfinale Pucharu Azji AFC 2000 w Libanie, bramkarz Hashim Hassan, obrońca Abdul Jaber i napastnik Qahtan Chatir zostali uznani za winnych porażki i ostatecznie wychłostani na trzy dni przez ochroniarzy Udaya.

Porwanie i gwałt

Uday był dobrze znany z porywania z ulic młodych irackich dziewcząt i kobiet w celu ich zgwałcenia. Uday był znany z tego, że wchodził na przyjęcia i wybierał kobiety, które później gwałcił. W 2003 roku Time opublikował artykuł opisujący szczegółowo jego brutalność seksualną.

“	Uday kazał ojcu przyprowadzić do niego swoje 14- i 12-letnie dziewczynki. Powiedział ojcu dziewczynek: "Twoje córki będą moimi dziewczynami, albo zetrę cię z powierzchni ziemi". Mężczyzna był posłuszny.	”

Na przykład, Time doniósł, że w 1998 roku Uday porwał 14-letnią dziewczynkę, przetrzymywał ją przez trzy dni i zgwałcił. Ojciec dziewczynki skarżył się publicznie, że Uday zgwałcił jego córkę. Po trzech miesiącach Uday wysłał dwóch strażników, aby zastraszyli ojca dziewczyny. Nakazał również ojcu przyprowadzić obie swoje 14-letnie i 12-letnią córkę na następne przyjęcie Udaya. Powiedział ojcu dziewczynek: "Twoje córki będą moimi dziewczynami, albo zetrę cię z powierzchni ziemi". Mężczyzna był posłuszny i przyprowadził obie dziewczynki na następne przyjęcie.

Time doniósł również, że dwukrotnie Uday pojawił się na weselach i zabrał pannę młodą, aby ją zgwałcić. Za pierwszym razem, pod koniec lat 90-tych, po tym jak Uday zgwałcił pannę młodą, pan młody strzelił sobie w głowę. Za drugim razem, w październiku 2002 roku, Uday zgwałcił pannę młodą, spalił jej ciało kwasem i zabił ją.

Tortury

Uday był również znany z torturowania każdego, kto się z nim nie zgadzał. Na przykład, pewnego razu pobił do nieprzytomności oficera armii, gdy ten nie zgodził się, aby Uday zatańczył z jego żoną. Mężczyzna zmarł później na skutek odniesionych obrażeń. Uday zastrzelił również oficera armii, który mu nie zasalutował.

Uday miał podobno swoją prywatną salę tortur. Stosował wiele różnych sposobów torturowania ludzi, w tym żelazną dziewicę.

Według przyjaciela rodziny, który rozmawiał z magazynem Time:

“

Przyjaciel rodziny mówi, że dzień, w którym Udaj odkrył Internet był "czarnym dniem dla Irakijczyków", ponieważ używał go do poznawania metod tortur z innych epok i krajów, które postanowił wypróbować. Według źródła zamykał ofiary w trumnach na wiele dni lub umieszczał je w pręgierzach. Według przyjaciela rodziny, lubił też bić przestępców po jednej stronie. Następnie zlecał testy medyczne i kazał kontynuować bicie aż do momentu, gdy nerka po tej stronie ostatecznie przestawała działać. Ulubioną karą Udaja była średniowieczna falaqa, laska z zaciskami, które okalają kostki, tak że przestępca, z nogami w górze, może być uderzany kijem w gołe podeszwy [stóp]. Jeden z najwyższych urzędników w radiu i telewizji mówi, że otrzymał tak wiele batów za błahe błędy, takie jak spóźnianie się na spotkania czy błędy gramatyczne w swoich audycjach, że Udaj nakazał mu wożenie falaqa w samochodzie.

”

Nielegalny handel

Uday zdobył miliony dolarów amerykańskich, prowadząc fałszywe korporacje i nielegalnie handlując z Iranem (zaprzysięgłym wrogiem Iraku). W tym czasie Organizacja Narodów Zjednoczonych nie pozwalała Irakowi na handel z innymi krajami. Używając fałszywych korporacji, Udaj był w stanie obejść tę zasadę. Z Iranu był w stanie zdobyć prawie wszystko, czego chciał.

Kiedy wojska amerykańskie zdobyły jego rezydencję w Bagdadzie, znalazły tam osobiste zoo z lwami i gepardami; podziemny parking dla jego kolekcji luksusowych samochodów; kubańskie cygara z napisem z imieniem Udaja; oraz warte miliony dolarów szlachetne wina, alkohol i heroinę. Znaleziono również zestaw do testowania na obecność wirusa HIV.

Rysunek dwóch żelaznych dziewic

Oskarżenia o przestępstwa

Przestępstwa przeciwko sportowcom

Uday został oskarżony o więzienie, torturowanie, a nawet mordowanie sportowców - zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Jako szef Irackiego Komitetu Olimpijskiego, gdy Uday uważał, że zawodnicy nie grają wystarczająco dobrze, kazał ich torturować lub wysyłać do więzienia. Według wielu relacji, oprawcy bili i chłostali podeszwy stóp piłkarzy. Powodowało to silny ból, nie pozostawiając widocznych śladów na reszcie ich ciał. Uday podobno prowadził karty wyników z pisemnymi instrukcjami, ile razy każdy piłkarz powinien zostać pobity po słabym występie. Jeden z uciekinierów doniósł, że uwięzieni piłkarze byli zmuszani do kopania betonowej piłki po tym, jak nie udało im się dotrzeć do finałów Mistrzostw Świata FIFA w 1994 roku.

Uday obrażał sportowców, którzy nie spełniali jego oczekiwań, nazywając ich psami i małpami. Reprezentacja narodowa Iraku w piłce nożnej była widziana z ogolonymi głowami po tym, jak nie osiągnęła dobrego wyniku w turnieju w latach 80-tych. Powszechnie mówiło się, że Uday kazał ogolić głowy, aby ukarać zawodników.

Inny defetysta twierdził, że sportowcy byli przeciągani przez żwirownię, a następnie wrzucani do zbiornika na ścieki, aby ich rany uległy zakażeniu. Po tym, jak Irak przegrał 4-1 z Japonią w ćwierćfinale Pucharu Azji AFC 2000 w Libanie, bramkarz Hashim Hassan, obrońca Abdul Jaber i napastnik Qahtan Chatir zostali uznani za winnych porażki i ostatecznie wychłostani na trzy dni przez ochroniarzy Udaya.

Porwanie i gwałt

Uday był dobrze znany z porywania z ulic młodych irackich dziewcząt i kobiet w celu ich zgwałcenia. Uday był znany z tego, że wchodził na przyjęcia i wybierał kobiety, które później gwałcił. W 2003 roku Time opublikował artykuł opisujący szczegółowo jego brutalność seksualną.

“	Uday kazał ojcu przyprowadzić do niego swoje 14- i 12-letnie dziewczynki. Powiedział ojcu dziewczynek: "Twoje córki będą moimi dziewczynami, albo zetrę cię z powierzchni ziemi". Mężczyzna był posłuszny.	”

Na przykład, Time doniósł, że w 1998 roku Uday porwał 14-letnią dziewczynkę, przetrzymywał ją przez trzy dni i zgwałcił. Ojciec dziewczynki skarżył się publicznie, że Uday zgwałcił jego córkę. Po trzech miesiącach Uday wysłał dwóch strażników, aby zastraszyli ojca dziewczyny. Nakazał również ojcu przyprowadzić obie swoje 14-letnie i 12-letnią córkę na następne przyjęcie Udaya. Powiedział ojcu dziewczynek: "Twoje córki będą moimi dziewczynami, albo zetrę cię z powierzchni ziemi". Mężczyzna był posłuszny i przyprowadził obie dziewczynki na następne przyjęcie.

Time doniósł również, że dwukrotnie Uday pojawił się na weselach i zabrał pannę młodą, aby ją zgwałcić. Za pierwszym razem, pod koniec lat 90-tych, po tym jak Uday zgwałcił pannę młodą, pan młody strzelił sobie w głowę. Za drugim razem, w październiku 2002 roku, Uday zgwałcił pannę młodą, spalił jej ciało kwasem i zabił ją.

Tortury

Uday był również znany z torturowania każdego, kto się z nim nie zgadzał. Na przykład, pewnego razu pobił do nieprzytomności oficera armii, gdy ten nie zgodził się, aby Udaja zatańczył z jego żoną. Mężczyzna zmarł później na skutek odniesionych obrażeń. Uday zastrzelił również oficera armii, który mu nie zasalutował.

Uday miał podobno swoją prywatną salę tortur. Stosował wiele różnych sposobów torturowania ludzi, w tym żelazną dziewicę.

Według przyjaciela rodziny, który rozmawiał z magazynem Time:

“

Przyjaciel rodziny mówi, że dzień, w którym Udaj odkrył Internet był "czarnym dniem dla Irakijczyków", ponieważ używał go do poznawania metod tortur z innych epok i krajów, które postanowił wypróbować. Według źródła zamykał ofiary w trumnach na wiele dni lub umieszczał je w pręgierzach. Według przyjaciela rodziny, lubił też bić przestępców po jednej stronie. Następnie zlecał testy medyczne i kazał kontynuować bicie aż do momentu, gdy nerka po tej stronie ostatecznie przestawała działać. Ulubioną karą Udaja była średniowieczna falaqa, laska z zaciskami, które okalają kostki, tak że przestępca, z nogami w górze, może być uderzany kijem w gołe podeszwy [stóp]. Jeden z najwyższych urzędników w radiu i telewizji mówi, że otrzymał tak wiele batów za błahe błędy, takie jak spóźnianie się na spotkania czy błędy gramatyczne w swoich audycjach, że Udaj nakazał mu wożenie falaqa w samochodzie.

”

Nielegalny handel

Uday zdobył miliony dolarów amerykańskich, prowadząc fałszywe korporacje i nielegalnie handlując z Iranem (zaprzysięgłym wrogiem Iraku). W tym czasie Organizacja Narodów Zjednoczonych nie pozwalała Irakowi na handel z innymi krajami. Używając fałszywych korporacji, Udaj był w stanie obejść tę zasadę. Z Iranu był w stanie zdobyć prawie wszystko, czego chciał.

Kiedy wojska amerykańskie zdobyły jego rezydencję w Bagdadzie, znalazły tam osobiste zoo z lwami i gepardami; podziemny parking dla jego kolekcji luksusowych samochodów; kubańskie cygara z napisem z imieniem Udaja; oraz warte miliony dolarów szlachetne wina, alkohol i heroinę. Znaleziono również zestaw do testowania na obecność wirusa HIV.

Rysunek dwóch żelaznych dziewic

Śmierć

22 lipca 2003 roku Task Force 20 i 101 Dywizja Powietrznodesantowa Armii Stanów Zjednoczonych dokonały nalotu na dom w Mosulu, w Iraku. Otoczyli Udaja, Kusaja i 14-letniego syna Kusaja, Mustafę. Irakijczyk powiedział im, że Uday i Qusay są w domu.

Żołnierze Stanów Zjednoczonych nakłonili Udaja do pokazania się poprzez podłączenie do prądu jego Lamborghini. Po pojawieniu się Udaja rozpoczęła się strzelanina. Aż 200 amerykańskich żołnierzy, wraz z helikopterami OH-58 Kiowa i A-10 "Warthog", otoczyło i ostrzelało dom. Zabili Udaja, Kusaja i syna Kusaja. Po około czterech godzinach walki żołnierze weszli do domu i znaleźli cztery ciała, w tym ochroniarza braci Husajn.

Dokumentacja dentystyczna dowiodła, że dwaj zabici w domu mężczyźni to Uday i Qusay, jak podało wojsko Stanów Zjednoczonych. Ogłosili również, że osoba, która da im cynk o miejscu pobytu Udaya i Qusaya, otrzyma 30 milionów dolarów nagrody.

Wojsko Stanów Zjednoczonych opublikowało graficzne zdjęcia martwych ciał braci Hussein. Wielu ludzi twierdziło, że to było złe. W odpowiedzi na krytykę, wojsko amerykańskie zwróciło uwagę, że ci ludzie nie byli zwykłymi bojownikami. Wojsko powiedziało również, że opublikowało zdjęcia, aby udowodnić, że Uday i Qusay nie żyją, i że ma nadzieję, że przyniesie to ukojenie narodowi irackiemu.

Udaj został pochowany na cmentarzu w pobliżu Tikritu obok Kusaja i Mustafy Husajna. Po egzekucji w 2006 roku, Saddam Husajn został pochowany na tym samym cmentarzu.

Tej nocy, a także kilka nocy po śmierci Udaja i Kusaja Husajna, w całym Bagdadzie słychać było uroczyste wystrzały.

Żołnierze 101 Dywizji Powietrznodesantowej i amerykańskich operacji specjalnych (Task Force 20) obserwują, jak pocisk TOW uderza w ścianę domu zajmowanego przez Udaja i Kusaja Husajna w Mosulu, 22 lipca 2003 r.


Dom Udaja i Kusaja w Mosulu, Irak, zniszczony przez siły amerykańskie, 31 lipca 2003 r.

Śmierć

22 lipca 2003 roku Task Force 20 i 101 Dywizja Powietrznodesantowa Armii Stanów Zjednoczonych dokonały nalotu na dom w Mosulu, w Iraku. Otoczyli Udaja, Kusaja i 14-letniego syna Kusaja, Mustafę. Irakijczyk powiedział im, że Uday i Qusay są w domu.

Żołnierze Stanów Zjednoczonych nakłonili Udaja do pokazania się poprzez podłączenie do prądu jego Lamborghini. Po pojawieniu się Udaja rozpoczęła się strzelanina. Aż 200 amerykańskich żołnierzy, wraz z helikopterami OH-58 Kiowa i A-10 "Warthog", otoczyło i ostrzelało dom. Zabili Udaja, Kusaja i syna Kusaja. Po około czterech godzinach walki żołnierze weszli do domu i znaleźli cztery ciała, w tym ochroniarza braci Husajn.

Dokumentacja dentystyczna dowiodła, że dwaj zabici w domu mężczyźni to Uday i Qusay, jak podało wojsko Stanów Zjednoczonych. Ogłosili również, że osoba, która da im cynk o miejscu pobytu Udaya i Qusaya, otrzyma 30 milionów dolarów nagrody.

Wojsko Stanów Zjednoczonych opublikowało graficzne zdjęcia martwych ciał braci Hussein. Wielu ludzi twierdziło, że to było złe. W odpowiedzi na krytykę, wojsko amerykańskie zwróciło uwagę, że ci ludzie nie byli zwykłymi bojownikami. Wojsko powiedziało również, że opublikowało zdjęcia, aby udowodnić, że Uday i Qusay nie żyją, i że ma nadzieję, że przyniesie to ukojenie narodowi irackiemu.

Udaj został pochowany na cmentarzu w pobliżu Tikritu obok Kusaja i Mustafy Husajna. Po egzekucji w 2006 roku, Saddam Husajn został pochowany na tym samym cmentarzu.

Tej nocy, a także kilka nocy po śmierci Udaja i Kusaja Husajna, w całym Bagdadzie słychać było uroczyste wystrzały.

Żołnierze 101 Dywizji Powietrznodesantowej i amerykańskich operacji specjalnych (Task Force 20) obserwują, jak pocisk TOW uderza w ścianę domu zajmowanego przez Udaja i Kusaja Husajna w Mosulu, 22 lipca 2003 r.


Dom Udaja i Kusaja w Mosulu, Irak, zniszczony przez siły amerykańskie, 31 lipca 2003 r.

W kulturze popularnej

Uday został sportretowany w kilku filmach i książkach. Latif Yahia napisał trzy książki o Udaju: I Was Saddam's Son; The Devil's Double; oraz The Black Hole. W tych książkach Yahia mówi, że został zmuszony do bycia sobowtórem Udaja. The Devil's Double został nakręcony film, w którym główną rolę gra Dominic Cooper. National Geographic Channel wyprodukował również odcinek Locked Up Abroad, który opowiada historię Lahii.

W filmie House of Saddam rolę Udaya zagrał Philip Arditti.

Vince Flynn w swojej książce "Rozdzielenie władzy" opisuje zachowanie Udaya. W książce główny bohater, Mitch Rapp, udaje, że jest Udayem.

W kulturze popularnej

Uday został sportretowany w kilku filmach i książkach. Latif Yahia napisał trzy książki o Udaju: I Was Saddam's Son; The Devil's Double; oraz The Black Hole. W tych książkach Yahia mówi, że został zmuszony do bycia sobowtórem Udaja. The Devil's Double został nakręcony film, w którym główną rolę gra Dominic Cooper. National Geographic Channel wyprodukował również odcinek Locked Up Abroad, który opowiada historię Lahii.

W filmie House of Saddam rolę Udaya zagrał Philip Arditti.

Vince Flynn w swojej książce "Rozdzielenie władzy" opisuje zachowanie Udaya. W książce główny bohater, Mitch Rapp, udaje, że jest Udayem.