Gramatyka
Gramatyka to nauka o słowach, o tym, jak są one używane w zdaniach i jak zmieniają się w różnych sytuacjach. Starożytni Grecy nazywali ją grammatikē tékhnē, czyli rzemiosłem liter. Może mieć każde z tych znaczeń:
- Nauka o języku: jak działa i wszystko na jego temat. Jest to podstawowe badanie języka.
- Nauka o strukturze zdania. Reguły i przykłady pokazują, jak należy używać języka. Jest to gramatyka poprawnego użycia, jak w podręczniku lub instrukcji/poradniku.
- System, którego ludzie uczą się w miarę dorastania. To jest gramatyka native-speakera. p446p453
Kiedy mówimy, używamy gramatyki rodzimej osoby, lub tak bliskiej, jak to tylko możliwe. Kiedy piszemy, staramy się pisać poprawnie pod względem gramatycznym. Tak więc, mówienie i pisanie w danym języku ma swój własny styl.
Różne języki
Wszystkie języki mają swoją własną gramatykę. Większość języków europejskich jest raczej podobna.
Język angielski wprowadza niewiele zmian w końcówkach wyrazów ("suffixes"). W językach włoskich lub 'romańskich' (takich jak francuski, włoski i hiszpański), końcówki wyrazów mają wiele znaczeń. W języku angielskim mamy ich tylko kilka: liczba mnoga i dopełniacz (John's) są najbardziej powszechne. W naszych czasownikach zrezygnowaliśmy z większości końcówek z wyjątkiem jednej: I love, you love, but she loves. To końcowe 's' pochodzi z języka anglosaskiego, który miał więcej przyrostków. Czasowniki mają końcówki, które pokazują zmiany w czasie: walked, walking.
Kolejność słów to kolejna duża różnica. Języki romańskie zazwyczaj umieszczają przymiotniki po rzeczownikach, do których się odnoszą. Na przykład, po angielsku, osoba może powiedzieć I like fast cars, ale po hiszpańsku, to jest Me gustan los coches rápidos. Kolejność słów uległa zmianie: jeżeli same słowa, bez gramatyki, zostałyby przetłumaczone na angielski, oznaczałoby to "dla mnie lubią szybkie samochody". Dzieje się tak dlatego, że hiszpański i angielski mają różne zasady dotyczące kolejności słów. W języku niemieckim czasowniki często znajdują się na końcu zdania (np. Die Katze hat die Nahrung gegessen. ), podczas gdy w języku angielskim umieszczamy je zazwyczaj pomiędzy podmiotem a przedmiotem, np. kot zjadł jedzenie.
Zmiana języka
Gramatyka pisana zmienia się powoli, ale gramatyka mówiona jest bardziej płynna. Zdania, które dziś uważają Anglicy za normalne, 100 lat temu mogły wydawać się dziwne. A mogły nie, ponieważ wiele z naszych ulubionych powiedzeń pochodzi z Autoryzowanej Wersji Biblii Króla Jakuba i od Szekspira.
Różni ludzie mówią z gramatyką, która różni się od gramatyki innych ludzi. Na przykład, ludzie, którzy używają dialektów zwanych General American English i BBC English mogą powiedzieć: I didn't do anything, podczas gdy ktoś, kto mówi w dialekcie zwanym African American Vernacular English lub AAVE może powiedzieć: I didn't do nothing. Wersja dla londyńskiej klasy robotniczej: I ain't done nuffink! Są to tak zwane podwójne przeczenia i występują prawie wyłącznie w mówionym angielskim, a rzadko w pisanym.
Różnice te nazywane są dialektami. Dialekt, którego używa dana osoba, jest zazwyczaj uzależniony od miejsca zamieszkania. Nawet jeśli dialekty języka angielskiego używają różnych słów lub kolejności słów, wciąż mają zasady gramatyki. Jednakże, kiedy piszemy w amerykańskim angielskim, gramatyka używa zasad ogólnego amerykańskiego angielskiego. Kiedy ludzie mówią o używaniu 'poprawnego angielskiego', zazwyczaj mają na myśli używanie gramatyki ogólnego brytyjskiego angielskiego, jak opisano w standardowych pracach referencyjnych. Wzorce mówionego angielskiego w Wielkiej Brytanii są często nazywane Received Pronunciation lub BBC English.
Części mowy
Gramatyka zajmuje się rzeczownikami, zaimkami, czasownikami, przymiotnikami, przysłówkami, przyimkami, spójnikami, zdaniami, frazami, klauzulami, wtrąceniami.
Rzeczowniki
Rzeczowniki to słowa "rzeczy", takie jak "stół i "krzesło". Są to przedmioty, rzeczy, które widzisz w codziennym życiu. Rzeczowniki pospolite to nazwy konkretnych miejsc, ludzi lub innych rzeczy, takich jak dni tygodnia. Imię 'James' jest rzeczownikiem właściwym, podobnie jak 'środa' i 'Londyn'. Rzeczowniki mogą być również rzeczami abstrakcyjnymi, takimi jak 'cierpienie' lub 'szczęście'.
Czasowniki
Czasowniki to słowa, które opisują działania: "Ryan rzucił piłkę". Stan: "I am worried". Podstawowa forma czasownika jest nazywana bezokolicznikiem. Bezokolicznik dla istnienia to "być". Słynnym przykładem jest przemowa Hamleta: To be or not to be, that is the question.
Odmiana bezokolicznika tworzy czasy czasowników.
| Czas przeszły = był | Czas teraźniejszy = jest | Czas przyszły = will/shall |
Przymiotniki
Przymiotniki opisują rzeczowniki. Na przykład, pretty w "pretty bicycle" mówi, że rower jest ładny. Innymi słowy, "ładny" opisuje rower. Może się to również zdarzyć z miejscem. Na przykład, tall w "that's a tall building" opisuje budynek.
Składnia
Gramatyka bada składnię, czyli to, jak "części mowy" pasują do siebie zgodnie z regułami i tworzą zdania. Zdania pasują do siebie i tworzą akapity.
Pytania i odpowiedzi
P: Czym jest gramatyka?
O: Gramatyka to nauka o słowach, o tym, jak są one używane w zdaniach i jak zmieniają się w różnych sytuacjach.
P: Jak starożytni Grecy nazywali gramatykę?
O: Starożytni Grecy nazywali ją grammatikē tékhnē, rzemiosłem liter.
P: Jakie są różne znaczenia gramatyki?
O: Gramatyka może odnosić się do badania języka, badania struktury zdań lub systemu, którego ludzie uczą się w miarę dorastania.
P: Czym jest gramatyka poprawnego użycia?
O: Gramatyka poprawnego użycia to zestaw reguł i przykładów, które pokazują, jak należy używać języka. Często można ją znaleźć w podręcznikach lub poradnikach.
P: Czym jest gramatyka rodzimego użytkownika języka?
O: Gramatyka rodzimego użytkownika języka to system gramatyki, którego ludzie uczą się w miarę dorastania i którego używają naturalnie podczas mówienia.
P: W jaki sposób gramatyka jest używana, gdy mówimy i piszemy w danym języku?
O: Kiedy mówimy w danym języku, używamy gramatyki rodzimego użytkownika języka lub gramatyki jak najbardziej do niej zbliżonej. Kiedy piszemy, staramy się pisać poprawnie gramatycznie.
P: Czy mówienie i pisanie w danym języku mają ten sam styl gramatyczny?
O: Mówienie i pisanie w danym języku ma swój własny styl gramatyczny.
