Tristan da Cunha

Tristan da Cunha to grupa odległych wysp wulkanicznych w południowej części Oceanu Atlantyckiego, a także główna wyspa tej grupy. Tristan da Cunha jest najbardziej oddalonym archipelagiem (grupą wysp) i najbardziej oddalonym zamieszkałym archipelagiem na świecie; znajduje się w odległości 2.816 km (1.750 mil) od najbliższego lądu, Afryki Południowej, i 3.360 km (2.088 mil) od Ameryki Południowej.

Terytorium składa się z głównej wyspy Tristan da Cunha, która mierzy około 11,27 km (7,0 mil) średnicy i ma powierzchnię 96 km2 (37,1 mil kwadratowych), wraz z niezamieszkanymi Wyspami Słowik i rezerwatami dzikiej przyrody Wyspa Niedostępna i Wyspa Gough.

Tristan da Cunha jest częścią brytyjskiego terytorium zamorskiego Świętej Heleny, Wniebowstąpieniai Tristan da Cunha. Obejmuje to Świętą Helenę 2.430 km (1.510 mil) na północ i równikową Wyspę Wniebowstąpienia jeszcze dalej na północ. Wyspę zamieszkuje na stałe 275 osób (dane z 2009 roku).

Historia

Wyspy zostały po raz pierwszy dostrzeżone w 1506 roku przez portugalskiego odkrywcę Tristana da Cunha (portugalski: Tristão da Cunha), ale nie dotarł on do lądu z powodu wzburzonego morza. Nadał on nazwę głównej wyspie grupy (portugalski: Ilha de Tristão da Cunha), ale wkrótce została ona zmieniona na Tristan da Cunha.

W 1643 r. załoga holenderskiego statku Heemstede dokonała pierwszego odnotowanego lądowania. W 1656 r. Jan van Riebeeck, gubernator Kapsztadu, wysłał na archipelag statek, aby sprawdzić, czy możliwe jest założenie stacji wojskowej, ale projekt został zarzucony.

Tristan da Cunha odkrył również w 1506 roku Niedostępną Wyspę, której obecną nazwę nadał francuski kapitan d'Escheverry (lub d'Etchevery). W tym samym roku Portugalczyk Gonçalo Alvarez odkrył wyspę Gough i nazwał ją swoim imieniem. Została ona ponownie odkryta przez Brytyjczyka Charlesa Gougha, który również nadał jej nazwę.

Wyspę Nightingale odkryli holenderscy żeglarze w 1656 roku i nazwali ją Gebroocken Eiland. Brytyjski kapitan Gamaliel Nightingale, który odwiedził grupę w 1760 roku, nadał wyspie swoją nazwę.

Pierwsze badania archipelagu zostały przeprowadzone przez francuską fregatę L'Heure du Berger w 1767 roku. Wyniki badań zostały opublikowane przez A. Dalrymple w 1781 roku.

Pierwszym stałym osadnikiem był Jonathan Lambert z Salem, Massachusetts, USA, który przybył na wyspy w grudniu 1810 roku. Ogłosił on wyspy swoją własnością i nazwał je Wyspami Orzeźwienia. Rządy Lamberta były krótkotrwałe, gdyż zmarł on w 1812 roku.

W 1816 roku Wielka Brytania formalnie zaanektowała wyspy, rządząc nimi z Kolonii Przylądkowej w Afryce Południowej. Był to środek mający na celu zapewnienie, że Francuzi nie będą mogli wykorzystać wysp jako bazy dla operacji ratunkowej mającej na celu uwolnienie Napoleona Bonaparte z jego więzienia na Świętej Helenie. Okupacja uniemożliwiła również Stanom Zjednoczonym wykorzystanie Tristan da Cunha jako bazy wypadowej, jak to miało miejsce podczas wojny 1812 roku.

W 1867 r. wyspy odwiedził książę Alfred, książę Edynburga i drugi syn królowej Wiktorii. Główna osada, Edinburgh of the Seven Seas, została nazwana na cześć jego wizyty. Najmłodszy brat Lewisa Carrolla, ks. Edwin H. Dodgson, służył jako anglikański misjonarz i nauczyciel w Tristan da Cunha w latach 80. XIX wieku.

12 stycznia 1938 r. archipelag Tristan da Cunha stał się dependencją Świętej Heleny. W 1981 roku rząd brytyjski zmienił status Świętej Heleny i innych kolonii Korony na "Brytyjskie Terytoria Zależne".

Erupcja Queen Mary's Peak w 1961 roku zmusiła całą ludność do ewakuacji przez Kapsztad do Anglii. W następnym roku ekspedycja Royal Society udała się na wyspy, aby ocenić szkody i stwierdziła, że osada Edinburgh of the Seven Seas ucierpiała tylko w niewielkim stopniu. Większość rodzin powróciła w 1963 roku.

W 2009 roku Święta Helena i jej dwa terytoria otrzymały równy status na mocy nowej konstytucji, a Brytyjskie Terytorium Zamorskie zostało przemianowane na Świętą Helenę, Wniebowstąpienie i Tristan da Cunha.

Edinburgh of the Seven Seas, Tristan da Cunha, z Queen Mary's Peak z tyłu.

Geografia

Wyspy Tristan da Cunha są szczytami wulkanów związanych z Grzbietem Śródatlantyckim. Na 200.000 lat, główna wyspa jest najmłodszym z grupy, podczas gdy Nightingale jest najstarszy: 12 milionów lat. Inaccessible i Gough są 3 do 5 milionów lat.

Tristan da Cunha to nazwa archipelagu i głównej wyspy grupy; archipelag składa się z następujących wysp:

Tristan da Cunha (główna wyspa i wyspy położone w jej pobliżu)

Tristan da Cunha (37°6′44″S 12°16′56″W / 37.11222°S 12.28222°W / -37.11222; -12.28222), główna wyspa i największa, pow: 96 km2 (37.1 sq mi)
Inaccessible Island (37°19′00″S 012°44′00″W / 37.31667°S 12.73333°W / -37.31667; -12.73333), pow: 14 km2 (5,4 sq mi)
Wyspy Słowików, powierzchnia: 3,4 km2 (1,3 sq mi)

Nightingale Island (37°25′58″S 12°28′31″W / 37.43278°S 12.47528°W / -37.43278; -12.47528), powierzchnia: 3,2 km2 (1,2 sq mi)
Middle Island, powierzchnia: 0,1 km2 (24,7 akrów)
Wyspa Stoltenhoffa, powierzchnia: 0,1 km2 (24,7 akrów)

Wyspa Gough (Diego Alvarez Island) (40°20′S 10°0′W / 40,333°S 10,000°W / -40,333; -10,000), pow: 65 km2 (25,1 sq mi)

Niedostępna Wyspa i Wyspy Słowików znajdują się 35 km (21.7 mil) na południowy zachód od głównej wyspy, podczas gdy Wyspa Gough znajduje się 395 km (245.4 mil) na południowy wschód. Główna wyspa jest dość górzysta, a jedynym płaskim obszarem jest stolica Edynburga Siedmiu Mórz, położona na północno-zachodnim wybrzeżu. Najwyższym punktem jest wulkan zwany Queen Mary's Peak 2,060 m (6,759 ft); w zimie jest pokryty śniegiem. Pozostałe wyspy grupy są niezamieszkane, z wyjątkiem stacji meteorologicznej na wyspie Gough, która jest obsługiwana przez RPA od 1956 r. (od 1963 r. w obecnej lokalizacji w Zatoce Transvaal na południowo-wschodnim wybrzeżu), z sześcioosobowym personelem.

Klimat

Klimat wysp jest umiarkowany i oceaniczny, a średnia temperatura powietrza na poziomie morza na Tristanie wynosi 15 °C (59 °F), przy stosunkowo niewielkich wahaniach dziennych i sezonowych. Na Gough jest o kilka stopni chłodniej. Opady deszczu są wysokie: 1700 mm rocznie w osadzie Tristan i 3300 mm w Gough. Częste są silne wiatry. Średnia prędkość wiatru wynosi około 40 km/h. Prędkość wiatru silnie wzrasta wraz z wysokością, podczas gdy temperatura maleje. Tak więc, podczas gdy na nizinach panuje dość przyjemna pogoda, na wyżynach może zalegać śnieg lub wiać bardzo silny wiatr.

Podtypem klasyfikacji klimatycznej Köppen dla klimatu w Edynburgu Siedmiu Mórz jest Cfb (klimat morski zachodniego wybrzeża).

Dane klimatyczne dla Edynburga Siedmiu Mórz, Wyspa Tristan da Cunha
Miesiąc	Jan	Luty	Mar	kwiecień	Maj	Jun	Jul	Aug	Wrze	Październik	listopad	Grudzień	Rok
Średnia wysoka °C (°F)	20 (68)	20 (68)	20 (68)	19 (66)	17 (63)	15 (59)	14 (57)	14 (57)	14 (57)	15 (59)	17 (63)	18 (64)	17 (62)
Średnia niska °C (°F)	14 (57)	14 (57)	14 (57)	13 (55)	11 (52)	10 (50)	9 (48)	8 (46)	8 (46)	9 (48)	11 (52)	12 (54)	11 (52)
Średnie opady mm (cale)	104 (4.1)	92 (3.6)	115 (4.5)	140 (5.5)	151 (5.9)	156 (6.1)	150 (5.9)	160 (6.3)	155 (6.1)	142 (5.6)	126 (5.0)	125 (4.9)	1,615 (63.6)
Źródło: Weatherbase.com [1]

Średnia temperatura w roku w Edynburgu Siedmiu Mórz, na wysokości 23 m, wynosi 13.9 °C (57.0 °F). Najcieplejszym miesiącem jest luty ze średnią temperaturą 17.8 °C (64.0 °F). Najchłodniejszym miesiącem jest średnio sierpień, ze średnią temperaturą 10,6 °C (51,0 °F).

Średnia suma opadów dla roku w Edynburgu Siedmiu Mórz wynosi 1612,9 mm. Miesiącem o największej średniej ilości opadów jest sierpień z 160 mm opadów. Miesiącem o najmniejszej średniej ilości opadów jest luty ze średnią 91,4 mm.

Dane demograficzne

Wyspy zamieszkuje około 275 osób. Jedyną osadą jest Edinburgh of the Seven Seas (znany lokalnie jako "The Settlement of Edinburgh" lub, częściej, po prostu "The Settlement"). Jedyną religią jest chrześcijaństwo, z wyznaniami anglikańskim i rzymskokatolickim. Uważa się, że obecna populacja wywodzi się od 15 przodków, ośmiu mężczyzn i siedmiu kobiet, którzy przybyli na wyspę w różnych okresach między 1816 a 1908 rokiem. Męscy założyciele pochodzili ze Szkocji, Anglii, Holandii, Stanów Zjednoczonych i Włoch i mają tylko osiem wspólnych nazwisk: Glass (szkockie), Green (holenderskie), Hagan (irlandzkie), Lavarello (włoskie, typowe nazwisko liguryjskie), Patterson (szkockie), Repetto (włoskie, kolejne typowe nazwisko liguryjskie), Rogers (angielskie) i Swain (angielskie).