Królowa Wiktoria
Królowa Wiktoria (ur. Alexandrina Victoria; 24 maja 1819 r. - 22 stycznia 1901 r.) była w latach 1837-1901 królową ZjednoczonegoKrólestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii. Urodziła się w Londynie jako niemiecka księżniczka i angielski książę w 1819 roku. Została królową w wieku 18 lat, po śmierci swego wuja, Wilhelma IV.
Została wykształcona przez swoją guwernantkę, Louise Lehzen i wielebnego George'a Davysa. Nauczyła się dobrze mówić i czytać po niemiecku i francusku.
W 1840 r. Wiktoria wyszła za mąż za swojego pierwszego kuzyna, księcia Alberta, który zachęcał do nauki, handlu i sztuki. Mieli dziewięcioro dzieci i dali jasno do zrozumienia, że dobre życie rodzinne i chrześcijaństwo są bardzo ważne. Ogólnie rzecz biorąc, Anglicy poszli za ich przykładem. W 1851 roku została otwarta Wielka Wystawa w Crystal Palace. Stało się to częściowo z powodu ciężkiej pracy Alberta. Na wystawie zaprezentowano osiągnięcia Brytyjczyków w epoce wiktoriańskiej.
W 1861 roku zmarł książę Albert, a Wiktoria zaczęła trzymać się z dala od życia publicznego, co zmniejszyło jej popularność. W następnych latach Wielka Brytania stała się potężniejsza, a w 1877 r. Wiktoria otrzymała tytuł "Cesarzowej Indii". Stała się bardziej popularna wśród swojego ludu. W 1897 r. miała swój Diamentowy Jubileusz, aby uczcić 60. rocznicę zasiadania na tronie.
Wiele z dzieci Wiktorii zostało monarchami, książętami i księżniczkami innych krajów, a pod koniec życia nazywano ją "babcią Europy". Królowa Wiktoria zawsze bardzo interesowała się Indiami, choć nigdy tam nie pojechała. Królowa Wiktoria lubiła tańczyć, szkicować, jeździć konno i śpiewać; jako dziecko pobierała lekcje u słynnego śpiewaka operowego Luigiego LaBlache. Lubiła malować i potrafiła grać na fortepianie. Przez całe życie prowadziła regularny dziennik.
Przodkowie
| Victoria przodków Zjednoczonego Królestwa w trzech pokoleniach | ||||
| Victoria of the United Kingdom | Ojcze: | Ojciec dziadek: | Ojciec pradziadek: |
|
| Ojcowska prababcia: |
| |||
| Ojcowska babcia: | Ojciec pradziadek: |
| ||
| Ojcowska prababcia: |
| |||
| Matko: | Dziadek-matka: | Pradziadek-matka: |
| |
|
|
| |||
| Babcia-matka: | Macierzysty pradziadek: |
| ||
| Babcia-matka: |
| |||
Młoda królowa Wiktoria
Pytania i odpowiedzi
P: Kim była Królowa Wiktoria?
O: Królowa Wiktoria (urodzona jako Alexandrina Victoria) była królową Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii w latach 1837-1901. Urodziła się z niemieckiej księżniczki i angielskiego księcia.
P: Ile miała lat, gdy została królową?
O: Królowa Wiktoria została królową Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii w wieku 18 lat po śmierci swojego wuja, króla Wilhelma IV.
P: Czego uczyła się jako dziecko?
O: W dzieciństwie królowa Wiktoria uczyła się u swojej guwernantki Louise Lehzen i wielebnego George'a Davysa. Nauczyła się dobrze mówić i czytać po niemiecku i francusku. Miała również lekcje u słynnego śpiewaka operowego Luigi LaBlache'a i lubiła tańczyć, rysować, jeździć konno i śpiewać. Potrafiła grać na fortepianie i lubiła malować.
P: Kogo poślubiła?
O: W 1840 roku królowa Wiktoria poślubiła swojego pierwszego kuzyna, księcia Alberta. Wspierał on naukę, handel i sztukę w Wielkiej Brytanii. Razem mieli dziewięcioro dzieci, które uważały, że dobre życie rodzinne i chrześcijaństwo są bardzo ważne dla ich wychowania.
P: Jakie wydarzenie miało miejsce częściowo dzięki ciężkiej pracy Alberta?
O: Wielka Wystawa w Kryształowym Pałacu została otwarta w 1851 r. częściowo dzięki ciężkiej pracy Alberta, co pokazało sukces Brytyjczyków w czasach wiktoriańskich.
P: Jaki tytuł otrzymała w 1877 roku?
O: W 1877 roku Królowa Wiktoria otrzymała tytuł "Cesarzowa Indii". Chociaż bardzo interesowała się Indiami, nigdy nie pojechała tam, aby odwiedzić subkontynent; zamiast tego udał się tam w jej imieniu jej syn.
P: Jak długo panowała? O: Królowa Wiktoria panowała przez 63 lata - o siedem miesięcy dłużej niż jakikolwiek inny król lub królowa przed nią - aż do swojej śmierci z powodu wylewu krwi do mózgu w 1901 r., kiedy to jej syn Edward VII został królem Wielkiej Brytanii i cesarzem Indii do swojej śmierci 6 maja 1910 r.
