Anglikanizm
Anglikanizm jest wyznaniem w chrześcijaństwie. Składa się z Kościoła Anglii i Komunii Anglikańskiej (grupa kościołów anglikańskich z wielu innych krajów). Termin anglikanizm obejmuje tych, którzy przyjęli angielską reformację jako ucieleśnienie Kościoła Anglii lub Kościołów od niego zależnych w innych krajach, które ściśle współpracowały z jego doktryną i organizacją.
W angielskiej reformacji Kościół angielski zachował wczesnokatolicką posługę biskupów, księży, diakonów oraz większość doktryny i liturgii. Wydarzeniem, które doprowadziło do powstania Kościoła anglikańskiego było całkowite odrzucenie papieża. Oznaczało to również odrzucenie Kościoła katolickiego jako organizacji.
Czasami jest on postrzegany jako środek między rzymskim katolicyzmem a protestantyzmem. Dlatego nie zawsze jest on uważany za protestantyzm.
Termin anglikanin pochodzi od wyrażenia ecclesia anglicana. Jest to średniowieczna łacińska fraza pochodząca z co najmniej 1246 roku. Oznacza ono "Kościół angielski". Rzeczownik anglikański jest używany do określenia ludzi, instytucji, kościołów, tradycji i idei wypracowanych przez ustanowiony przez państwo Kościół Anglii i Wspólnotę Anglikańską, teologicznie szeroką i często rozbieżną przynależność trzydziestu ośmiu prowincji, które są w komunii z Arcybiskupem Canterbury.
Kultura
Anglikanie mogą mieć wiele różnych przekonań. Na przykład, istnieje szereg przekonań na temat komunii świętej. Niektórzy anglikanie wierzą, że chleb i wino stają się rzeczywistym Ciałem i Krwią Chrystusa. Inni anglikanie uważają, że Komunia Święta polega na wspominaniu życia Jezusa Chrystusa i jego śmierci na krzyżu. Pierwszy ("Wysoki Kościół") jest w mniejszości. Jest on podobny do wiary rzymskiego katolicyzmu i prawosławia. Drugi ("Kościół niski" w większości) jest podobny do wiary większości protestantów. Zasadniczo jest to kościół protestancki, ponieważ Biblia jest źródłem władzy, a nie papież.
Pochodzenie
Nazwa Anglikanina dla tego Kościoła pochodzi od łacińskiego słowa angielskiego, ponieważ Kościół powstał w Anglii. Na Wyspach Brytyjskich anglikanizm był oficjalną lub państwową religią we wszystkich jej częściach, w tym samym czasie. Przywódcy Kościoła anglikańskiego i państwa współpracowali w tym, co nazywane jest sojuszem tronu i ołtarza, czyli Kościół i państwo. Wspólnie starali się oni, aby denominacja anglikańska była jak najszersza i jak najbardziej przyjazna dla szerokiego grona chrześcijan.
Zrobili to, by zdobyć jak najwięcej obywateli, którzy mogliby oddawać cześć w oficjalnym kościele.
Pochodzenie z Wielkiej Brytanii
Kiedy Henryk VIII chciał rozwieść się z Katarzyną Aragońską, papież odmówił mu rozwodu. W rezultacie król Henryk rozstał się z kościołem rzymskokatolickim i założył kościół w Anglii. Angielski parlament, poprzez Akt Supremacji, uznał króla Henryka VIII za "Najwyższą Głowę Kościoła Anglii", aby spełnić "angielskie pragnienie niezależności od Europy kontynentalnej pod względem religijnym i politycznym". Akt ten mówił, że głową Kościoła Anglii jest król, a nie papież. Dzięki temu aktowi Henryk VIII nie tylko mógł rozwieść się z żoną i ponownie się ożenić, ale także uwolnił Anglię od ingerencji papieża i Kościoła rzymskokatolickiego.
Chociaż obecnie oddzielony od Rzymu, Kościół angielski, w tym momencie historii, nadal utrzymywał teologię rzymskokatolicką w wielu kwestiach, takich jak sakramenty. Z czasem Kościół Anglii został jeszcze bardziej zreformowany, w tzw. angielskiej reformacji, która zyskała szereg cech, które ostatecznie ukształtowały współczesną Komunię Anglikańską.
Na Wyspach Brytyjskich, a także w pierwszych koloniach brytyjskich, uczyniono to, aby spróbować pokonać zarówno wyznawców Kościoła Rzymskokatolickiego, jak i wszelkiego rodzaju protestantów, włączając do nich swoje najlepsze idee, tradycje i praktyki w Kościele anglikańskim. Obecnie jedynym miejscem w Wielkiej Brytanii, gdzie anglikanizm jest nadal oficjalną religią, jest Anglia, gdzie monarchini, królowa Elżbieta II, jest najwyższym gubernatorem na Ziemi Kościoła Anglii. Skutecznym rządem Kościoła jest ArcybiskupCanterbury, a prawnym parlamentem kościelnym znany jako Synod Generalny.
Rozprzestrzenianie się wpływu
W pozostałej części świata anglikanizm rozprzestrzenił się dzięki zamorskiej kolonizacji, osadnictwu i pracy misyjnej. Funkcjonuje tam jako zwykła denominacja chrześcijaństwa bez specjalnego statusu. Anglikanie na całym świecie łączą się w grupę Kościołów narodowych w krajach, w których istnieją Kościoły anglikańskie, aby tworzyć światową Wspólnotę Anglikańską. Na świecie jest dziś ponad 80 milionów anglikanów. Większość z nich mieszka w Afryce i Azji i nie należy już do brytyjskiego dziedzictwa etnicznego.
Zagadnienia
Komunia Anglikańska zmaga się dziś z pytaniami o rolę kobiet i gejów w Kościele. Ponieważ Komunia Anglikańska zajmuje się tymi poważnymi problemami, niektóre z nich podzieliły się na grupy liberalne i konserwatywne. Są już anglikanie, którzy oderwali się od głównych Kościołów, by stworzyć własne, odrębne grupy wierzących. Niektórzy używają terminu anglikanin w połączeniu ze słowem katolickim, chrześcijańskim, reformowanym lub episkopalnym.
W tym samym czasie przywódcy Wspólnoty Anglikańskiej prowadzą rozmowy z Kościołem Rzymsko-Katolickim i Prawosławnym, starając się działać na rzecz jedności chrześcijańskiej. Czasami osiągnięto pewien postęp. Ponadto, Kościoły anglikański i luterański zgodziły się na wysoki poziom wspólnych przekonań, przywództwa i praktyk zwanych interkomunią.
Powiązane strony
- Historia
- Protestantyzm
- Katolicyzm
- Reformacja angielska
- Ruchy i nominały
- Metodyzm
- Wybitni myśliciele anglikańscy
- T. S. Eliot
- C. S. Lewis
- John Wesley
Pytania i odpowiedzi
P: Co to jest anglikanizm?
O: Anglikanizm to wyznanie w obrębie chrześcijaństwa, które obejmuje Kościół Anglii i inne kościoły afiliowane z wielu krajów. Czasami jest postrzegany jako pośredni kierunek pomiędzy rzymskim katolicyzmem a protestantyzmem.
P: Co doprowadziło do powstania Kościoła Anglikańskiego?
O: Wydarzeniem, które doprowadziło do powstania Kościoła Anglikańskiego było odrzucenie papieża, co oznaczało odrzucenie Kościoła Katolickiego jako organizacji.
P: Skąd pochodzi określenie "anglikański"?
O: Termin "anglikański" pochodzi od średniowiecznego łacińskiego zwrotu z co najmniej 1246 roku, który oznacza "Kościół angielski".
P: Do kogo lub do czego odnosi się określenie "anglikanin"?
O: Termin "anglikański" odnosi się do ludzi, instytucji, kościołów, tradycji i idei rozwijanych zarówno przez państwowy Kościół Anglii, jak i jego prowincje stowarzyszone w komunii z Arcybiskupem Canterbury.
P: W jaki sposób anglikanizm zachował niektóre aspekty katolicyzmu?
O: Tworząc swój własny Kościół podczas angielskiej reformacji, anglikanie zachowali wczesne katolickie posługi, takie jak biskupi, księża, diakoni, doktryna i liturgia.
P: Czy uważa się to za protestantyzm?
O: Nie zawsze; czasami uważa się, że jest to droga pośrednia między rzymskim katolicyzmem a protestantyzmem.
