łacina średniowieczna

Łacina średniowieczna była formą łaciny używaną w średniowieczu. Była używana głównie przez uczonych i jako język liturgiczny średniowiecznego Kościoła rzymskokatolickiego, ale także jako język nauki, literatury i administracji.

Pomimo klerykalnego pochodzenia wielu jej autorów, łaciny średniowiecznej nie należy mylić z łaciną kościelną. Nie ma zgody co do tego, gdzie dokładnie kończy się łacina późna, a zaczyna łacina średniowieczna. Niektórzy uczeni uważają, że ich badania rozpoczynają się wraz z powstaniem łaciny wczesnochrześcijańskiej w połowie IV wieku, inni zaś około roku 500.

Strona ze średniowiecznym tekstem łacińskim z Carmina Cantabrigiensia (Cambridge University Library, Gg. 5. 35), 11. wiek.Zoom
Strona ze średniowiecznym tekstem łacińskim z Carmina Cantabrigiensia (Cambridge University Library, Gg. 5. 35), 11. wiek.

Ważni średniowieczni autorzy łacińscy

IV-V w.

  • Aetheria (fl. 385)
  • Św. Jerome (ok. 347-420)

VI-VIII w.

  • Gildas (zm. ok. 570)
  • Wenancjusz Fortunatus (ok. 530-ok. 600)
  • Grzegorz z Tours (ok. 538-594)
  • Izydor z Sewilli (ok. 560-636)
  • Beda (ok. 672-735)

IX-X w.

  • Ratherius (890-974)
  • Thietmar z Merseburga (975-1018)

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3