Boże Narodzenie

Boże Narodzenie (co oznacza "Święto Chrystusa") jest świętem chrześcijańskim, które odnosi się do narodzin Jezusa (którego chrześcijanie wierzą, że jest Synem Bożym), a także świętem kulturalnym dla niechrześcijan.

Dzień znany jako Dzień Bożego Narodzenia obchodzony jest 25 grudnia. Jest to jeden z najważniejszych dni w roku dla chrześcijan, wraz z Wielkanocą, kiedy to świętuje się śmierć i zmartwychwstanie Jezusa. Sezon przygotowań do Bożego Narodzenia nazywany jest Adwentem i rozpoczyna się w niedzielę około czterech tygodni przed Bożym Narodzeniem. Sezon Bożego Narodzenia (zwany Świętem Bożego Narodzenia) kończy się 6 stycznia lub w dwunastym dniu Bożego Narodzenia, w którym wspomina się Objawienie Trzech Króli.

Święta Bożego Narodzenia obchodzone są na całym świecie, jako święta religijne lub jako czas świętowania zarówno przez chrześcijan, jak i niechrześcijan. Tradycje różnią się w zależności od kraju, ale prawie zawsze obejmują one ucztę, dawanie prezentów lub kartek, oraz cieszenie się kościelnymi lub publicznymi uroczystościami, takimi jak śpiewanie kolęd i piosenek. Święty Mikołaj jest tradycją w wielu krajach świata.

Święto Bożego Narodzenia, jak często się je nazywa, odbywa się zimą na półkuli północnej, w czasie, gdy istniały już starożytne festiwale. Niektóre z tradycji, które są używane na Boże Narodzenie są starsze niż Boże Narodzenie, lub pochodzą z innych tradycji niechrześcijańskich, takich jak Yule. Współczesne tradycje bożonarodzeniowe często skupiają się na dawaniu prezentów. Sezon dla sklepów detalicznych sprzedawać prezenty, jedzenie, kartki okolicznościowe, choinki i dekoracje zaczyna dzień o miesiąc przed świętami Bożego Narodzenia.

Adoracja pasterzy z szopki wykonanej z malowanej deski przez Francesco Landonio, 1750, Włochy.

Historia Bożego Narodzenia

Boże Narodzenie w Ewangeliach

Boże Narodzenie świętuje narodziny Jezusa. Historia tego, jak to się stało, jest opowiedziana w części Biblii znanej jako Ewangelia. Istnieją cztery Ewangelie opowiadające o życiu Jezusa. Ewangelia Łukasza opowiada najwięcej o jego narodzinach, a Ewangelia Mateusza opowiada inną część tej historii. Ewangelia Jana mówi, że Jezus przyszedł od Boga, by zanieść swoje "Słowo", czyli przesłanie do wszystkich ludzi.

Ewangelie mówią, że wiele lat przed narodzeniem Jezusa prorocy powiedzieli narodowi żydowskiemu obietnicę, że Bóg ześle im Mesjasza, czyli świętego nauczyciela. Chrześcijanie wierzą, że obiecanym Mesjaszem był Jezus. Jego matką była młoda kobieta o imieniu Maria, która była zaręczona, ale jeszcze nie wyszła za mąż za cieśli Józefa. Józef dowiedział się, że Maryja była w ciąży i był zdenerwowany. Zastanawiał się, co powinien zrobić, kiedy anioł przyszedł od Boga, aby powiedzieć mu, że dziecko było Świętym. Anioł powiedział, że musi nadać dziecku imię. To był znak, że zaopiekuje się nim jak swoim własnym dzieckiem.

W tym czasie Środkowym Wschodem rządzili Rzymianie. Przyszedł rozkaz, aby wszyscy ludzie musieli wrócić do swojego rodzinnego miasta, aby umieścić swoje nazwiska na listach podatkowych. Józef zabrał swoją nową żonę do Betlejem. Nie mieli gdzie się zatrzymać, poza stajnią, w której spały zwierzęta. To tutaj urodziło się dziecko. Józef nazwał go Jezusem, jak powiedział anioł.

Dzieciątko Jezus miało dwóch wielu gości. W nocy, gdy się urodził, aniołowie powiedzieli niektórym pasterzom na polach, że znajdą nowonarodzonego króla leżącego w pojemniku na karmę dla zwierząt (lub żłóbku). Innymi gośćmi Jezusa byli mędrcy, którzy zobaczyli nową gwiazdę na niebie i poszli za nią, aż znaleźli dom, w którym teraz mieszka rodzina i dali małemu dziecku drogie dary ze złota, kadzidło i cenne zioło zwane mirrą. (Mędrcy często są tradycyjnie nazywani Trzej Królami, ponieważ były trzy bardzo drogie prezenty, ale Biblia nie mówi, ile było mędrców).

Wszystkie te części bożonarodzeniowej historii są zapamiętywane i obchodzone na różne sposoby w czasie Bożego Narodzenia: w obrazach, piosenkach, sztukach teatralnych, opowiadaniach i w modelach, które są nazywane "szopkami", "żłobkami" lub "presepe".

Data uroczystości

Większość krajów chrześcijańskich na świecie używa kalendarza zwanego kalendarzem gregoriańskim, ale niektóre kościoły używają kalendarza zwanego kalendarzem juliańskim. Większość chrześcijan, takich jak Kościoły katolicki i protestancki, świętuje narodziny Jezusa 25 grudnia.

W niektórych regionach, na przykład w Rosji, Kościół Prawosławny nadal używa Kalendarza Juliana. W takich regionach Boże Narodzenie obchodzi się 25 grudnia w kalendarzu juliańskim, ale ze względu na różnicę między kalendarzami jest to 7 stycznia we współczesnym kalendarzu gregoriańskim.

Niektórzy chrześcijanie, jak Świadkowie Jehowy, nie obchodzą Bożego Narodzenia, ponieważ w Biblii nie ma instrukcji od Jezusa, która nakazuje chrześcijanom świętować jego narodziny. Mormoni obchodzą Boże Narodzenie 25 grudnia, ale wierzą, że prawdziwe narodziny Chrystusa miały miejsce 6 kwietnia.

Niektórzy uważają, że Jezus prawdopodobnie nie urodził się 25 grudnia. Niektórzy historycy ^{[kto?] wierzą,} że ta data została użyta przez Kościół Katolicki, aby zastąpić pogańskie rytuały, które miały miejsce o tej porze roku.

Adwent

Sezon Adwentu, który rozpoczyna się w niedzielę około czterech tygodni przed świętami Bożego Narodzenia, jest obchodzony przez Kościoły katolickie i anglikańskie, a także inne. Jest to czas, w którym ludzie przygotowują się na dwie różne rzeczy: na przyjście Dzieciątka Jezus i Boże Narodzenie oraz na drugie przyjście Jezusa, gdy będzie on w pokoju rządził całą ziemią. Nie wszyscy chrześcijanie pamiętają Adwent. Niektórzy ludzie używają go jako czasu postu, nauki, medytacji i modlitwy. Specjalne kalendarze adwentowe są tworzone dla dzieci, z obrazkami lub smakołykami na każdy dzień Adwentu.

Ogólnie rzecz biorąc, Adwent to czas, w którym wiele osób jest bardzo zajętych przygotowaniami do Świąt Bożego Narodzenia, sprzątaniem i dekorowaniem, kupowaniem jedzenia i prezentów, pisaniem kartek i listów oraz gotowaniem bożonarodzeniowej uczty.

Uroczystości

Przed IV wiekiem n.e. chrześcijanie mogli jedynie czcić i świętować w tajemnicy. Święto Bożego Narodzenia rozpoczęło się prawdopodobnie w czasach, gdy Konstantyn był cesarzem Rzymu, ponieważ to on uczynił chrześcijaństwo legalną religią i zbudował jedne z najstarszych kościołów w Rzymie. Niektóre stare kamienne trumny lub sarkofagi z tego okresu są rzeźbione z wizerunkami Maryi i Dzieciątka Jezus oraz Mędrców.

Przez całe średniowiecze Boże Narodzenie było obchodzone z ucztą, śpiewem i zabawami. Przedstawienia odbywały się w kościołach, a także w zamkach i na targowiskach, gdzie niekiedy jako scena służył duży wóz z sianem.

Ponieważ Adwent był czasem modlitwy i przygotowań, większość imprez odbywała się po Bożym Narodzeniu, a nie przed nim. Główną przedświąteczną uroczystością było święto św. Mikołaja 6 grudnia. W niektórych krajach, w szczególności w Holandii, wzrosła tradycja przyjmowania przez dzieci prezentów w tym dniu, a nie w dniu Bożego Narodzenia. W wielu krajach imię św. Mikołaja jest obecnie pamiętane jako Święty Mikołaj.

Innym świętem, które odbywa się 13 grudnia jest Święto św. Łucji, które jest szczególnie obchodzone w Skandynawii, gdzie dziewczęta biorą udział w procesjach przy świecach, a córki domu muszą wcześnie wstać, aby przynieść kawę lub czekoladę do rodziny.

Przez wiele wieków świętowanie Bożego Narodzenia często rozpoczynało się od mszy świętej lub mszy świętej, która trwała od późnej nocy do po północy w Boże Narodzenie rano. Dzień Bożego Narodzenia był czasem świętowania. Następnego dnia w święto św. Szczepana ludzie z bogatych gospodarstw domowych wynosili na ulicę pudełka z jedzeniem dla biednych i głodnych. Wiele osób wracało do pracy, ale pracodawcy wręczali pracownikom prezenty pieniężne. Święta kontynuowane były w święto św. Jana i Świętych Niewinnych. Uroczystości i przyjęcia zakończyły się w święto Objawienia Pańskiego, w dniu Trzech Mędrców, często nazywanym "Trzej Królowie". Sezon ten jest dziś wspominany przez pieśń "Dwanaście dni Bożego Narodzenia". William Szekspir napisał sztukę, która miała być wykonana w ramach tej uroczystości, zwaną "Dwunastą nocą".

Dla wielu Święta Bożego Narodzenia stały się czasem, kiedy świętowanie, wysyłanie wiadomości do rodziny i przyjaciół oraz dawanie prezentów stało się ważniejsze niż świętowanie narodzin Jezusa. Producenci i sklepy odpowiedzieli na ucztę i prezenty mnóstwem reklam, dekoracji i pokazów. W USA wystawki bożonarodzeniowe są wystawiane zaraz po Święcie Dziękczynienia, pod koniec listopada. W niektórych krajach, np. w Australii, sklepy wystawiają dekoracje na początku listopada. Biorąc pod uwagę, że sam Jezus nazwał ludzi zarabiających pieniądze w żydowskiej świątyni "złodziejami" (Mt 21:13), wielu chrześcijan martwi się o zysk zamiast proroków na Boże Narodzenie.

Rady miejskie świętują, dekorując ulice i place oraz zapewniając rozrywkę bożonarodzeniową dla kupujących. W krajach Półkuli Południowej, gdzie Boże Narodzenie przypada w lecie, istnieje tradycja kolędowania pod gołym niebem, często organizowanego przez radę miasta, w którym uczestniczą tysiące osób.

Wielu chrześcijan obchodzi święta Bożego Narodzenia, uczęszczając do kościoła, modląc się i śpiewając. I każdego roku pojawiają się czytania biblijne z Ewangelii, które opowiadają historię narodzin Jezusa.

Obrazek z biblijnej historii, przedstawiający Mędrców odwiedzających Dzieciątko Jezus. Obrazki takie zostały wykonane, aby uczyć dzieci w szkółce niedzielnej.

Zapalenie świec adwentowych w kościele w USA.

Procesja św. Lucy, Szwecja

Świąteczne zakupy na targu we Włoszech

Tradycje bożonarodzeniowe

Tradycje bożonarodzeniowe są kilku rodzajów. Istnieją tradycje kościelne, tradycje, które są uroczystościami publicznymi i tradycje, które są przechowywane przez rodziny. Tradycje te są różne w różnych czasach, miejscach, kulturach, a nawet rodzinach.

Tradycje Kościoła

Święta Bożego Narodzenia to bardzo ważny czas dla kościołów. Prawie w każdym kościele odbywają się specjalne nabożeństwa lub uroczystości. Oto niektóre ze sposobów, w jaki kościoły obchodzą Boże Narodzenie.

Szopka

W wielu kościołach istnieje zwyczaj zakładania szopek (lub kresek) z okazji Narodzenia Jezusa. Pierwsza tego typu scena została stworzona przez św. Franciszka z Asyżu w XIII wieku. Franciszka z Asyżu w XIII wieku. Od tego czasu są one bardzo popularne we Włoszech, a zwyczaj ten rozpowszechnił się w innych krajach.

Szopki mogą być duże z naturalnej wielkości posągami lub na tyle małe, że zmieszczą się w pudełku zapałczanym. Wykonane są z wielu różnych rzeczy, w tym z rzeźbionego i malowanego drewna, jaskrawo zabarwionej ceramiki (ceramiki), malowanego papieru przyklejanego do desek, a także mieszanek materiału z gliną, drewnem, tkaniną, słomą i metalem używanych do różnych części.

Wieniec adwentowy to krąg liści, zwykle sosnowych, bluszczowych i świętych, w którym znajdują się 4 (a czasem 5) świec zawieszonych w kościele. Świece zapalane są w każdą niedzielę Adwentu, a centralna świeca jest zapalana w poranek Bożego Narodzenia. Kościoły są często pokryte zielonymi gałęziami i liśćmi, a wiele kościołów posiada również choinkę.

Kolędy przy blasku świec

Popularną tradycją w wielu kościołach jest kolędowanie, które często jest oświetlane tylko świecami. Kolędowanie ma na ogół mnóstwo śpiewów i odczytów biblijnych. W Anglii istnieje tradycja, która rozpoczęła się w Temple Church w Londynie, a obecnie rozpowszechniła się w wielu innych miejscach na nabożeństwo dziewięciu lekcji i kolęd. Lekcje te są lekcjami biblijnymi. Niektóre kolędy są śpiewane przez chór, a inne przez chór i ludzi (zgromadzenie). Każdego roku jedno z tych nabożeństw jest nagrywane w dużym angielskim kościele, często King's College Chapel, Cambridge, i jest transmitowane w radiu i telewizji, aby cieszyć się ludźmi, którzy kochają dobrą muzykę i śpiewanie kolęd, ale szczególnie dla osób, które nie mogą iść na nabożeństwo bożonarodzeniowe.

Publiczne i komercyjne uroczystości

Wiele miast i miasteczek świętuje Boże Narodzenie, stawiając dekoracje. Mogą to być banery i pęczki, które są zawieszone na budynkach lub latarniach. Mogą to być lampki bożonarodzeniowe, które mogą być również ozdobą budynków i drzew ulicznych. Wiele dużych miast stawia ogromne choinki w miejscach publicznych, takich jak Trafalgar Square w Londynie, Times Square w Nowym Jorku i Martin Place w Sydney. Często łączy się to z apelem do mieszkańców miasta o przekazanie pieniędzy lub prezentów na pomoc biednym i potrzebującym.

W wielu miastach zwykłe godziny zakupów są dłuższe przed świętami Bożego Narodzenia, dzięki czemu pracownicy mają więcej czasu na zakup żywności i prezentów świątecznych. Okna sklepowe są często ozdobione scenami bożonarodzeniowymi, a duże domy towarowe często mają animowane sceny do zabawy dla dzieci. Centra handlowe i duże sklepy często mają Mikołaja, który siedzi na tronie, podczas gdy dzieci mówią mu, co chcą na Boże Narodzenie, i mają swoje zdjęcia zrobione.

W wielu miastach odbywają się parady bożonarodzeniowe, zabawy uliczne i koncerty. Niektóre miasta mają tradycję kolędowania z chórem i animatorami w ratuszu, podczas gdy w Australii i Nowej Zelandii te koncerty bożonarodzeniowych rozrywek i kolęd odbywają się zazwyczaj na wolnym powietrzu, w parkach lub nawet na plażach, a rodziny przynoszą pikniki. Przybyciu Świętego Mikołaja na koniec wieczoru towarzyszy pokaz sztucznych ogni.

Tradycyjną częścią świąt Bożego Narodzenia jest rozrywka teatralna. Obejmują one wykonanie muzyki klasycznej, takiej jak Mesjasz Handla, a także koncerty orkiestrowe i recitale zespołów. Podczas świąt Bożego Narodzenia często grane są pantomimy, a do ulubionych należą "Piotruś Pan i Wendy" oraz "Kopciuszek". Wiele filmów dla dzieci pojawia się w okresie świąt Bożego Narodzenia.

Ponieważ wielu ludzi czuje się bardzo samotni, głodni i smutni w czasie Świąt Bożego Narodzenia, wiele miast, kościołów, organizacji charytatywnych i usługowych stara się pomagać biednym i samotnym, dostarczając świąteczne jedzenie i prezenty dla biednych rodzin, a także organizując przyjęcia bożonarodzeniowe dla ludzi, którzy są głodni lub samotni i nie mają żadnych przyjaciół ani rodziny.

Uroczystości rodzinne

Uroczystości rodzinne często bardzo się od siebie różnią, w zależności od tego, skąd pochodzi dana rodzina, oraz od zwyczajów, które wykształciły się w poszczególnych rodzinach.

Spotkania rodzinne

Większość rodzin myśli o Bożym Narodzeniu jako czasie, w którym można spotkać się z innymi członkami rodziny. Ludzie często podróżują z daleka, aby być z innymi członkami rodziny w czasie Świąt Bożego Narodzenia. Ci ludzie, którzy nie mogą podróżować, często wykonują dalekie rozmowy telefoniczne w dniu Bożego Narodzenia. Dużo ludzi także widzi boże narodzenie jako czas dosięgać out inny że znają mogą być samotni, i zaprasza one obiad na święto bożęgo narodzenia. Boże Narodzenie widzi jako czas dla ludzi w każdym wieku mieć zabawę wpólnie, dla kuzynów poznawać each inny, dla dziadków widzieć ich wnuków i dla rodziny podziwiać dzieci które urodzili podczas roku. Wielkie rodzinne imprezy są zazwyczaj czasem radości, ale niektóre rodziny często mówią o swoich nieporozumieniach i mają wielkie bójki w czasie Bożego Narodzenia.

Tradycje rodzinne są bardzo różne. Niektóre rodziny mogą chodzić razem do kościoła, na kolędę, mszę o północy lub poranne nabożeństwo bożonarodzeniowe. Niektóre rodziny są wyciągane z łóżka bardzo wcześnie przez dzieci, które chcą otworzyć swoje prezenty. W innych rodzinach prezenty są wręczane w dzień św. Mikołaja, w Wigilię Bożego Narodzenia lub dopiero po zakończeniu nabożeństwa w Boże Narodzenie rano. Święto Bożego Narodzenia może rozpocząć się w Wigilię Bożego Narodzenia, od specjalnego śniadania w wigilijny poranek, lub w południe w dzień Bożego Narodzenia.

Niektóre rodziny mają tradycję śpiewania kolęd i mogą chodzić po ulicach, do szpitali i innych takich miejsc śpiewając z członkami swojego kościoła. Inne rodziny lubią wspólnie oglądać pewne programy telewizyjne, które mogą obejmować kolędowanie i Orędzie Królowej. Niektóre rodziny wykorzystują Boże Narodzenie jako czas na wspólne granie muzyki i śpiewanie lub czytanie ulubionej książki, takiej jak "Kolęda bożonarodzeniowa" Charlesa Dickensa. W krajach półkuli południowej, wizyta na plaży lub kąpiel w basenie jest często częścią tradycji bożonarodzeniowej.

kolacja bożonarodzeniowa

Kolacja bożonarodzeniowa, zwykle spożywana w środku dnia, jest ważną częścią uroczystości rodzinnej. Jedzenie różni się w zależności od kraju, a także w zależności od rodziny. Na półkuli północnej pieczone mięso i warzywa są z reguły głównym daniem posiłku. Często podaje się kilka rodzajów mięsa, które mogą zawierać indyka, szynkę, pieczeń wołową lub jagnięcinę. Często podawanych jest kilka dań, ze specjalnymi przysmakami, które zwykle spożywa się tylko w okresie Bożego Narodzenia.

W krajach anglojęzycznych tradycyjnym deserem jest świąteczny pudding śliwkowy. Obecnie często kupuje się je od piekarzy, ale wiele osób robi je według rodzinnego przepisu. Tradycja ta wywodzi się ze średniowiecza, kiedy kaszanka była używana do przechowywania niektórych owoców od jesieni do połowy zimy. Tradycyjny pudding piecze się sześć tygodni przed świętami Bożego Narodzenia i pozostawia w chłodnym miejscu związanym w suknie. Mieszanie kaszanki jest niekiedy tradycją rodzinną, a każdy z nich składa sobie życzenia, gdy się je miesza. Tradycyjnie do puddingu mieszana jest srebrna moneta, aby przynieść szczęście osobie, która go znalazła. Obecnie większość monet nie może być użyta, ponieważ smakują strasznie i mogą być trujące. Niektóre rodziny używają starych monet lub srebrnych uroków. W dzień Bożego Narodzenia pudding musi być gotowany w garnku przez kilka godzin. Po podaniu obcinamy szmatkę, na pudding wlewamy brandy i podpalamy go, zanim zostanie przeniesiony na stół.

Wiele rodzin zamiast puddingu (lub budyniu) ma do dyspozycji ciasto bożonarodzeniowe lub specjalny chleb. Są one bardzo różne w zależności od kraju, ale często mają Marcepan, który jest zrobiony z migdałów i jest tradycyjny w wielu krajach na Boże Narodzenie. We Francji Buche de Noel lub pierniki męskie i żeńskie są zdobione i wieszane na choince. W Szkocji wyrabia się ciastko zwane kruchego chleba i stało się ono popularną tradycją w wielu krajach. Niemiecką tradycją jest pfeffernuss, czyli ciasteczka z przyprawami zwinięte w cukier puder. Inne potrawy bożonarodzeniowe to rodzynki, sułtanki, imbir, rozkosz turecka, migdały, czekoladki, toffi karmelowe, cukiereczki i pomarańcze.

Wiele rodzin przygotowuje również grzane wino, które jest podgrzewane cynamonem i gałką muszkatołową lub jajkiem, słodki napój z mleka, cukru, jajek, gałki muszkatołowej, a czasem alkoholu.

Na półkuli południowej tradycyjny obiad pieczony jest często zastępowany wędlinami i podawany z sałatkami. Pierwszym daniem może być koktajl krewetkowy lub zimna zupa jak barszcz. Kaszanka śliwkowa może być podawana z lodami. Białe wino i piwo podawane są na zimno (piwo trzymane jest w lodówce). Kolacja bożonarodzeniowa może być podawana na werandzie, a czasami jako piknik.

Drzewo i dekoracje

W większości domów, gdy świętuje się Boże Narodzenie, ludzie ustawiają w domu choinkę. Ten stary zwyczaj juletide'owy zaczął się w Niemczech jako "Tannenbaum" (po niemiecku jodła). Są to tradycyjnie wiecznie zielone drzewka, najlepszym typem jest jodła, która nie zrzuca igieł i nie traci zapachu. Drzewo może być drzewem ciętym, które kupuje się z plantacji lub zabiera z lasu. Czasami preferuje się drzewa sztuczne zamiast prawdziwych. Choinka jest ozdobiona światłami, błyszczącymi kolorowymi kulkami, błyszczącą puszką i innymi ozdobami. Wianek z liści lub sosny jest często umieszczany na drzwiach wejściowych domu jako znak powitania. Inne rośliny, które mają szczególne znaczenie w czasie świąt Bożego Narodzenia to święta, które są wykorzystywane jako dekoracja i jemioła, która jest zawieszona na środku pokoju. Tradycją jest, że ludzie spotykający się pod jemiołą muszą się całować.

Wiele osób dekoruje swoje domy w czasie Bożego Narodzenia. Te dekoracje i choinka są zazwyczaj wewnątrz, ale mogą być umieszczone tam, gdzie można je również zobaczyć przez okno przez ludzi przechodzących obok. W połowie XX wieku wykształcił się zwyczaj dekorowania również na zewnątrz domów. Te dekoracje mogą być tylko kilkoma światłami wokół ganku lub setkami świateł i kolorowymi figurkami bożonarodzeniowymi zdobiącymi cały dom i ogród. W niektórych dzielnicach odbywają się konkursy na najlepiej udekorowany dom, a jeżdżenie po ulicach, aby na nie popatrzeć, stało się kolejną rodzinną tradycją.

Karty i prezenty

Wręczanie prezentów na Boże Narodzenie jest wynikiem kilku różnych pomysłów. Jedną z nich jest to, że Bóg dał swojemu synowi, Jezusowi, światu w czasie Bożego Narodzenia. Jest też historia Mędrców, którzy przyszli do Dzieciątka Jezus z trzema darami, złotem, kadzidłem i mirrą. Od wielu wieków ludzie mają w zwyczaju dawać drobne prezenty na Boże Narodzenie, a także hojnie obdarowywać ubogich i potrzebujących, aby pomóc im przetrwać zimę. Inna tradycja wiąże się z tą, a rezultatem tego jest tradycja Świętego Mikołaja, czyli Ojca Bożego Narodzenia, jak się go czasami nazywa, a który jest dziś uważany przez wiele dzieci za przynoszącego prezenty i szczęście.

W IV wieku, w greckiej wiosce, która obecnie jest częścią Turcji, był dobry człowiek, który potajemnie dawał prezenty ubogim, aby im pomóc. Został biskupem i nazywany jest Świętym Mikołajem. Na przestrzeni wieków stał się bardzo popularnym świętym i wiele kościołów zostało nazwanych jego imieniem. Był bardzo popularny w miejscach, gdzie było wielu żeglarzy. Jednym z takich miejsc była Holandia. W Holandii i wielu innych krajach europejskich prezenty są wręczane w święto Świętego Mikołaja, 6 grudnia. Mikołaja, 6 grudnia. Tradycyjnie prezenty nie są duże, a czasem są ukryte, albo mają zabawny żart lub wiersz, który trzeba przeczytać. W wielu miastach Europy człowiek ubrany w szaty biskupie przybywa na koniu lub w łodzi, pełniąc rolę św. Mikołaja. Jego imię było często skracane do Sante Claus, czyli Święty Mikołaj w języku angielskim.

W krajach anglojęzycznych, gdzie prezenty są zwykle podawane w dniu Bożego Narodzenia, a nie 6 grudnia, Święty Mikołaj (lub Ojciec Boże Narodzenie) jest zazwyczaj uważany za przychodzący w noc Bożego Narodzenia, kiedy jego magiczne sanie są ciągnięte przez renifery po niebie, a on przychodzi do domów przez komin. Podczas gdy w Europie dzieci wystawiają buty dla św. Mikołaja, angielska tradycja polega na zawieszaniu pończoch (lub długich skarpet) przed kominkiem. Święty Mikołaj tradycyjnie wypełniał skarpetki lub buty orzechami, rodzynkami, czekoladkami i pomarańczą. Obecnie dzieci zazwyczaj dostają znacznie droższe prezenty i wieszają poszewki na poduszki lub mają je w dużej kupie pod choinką.

Kolejną tradycją bożonarodzeniową jest wysyłanie kartek do przyjaciół i krewnych. Zawierają one ciepłe pozdrowienia i mogą również zawierać list z informacją o wszystkich rzeczach, które przydarzyły się danej osobie lub rodzinie w ciągu roku.