Żarłacz tygrysi

Opis

Rekin tygrysi bierze swoją nazwę od czarnych plam i pasów, które biegną wzdłuż ciała, jak u tygrysa. Przednia część ciała jest dość mocna, ale z tyłu staje się bardziej smukła. Ma dużą, mocną głowę z dużymi oczami i bardzo tępym pyskiem. Pierwsza płetwa grzbietowa jest dość szeroka i znajduje się z tyłu płetw piersiowych. Znacznie mniejsza druga płetwa grzbietowa znajduje się z przodu płetwy odbytowej, która jest mocno wygięta. Wzdłuż grzbietu pomiędzy płetwami grzbietowymi znajduje się grzbiet.

Szczęki rekina tygrysiego mają duże, ostre zęby, które pomagają rekinowi przecinać mięso i kości ofiary. Każdy ząb jest poszarpany wokół krawędzi. Górne i dolne zęby mają podobny kształt, a zęby z przodu są większe niż zęby z tyłu.

Powierzchnia grzbietowa rekina tygrysiego jest niebiesko-zielona do ciemnoszarej lub czarnej, a brzuch ma kolor od żółtawo-białego do czysto białego. Czarne plamki i paski rekina tygrysiego są bardziej widoczne u młodych osobników i bledną w miarę dojrzewania rekina. Rekin tygrysi jest jednym z największych znanych rekinów, zazwyczaj osiąga długość 3,25-4,25 metra (11-14 stóp) i waży około 385-635 kg (850-1400 funtów). Nowonarodzone rekiny tygrysie osiągają długość od 51 do 76 cm (2 do 2,5 stopy). Samce osiągają dojrzałość w wieku 2,3-3 metrów (8-10 stóp), podczas gdy samice stają się dojrzałe w wieku 2,5-3,3 metrów (8-11 stóp). Uważa się, że największe osobniki osiągają długość do 5,5 metra (18 stóp) i ważą ponad 900 kg (2000 funtów).

Szczęki rekina tygrysiego

Habitat

Rekin tygrysi występuje na całym świecie w przybrzeżnych wodach strefy umiarkowanej i tropikalnej, z wyjątkiem Morza Śródziemnego. Na zachodnim Atlantyku występuje od Massachusetts do Urugwaju, w Zatoce Meksykańskiej, na Bahamach i Morzu Karaibskim. Na wschodnim Atlantyku występuje na Islandii i prawdopodobnie w Wielkiej Brytanii (ze względu na ciepły Prąd Zatokowy), w Maroku, na Wyspach Kanaryjskich i od Senegalu do Wybrzeża Kości Słoniowej. Na Oceanie Indyjskim występuje w Pakistanie, Indiach, na Sri Lance, Malediwach, w Tajlandii, Wietnamie i od Morza Czerwonego do Afryki Południowej. Na zachodnim Pacyfiku występuje w południowych Chinach, Japonii, Filipinach, Indonezji, Australii, Nowej Zelandii, Nowej Kaledonii, Palau, Wyspach Salomona, Wyspach Marshalla i Tahiti. Na wschodnim Pacyfiku występuje na Hawajach, Galapagos i od południowej Kalifornii do Peru.

Rekin tygrysi występuje w wielu różnych rodzajach siedlisk morskich, ale zazwyczaj preferuje mętne wody w obszarach przybrzeżnych. Jest również powszechnie spotykany w ujściach rzek i portach. Płytkie obszary wokół dużych łańcuchów wysp i wysp oceanicznych, w tym laguny, są również częścią naturalnego środowiska żarłacza tygrysiego. Rekin tygrysi występuje przy powierzchni do głębokości 350 metrów (1150 stóp).

Młody rekin tygrysi na Bahamach

Zachowanie

Rekin tygrysi jest zwierzęciem nocnym. W ciągu dnia są w większości nieaktywne, a polują w nocy. Są samotnikami i mogą zaatakować każdego rekina lub człowieka, który się do nich zbliży. Rekin tygrysi może być bardzo agresywny i wraz z żarłaczem białym i rekinem bykiem jest jednym z najniebezpieczniejszych rekinów dla ludzi.

Karmienie

Rekiny tygrysie mają bardzo zróżnicowaną zdobycz. Żywią się płaszczkami, rybami ościstymi, delfinami, padliną, ptakami morskimi, żółwiami morskimi, wężami morskimi, skorupiakami, fokami, kałamarnicami i małymi rekinami innych gatunków. Niektóre rekiny tygrysie zostały znalezione z odpadkami ze statków i tablicami rejestracyjnymi samochodów w swoich żołądkach. Dorosłe rekiny tygrysie są również znane z tego, że żerują na młodych rekinach tygrysich.

Jedna z dużych samic złowionych w północnej części Zatoki Akaba na Morzu Czerwonym miała w żołądku dwie puste puszki, plastikową butelkę, dwa worki na śmieci, kałamarnicę i rybę o długości 20 cm. Również wiele rekinów tygrysich złowionych w portach znaleziono ze śmieciami w żołądkach.

Rekiny tygrysie są w stanie znaleźć pożywienie w ciemności, wyłapując wibracje wytwarzane przez ich ofiary w wodzie, a także dzięki wzmocnionemu wzrokowi.

Reprodukcja

W przypadku rekina tygrysiego dojrzałość zależy od wielkości, a nie od wieku. Samce osiągają dojrzałość w wieku 2,3-3 metrów (8-10 stóp), podczas gdy samice stają się dojrzałe w wieku 2,5-3,3 metrów (8-11 stóp).t Rekiny tygrysie są owodniowcami, a samice kopulują tylko raz na 3 lata. Czas, w którym następuje okres godowy, zależy od lokalizacji. Na półkuli północnej okres godowy trwa od marca do maja, a na półkulipołudniowej od listopada do stycznia. Okres ciąży trwa do 16 miesięcy, a samice mogą urodzić jednorazowo 10-82 młodych. Średnia długość życia rekina tygrysiego w środowisku naturalnym wynosi 12 lat.

Interakcje międzyludzkie

Żarłacz tygrysi zajmuje drugie miejsce na liście zarejestrowanych ataków na ludzi, na pierwszym jest żarłacz biały. Na szczęście jednak ataki są rzadkie. Na Hawajach, mimo że rekiny tygrysie były odpowiedzialne za kilka ofiar śmiertelnych w latach 90-tych, odnotowuje się średnio jeden atak rekina rocznie.

Z powodu połowów komercyjnych i rekreacyjnych, w niektórych częściach swojego zasięgu, populacja rekina tygrysiego zmniejszyła się. Jak wiele gatunków rekinów, płetwy rekina tygrysiego są bardzo cenione w Azji, gdzie przyrządza się z nich zupę z płetw rekina. Ponadto, jego mięso jest spożywane przez ludzi, skóra jest używana do produkcji skóry, a wątroba jest źródłem witaminy A. Na szczęście, gatunek ten jest dość szybko rosnący i produkuje dużą liczbę młodych, więc rekin tygrysi nie stanowi realnego zagrożenia. Ponadto, na obszarach, gdzie liczba osobników dorosłych zmniejszyła się z powodu połowów, młode rekiny tygrysie występują częściej, ponieważ drapieżnictwo ze strony osobników dorosłych jest mniejsze. Niemniej jednak, ponieważ popyt na płetwy rekinów wciąż rośnie, istnieją obawy, że w przyszłości może to mieć poważny wpływ na ten gatunek. Żarłacz tygrysi znajduje się na liście gatunków bliskich zagrożeniu IUCN.