Wstydliwość

Skromność nie ma zastosowania w sytuacji zagrożenia

Skromność jest normą społeczną, nie obowiązuje tam, gdzie nie może, np. w nagłych wypadkach. W nagłych wypadkach ważniejsze jest, aby lekarze leczyli rannych. Nie ma znaczenia, że lekarze mogą zobaczyć tych ludzi nago. W niektórych przypadkach może być konieczne, by zdjęli z nich wszystkie ubrania, by móc ich lepiej leczyć.

Niektórzy ludzie nadal nalegają na zachowanie standardów skromności, nawet w sytuacjach awaryjnych.

Różne poziomy skromności dla różnych grup ludzi

Skromność zwykle mówi, że części ciała człowieka, które nie muszą być eksponowane, nie powinny być eksponowane. Zwykle dotyczy to gołej skóry, włosów, bielizny, a zwłaszcza części intymnych. Czasami normy mówią nie tylko o tym, że dana część powinna być ukryta, ale także, że specjalne ubranie powinno ukrywać jej kształt, to jak wygląda. Niektóre normy mówią o tym, jak powinna przebiegać zmiana odzieży, jak np. używanie ręcznika na plaży czy zamykanie (i ryglowanie) drzwi w udostępnionej kabinie.

Różne kultury mają różne standardy skromności. Ale standardy różnią się także w zależności od tego, kim są inni ludzie, którzy mogliby zobaczyć nasze ciało:

• Współmałżonek lub partner
• Przyjaciel lub członek rodziny tej samej płci
• Członkowie rodziny przeciwnej płci.
• Przyjaciel płci przeciwnej.

Pozycja społeczna lub klasa może również mieć znaczenie. W ten sposób inne zasady mogą być stosowane do osób z tej samej klasy społecznej niż do osób z innych (lub niższych) klas społecznych.

Inne rzeczy, które wpływają na te normy to:

• Miejsce, w którym to się dzieje (rozbieranie się w domu przed partnerem jest inne niż rozbieranie się w domu kogoś ledwo znanego)
• Praca, którą wykonują ludzie (tancerka striptizu ma inne normy niż nauczyciel)

W ten sposób nauczyciel, który wystąpiłby w klubie nocnym, mógłby być postrzegany jako przynoszący ujmę profesji. Niektórzy mówią, że ten rodzaj skromności to wstyd ciała.

Zbytnia skromność nazywana jest pruderią. Jako stan chorobowy nazywana jest również gymnofobią. Nadmierna nieskromność nazywana jest ekshibicjonizmem. Zwolennicy skromności często postrzegają ją jako szacunek dla własnego ciała i uczuć własnych oraz innych osób, a niektórzy uważają, że może ona zmniejszyć liczbę przestępstw seksualnych. Krytycy twierdzą, że negatywne nastawienie do ludzkiego ciała nie jest zdrowe. Niektórzy twierdzą, że może istnieć korelacja pomiędzy represyjnymi postawami wobec ciała a niepożądanymi rezultatami, takimi jak przestępstwa seksualne, przemoc i stres.

Diagram z 1868 roku z Harper's Bazaar, pokazujący środkowowiktoriańskie wyobrażenie o tym, jak długie powinny być dziewczęce spódnice, w porównaniu do wieku noszących je dziewcząt.

Różne kultury mają różne poglądy

Kulturowe i religijne pochodzenie ma duży wpływ na poglądy danej osoby na temat skromności.

Ogólnie przyjęte normy zachodnie

Tak zwana kultura zachodnia oczekuje, że intymne części ciała w miejscach publicznych będą zawsze zakryte. Wyjątkiem są miejsca, w których ludzie się przebierają, ponieważ są one zazwyczaj zróżnicowane według płci. Oznacza to, że jedna przebieralnia jest dla mężczyzn, a druga dla kobiet. Do innych wyjątków należą sauny, które zazwyczaj są miejscami o mieszanej płci (jedna sauna jest przeznaczona dla mężczyzn i kobiet).

Specjalne zasady obowiązują również w miejscach, gdzie kąpiele są powszechne. Może być tolerowane, że kobieta jest topless na plaży lub w pobliżu basenu. Jeśli w pobliżu plaży lub basenu znajduje się restauracja, zwykle jest tak, że kobieta może być topless na plaży, ale jeśli chce coś zjeść w restauracji, musi zakryć piersi. Bardzo często takie restauracje są wizualnie oddzielone barierką. Po jednej stronie barierki znajduje się plaża, po drugiej restauracja.

Coraz więcej plaż znajduje się w miastach. To jeszcze bardziej zaciera granicę. Obok biznesmenów w garniturach mogą znajdować się ludzie w strojach kąpielowych.

W domach prywatnych zasady mogą być bardziej złagodzone. Nagość wśród bliskich członków rodziny w domu jest czasami dozwolona, zwłaszcza w sypialni i łazience. Dozwolone może być również swobodne noszenie bielizny. W innych miejscach w domu można oczekiwać od członków rodziny noszenia większej ilości ubrań, zwłaszcza jeśli obecni są goście. Szlafrok może tu spełnić swoje zadanie.

Naturyzm

Naturyści mają różne poglądy. Chcą stworzyć środowisko, w którym ludzie mogą czuć się swobodnie, nawet jeśli są nadzy, są widziani nago lub są wśród nich nadzy ludzie. Wartości te stoją w sprzeczności z obowiązującymi normami skromności. Z tego powodu nudyści w większości odrzucają obowiązujące normy skromności.

Plemiona tubylcze

Tradycyjne kultury tubylcze, takie jak te w Afryce lub aborygeni w Australii, mają normy społeczne, które bardzo się różnią. To, ile ekspozycji jest akceptowalne, waha się od niczego dla niektórych kobiet, do wszystkiego z wyjątkiem żołędzi penisa dla niektórych mężczyzn z niektórych plemion. Niektóre kultury afrykańskie uważają, że malowanie ciała to zakrywanie ciała. Wiele uważa, że jest to "strój".

Reakcja na nieskromne pokazywanie się

Różne standardy dla mężczyzn i kobiet

Istnieją różne standardy skromności dla mężczyzn i kobiet. Kultura zachodnia oczekuje, że zarówno mężczyźni jak i kobiety będą zakrywać swoje genitalia. Oczekuje również, że kobiety będą miały zakryte piersi przez większość czasu. Wyjątkiem może być kąpiel lub karmienie piersią.

Pokazywanie kąpiących się nagich żołnierzy stało się powszechne w czasie II wojny światowej. Nago pływali w tym czasie także chłopcy w wieku licealnym.

Moda, jak również inne normy społeczne oczekują, że mężczyźni będą zakrywać więcej części ciała niż kobiety, takich jak talia i górna część pleców.

Majtki do pływania są często większe dla mężczyzn niż dla kobiet. Przed 1930 rokiem mężczyźni mieli generalnie zakaz publicznego odsłaniania klatki piersiowej, nawet na plażach. Organizacje takie jak Topfree Equal Rights Association opowiadają się za równością płci w tym względzie. W 1992 r. sąd najwyższy stanu Nowy Jork przyjął argumenty z 14. poprawki i uchylił przepis w nowojorskiej ustawie o eksponowaniu osoby, który zabraniał kobietom odsłaniania klatki piersiowej, gdy mężczyźni mogli to robić.

Orientacja seksualna jest tematem, który coraz rzadziej stanowi tabu. Homoseksualizm również wydaje się być bardziej powszechny lub częściej się o nim mówi. Doprowadziło to do zaostrzenia poziomu skromności w sytuacjach związanych z tą samą płcią, na przykład w przebieralniach. W kilku miejscach wspólne prysznice zostały zamienione na prysznice pojedyncze, z zasłonami lub drzwiami. Wielu studentów nie bierze już prysznica po ćwiczeniach. Badania wykazały dramatyczny spadek aktywności seksualnej osób tej samej płci wśród dorastających mężczyzn, który koreluje z rosnącą społeczną widocznością gejów i rosnącym poziomem skromności. Powiązanymi czynnikami są rosnący nacisk na idealną męską sylwetkę pokazywaną w reklamach oraz obawa przed byciem fotografowanym i nagrywanym na wideo.

Co sądzą wspólnoty religijne

Islam

Społeczeństwo islamskie uważa, że skromność jest ważna, ale istnieją różne interpretacje tego, jaki strój powinien być uważany za skromny. Wiele muzułmanek nosi chustę na głowie (hidżab) jako oznakę skromności. Bardziej konserwatywne społeczeństwa oczekują, że kobiety będą zakrywać całe ciało, z wyjątkiem rąk i twarzy.

Kobieta, która zdecyduje się również zakryć twarz i ręce, wyraża w ten sposób większą "skromność i świętość". W niektórych społeczeństwach islamskich, kobiety noszą nikab, wszechstronną szatę mającą na celu ukrycie każdej części ciała, czasami łącznie z oczami. Noszenie nikabu (czasami określanego jako burka, chociaż termin ten odnosi się technicznie tylko do afgańskiej szaty typu "wszystko w jednym") jest powszechne w niektórych krajach, w których większość ludności stanowią muzułmanie.

W większości krajów muzułmańskich kobieta może wybrać, w jaki sposób chce wyrazić swoją skromność. Bardziej konserwatywne kraje, takie jak Afganistan czy Iran, mają prawa, które mówią, jaki rodzaj ubioru powinna nosić kobieta. Nieprzestrzeganie tych praw może prowadzić do surowych kar.

Podobnie, zgodnie z niektórymi islamskimi interpretacjami Hadith, mężczyźni są zobowiązani do zakrycia wszystkiego od "pępka do kolan"; z niektórymi mężczyznami wybierającymi rozszerzenie tego do tradycyjnego islamskiego nakrycia głowy taqiyah (czapka), męskiego odpowiednika hidżabu, który blisko przypomina żydowską jarmułkę, ale jest nieco większy w rozmiarze. Czapka taqiyah może mieć różny kształt, rozmiar lub kolor, podobnie jak hidżab, z wieloma regionalnymi różnicami w zależności od tradycji i osobistych upodobań.

Burkini to strój kąpielowy przeznaczony dla kobiet muzułmańskich, zakrywający całe ciało z wyjątkiem twarzy, dłoni i stóp, umożliwiający im spełnienie wymogów muzułmańskich norm skromności, a jednocześnie pozwalający im na uczestniczenie w zajęciach pływackich.

Judaizm

Skromność jest również ważna w judaizmie, szczególnie w przypadku kobiet. Od ultraortodoksyjnych mężatek chasydzkich społeczność oczekuje zakrywania włosów w miejscach publicznych, a czasem także w domu. Nakryciem włosów może być chusta, kapelusz, chusta lub peruka ("szejtel"). Niektóre społeczności mają bardziej rygorystyczne standardy i oczekują, że kobiety będą zakrywać łokcie i nogi, przy czym bluzki powinny zakrywać obojczyki, a rękawy łokcie. Spódnice powinny zakrywać kolana. Wszystkie rozcięcia w spódnicach powinny być zamknięte. Nie wolno używać przezroczystych materiałów, a ubrania nie powinny być obcisłe, prowokujące, w krzykliwych kolorach lub z tekstami. Niektóre wspólnoty stosują te standardy wobec dziewczynek już od trzeciego roku życia. Współczesne kobiety ortodoksyjne zazwyczaj noszą chustkę lub kapelusz, aby zakryć czubek głowy, odsłaniając dolną część włosów.

Nieortodoksyjne kobiety żydowskie mają tendencję do przyjmowania mody nieżydowskiego społeczeństwa, w którym żyją.

Chrześcijaństwo katolickie

Od katolików oczekuje się skromnego ubioru, ale nie ma żadnych "oficjalnych wytycznych". Od czasu do czasu, księża i papieże wyrażali swoje opinie. Opinie te nie są wiążące, niemniej jednak wielu katolików uważa je za użyteczne.

Papież Pius XII stwierdził, że kobiety powinny zakrywać ramiona i barki, spódnice powinny sięgać co najmniej do kolan, a dekolt nie powinien niczego odsłaniać. Innym przykładem jest Giuseppe Kardynał Siri z Genui, który stwierdził, że spodnie są niedopuszczalnym strojem dla kobiet. Wielu tradycyjnie myślących katolików próbowało dalej rozwinąć tę ostatnią normę.

Niektórzy katolicy próbowali stworzyć teorie skromności. Czasami jest to perspektywa socjologiczna, innym razem podejście bardziej systematyczne, tomistyczne, połączone z pismami Ojców Kościoła. Można też znaleźć podejścia argumentujące przede wszystkim na podstawie tradycyjnych praktyk i tradycyjnych autorytetów, takich jak święci.

Kościół oczekuje również od mężczyzn skromnego ubioru, ale wymagania te nie są dla nich tak surowe jak dla kobiet; dzieje się tak głównie dlatego, że często uważa się, że mężczyźni są z natury bardziej podatni na myśli seksualne.

Chusta na głowę


Burki


Czapka taqiyah


Trzy style nakrywania włosów powszechne wśród zamężnych kobiet prawosławnych. Od prawej do lewej: chusta, opada i kapelusz.


Znak informuje turystów o minimalnych standardach ubioru wymaganych do wejścia do Bazyliki św. Piotra w Watykanie