Zielona herbata

Historia

W okresie Kamakura buddyjski mnich Eisai (1141-1215) i jego następca Dogen po raz pierwszy sprowadzili do Japonii herbatę (maccha). Dogen dowiedział się o herbacie podczas wizyty w Chinach. Eisai nauczył ludzi, jak uprawiać rośliny herbaciane i jak przyrządzać liście herbaty. Ludzie pili herbatę ze względu na jej zalety jako lekarstwa, a nie jako środka orzeźwiającego. Picie herbaty rozpowszechniło się stopniowo jako część buddyzmu zen. Ceremonia picia herbaty była częścią treningu dyscypliny umysłowej. Zielona herbata zapewniała czystość umysłu i odprężenie, co było efektem działania zawartej w niej kofeiny. Zwyczaj picia herbaty rozpowszechnił się stopniowo w całej Japonii.

W okresie Muromachi popularne były konkursy degustacji herbaty. Ludzie grali również w te konkursy. Mistrz buddyzmu zen, Juko Murata (1422-1502) powstrzymał te zawody. Zerwał on z wielką tradycją i opracował małą ceremonię, która odbywała się na macie tatami. Później, w epoce Azuchimomoyama, ceremonia picia herbaty została udoskonalona przez Jou Takeno i Sen no Rikyu (1522-1591). Usunęli oni z sali herbacianej wszystkie dodatkowe ruchy oraz zbędne dekoracje i przedmioty. Idea, oparta na zen, polegała na skoncentrowaniu uwagi na bogactwie wewnątrz umysłu.

W okresie Edo, ceremonia picia herbaty rozpowszechniła się wśród publiczności i stała się osiągnięciem artystycznym. Dlatego "wydobywanie piękna z wnętrza serca człowieka", które było jej pierwotnym celem, zaczęło być podkreślane. Słowa 和敬清寂 (Wa Kei Sei Jaku) oznaczające harmonię, szacunek, czystość i spokój, są podstawą ceremonii herbacianej. Wa, harmonia, jest okazywana poprzez dzielenie się herbatą pomiędzy gospodarza i gościa. Kei, szacunek, jest okazywany przez akceptację i dzielenie się z innymi. Sei, czystość, to otwarte traktowanie siebie i innych. Jaku, spokój, to uczucie bezruchu podczas ceremonii. Współczesne ceremonie picia herbaty, które trwają cztery godziny, nadal opierają się na tych ideach.

W okresie Meiji, ceremonia herbaty wymarł na chwilę. Została wznowiona, gdy dodano ją jako rodzaj edukacji dla dziewcząt. Ceremonia zmieniła się również na piękną i wspaniałą.

Obecnie zielona herbata rozprzestrzenia się na całym świecie, ale wydaje się, że w niektórych krajach pije się ją z cukrem, ponieważ ma gorzki smak.

Wpływ na zdrowie

Zielona herbata wydaje się obniżać oczekiwaną długość życia z powodu chorób serca.

Różne substancje zawarte w zielonej herbacie wydają się również pomagać w walce z rakiem, niską gęstością kości, funkcjami poznawczymi i kamieniami nerkowymi.

Zielona herbata zawiera kwas askorbinowy, a także różne minerały, takie jak chrom, mangan, selen czy cynk. Jest ona lepszym przeciwutleniaczem niż herbata czarna. Czarna herbata zawiera pewne substancje, których nie można znaleźć w zwykłej zielonej herbacie, takie jak teaflawina.

Badania przeprowadzone na zwierzętach wykazały, że może on obniżać poziom cholesterolu. Badania przeprowadzone na ludziach nie potwierdziły jednak tego efektu. W 2003 roku randomizowane badanie kliniczne wykazało, że wyciąg z zielonej herbaty z dodatkiem teaflawiny z czarnej herbaty może obniżyć poziom cholesterolu.

W badaniu przeprowadzonym na Uniwersytecie w Birmingham (Wielka Brytania) wykazano, że średnie wskaźniki utleniania tłuszczu były o 17% wyższe po wypiciu ekstraktu z zielonej herbaty niż po zastosowaniu placebo.

W niedawno przeprowadzonym badaniu nawyków żywieniowych 2 018 kobiet, spożycie grzybów i zielonej herbaty było powiązane z 90% niższym występowaniem raka piersi.

Galeria