Europejska kolonizacja Ameryki
Europejska kolonizacja obu Ameryk rozpoczęła się od Wikingów, którzy przybyli ze Skandynawii, północnego krańca Europy, około roku 1000. Osiedlili się w miejscu, które później nazwano Nową Fundlandią i nazwali swoją kolonię Vinland, ale porzucili ją.
W 1492 roku Kolumb odkrył Amerykę na nowo. Wkrótce przybyli tam hiszpańscy konkwistadorzy i wielu innych Europejczyków. Różne kraje europejskie zajęły różne terytoria i walczyły o to, kto powinien dostać którą ziemię. Tubylcy ginęli w ogromnych ilościach. Ci, którzy przeżyli, stracili większość swoich ziem, a większość nauczyła się języka swoich zdobywców.
Po serii wojen pod koniec XVIII i na początku XIX wieku większość kolonii stała się niepodległymi państwami.
Historia
W XV wieku ludzie w Europie Zachodniej poszukiwali szlaków handlowych między Indiami a Europą, ponieważ stary szlak handlu przyprawami był zbyt trudny i zbyt długi. Ceny były również wysokie, ponieważ grupy kupców kontrolowały handel i mogły pobierać opłaty, jakie tylko chciały. Vasco da Gama znalazł szlak wokół Afryki, która należała do Portugalii. Niektórzy geografowie uważali, że świat jest tak mały, że statki mogłyby płynąć na zachód dookoła świata, aby dotrzeć do Azji Wschodniej. Genueński kapitan Krzysztof Kolumb przekonał królową Izabelę Kastylijską, by sfinansowała ekspedycję, która miałaby tego dokonać.W sierpniu 1492 roku Kolumb opuścił południową Hiszpanię z trzema statkami: Nina, Pinta i Santa Maria. 12 października, po tygodniach spędzonych na morzu, statki dotarły do wyspy na Bahamach. Kolumb nazwał tę wyspę San Salvador. Myślał, że jest to wyspa Indii, więc nazwał jej mieszkańców "Indianami". Następnie Kolumb popłynął dalej w głąb Karaibów, dotarł na Kubę, gdzie zobaczył ludzi palących tytoń. Potem wrócił do Hiszpanii. Król i królowa obdarzyli Kolumba wieloma zaszczytami.
W swoich późniejszych podróżach Kolumb zabierał więcej ludzi, w tym misjonarzy. Statki przewoziły również zwierzęta hodowlane i zapasy do zakładania kolonii. Założył nową osadę na wyspie, która dziś jest Dominikaną.
Po tym jak zdali sobie sprawę, że znaleźli "Nowy Świat", ale nie nową drogę do Azji, głównym zadaniem Hiszpanów było zdobycie nowych ziem. Konkwistadorzy mieli pozwolenie od królowej na eksplorację i podbój Nowego Świata.
Hiszpańscy konkwistadorzy z zaledwie kilkuset żołnierzami pokonali wielkie imperia indiańskie. W 1519 roku Hernando Cortes z kilkuset żołnierzami wkroczył do stolicy Azteków i ostatecznie zniszczył miasto, które później zostało odbudowane jako Mexico City. Francisco Pizarro był w stanie podbić imperium Inków. Hiszpanie zwyciężyli z kilku powodów. Indianie myśleli, że są bogami, bali się koni i broni. Indianie walczyli też między sobą.
Narody kolonizujące
Hiszpanie i Portugalczycy jako pierwsi skolonizowali wiele części Ameryki Południowej i Środkowej w XVI wieku. Zdobyli oni również wiele części Ameryki Północnej. W następnym stuleciu ludzie z wielu krajów Europy dotarli do obu Ameryk. Osiedlali się głównie w Ameryce Północnej, ponieważ Hiszpanie i Portugalczycy mieli już ciepłe kraje. Francja i Anglia odnosiły największe sukcesy w tych późniejszych koloniach. Anglia zajęła środek wschodniej części Ameryki Północnej, a Francuzi to, co mogli, dalej na północ. W końcu angielscy koloniści przejęli większość terytorium Francji.Mieszkańcy południowych kolonii angielskich początkowo poszukiwali złota. Mieli jednak dobrą glebę i dzięki temu mogli uprawiać rośliny dochodowe, począwszy od tytoniu. Anglicy w koloniach położonych dalej na północ nie mogli uprawiać tych roślin tak łatwo. Ci, którzy założyli Nową Anglię, byli purytanami i chcieli się uwolnić od anglikanów w domu. Środkowe Kolonie były bardziej komercyjne. Handlowały futrami, uprawiały żywność dla siebie i innych angielskich kolonii, a później eksportowały część z nich z powrotem do Anglii.
Hiszpanie osiedlili się w Ameryce Środkowej i Południowej, wydobywając złoto i srebro oraz uprawiając tytoń. Hiszpanie mieli nadwyżkę siły roboczej, ponieważ wykorzystywali tubylców do wykonywania pracy za nich, nazywało się to encomienda. W niektórych miejscach ten system zabijał zbyt wielu tubylców, więc sprowadzali niewolników z Afryki. Portugalczycy uprawiali w Brazylii dużo cukru i innych tropikalnych roślin uprawnych i sprowadzali w tym celu wielu Afrykanów. Byli oni największymi kupcami w atlantyckim handlu niewolnikami.
Francja miała kolonie na Karaibach, a także w północnej części kontynentu północnoamerykańskiego, którą nazwali Kanadą. Na północy szukali tego, co nazywamy Przejściem Północno-Zachodnim, znajdując drogę do Azji. Mieli niską populację, co zmuszało ich do współpracy z tubylcami, aby przetrwać. Francuzi mieli duże zyski z handlu futrami, dopóki nie stracili Kanady w wojnie francusko-indiańskiej. Francuskie kolonie karaibskie były ciepłe i dobre dla rolnictwa, więc kupowali wielu niewolników. Francuska Kanada miała słabe ziemie uprawne, więc nie kupowała niewolników.
Pytania i odpowiedzi
P: Kto podjął pierwszą próbę kolonizacji obu Ameryk?
O: Wikingowie ze Skandynawii podjęli pierwszą próbę kolonizacji obu Ameryk.
P: Jak nazywała się kolonia założona przez Wikingów?
Kolonia założona przez Wikingów nazywała się Vinland.
P: Gdzie znajdowała się Vinlandia?
Vinlandia znajdowała się na terenie dzisiejszej Nowej Fundlandii.
P: Kto odkrył Amerykę w 1492 roku?
O: Krzysztof Kolumb ponownie odkrył Amerykę w 1492 roku.
P: Kto przybył do Ameryki po Kolumbie?
Hiszpańscy konkwistadorzy i wielu innych Europejczyków przybyło do obu Ameryk po Kolumbie.
P: Co stało się z rdzennymi mieszkańcami obu Ameryk po przybyciu Europejczyków?
Rdzenni mieszkańcy obu Ameryk ponieśli ogromne straty, a większość z nich straciła swoją ziemię i nauczyła się języka swoich zdobywców.
P: Kiedy większość kolonii w obu Amerykach stała się niezależnymi krajami?
O: Większość kolonii w obu Amerykach uzyskała niepodległość po serii wojen pod koniec XVIII i na początku XIX wieku.
