Purytanizm
Purytanie byli grupą anglojęzycznych protestantów w XVI i XVII wieku. Purytanie uważali, że reformacja angielska nie zaszła wystarczająco daleko. Nie zgadzali się też z niektórymi rzeczami, które robił Kościół Anglii.
Król Henryk VIII odłączył się od kościoła rzymskokatolickiego w 1534 r. i założył kościół protestancki w Anglii. Kościół ten istniał do 1553 roku. Królowa Maryja przywróciła Kościół rzymskokatolicki do 1558 r., kiedy to królową została Elżbieta I z Anglii. Ponieważ była ona protestantką, wielu ludzi było szczęśliwych, ale myśleli, że Kościół nie zmienił się wystarczająco i nadal jest zbytnio podobny do katolicyzmu.
Purytanin był każdą osobą, która próbowała stać się czystsza poprzez kult i doktrynę. Sposób życia i zbiór wierzeń purytanów nazywano purytanizmem. Najważniejszymi elementami purytanizmu były pobożność (przestrzeganie zasad religijnych), proste ubieranie się i prowadzenie skromnego życia.
Purytanie wierzyli w niektóre z tych samych rzeczy co kalwiniści i szkoccy prezbiterianie. Wszystkie te grupy były poświęcone Biblii i byciu moralnie czystym.
Jednym z najważniejszych przekonań purytanów było to, że każdy człowiek musi rozumieć Biblię na swój własny sposób. (To przekonanie jest podzielane przez większość protestantów.) Purytanie starali się żyć według nauk biblijnych w każdy sposób. Starali się być moralnie czyści nawet na najmniejsze sposoby. Starali się również być duchowo czystymi na wszelkie sposoby. Uważali, że człowiek istnieje dla chwały Bożej. Uważali, że najważniejszym zadaniem człowieka w życiu jest wypełnianie woli Bożej (tego, czego Bóg chciał). Wykonując wolę Bożą, człowiek w przyszłości będzie wynagrodzony szczęściem.
Ponieważ nie zgadzali się ze sposobem, w jaki robił to Kościół Anglii, Purytanie wprowadzili reformy lub zmiany w swoich własnych kościołach i społeczeństwach. Niektóre z reformowanych kościołów w Europie dokonały podobnych zmian. Purytanie uczynili głoszenie kazań bardzo ważnym. Używali jak najmniej rytuałów i dekoracji, jak to tylko możliwe. Bardzo często kazania mówiły o piekle. Jednym ze słynnych kazań jest "Grzesznicy w rękach złego boga", autorstwa Jonathana Edwardsa, ważnego kaznodziei purytańskiego. Kazanie to mówi o tym, że Bóg jest zły na ludzi za grzeszne zachowanie i za karę wrzuca ich do ognia piekielnego.
Wiele grup purytańskich wyemigrowało do Nowej Anglii, aby tam założyć własne społeczeństwa i praktykować purytanizm tak, jak chcieli. Purytańskie wierzenia i pisma stały się bardzo ważne w Nowej Anglii. Jedną z ważnych prac był "The Pilgrim's Progress" Puritan Johna Bunyan'a.
Galeria słynnych XVII-wiecznych teologów purytańskich: Thomas Gouge, William Bridge, Thomas Manton, John Flavel, Richard Sibbes, Stephen Charnock, William Bates, John Owen, John Howe, Richard Baxter.
Separatyści
Ci, którzy całkowicie opuścili Kościół Anglii, byli znani jako Separatyści. Wielu z Pielgrzymów z Kolonii Plymouth, którzy założyli pierwszą udaną kolonię w Nowej Anglii, było separatystami. Niektóre z tych kościołów zostały później nazwane Kongregacjonalistami.
Pytania i odpowiedzi
P: Kim byli purytanie?
O: Purytanie byli grupą angielskojęzycznych protestantów w XVI i XVII wieku, którzy uważali, że angielska reformacja nie poszła wystarczająco daleko. Nie zgadzali się również z niektórymi działaniami Kościoła Anglii.
P: Jak nazywał się ich sposób życia i zbiór przekonań?
O: Ich sposób życia i zbiór przekonań nazywano purytanizmem.
P: Jakie były niektóre ważne elementy purytanizmu?
O: Niektóre ważne elementy purytanizmu to pobożność (przestrzeganie zasad religijnych), proste ubieranie się i skromne życie. Wierzyli również, że każdy człowiek musi zrozumieć Biblię na swój sposób i starali się żyć zgodnie z jej naukami w każdym calu.
P: Jak starali się być czyści duchowo?
O: Purytanie starali się być duchowo czyści poprzez wypełnianie woli Bożej (tego, czego chciał Bóg), aby w przyszłości otrzymać nagrodę w postaci szczęścia.
P: Jakie reformy przeprowadzili w swoich kościołach i społeczeństwach?
O: Purytanie przeprowadzili reformy, czyli zmiany, we własnych kościołach i społeczeństwach, takie jak nadanie kazaniom dużego znaczenia, stosowanie jak najmniejszej ilości rytuałów i ozdób oraz podkreślanie w kazaniach Piekła.
P: Dlaczego wiele grup emigrowało do Nowej Anglii?
O: Wiele grup emigrowało do Nowej Anglii, aby założyć tam własne społeczeństwa, w których mogliby praktykować purytanizm tak, jak chcieli, bez ingerencji innych religii lub rządów.
P: Jaki jest przykład ważnego dzieła napisanego przez purytanina?
O: Przykładem ważnego dzieła napisanego przez purytanina jest "Postęp Pielgrzyma" Johna Bunyana.
