Johann Christian Bach
Johann Christian Bach (ur. 5 września 1735 r. w Lipsku, zm. 1 stycznia 1782 r. w Londynie) był kompozytorem okresu klasycyzmu. Był jedenastym i najmłodszym synem wielkiego kompozytora Johanna Sebastiana Bacha. Często nazywany jest "londyńskim Bachem" lub "angielskim Bachem", ponieważ wiele lat spędził mieszkając w Londynie. Stał się sławny na całym świecie, zarówno jako kompozytor, jak i wykonawca. Wolfgang Amadeus Mozart lubił jego muzykę i wiele się nauczył, jak pisać dobre koncerty, patrząc na koncerty J.C. Bacha.
Johann Christian Bach, namalowany w Londynie przez Thomasa Gainsborough, 1776 r.
Życie
Dzieciństwo
Rodzicami Johanna Christiana Bacha byli Johann Sebastian Bach i Anna Magdalena Bach. Urodził się w Lipsku, w Niemczech. Jego sławny ojciec był jednym z ostatnich kompozytorów epoki baroku. Jego ojciec miał już 50 lat, gdy urodził się J.C. Bach, nic więc dziwnego, że gdy Johann Christian dorastał, styl muzyki bardzo się zmienił od czasu, gdy Johann Sebastian pisał swoje wielkie dzieła. Johann Christian należał do okresu klasycyzmu. Miał 15 lat, gdy zmarł jego ojciec. Przeprowadził się do Berlina, gdzie jego przyrodni brat Carl Philipp Emanuel Bach, który był już sławnym kompozytorem, udzielał mu kolejnych lekcji muzyki.
Włochy
Od 1756 roku Johann Christian przez wiele lat mieszkał we Włoszech, gdzie najpierw studiował kontrapunkt u Padre Martiniego w Bolonii, a później u Giovanniego Battisty Sammartiniego. W 1760 r. został organistą w katedrze w Mediolanie. Wkrótce jednak zaczął odnosić sukcesy jako kompozytor operowy i porzucił pracę w katedrze, aby móc pracować w teatrze i więcej podróżować po Włoszech.
Johann Christian został wychowany w kościele luterańskim, ale we Włoszech stał się katolikiem. Ożenił się z włoską sopranistką Cecylią Grassi. Była ona o osiem lat starsza od Johanna Christiana i być może z tego powodu nigdy nie mieli dzieci.
Lata londyńskie
W 1762 r. przeniósł się do Londynu. Odnosił tam wielkie sukcesy, zarabiał dużo pieniędzy i mógł wygodnie żyć. Znał rodzinę królewską i wielu ważnych arystokratów, a także sławnych ludzi, takich jak malarz Gainsborough oraz muzyk i pisarz Charles Burney. Król Jerzy III i królowa Charlotte poszli w 1763 r. posłuchać jego pierwszej londyńskiej opery Orione. Udzielał królowej lekcji muzyki.
Żył w czasach, gdy fortepian stawał się popularnym instrumentem, a klawesyn stawał się staromodny. J.C. Bach napisał wiele utworów na fortepian i dał pierwszy koncert muzyki fortepianowej w Londynie w 1768 roku. Napisał 6 koncertów klawiszowych i zadedykował je królowej. Ostatnia część VI Koncertu to zbiór wariacji na temat God Save the King. Stało się to bardzo popularnym utworem w tamtych czasach. Napisał wiele piosenek, które stały się popularne w jego czasach. Były one często wykonywane w Vauxhall Gardens, parku, do którego chodziło wielu ludzi, aby się zabawić.
Wiele koncertów dał razem z Carlem Friedrichem Ablem, znanym graczem na violi da gamba. Abel i Bach mogli znać się już jako dzieci, ponieważ ich ojcowie pracowali razem w Cöthen w Niemczech. W kwietniu 1764 r. J.C. Bach spotkał 8-letniego Mozarta, który wraz z ojcem Leopoldem odwiedził Londyn. Razem grali duety na klawesynie.
Komponował kantaty, muzykę kameralną, utwory klawiszowe i orkiestrowe, opery, symfonie i pieśni. Wiele utworów zostało wydanych w Londynie i Paryżu.
W ostatnich latach swojego życia stracił wiele pieniędzy. Seria koncertów Bach-Abel przynosiła straty, a jeden ze służących Bacha ukradł mu 1000 funtów, co w tamtych czasach było bardzo dużą sumą. Jego stan zdrowia zaczął się pogarszać, a kiedy zmarł, zostawił żonę z ogromnym długiem. Królowa Charlotte pomogła spłacić część długu, a wdowa po Bachu wróciła do Włoch.
Został pochowany na cmentarzu St Pancras w Londynie.
